Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
14-01-2014
Reynders vergelijkt Wallonië met Noord-Korea
Didier Reynders: ‘In Wallonië is het zoals in Noord-Korea’
Bron: Raaskalderij - Gepost door Lander Maanop 13 januari 2014
BRUSSEL – Didier Reynders, de in ongenade gevallen voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Wallonië die onlangs uit de communistische streek kon wegvluchten, deed in De Ochtend op Radio 1 zijn verhaal. “In Wallonië is het zoals in Noord-Korea,” verklaarde hij.
Didier Reynders houdt moedig stand onder de toornige blik van de Grote Leider. (archieffoto)
Het is uitzonderlijk dat nieuws uit de erg geïsoleerde regio de Vlaamse media bereikt. Reynders vertelde hoe hij en enkele getrouwen ‘s nachts de gedemilitariseerde zone tussen Vlaanderen en Wallonië konden oversteken, nadat ze aan enkele PS-grenswachters hun “lichamelijke diensten” hadden aangeboden. Het gerucht dat alle PS’ers perverte devianten zijn lijkt daarmee ook bevestigd.
“Alles in Wallonië draait om één partij, en zelfs maar één man,” getuigde Reynders. “Het hele staatsapparaat staat er in dienst van de verheerlijking van de Grote Leider, Elio Di Rupo. De RTBF (De Waalse staatszender en het enige televisiestation dat in Wallonië mag uitzenden, nvdr.) ontwikkelt aan de lopende band programma’s waarin de lof van Elio Di Rupo wordt gezongen. Hij wordt afgebeeld als een bijna goddelijke figuur met bovenmenselijke krachten en de enige die de Waalse bevolking kan beschermen tegen de constante dreiging uit Vlaanderen.”
Draagraket
De personencultus rond Elio Di Rupo gaat hand in hand met het voortdurende machtsvertoon van het Waalse leger, het tweede grootste ter wereld. De militaire parades, waarbij duizenden Waalse soldaten voor het oog van de Grote Leider voorbij marcheren, volgen elkaar in snel tempo op en moeten de bevolking verzekeren van de kracht en de sterkte van het PS-partijapparaat. “Ook het nucleaire wapenprogramma en de voortdurende stroom nieuwsberichten over de nieuwe technologische doorbraken die daarmee verbonden zijn, passen in die strategie,” vertelde Reynders. Wallonië demonstreerde onlangs nog zijn lanceercapaciteiten door een draagraket vanuit Luik over Vlaanderen in de Noord-Zee te schieten. “Een zet om Vlaanderen te provoceren, maar ook vooral om indruk te maken op de eigen bevolking,” verduidelijkte de gevluchte Waal.
Somber
De toekomst van Wallonië ziet Didier Reynders somber tegemoet: “De PS is al 25 jaar op alle niveaus van Brussel en Wallonië aanwezig. Niemand kan die macht zomaar breken. Pas als de bevolking leert hoeveel beter het in bijvoorbeeld Vlaanderen is, kan er een krachtige verandering komen. Maar zolang Elio Di Rupo als enige Waalse politicus in ’69 minutes sans chichis’ kan optreden, zal dat niet gebeuren.”
He promised the crowd that if his African National Congress (ANC) party was re-elected into power with over 90 per cent of the popular vote, he would come back to the village to slaughter cows in celebration.
'When the elections are over, I'm coming again. If you give us 90 per cent upwards during the elections, we are coming here to slaughter cows. Less than 90 per cent, I don't come.'
South Africa President Jacob Zuma (second left), the ex-wife of Nelson Mandela, Winnie Mandela Madikizela (left), and the widow of Nelson Mandela, Graca Machel (third left) sit by the coffin of Nelson Mandela during his funeral ceremony
Zuma also told the crowd that the ANC would continue to run South Africa 'for ever'.
'We will continue to run this government forever and ever. Whether they (detractors) like it or not!' Zuma said.
Although South Africa's ANC government is predicted to win this year's election with around 60 per cent of the vote, it is forecast to lose a great deal of popular support.
The past five years have seen widespread economic strife in South Africa.
The former liberation party has also been embroiled in a series of highly damaging corruption scandals.
President Zuma is also widely perceived has having personally profited from his presidency by building a lavish £10 million homestead with what is alleged to be taxpayers' money.
Jacob Zuma played a significant role in the ANC's struggle against apartheid, working as a commander of the movement's armed wing, the uMkhonto we Sizwe (MK).
As part of his underground work for the MK, he travelled incognito around South Africa, helping plot military exercises against apartheid targets.
Many South African political commentators have expressed fears that Zuma's and the ANC's growing unpopularity may see him and the party try to play on South Africans' racial fears to win support.
President Zuma is also widely perceived has having personally profited from his presidency by building a lavish £10 million homestead with what is alleged to be taxpayers' money
Ofschoon ik mij op voorhand mateloos ergerde aan de kritiekloze manier waarop het boek in de media werd voorgesteld, heb ik het tijdens de Kerstvakantie toch volledig doorgenomen.
Crombez verwijst zelf in zijn voorwoord dat het boek werd geschreven met hulp van een aantal personen; Hij noemt "Jeroen, An, Sarah en Isabelle".
Volledig in de lijn van het boek plaats ik daar natuurlijk bedenkingen bij. Wie zijn deze mensen die hebben geholpen?
Hebben ze geschreven aan dit boek NA hun uren of TIJDENS hun uren bij de overheid op het kabinet?
Want indien ze het NA hun uren hebben gedaan, is dit een geval van zwartwerk en indien ze het tijdens de uren gedaan hebben op een overheidsdienst of een kabinet, dan is dat ook een vorm van fraude. Want overheidspersoneel wordt niet betaald om politici persoonlijk te helpen bij het schrijven van een politiek pamflet.
Heeft John Crombez hen dus vergoed? Heeft hij hiervoor facturen? Of betaalde hij in natura, via een diner of via het door hem zo gehate cash geld?
Anders gebruikt Crombez overheidsgeld of overheidspersoneel voor persoonlijke verrijking en dat kan wel tellen voor een staatssecretaris voor Fraudebestrijding. Ik stel er mij dus vragen bij, zonder ik inzage heb in de situatie. Maar het zou mij verwonderen dat het allemaal koosjer is verlopen.
Wat gaat Crombez overigens doen met de opbrengst van dit boek? Ik denk dat we als bevolking ook recht hebben op transparantie bij onze politici.
Amper cijfermateriaal, noch statistieken
Het boekje telt 188 bladzijden. Op pagina 11 stelt Crombez stoer dat ons land "30 miljard euro" misloopt door fraude. Dat cijfer komt volgens hem van Europa. Meer zegt hij er niet over. Wie? wat? waar? Daar heeft de lezer het gissen naar. Geen enkele bron wordt meegegeven.
Maar op basis van dit geheimzinnig cijfer wordt een gans pleidooi gehouden voor de aanpak van fraude in dit land. Opmerkelijk is ook dat hij op pagina 11 toevoegt: "Even kort door de bocht, we betalen dus 30 procent te veel belastingen omdat een aanzienlijke groep er géén of te weinig betaalt." Belangrijk is het eerste deel: "kort door de bocht". Want nadien heeft Crombez niets anders gedaan dan zelf "kort door de bocht" te gaan door in de media stoer te gaan vertellen dat we 30% teveel belastingen betalen door de fraudeurs. En dat is toch straf. Zelf doen wat hij in zijn eigen boek als een foute redenering omschrijft.
Professor Schneider en "goed geplaatste" advocaten
Uiteindelijk duurt het tot de pagina's 145 e.v. vooraleer we nog een paar cijfers krijgen: "Volgens schattingen van professor Schneider circuleert anno 2013 één op zes euro in de zwarte economie. Tien jaar geleden van dat nog één op vijf euro. Een belangrijke afname dus, al blijven koploper in West-Europa..." Waarop die professor Schneider zich gebaseerd heeft, weten we niet.
Wat ik wel weet is dat Crombez in de media stoer verklaarde dat we koploper zijn "in Europa" en dus niet in "WEST-Europa". Opnieuw "kort door de bocht" aangezien we WEST-Europa totaal niet mogen vergelijken met ZUID-Europa of OOST-Europa. Wellicht scoort België in gans Europa niet slecht omdat de Zuiderse en Oost-Europese staten het veel slechter doen. Maar dat klinkt natuurlijk niet goed in de oren. En ondertussen werd de schade opnieuw aangericht.
Grappig wordt het giswerk over het zwart geld in Luxemburg en Zwitserland. Op blz. 146 schrijft hij: "In Zwitserland en Luxemburg zou het telkens over 40 miljard euro gaan, in de belastingparadijzen 55 miljard euro voor België alleen. Het blijven ramingen, bedragen genoemd door fiscale advocaten die wel goed geplaatst zijn om in te schatten welk vermogen Belgen in het buitenland hebben staan."
Men kan toch geen beleid uitwerken op basis van "ramingen en bedragen genoemd (sic)" door bepaalde advocaten. Mocht het cijfers zijn die werden afgeleid uit het NIS of van de Zwitserse overheid of bankwezen, dan zou men dat nog enigzins kunnen aanvaarden. Maar dit gelul houdt geen enkele steek.
30 miljard, 65 miljard of 200 miljard euro?
Nog op blz 147-148 het knettergekke giswerk ivm met de bewuste 30 miljard euro die wij allen aan belastingen mislopen. Deze 30 miljard komt volgens Crombez vanuit een Europese studie die president Herman Van Rompuy overnam. In die studie beweert men dat er in Europa 1.000 miljard euro door fraude aan inkomsten verdwijnt en in België zou dat dus 30 miljard zijn. "Een cijfer dat in de buurt ligt van de meest pessimistische, maar helaas ook realistische metingen." Sinds wanneer is een meest negatieve schatting -hij zegt zelfs "meting"- het meest "realistisch". Iedereen weet dat de waarheid steeds ergens in het midden ligt. Ik zou graag het échte cijferwerk van de Europese instellingen bestuderen en werkelijk lezen wat Europa over België schrijft. Ik ben er zeker van dat dit mijlenver staat van hetgeen in het boekje van Crombez stoer wordt beweerd.
Maar dat is nog niet alles. Volgens Crombez komt deze 30 miljard euro voort uit een zwarte economie van 65 miljard euro! En dat is fiscaal gewoon onmogelijk. Want in België is er een belastingvoet van ca 30%. Dus voor 30 miljard belastingen te ontlopen, moet er ca 100 miljard euro brutowinst zijn. En voor 100 miljard euro moet er een omzet zijn van 200 miljard euro. Ik heb het vroeger reeds geschreven. Dat zou betekenen dat elke zelfstandige (kapper, beenhouwer, bijklusser, vertaler, freelancer etc) elke maand 20.000 euro in het ZWART zou moeten doen. Een klein kind voelt aan dit opnieuw zeer kort door de bocht is.
Daarom dat het totale cijfer door Crombez werd gereduceerd tot 65 miljard euro. Maar bij een zwarte economie van 65 miljard euro zou België "slechts" 10 miljard euro mislopen aan inkomsten en zouden we "slechts" 10% teveel aan belastingen betalen. Maar zelfs 10 miljard euro is een gigantische overschatting van de realiteit. Want concreet zou elke zelfstandige gemiddeld nog altijd 7.000 euro per maand in het zwart doen. Op 10 jaar tijd zou een doorsnee zelfstandige nog altijd 1 miljoen euro zwart gedaan hebben! Compleet geschift natuurlijk.
Waarom toch dit gegoochel met cijfers?
Zoals elders in het boek, doet Crombez hetgeen hij zelf op papier verafschuwt: Stigmatisering en stemmingmakerij. Hij zegt dat de discussie over fraude dikwijls gepaard gaat met scheldtirades. Welnu, door met cijfers te goochelen, door manifeste leugens voor waarheid te verkondigen stigmatiseert de staatssecretaris diegenen die in dit land voor de ruggegraat zorgen: De ondernemers en zelfstandigen. De timing van dit boek zegt veel. Binnen enkele maanden zijn het opnieuw verkiezingen.
Dit boek mag niet worden aanzien als een wetenschappelijk werk, maar als een politiek pamflet. Wat ik dus niet heb kunnen appreciëren is de houding van de media. Zij hebben politieke stellingen van Crombez als een wetenschappelijk gegeven voorgesteld en hebben op die manier mee geholpen aan de stigmatisering van de zelfstandigen.
Ondernemers worden de 21e eeuwse Joden
En omdat Crombez meerdere malen "kort door de bocht" is gegaan, wil ik zelf het volgende kwijt. De voorbije Kerstvakantie las ik eveneens "De geschiedenis van de Joden van prof. Simon Schama" Het is een wetenschappelijk onderbouwd meesterwerk van meer dan 500 blz. Doorheen de geschiedenis werden Joden vervolgd door ongeveer alle mogelijke volkeren en leiders van in de oudheid tot in de 20e eeuw. Het waren niet alleen de Duitsers, zoals wij dat graag willen voorstellen, maar het waren Christenen, Pausen, Ridders, Fransen, Spanjaarden, Engelsen, Romeinen e.a. die met regelmaat van de klok de Joden op gruwelijke wijze vermoordden. Vooral maatschappijen die in een (economische) noodsituatie verkeren hebben nood aan een zondebok. En de kapitaalkrachtige Joden staken natuurlijk steeds de ogen uit van onze leiders. De reden waarom de Joden zo rijk waren, heeft te maken met hun religie. Christenen mochten lange tijd geen interesten aanrekenen op uitgeleend geld. Overigens kampen de hedendaagse moslims nog altijd met dit probleem, waardoor er geen grote moslimbanken bestaan. De Joden konden wel banken oprichten en geld uitlenen. Hun geld en kapitaal was welkom voor de staatsuitgaven te betalen. Maar indien de heersers niet meer in staat waren de schulden in te lossen, pakte men gewoon alles af van de "gemene Joden".
Welnu, "kort door de bocht" kan ik stellen dat kapitaalkrachtige mensen in dit land, de nieuwe Joden zijn van de 21e eeuw. De overheid heeft geld nodig om haar putten uit het verleden te vullen. En daarom vindt men vanalles uit om de ondernemers en gepensioneerde ondernemers hun laatste Euro uit de zakken te kloppen.
Onder het motto dat men "Fraudeurs" aanpakt, viseert men een ganse bevolkingsgroep. Via stemmingmakerij tracht men de bevolking op de hand te krijgen en men lukt daar nog grotendeels in. En ondernemers worden niet beschermd door een "centrum tegen racisme". Ze zijn vogelvrij en slecht georganiseerd. Het "ondernemersracisme" is dus de ideale zondebok voor de nieuwe socialisten.
Naar het schijnt was 2013 het jaar van Maggie De Block. De staatssecretaris van Open VLD slaagde erin zich op een spectaculaire manier naar boven te werken in de populariteitspolls. Hoe ze dat deed? Daarvoor moet u maar eens met Carl Devos of Ivan De Vadder bellen. Maar De Block deed het alvast niet door een boek te schrijven
Het is haar collega-staatssecretaris John Crombez die zich daarmee moet behelpen. In ‘Zwart en wit’ (De Bezige Bij Antwerpen) probeert hij zichzelf op de borst te slaan als bestrijder van fiscale en sociale fraude, in de hoop dat anderen hem zijn jubelkreten zullen nazeggen, maar die aandrang wisten wij makkelijk te onderdrukken. Na hoofdstukken met titels als ‘Meer rechtvaardigheid tussen vele tinten grijs’ en ‘Fraude is een maatschappelijk debat’ te hebben gelezen, zien we Crombez de opmars van De Block niet meteen herhalen.
De reden die het meest voor de hand ligt, geldt voor meer politici. Crombez is geen al te begenadigd schrijver: hij put zichzelf uit in stoere maar vervelende clichés als ‘onaanvaardbaar’ en ‘essentieel’. Zijn boek mist bovenal een duidelijke focus. Zo wordt het laatste deel enkel benut om de verkiezingsvoorstellen van SP.A te overlopen.
Erger is dat Crombez te snel gaat: eigenlijk heeft hij nog niet zo veel verwezenlijkingen voor te leggen. Nee, hij moet de fiscale amnestie en de afkoopwet verdedigen. Lastenverlagingen voor de horeca probeert hij als ‘fraudepreventie’ te verkopen. John Crombez had beter gewacht tot hij mooiere prijzen in handen had. Maar dan heeft hij de komende maanden niets om campagne mee te voeren.
Het Verenigd Koninkrijk lost in 2030 Duitsland af al grootste economie van Europa. Die voorspelling deed het Centre for Economic and Business Research (CEBR). België zou in 2028 de 33e economie ter wereld zijn, tegenover de 25e nu (2012).
Volgens de Londense denktank zal de aanhoudende bevolkingsgroei in het Verenigd Koninkrijk leiden tot een snellere expansie van de economie. Vooral het relatief lage belastingniveau komt de groei ten goede. Het rapport van het CEBR volgt op positieve geluiden uit het Britse bedrijfsleven. De lokale kamers van koophandel voorspelden onlangs dat de Britse economie volgend jaar met 2,7 procent zal groeien, het hoogste tempo sinds het eerste kwartaal van 2008. Frankrijk, momenteel de nummer 2 in Europa, zal volgend jaar een van de slechtst presterende westelijke landen zijn "vanwege de hoge belastingdruk en alle perikelen in de eurozone". Het CEBR verwacht dat het Verenigd Koninkrijk al in 2018 Frankrijk heeft ingehaald. Ook de socialistische regering in België doet het land geen goed. België verliest haar aantrekkingskracht en zal jaar na jaar achteruit gaan op de lijst. En dat is bijzonder, zeker gezien de centrale ligging van ons land in Europa met bovendien de Internationale en Europese instellingen op ons grondgebied. Op het wereldtoneel zal Groot-Brittannië volgens de denktank de komende twintig jaar wel achteruitgaan op de economische ranglijst, gezien de sterke groei in groeilanden als India, Brazilië en Rusland, zo bericht de Britse krant The Guardian op haar website. Tegen 2028 zal China volgens CEBR de VS ingehaald hebben op de eerste plaats wereldwijd. De economie van beide landen zal in 2028 vijfmaal groter zijn dan de Indiase, die dan op de derde plaats staat. Japan zou binnen de vijftien jaar de derde plaats verliezen, Brazilië volgt op 5, net voor Duitsland. Maar twee jaar later zouden Duitsland en Groot-Brittannië dus haasje over spelen. Voor 2028 vervolledigen Rusland, Mexico en Canada de top 10. Rusland en China vallen op in dit lijstje. Tijdens het communisme werd China nog als ontwikkelingsland gezien en ook in Rusland had men beperkte welvaart. Sinds de economische liberalisering van beide land de voorbije 20 jaar zijn deze landen enorm gegroeid. Een heleboel miljardairs komen uit deze voormalige communistische gebieden. En terwijl deze landen de weg van de welvaart bewandelen door verregaande liberalisering zweren sommige oude Europese landen momenteel bij het socialisme, met al nefaste gevolgen vandien. In 2028 zou Frankrijk de 13e economie ter wereld zijn, tegenover de vijfde nu (2012). Haar "kleine socialistische broer" België zou zakken tot de 33e plaats. Totaal onbegrijpelijk is dat men in België liberalen in de regering heeft, die deze socialistische koers niet tegenhouden.
UPDATEOud-premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) is het niet eens met de manier waarop de federale regering het dossier rond de toplonen en de verloning van bpost-topman Johnny Thijs heeft aangepakt. Nochtans maakt zijn partij deel uit van diezelfde regering. "De minister is niet de CEO van het bedrijf", klonk het vanmorgen op Radio 1.
Dehaene vindt niet dat de regering zich moet inlaten met het beleid van een overheidsbedrijf als bpost. Daarvoor is er volgens hem een raad van bestuur, waarmee de overheid dan ook sowieso in conflict zal komen. Dehaene pleit daarom voor verdere privatiseringen en is tegen het PS-plan om de politiek meer invloed te geven in de overheidsbedrijven. "De minister (minister van Overheidsbedrijven Labille (PS), red.) is geen ceo van het bedrijf."
"Ik begrijp Johnny Thijs zeer goed. Het gaat niet zozeer om het loon, maar wel om de manier waarop hij behandeld is geweest, waarbij er geen enkel vertrouwen of respect is getoond."
Foute principe Volgens de voormalige premier is de regering in de hele verloningsdiscussie vertrokken van het foute principe, namelijk dat de wedde van de CEO niet hoger mag zijn dan die van de eerste minister: 290.000 euro. "Maar dat is appelen met peren vergelijken, men moet de wetmatigheden van een bedrijf leren aanvaarden."
Dehaene noemt 650.000 ook "veel geld", maar vreest vooral dat het vertrek van Johnny Thijs bij het postbedrijf een groot verlies zal zijn, omdat zijn werk nog niet af was. "Hij is de best geplaatste persoon om het bedrijf te leiden." Om een nieuwe topman aan te duiden pleit Dehaene voor een onafhankelijke procedure, zonder inmening van de politiek.
Europa Het Europarlementslid ging ook in op de teleurstelling van ex-minister en partijgenoot Steven Vanackere, die de derde plaats op de Europese CD&V-lijst van volgend jaar kreeg. Vanackere is niet tevreden met die plaats omdat die volgens hem onverkiesbaar is en kondigde vorige week daarom aan dat hij allicht uit de politiek stapt. Dehaene begrijpt Vanackere naar eigen zeggen niet: "Ik denk dat Vanackere ongelijk heeft. Die plaats is perfect haalbaar, ik snap niet dat hij die niet wil."
Dehaene blijft wel optimistisch over het Europese project en pleit voor verdere integratie. "Europa probeert een antwoord te bieden op de langetermijnantwoorden van vandaag." Hij erkent wel dat Europa vaak een ver-van-mijn-bedshow is, die vaak te technisch en daardoor niet wervend genoeg is.
Over Verhofstadt, die graag kandidaat-commissievoorzitter wil worden, zegt Dehaene dat zijn grote enthousiasme rond 'de Verenigde Staten van Europa' hem parten kan spelen bij een eventuele verkiezing. Dehaene noemt die idee "zeker niet 'the next step'.
Er is iets aan de hand in dit land. De manier waarop topmanager Johnny Thijs aan de deur werd gezet, stuit ondernemend België tegen de borst. De gazetten stonden er vol van deze ochtend. Toch menen de socialisten via dit soort van populistische maatregelen de bevolking op de hand te krijgen. Minister Labille en de eeuwige linkse strijdster Laurette Onckelinckx lanceren de ene aanval na de andere tegen het "kapitalisme" en de Vlaamse regeringsleden staan erbij en kijken ernaar. Natuurlijk dat John Crombez dergelijke maatregelen steunt. In zijn jeugdig idealisme trekt hij ten strijde tegen alles wat vermogend is in dit land en ook de managers moeten eraan geloven.
Van ethisch-progressief naar economisch-progressief
Er schuilt een groot gevaar in deze tendens. Links populisme en socialistisch idealisme zijn een gevaarlijke cocktail. Mocht de VS een buurland zijn, ze zouden een putsch voorbereiden tegen dit land. Zo erg zijn we aan het afdwalen.
Ethisch valt er al vele jaren iets te zeggen over het gevoerde beleid. Waarom moeten wij voortrekker zijn in de debatten over abortus, euthanasie en homohuwelijk? Is er werkelijk een meerderheid van inwoners voorstander voor een compleet geliberaliseerde maatschappij? Deze tendens gaat zo snel dat men op enkele jaren tijd compleet vervreemd raakt van zijn eigen land. En men mag bovendien met moeite uitkomen voor zijn eigen mening. Want bij het minste dat men zegt en schrijft dreigt men met klachten bij het centrum voor gelijke kansen.
Als aanhangwagen van het ethisch debat heeft men het gevoerde migrantenbeleid. Progressief België heeft beslist dat dit land moet instaan voor de opvang van honderdduizenden gelukzoekers van over heel de wereld. Onze sociale uitgaven zijn reeds gigantisch. Dankzij het gevoerde beleid van de voorbije jaren wordt de molensteen nog wat zwaarder.
Maar de progressieven hebben ons land niet alleen ethisch in de greep. Sinds Di Rupo hebben ze een openlijke aanval ingezet op de economie. Sector na sector wordt aangepakt en gesocialiseerd. Managers worden naar de slachtbank geleid en prompt vervangen door een bevriende socialist. Minister Johan Vande Lanotte werd recent door ex-spoorbaas Marc Descheemaecker vergeleken met de Gottfather. Dat kan tellen. Om dan nog te zwijgen van de miljoenen overheidsgeld die verdwenen in Electrawinds waarin Vande Lanotte op een ondoorzichtige manier participeerde. Buiten Kathleen Cools in Terzake bleef de media opvallend lief voor deze "Oostendse peetvader". Men liet zelfs een socialistisch gelieerde professor als "objectieve wetenschapper" de aanklachten weerleggen. Miljoenen overheidsgeld werd verkwist door socialisten en geen haan die er naar kraait.
En nu was De Post aan de beurt. Johnny Thijs had een prachtjob geleverd en werd zonder pardon afgevoerd. Wie hem gaat vervangen weet niemand, maar de socialisten kennende zal de partijkaart belangrijker zijn dan de intrinsieke kwaliteiten. Binnen enkele jaren dreigt opnieuw de afgrond en dan zal niemand in de media de vraag durven stellen hoe het zover is kunnen komen.
Het fundamenteel probleem bij al deze overheidsinmengingen is dat men vanuit socialistisch oogpunt blijkbaar een onweerstaanbare drang heeft om zich met iedereen en alles te moeien. Men heeft zogezegd een meer rechtvaardige wereld voor ogen, maar hetgeen men creëert is chaos en onbestuurbaarheid. Ook al steekt Laurette Onkelinckx graag haar socialistische vuist in de lucht bij het zingen van de Internationale, het socialistisch project is overal ter wereld mislukt. Een beetje meer bescheidenheid zou de socialisten zeker sieren.
En naast het ideologische is er natuurlijk het populistische aspect. Het klinkt mooi als men "de rijken de crisis laat betalen". Dit soort van slogans bestond al 30 jaar geleden bij Amada en PVDA. Het probleem is echter als men een zot vindt die hiervan overtuigd is en als deze nog eens macht heeft. Dan zit men met een gevaar opgescheept. Dergelijke figuur kan een Westerse maatschappij volledig ontregelen en doen afglijden in een ongeziene chaos. Als men jacht begint te maken op de ondernemers en de vrije beroepen dan breekt men de ruggengraat van een land.
En ik dien eerlijk te bekennen dat ik mij ernstig zorgen maak over John Crombez. Deze staatssecretaris combineert zijn jeugdig idealisme met een gevaarlijk populisme. Hij heeft de ondernemingen als serieus doen bloeden en nog maar enkele dagen geleden opende hij de aanval op de vrije beroepen. Als we ergens fier over mogen zijn, dan is het wel onze gezondheidszorg. Duizenden mensen die hard geleerd en gewerkt hebben om dit land te dienen. Deze mensen hebben recht op een eerlijke vergoeding. Crombez maakt van hen zwarte schapen.
Populistisch cijfermateriaal doet denken aan totalitaire regimes
Op een populistische manier heeft Crombez met verzonnen cijfers die indruk gewekt dat wij allen 30% teveel belastingen betalen omdat de zelfstandigen massaal in het zwart werken. Het cijferwerk van Crombez raakte kan noch wal. Hij beweerde er 30 miljard euro aan gederfde inkomsten zijn. Aan normale belastingvoeten betekent dit 100 miljard euro aan niet aangegeven brutowinst. Dat staat dan weer voor een zwart omzetcijfer van ca 200 miljard euro. Als men weet dat er 1 miljoen zelfstandigen zijn in dit land, zou ELKE zelfstandige volgens Crombez maar liefst 20.000 euro per maand in het zwart werken!!! Compleet onmogelijk en wat meer is; Dit plat opportunisme werkt stigmatiserend en is een regelrechte schande voor iemand met de functie van staatssecretaris. Indien Crombez een debiel was zou ik het hem vergeven. Maar de staatssecretaris is slim genoeg om te weten dat zijn cijfermateriaal schromelijk overdreven is. Het is niet meer dan een populistische manier om te scoren op kap van een bepaalde bevolkingsgroep.
Populisten hebben steeds nood aan een zondebok
Dit soort van populisme bestond ook in de vorige eeuw in Duitsland. De Nationaal-Socialisten maakten er een sport van om één bepaalde bevolkingsgroep met geld te stigmatiseren. Men had het geld nodig van de Joden voor de staatsuitgaven. Men viel ze aan met halve waarheden en grove leugens en de bevolking slikte dit. Er was ook een economische crisis en de zondebok was welgekomen.
Dat neemt niet weg dat we het socialistisch populisme in de kiem moeten smoren. We moeten de markt haar werk laten doen en we moeten voldoende zuurstof geven aan onze ondernemingen en vrije beroepen. Anders zullen we inderdaad de weg opgaan van de Zuiderse landen van Europa.
De top van het Vlaamse bedrijfsleven staat als één man achter de beslissing van bpost-topman Johnny Thijs om op te stappen. Dat schrijft De Tijd.
Waar is het gezond verstand van de regering naartoe?
Karel Vinck noemt minister van Overheidsbedrijven Jean-Pascal Labille (PS) een gevaarlijk man, die niet weet wat een bedrijf is. "Er gelden in het bedrijfsleven andere basisregels dan de ideologische waar sommige politici en partijen bij zweren", zegt Vinck. Ook in De Standaard spaart Vinck, ooit topman van de NMBS, zijn kritiek niet. "Labille gaat zuiver ideologisch te werk. Dat mag misschien waardevol zijn bij een ziekenfonds, maar dat is het zeker niet bij een bedrijf dat onderworpen is aan de wetten van de markt."
Luc Bertrand, topman van holding Ackermans & van Haaren, wijst op de gevaren van zo'n vertrek zo kort na de beursgang. "Je komt in gevaarlijk vaarwater als je je steengoede ceo zo ziet vertrekken."
Paul Buysse, voorzitter van Bekaert, is streng voor de politici. "De verstrengeling van politiek en economie bij een beursgenoteerd bedrijf is beschamend voor ons land. De politiek steekt voortdurend het vingertje op over het belang van corporate governance. Wat moeten wij dan zeggen van het circus dat politici bij de overheidsbedrijven opvoeren?"
Ook Didier Bellens, ontslagen ex-topman van Belgacom, reageert in Het Nieuwsblad en De Standaard ontzet op het vertrek van postbaas Johnny Thijs. "De regering moet zich dringend afvragen of de fixatie op de verloning niet ten koste gaat van goed management. Waar is het gezond verstand? De regering zal zich die keuze nog beklagen", aldus Bellens. Hij argumenteert dat het contract van Thijs enkel en alleen een zaak zou mogen zijn voor de raad van bestuur van bpost.
Bellens begrijpt de teleurstelling van Thijs. "De beslising van de regering om zijn loon te verlagen, terwijl ze zeggen dat hij goed bezig is, is onbegrijpelijk."
De PS grijpt het ontslag van postbaas Johnny Thijs aan om meer macht over overheidsbedrijven te eisen. Uiterlijk in februari stelt bevoegd minister Jean-Pascal Labille (PS) een aanpassing van de wet voor. Dat schrijft De Morgen.
De turbulenties met ex-Belgacombaas Didier Bellens en Thijs doen Labille pleiten voor een hervorming van de wet van 1991 over de overheidsbedrijven. "De minister staat nu te ver van de onderneming waarvoor hij politiek verantwoordelijk is. Wij krijgen de verwijten als er wat fout loopt, maar kunnen weinig veranderen aan de gang van zaken", zegt de PS'er.
"Het is niet mijn bedoeling om de plaats in te nemen van de ceo, de raad van bestuur of het directiecomité. Maar op de lonen en de filialen of dochterondernemingen moet de verantwoordelijke minister meer greep krijgen."
In januari of februari zal Labille zijn plan voorleggen op de ministerraad.
Met N-VA zou er te onderhandelen zijn over een hoger loon voor de toplui van het beursgenoteerde bpost en Belgacom. Dat zegt Kamerlid Siegfried Bracke in een reactie op het ontslag van Johnny Thijs. Bracke vermoedt dat de regering Thijs aan de kant wou om een politieke benoeming mogelijk te maken.
"Ik heb altijd gevonden dat er redelijkheid moet zijn in de verloning van CEO's, maar voor beursgenoteerde bedrijven gelden andere wetten", zegt Bracke. "Men moet kijken naar de verdiensten van de persoon, Johnny Thijs heeft bij Bpost een ware cultuuromslag bewerkstelligd. Stap maar eens een postkantoor binnen, dan zie je wat ik bedoel."
In dit geval moet het volgens Bracke dan ook mogelijk zijn te praten over een jaarloon boven de 650.000 euro. "Dit is een kortzichtige beslissing", zegt hij. "De man is wellicht in zijn waardigheid aangetast."
Het Kamerlid heeft naar eigen zeggen aanwijzingen dat Thijs moet wijken voor een nakende politieke benoeming.
En daar zijn de socialisten zeer goed in. Johan Vande Lanotte zal wel iemand vinden uit zijn bevriende socialistische omgeving...
Het ziet ernaar uit dat de problemen met het elektronisch betaalverkeer in België stilaan opgelost raken. Bij warenhuisketen Delhaize merkt men op dat de systemen weer werken. Worldline, de beheerder van het systeem, wil nog niet bevestigen dat de problemen overal van de baan zijn.
Worldline zegt dat het rond 16.00 uur een probleem detecteerde. Daardoor mislukte ongeveer de helft van de betalingen, aldus een woordvoerder. Over de oorzaak van de panne op deze drukke winkeldag kan het bedrijf nog niets zeggen. Dat wordt onderzocht. Veel mensen lieten vanuit de winkels via de sociale netwerksites weten dat er problemen waren. Al snel bleek dat de panne overal in het land voelbaar was. De winkels namen maatregelen. Bij Delhaize ging een soort noodplan in werking. De klanten konden hierdoor blijven betalen met de kaart. De gegevens werden opgeslagen om door te sturen als het systeem weer operationeel werd. Bij Colruyt konden klanten indien nodig een factuur krijgen om via overschrijving te betalen.
Nelson Mandela’s funeral was planned a year ago. The Nelson Mandela family has finally admitted that Nelson Mandela is dead by announcing on December 5th (2013) that the former leader of South Africa is no longer with us.
The charade began in June of 2013, and Guardian Express has maintained Mandela has been deceased since we were informed of his passing in June via one of our reporters embedded in South Africa. That reporter had received a text message from her close friend who works for the South African News which stated that Mandela had died the night prior.
Since June, The Guardian Express has come under attack; first from a “denial of service” attack which shut the site down on and off for three days right after we published the news that Mandela had died. That denial of service attack was traced back to South Africa.
The Guardian Express was also attacked by people denying that the Nelson Mandela family was carrying on a charade. However, we stood by and continue to stand by our account that Mandela was declared permanently brain dead with total organ failure in June of 2013. Now, today, the family has finally decided to give up their charade.
We sent an additional reporter to South Africa who returned with an audio recording of two top government officials confirming the fact that Mandela was totally brain dead and was declared so on June 11. However, his family refused to turn off the life support machines hooked up to his body. Thus, the family could keep him artificially “alive.” Their motive? To settle a huge lawsuit against Mandela’s estate.
It was revealed that Mandela’s family was suing him for control of his estate and since it is impossible to sue a dead person, it seems Mandela had to be kept “alive” with machines until a resolution could be found for the lawsuit. Thus far, there is no word on whether that lawsuit had been settled, but there are already many speculations in the press that this announcement today will begin the battles over the Mandela estate afresh.
The Mandela daughters and granddaughters have shown a good deal of greed when it comes to Mandela’s legacy. It has been reported that their fighting over his money got so bad that Mandela “lost faith” in his daughters and worried that their concern over money was overshadowing their concern for family harmony.
The Mandela funeral was planned a year in advance, according to reports. The funeral date is set for December 14 and there is a comprehensive schedule of events leading up to that date. The Mandela family has finally given up their charade which they have been carrying on since June and have admitted the former South African leader is dead. – The Guardian Express
De Israëlische geheime dienst is belast geweest met de opleiding van de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela. Dat meldt de Israëlische krant Haaretz. Mandela zou judo-, sabotage- en wapentraining hebben gevolgd bij de Mossad.
Mandela volgde de opleiding in 1962 in Ethiopië, toen hij Zuid-Afrika was ontvlucht omdat hij werd gezocht voor het organiseren van een nationale staking. De krant Haaretz baseert zich op een brief van een medewerker van de Israëlische ambassade in Ethiopië. Volgens Haaretz was deze medewerker een Mossad-agent.
De man schreef in de brief dat hij een leerling uit Rhodesië, het huidige Zimbabwe, onder zijn hoede kreeg. Hij noemde zich David Mobsari. Maanden later zag de Mossad-agent zijn leerling terug op foto's in de krant. Het bleek om Nelson Mandela te gaan.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken antwoordde de agent dat Mobsari en Mandela inderdaad een en dezelfde persoon waren. Ook die brief zou in handen zijn van Haaretz.
Jaarlijks wordt volgens staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (SP.A) voor zo'n 30 miljard euro gefraudeerd. Hoe hij aan deze cijfers komt weet niemand. Misschien is hij bij madame Soleil geweest of heeft hij een zesde zintuig, want niemand weet hoeveel zwart geld er in omloop is. De hoeveelheid zwart geld is dan ook onmogelijk in te schatten. Er bestaan geen statistieken over, er worden geen cijfers bijgehouden. Maar Crombez beschikt blijkbaar over een gave die niemand heeft.
30 miljard misgelopen
Maar Crombez fantaseert er duchtig op los:De schatkist krijgt elk jaar 100 miljard euro aan belastinginkomsten binnen, terwijl er volgens hem 30 miljard wordt misgelopen. "We betalen dus 30 procent te veel belastingen omdat een aanzienlijke groep er geen of te weinig betaalt", schrijft Crombez.
Volgens de staatssecretaris behoren we daarmee tot de koplopers in Europa. "Fraude is zo Belgisch als bier of frieten." Als we deze verlichte geest mogen geloven, kunnen Spanjaarden, Italianen, Grieken, Zuid-Europeanen en zelfs Polen van ons nog veel leren op het gebied van zwartwerk.
Geen kat die hem in die redenering volgt, behalve de Anti-Imperialistische bond, Amada en de PVDA. Voor deze laatsten is de oplossing voor de crisis eenvoudig; Neem alle rijke mensen hun geld af -want het is toch gestolen- en geef het aan de armen. Of nog beter: Geef het aan de leiders van de armen, zoals Ceauscesu in Roemenie deed of de communistische leiders in de ex-Sovjetunie.
Crombez volgt eigenlijk deze redenering van klein-links, maar in een meer gematigde versie: Hij ziet in de bestrijding van dat zwart geld een belangrijk middel om onze stijgende uitgaven voor sociale zekerheid en pensioenen op te vangen.
"De bevolking krijgt momenteel het ene doemscenario na het andere voorgespiegeld, waarin ze wordt overtuigd dat ze het in de toekomst met minder zal moeten stellen", gaat de SP.A'er voort. "Dat hoeft niet noodzakelijk zo te zijn. Als de inkomsten uit fraudebestrijding stijgen, is een globale belastingverlaging mogelijk zonder de sociale bescherming af te bouwen."
Crombez maakt zich sterk dat het mogelijk is die fraude tegen 2030 terug te dringen. "Kijk naar het gesjoemel met btw-carroussels. Tien jaar geleden verloren we daarmee nog 1,1 miljard euro belastinginkomsten. Vandaag is dat teruggedrongen tot 18 miljoen per jaar."
Luxemburg en Zwitserland
John Crombez weet niet alleen alles over België, hij weet zelfs hoeveel geld er door Belgische belastingbetalers in Zwitserland staat. Het Zwitsers bankgeheim is heilig en cijfermateriaal is onmogelijk te bemachtigen. Crombez heeft die gegevens blijkbaar wel en weet zelfs ongeveer hoeveel geld Belgen op Zwitserse rekening hebben staan.
"De multinationals die geen belasting betalen en de ontduiking in belastingparadijzen zijn een veel belangrijker discussie." De Belgen hebben volgens het boek nog steeds tussen 40 en 80 miljard euro staan op rekeningen in Luxemburg en Zwitserland.
Kortom, veel stemmingmakerij en gegis dat enkel en alleen de hardwerkende bevolking opzet tegen mensen met geld, die in dit land langzaamaan behandeld worden zoals de Joden in NAZI-Duitsland. Als opgejaagd wild zuigt men de spaarders leeg, plundert men de ondernemingen en beledigd men iedere hardwerkende Vlaming. En als er een politicus in opspraak komt, zoals SPA-er Johan Vande Lanotte in Electrawinds of Karel De Gucht en de BBI, dan zwijgt men voor dood. Zo gaat dat in dit land, dat zijn eigen ondernemingen en intelligensia wegpest.
Veel succes zal zijn boek "Zwart op Wit" dus niet hebben. Alleen al om hij bijna geen cijfermateriaal "Zwart op Wit" heeft. Wellicht iets om Uw open haard mee aan te steken bij koude winterdagen, zoals de Pravda in de Sobjetunie diende voor aardappelschillen...
Bijna 500 reacties kwamen binnen op dit artikel bij Het Laatste Nieuws. Amper 1% was positief over Karel De Gucht, de andere lezers hadden geen enkel goed woord over voor hem...
De Gucht is niet geliefd bij de bevolking. Hij is verbrand. Jarenlange schandalen hebben van hem een zwart schaap gemaakt. In zijn eigen partij wordt hij gevreesd, bij het brede publiek verguisd. Ooit speelde hij "Dieu" bij de liberalen, met zijn Porsche Cayenne en dikke sigaar in de mond.
Ik heb hem in mijn leven een aantal keren persoonlijk ontmoet. Op een bepaald ogenblik betaalde hij met een briefje van 500 euro in een volkscafé! Typerend voor hem...
Mensen die zijn achtergrond kennen, weten waarom hij zo doet. Als zoon van de champetter van Denderbelle zou hij het waar maken. Hij zou een man van macht, geld en aanzien worden. Dankzij zijn schoonvader kwam hij aan het eerste twee. Aanzien zou de politiek hem verschaffen.
De Gucht boezemt eerder angst in dan aanzien. Vele afdelingen zijn door hem kapot gemaakt. In Lebbeke steunde hij ooit heimelijk een scheurlijst om zijn rivalen te boycotten.
In Dendermonde pestte hij Marc Verwilghen buiten, om de afdeling te zien afglijden in een mini-afdeling met amper 3 gemeenteraadsleden.
In Oost-Vlaanderen is hij gevreesd. Filip Antheunis moest wijken voor zijn zoontje Jean-Jacques op de Vlaamse Lijst. Ach, Filip Antheunis is nu ook niet het evenbeeld van zijn vader. Enkele maanden geleden zag ik hem stomdronken op een VLD-party in het Waasland. Het was een zielige bedoening.
Ik herinner mij Jean-Jacques als diegene die de drankjes kwam brengen als ik bij senior op bezoek was in Berlare. De jongen kreeg geregeld een veeg uit de pan, zelfs in het bijzijn van bezoekers...Maar Annie De Maght uit Aalst moest ook plaats ruimen voor het brute geweld van De Gucht. En inderdaad Jean-Jacques werd er lijsttrekker, omdat hij zo graag uitging in Aalst.
Iemand die hoog klimt, kan diep vallen. Als je eens kijkt naar figuren als Guy Spitaels of Steve Stevaert weet je genoeg. Ergens zou ik niet graag in zijn schoenen staan.
UPDATEIn de belastingzaak rond Europees commissaris voor Handel Karel De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs, had de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) niet het recht om de bankrekeningen van het echtpaar in te kijken. Dat heeft het Gentse hof van beroep beslist.
De fiscus eist ruim 900.000 euro van Karel De Gucht. De fiscus startte het onderzoek, omdat de villa van het echtpaar in Toscane argwaan wekte. Volgens de verdediging van De Gucht werd dat onroerend goed echter niet persoonlijk aangehouden, maar door een Italiaanse vennootschap naar Italiaans recht. Doordat de fiscus uiteindelijk de rekeningen van het echtpaar kon inkijken, werd een betwiste aandelentransactie opgemerkt. De Gucht realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met het verkopen van aandelen van een zinkbedrijf, en het is op die transactie dat de fiscus 900.000 euro eist van het echtpaar.
Die zaak wordt pas in januari 2015 gepleit voor de fiscale kamer van de Gentse rechtbank van eerste aanleg, maar het hof van beroep deed vandaag uitspraak over de procedurekwestie rond de inzage van de bankrekeningen van het echtpaar. Volgens de verdediging van De Gucht gebeurde dat onwettig. Het Gentse hof van beroep oordeelde dat de fiscus inderdaad onvoldoende aanwijzingen van belastingontduiking had om de rekeningen van het echtpaar in te kijken.
De machtiging om de rekening in te kijken werd vernietigd door het hof van beroep en alle gegevens daaruit mogen door de fiscus niet gebruikt worden.
De fiscus had redenen om te stellen dat er "een discrepantie" bestond tussen de aankoop van een Italiaanse villa van 5 miljoen en de inkomsten die het echtpaar De Gucht had aangegeven, maar had onvoldoende aanwijzingen van belastingontduiking om de onderzoekstermijn in het dossier uit te breiden. Dat blijkt uit het arrest van het Gentse hof van beroep, dat oordeelde dat de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) niet het recht had om de bankrekeningen van het echtpaar in te kijken.
De fiscus was met een bericht van 4 februari 2010 overgegaan tot de uitbreiding van de onderzoekstermijn van drie jaar naar zeven jaar, zo blijkt uit het arrest. "Het valt niet te betwisten dat de taxatiedienst op het moment van het bericht van 4 februari 2010 redenen had om te stellen dat een discrepantie bestond tussen enerzijds de gegoedheid die moet gepaard gaan met het aankopen en de restauratie van een villa in Italië waarvan in een gerechtsdossier gesteld wordt dat de waarde ervan op 5 miljoen euro moet worden geschat en anderzijds de inkomsten die de appellanten (De Gucht en Schreurs, nvdr.) in de voorbije jaren in hun aangiften in de personenbelasting hadden aangegeven. Op zich kan dat voldoende reden zijn om een indiciaire taxatie voorop te stellen."
"Privéverrichtingen" Het hof gaat echter verder: "Het enkele feit evenwel dat iemand kennelijk belangrijke inkomsten moet hebben gehad, volstaat evenwel nog niet om ervan uit te gaan dat het voor de belastingadministratie (bewust) verzwegen inkomsten betreft; het kan immers gaan om inkomsten die niet moeten aangegeven worden. Dat is in het bijzonder het geval wanneer het inkomsten zouden zijn van privéverrichtingen. Er kunnen belangrijke opbrengsten gerealiseerd worden met beleggingen van een privévermogen, ook zonder enige vorm van speculatie of geprofessionaliseerde aanpak. Terecht laten de appellanten overigens gelden dat het bestaan van de villa en het feit dat die was gerenoveerd al in de kranten had gestaan."
Geen reden tot twijfel De fiscus had "geen echte reden" om aan de verklaring van het echtpaar te twijfelen, stelt het arrest. "Het volstond daartoe immers niet te verwijzen naar een verklaring in dat gerechtsdossier en naar een kranteninterview door de appellant waarin werd gesteld dat het om 'zijn' of 'hun' eigendom ging. Het is immers niet ongebruikelijk in dagdagelijkse gesprekken de goederen van familievennootschappen als persoonlijk bezit van de familie/aandeelhouders te noemen."
De Belgische staat kan wel nog in cassatieberoep gaan tegen de beslissing van het Gentse hof van beroep.
Ambtenaar stad Aalst reeds 10 jaar in opspraak zonder gevolg !
AALST - Een vrouwelijk diensthoofd Tina C. bij de stad Aalst is tijdelijk geschorst na een officiële klacht wegens pesterijen en seksuele intimidatie tegenover een ondergeschikte van het vrouwelijke geslacht. Een andere vrouw diende vorig jaar al een soortgelijke klacht in tegen haar.
T.C. werkt al meer dan tien jaar voor de stad Aalst. Als diensthoofd geeft de 41-jarige vrouw leiding aan een viertal personen en rapporteert ze aan de schepen van Onderwijs. Maar vorige week maandag kreeg ze te horen dat ze tijdelijk werd geschorst, in afwachting van een tuchtonderzoek na een klacht van een vrouwelijke ondergeschikte.
Kus op de mond
De stad Aalst zit verveeld met de kwestie, omdat het al de tweede keer is dat T.C. beticht wordt van pesterijen en seksuele intimidatie. Vorig jaar diende een werkneemster nauwelijks vijf weken nadat ze was beginnen werken, een klacht in tegen haar chef.
Volgens het dossier liet T.C. de nieuwe kracht toen opzettelijk overwerken om met haar alleen te kunnen zijn. Toen ze naar het toilet moest, passeerde T.C. langs haar bureau om haar terloops te kunnen aanraken. Daarna volgde een gesprek in een gesloten bureau, en legde ze haar hand op de dij van haar ondergeschikte.
De werkneemster waarschuwde haar chef dat ze het grensoverschrijdende gedrag niet langer pikte. Toen T.C. haar eind vorig jaar onverhoeds op de mond kuste, diende ze klacht in.
Stalking
Het onderzoek dat daarop volgde, bracht aan het licht dat T.C., die een relatie zou hebben met een andere vrouwelijke medewerker van de stad, nog andere vrouwen viseerde. Zo zou ze een getrouwde vrouw gestalkt hebben met telefoontjes, e-mails en sms’jes tot ’s avonds laat. Ander personeel dat haar iets in de weg had gelegd, maakte ze het leven zuur.
Aalsters burgemeester Christoph D’Haese (N-VA) wil geen verklaringen afleggen. ‘Eerst moeten alle betrokkenen gehoord worden’, klinkt het. Gisteren boog het schepencollege zich overigens nog eens over het niet geagendeerde punt.
Reeds 10 jaar problemen met Tina C.
De stad Aalst spreekt over slechts TWEE klachten, terwijl ze een tiental jaar geleden een oudere kleuterleidster aanviel en haar op de grond sleurde. Ook toen was Tina deze kleuterleidster al enige tijd aan het pesten. De kleuterleidster M. V. diende toen klacht in bij de politie van Aalst dat zonder gevolg werd geklasseerd. Tina genoot toen nog de steun van de lokale directrice. De toenmalige SPA-schepen van onderwijs Van Nieuwenborgh deed niets met de klacht. Meer nog, de stad Aalst stuurde de kleuterleidster een kostennota die deze natuurlijk prompt protesteerde. Uiteindelijk ging de kleuterleidster vervroegd op pensioen om van de persterijen vanaf te zijn.
UPDATEDe man die gisteren bij de herdenkingsceremonie van Nelson Mandela op het podium de woorden van de sprekers vertaalde voor doven en slechthorenden was helemaal geen doventolk. Dat zegt Wilma Newhoudt, een doof lid van het Zuid-Afrikaanse parlement. De man verzon gebaren en is helemaal geen officiële tolk, stelt Newhoudt.
"Deze zogenaamde doventolk op het podium is een schande. Wat is hij aan het tolken? Hij weet dat de doven hem niet kunnen uitjouwen. Hij moet zich schamen", schreef Newhoudt op Twitter. Ze drong er via Twitter meermaals op aan de man van het podium te halen omdat hij er een zootje van maakte.
Tal van fouten Ook Bruno Druchen, directeur van de Zuid-Afrikaanse dovenorganisatie Deaf Association of South Africa, noemde het optreden een schande. "De gebaren die de tolk gebruikte, maken geen deel uit van de Zuid-Afrikaanse gebarentaal", aldus Druchen. De tolk "gebruikte geen gangbare, erkende gebaren" voor Mandela, president Jacob Zuma, voormalig president Thabo Mbeki en Zuid-Afrika, en maakte volgens Druchen nog tal van andere fouten.
Lichaamstaal? Hij benadrukte ook dat de tolk geen gezichtsuitdrukkingen gebruikte tijdens het evenement gisteren in het Soccer City Stadium en dat lichaamstaal net belangrijk is om handgebaren te kunnen begrijpen.
"De dovengemeenschap van dit land kon geen deel uitmaken van een van de belangrijkste momenten in de geschiedenis van dit land", stelt Naomi Janse Van Vuuren, die aan de Wits University in Johannesburg gebarentaal onderwijst. "Ook zij willen deelnemen in de viering van het leven van Madiba."
Vier à vijf gebaren "De man op het podium gebruikte de hele tijd dezelfde vier, misschien vijf gebaren. Hij herhaalde die de hele tijd. Hij tolkte zeker niet wat de spreker zei", vertelt Janse Van Vuuren aan het Duitse persagentschap dpa. "Mijn dove vrienden klagen hierover op Facebook, de gemeenschap is woedend." Drie leden van haar onderwijsdepartement kwamen tot dezelfde conclusie.
Het universiteitsteam stelde ook vast dat de tolk geen Britse gebarentaal gebruikte, een variant die ook door velen begrepen wordt.
Onderzoek Overheidswoordvoerster Phumla Williams liet weten de zaak te zullen onderzoeken.
De Deaf Association of South Africa zei dat de man op het podium geen erkende professionele gebarentolk was en dat ze geen idee hadden wie hij is.
Schizofreen
De man zelf verklaarde schizofreen te zijn en stemmetjes te hebben gehoord tijdens de ceremonie. Larie en apekool, dat misschien is ingegeven om een beetje zijn gezicht te redden en vooral het gezicht van het ANC-bestuur in Zuid-Afrika.
Politieke benoemingen
Het is allemaal zo mooi begonnen. Nelson Mandela die na een half leven in gevangenschap te hebben doorgebracht zijn land naar "democratie" leidde. De regenboognatie zou een voorbeeld worden voor Zuidelijk Afrika. Meer nog, de Gentse Professor Rik Coolsaet zag er de nieuwe motor in voor het Afrikaanse continent. Net zoals velen sloeg ook onze Vlaamse expert de bal mis. Internationaal werd geopperd dat de nieuwe grondwet van Zuid-Afrika de meest progressieve van de wereld was. Maar het werd een grote openingen gelaten voor willekeur. In een land als Zuid-Afrika waar de meerderheid van de inwoners weinig geschoold is, moet men zichzelf beschermen. One man, one vote is misschien een nobel principe in de Westerse wereld, maar als de massa zich laat opzwepen door populistische standpunten, dan moet de wetgeving zodanig zijn gebetonneerd dat men niet zomaar kan sleutelen aan basiswaarden en basisregels. Tijdens de CODESA besprekingen over de nieuwe grondwet heeft FW de klerk zich laten rollen. Het was het ANC dat met een datum afkwam voor vrije verkiezingen zonder dat alles reeds in gereedheid was gebracht. En zo liet de nieuwe grondwet openingen bestaan voor "reverse-apartheid", waar selectie opnieuw gebeurt op basis van huidskleur en niet op basis van competentie. Zoiets heet dan "positieve discriminatie", maar er is niets positiefs aan discriminatie. Met de brute macht van getallen heeft de meerderheid zich alles toegeeigend wat ze zich kon toeeigenen. Alle leidinggevende functies in overheidsinstellingen en semi-overheidsinstellingen werden ingenomen door zwarte ANC-getrouwen. Managers van ziekenhuizen werden zwart, terwijl ze voorheen instonden voor het onderhoud van hetzelfde ziekenhuis. Maar het was nog niet voldoende.
Het ANC wilde eveneens de economie inpalmen. En zo kwam men tot de misdadige communistische Black Empowerment Act. Aanvankelijk kregen zwarten -enkel en alleen omdat ze "zwart" zijn- 25% van de aandelen van alle blanke bedrijven. Grote bedrijven gingen lopen naar buurlanden. Maar vele KMO's worden leeggeroofd door onkundige zwarten die op basis van hun huidskleur een aandelen komen opeisen. De blanke bedrijfsleiders trachtten er aanvankelijk het beste van te maken. Dikwijls namen ze een betere "zwarte" medewerker op in hun bedrijf. Maar nog vond het ANC dat niet voldoende. Ondertussen wordt er al 40% opgeeist voor de "zwarten" en natuurlijk dat vele bedrijven binnenkort onbestuurbaar worden.
De familie Mandela heeft gretig meegedaan aan het toeeigenen van bedrijven. U vindt hierbij de bedrijven waarin ze allemaal participeren. Deze familie is op enkele jaren tijd multimiljonair geworden.
Ook de boeren, de traditionele ruggengraat van het land, staan zwaar onder druk. Met halve en soms geen bewijzen worden landbouwbedrijven "teruggegeven" aan de oorspronkelijke zwarte bevolking. Wat men er natuurlijk niet bij vertelt, is dat de grond vroeger onbewerkt was en nu moderne bedrijven zijn geworden. Vele van deze teruggegeven bedrijven zijn na een paar jaar niet meer te herkennen. L'histoire se répète! Hetgeen we in Congo en Zimbabwe hebben gezien, gebeurt nu in Zuid-Afrika.
En dan spreken we nog niet over de gigantische corruptie, de stijgende criminaliteit en het systematisch vermoorden van de blanke minderheid. En worden ze niet vermoord dan plegen ze wel zelfmoord. Want het zelfmoordcijfer van blanke mannen in Zuid-Afrika behoort bij de hoogste ter wereld.
Ik vind het een positieve zaak dat het ANC bij deze internationale gebeurtenis met deze valse doventolk steken laat vallen. Het toont aan gans de wereld hoe ze momenteel in Zuid-Afrika mensen selecteren. Het is de tragische realiteit voor een land dat wellicht sombere jaren tegemoet gaat. Enige tijd terug kreeg een blanke Zuid-Afrikaan asiel in Canada, omdat "Zuid-Afrika racistisch is"! Het kan verkeren zei Bredero.
Nadat de vertrekpremie werd geschrapt voor Kamerleden die vrijwillig vertrekken, wil de Kamer nu ook de uittredingsvergoeding halveren van maximaal 48 naar 24 maanden. Dat schrijft La Libre Belgique. Daarnaast wordt ook het mes gezet in het aantal bijzondere functies bij het Bureau van de Kamer.
Volgens La Libre is er een politiek akkoord over de aanpassing van het systeem van de uittredingsvergoedingen. Zo zullen parlementsleden maximaal recht hebben op een vergoeding van 24 maanden in plaats van 48 maanden. De nieuwe regel gaat in vanaf volgende legislatuur.
Verwacht wordt dat het Bureau van de Kamer de hervorming volgende week goedkeurt. Het is afwachten of de andere parlementen de strengere regel zullen overnemen.
Naast de nieuwe regels rond uittredingsvergoedingen buigt de Kamer zich vrijdag ook over een vermindering van het aantal bijzondere functies. Het gaat dan onder meer om de functies van voorzitter, ondervoorzitters, quaestoren en secretarissen. Die functies geven recht op een extra vergoeding.
Ondanks de belofte dat hun weddes met vijf procent zouden dalen, gunnen de ministers zichzelf een gemiddelde loonsverhoging van acht procent. N-VA-Kamerlid Ben Weyts vindt dat Di RupoI daarmee haar eigen voorbeeldfunctie miskent, zeker in tijden van crisis. 'Hemeltergend.'
'De bezoldiging van de ministers zal met vijf procent verminderd worden', zo staat het zwart op wit geschreven op pagina veertien van het regeerakkoord. In de aanloop naar het compromis werd maandenlang gesproken over politieke vernieuwing: over lagere pensioenen en uittredingsvergoedingen voor de parlementsleden, en lagere weddes voor de ministers. Het eerste is nog niet van de grond gekomen, het tweede gaat zelfs de tegenovergestelde richting uit.
De regering legde op de ministerraad van 16 december de nieuwe lonen vast, amper drie weken na de dure eed uit het regeerakkoord. De vaststelling: die lonen stijgen. De premier en vice-premiers gaan van 224.000 naar 248.000 euro bruto per jaar, de ministers van 220.000 naar 238.000 en de staatssecretarissen van 210.000 naar 227.000. Dat komt neer op een extraatje van ongeveer 1.500 euro per maand.
Voorbeeldfunctie
'Ik schrik zelf van die cijfers', zegt Ben Weyts. 'Ik kan er geen touw aan vastknopen. Hebben ze zich misrekend? Ik weet het niet.'
Hoe dan ook vindt Weyts de loonsverhoging die de ministers zichzelf toekennen 'hemeltergend'. 'Natuurlijk gaat het over niet zóveel geld in vergelijking met de totale besparingsoperatie, maar de politiek heeft wel een voorbeeldfunctie. Als anderen moeten vermageren, moeten de ministers niet zelf vervetten. Dat is niet koosjer. Doe tenminste zelf wat je verwacht van anderen.'
In de slag om de sympathie van de bevolking is dit een tweede opdoffer in korte tijd voor de regering. Vrijdag bleek al dat ook het koningshuis meer geld toegestopt krijgt dan in 2011. Ook al kondigde de koning in zijn kersttoespraak aan dat iederéén zal moeten besparen in deze moeilijke economische omstandigheden.
Dikkere kabinetten
Weyts klaagt ook dat de ministeriële kabinetten niet voldoende afslanken. Het totale budget zakt weliswaar van 56,7 naar 55,2 miljoen, maar er zijn ook minder ministers en staatssecretarissen (19 nu tegenover 22 én een regeringscommissaris onder Yves Leterme).Dat maakt dat het gemiddelde stijgt. Waren er in de regering-Leterme 40 medewerkers per kabinet, dan zijn dat er nu 44.
'Het heeft weinig zin om minder regeringsleden te hebben als je in eenzelfde beweging toelaat dat die regeringsleden meer uitgeven en meer kabinetsleden aanwerven', vindt Weyts.
De absolute uitschieter is vicepremier en minister van Sociale Zaken Laurette Onkelinx (PS), met 78 medewerkers in haar slipstream. Weyts zet die cijfers af tegen die van de Vlaamse regering, waar N-VA wel deel van uitmaakt. Daar verminderde het aantal kabinetsleden wel substantieel, en had dat geen gevolgen voor het bestuur.
Nog een opmerkelijke vaststelling: de Kamerfractie en Ecolo krijgen van de regering twee gratis medewerkers ter beschikking om de staatshervorming te helpen uitwerken. Zoals bekend is de steun van de groenen nodig om aan een tweederdemeerderheid te geraken.
Staatssecretaris John Crombez: 'Ik stort het geld terug'
Zelfs binnen de regering zorgen de hogere weddes voor gemor. Staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (SP.A) valt uit de lucht als hij het hoort. 'Dat meen je niet?' Crombez, die als Vlaams parlementslid altijd een groot voorstander was van een afgetopte en correctere verloning voor politici, zegt te eisen dat het regeerakkoord wordt uitgevoerd. 'Het gaat niet over zoveel geld in vergelijking met de totale saneringsoperatie. Maar dit is een belangrijk symbooldossier. Als die cijfers kloppen, dan stort ik de loonsverhoging zelf terug. Zonder zeveren.'
UPDATEHoreca Vlaanderen en zelfstandigenorganisatie Unizo roepen allebei op om de zogenaamde witte kassa's te boycotten. Dat meldt VTM NIEUWS. De overheid wil dat café- en restaurantuitbaters vanaf 2015 zo'n witte kassa hebben om zwartwerk tegen te gaan. Ondertussen ziet het er niet naar uit dat minister van Financiën Koen Geens ingaat op de vraag van de horeca om de lasten nog verder te verlagen.
De sectorfederaties voor de horeca, zoals Horeca Vlaanderen, Brussel en Wallonië, eisen dat de 'kassawet' wordt ingetrokken. Ze reageren daarmee op het nieuws dat amper 20 horecazaken al een zogenaamde witte kassa vrijwillig hebben aangevraagd. Deze kassa, die alle inkomsten registreert en zwarte omzet dus onmogelijk maakt, is verplicht vanaf 2015 voor horecazaken die minstens 10 procent van hun omzet uit voeding halen.
Maar volgens de sectorfederatie is horeca in België niet rendabel als er geen verdere lastenverlaging op arbeid (met 35 procent) komt. Ze willen ook een oplossing voor de arbeidsduur in de sector en een btw-verlaging op dranken zoals in de buurlanden Frankrijk en Nederland.
Slachtbank "We zijn niet bereid om de sector met open ogen naar de slachtbank te leiden", luidt het in een persbericht. De horecafederaties vrezen massale faillissementen en jobverlies als de witte kassa er komt. De overheid voorziet wel in compenserende maatregelen, zoals een loonlastenverlaging voor vijf vaste werknemers, maar die zijn volgens de sector onvoldoende. "We zijn nooit tegen de invoering van een kassa met blackbox geweest, op voorwaarde dat er maatregelen zouden worden genomen om het voortbestaan van de sector te garanderen", luidt het. De horecafederaties verwijzen naar wetenschappelijk onderzoek waaruit moet blijken dat de sector zeer arbeidsintensief is, met de hoogste lasten op arbeid ter wereld. Uit een studie van KU Leuven blijkt ook dat het invoeren van de witte kassa 20.000 banen zou kosten.
Ook algemene ondernemersorganisaties zoals Unizo en NSZ vinden dat de compensatiemaatregelen onvoldoende zijn. "De blackbox zal voor veel horecaondernemingen meer kosten dan de compensatiemaatregelen zullen opbrengen", aldus NSZ. Het vraagt naast een btw-verlaging tot 6 procent en een verdere lastenverlaging, ook dat burgers een restaurantbedrag tot 400 euro per jaar kunnen aftrekken in hun personenbelasting.
De werkgevers staan met hun standpunt diametraal tegenover de vakbonden. Die hebben net een nieuwe sector-cao afgesloten met de mogelijkheid tot extra overuren, maar eisen in ruil wel dat de politiek de witte kassa niet langer uitstelt. "De werkgever die nu nog durft beweren dat hij zwartwerk nodig heeft, is te kwader trouw. Wij hebben onze verantwoordelijkheid genomen, het is nu aan de politiek om de kassa met blackbox in te voeren", staat in een persbericht.
Lasten verlagen Ook van minister van Financiën Koen Geens moeten ze niet veel hulp verwachten. Horeca-uitbaters die vanaf 1 januari 2014 vrijwillig de geregistreerde kassa gebruiken, kunnen rekenen op een lastenverlaging. Maar de tussentijdse gerichte maatregelen die nu reeds genomen werden voor de horeca, worden niet verder uitgebreid en blijven ook gekoppeld aan de invoering van die zogenoemde witte kassa, luidt het op zijn kabinet. Voorlopig staat er niets nieuws in de steigers. Op het kabinet klinkt wel dat in het kader van de algemene belastinghervorming de lasten op arbeid in het algemeen verlaagd moeten worden.
Men mag niet slaan zonder te zalven. Men kan geen jacht op de horeca maken zonder ook alternatieve oplossingen aan te rijken. De dienstencheques was bijvoorbeeld een goede maatregel. Men wou het zwartwerk bij huisactiviteiten verminderen, men bedacht een fiscaal vriendelijke oplossing en deze sector werd grotendeels geregulariseerd. Nu klaagt de overheid dat deze dienstencheques teveel geld kosten en ze zijn aan het systeem aan het prutsen. Het gaat nog wel, maar men moet natuurlijk het systeem functioneerbaar houden.
Idem met het zwartwerk in de horeca. Denk maatregelen uit SAMEN MET DE SECTOR die het leefbaar maakt om alles officieel te doen. Maak bijverdienen soepeler of weekendwerk of vakantiewerk. Zo zullen deze bijverdieners hun geld officieel opstrijken en is er geen zwart circuit meer nodig. Als men niets verandert en alles uitvoert zoals gepland dan dreigt er een ramp voor de horeca. Wij Bourgondische Vlamingen zijn zo onze eigen graf aan het delven.
