Ik ben De Decker François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bandietje 1974.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is ex binnenvaartschipper /bevrachter.
Ik ben geboren op 02/07/1922 en ben nu dus 103 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen , bootreizen , knutselen , mechanica , elektronica ....
ex koloniaal kapitein
ex pleziervaarder
flipperke
varen
11-03-2013
Op het laatste moment kreeg ik nog bericht dat ik de gehospitaliseerde kapitein moest meenemen naar Banningville en dan maar vertrekken met drie barges op sleeptouw , dit werd dan mijn eerste reis als gezagvoerder , dus eindelijk kapitein ! Nog even overleggen met de kapitein van de passagierboot en dan kopvoor naar beneden , alles verliep tot hier naar wens tot om een uur of tien mijn passagier wakker werd en even kwam zien waar we al waren , de man keek achterop en verschoot dat al de kajuiten van de sleep nog intakt waren en ik heb de telegraaf niet éénmaal gehoord zei hij . Ik zei " waarom moesten die eraf misschien " ? Ik snapte wel waarom want de rivier was erg bochtig en met momenten vaarden wij gewoon onder een dak van bomen . Maar goed verder geen komentaar en de reis verliep verder vlot en we kwamen heelhuids in Banningville na onderweg wat te hebben gelost en geladen , dit alles gebeurde uit ter hand en bij aankomst stond mijn echtgenote en dochter mij al op te wachten want ik was al enkele dagen onderweg en dan kon er worden ingescheept na eerst nog wat opgeruimd te hebben . De boot was voorzien van een teak dek , dat werd iedere dag gebriekt ( schuren met puimsteen ) en dat was nodig want we liepen altijd blootvoets aan dek , de bemanning was daar niet zo gelukkig mee , maar ik had een goede ploeg ... het wonderbare was dat ze me allemaal kenden want mijn reputatie was me voor gegaan , hoe ? Zeker met de tamtam . Na enkele dagen waren we goed gesetteld en vertrokken wij voor de eerste opvarende reis met drie barges geladen op waterstand want de rivier is erg wispelturig wat de waterstand betreft en ook de zandbanken verplaatsten zich geregeld in die mate waar je opvarend vaart is in de afvaart niet meer geldig . Maar goed dat is voor later laat ons eerst maar eens naar boven kruipen , want dat is het " erg langzaam " en onderweg wordt er weer gelost en geladen en iedere avond werd de boot vol gestouwd met hout voor de ketels , de reis neemt dan ook verschillende dagen in beslag en je bent helemaal op uzelf aangewezen , verantwoordelijk voor de lading en het stouwen ervan op de verschillende stopplaatsen . Ook het uitbetalen van de lonen van de bemanning en zelfs dokter spelen hoorde erbij .
Zo ging het dan weer een ganse tijd verder , er was
onder de nieuwe kapitein een goede verstandshouding , soms kwam het voor dat
we
met verschillende boten in één post lagen , dan
werd er een avondje gebuurd met de nodige drank en versnaperingen , dat was
wel
gezellig .
Soms tot in de vroege uurtjes ( zodat we s'morgens
te laat vertrokken en schreven we in het logboek als reden dat het wel eens
mistig kon zijn ;-) ... ) . Zo ging de tijd weer voorbij tot op een dag bij
aankomst in Kinshasa , ik orders kreeg over te stappen op een passagierboot naar
Banningville ,
een post op de Kwilu , daar werd mij een
gastenverblijf toegewezen met alles er op en er aan tot een boy toe die voor ons
moest zorgen en
waken .
s' Morgens na de eerste nacht kwam er een planton
me zeggen dat ik een valies moest klaarmaken want ik zou worden opgehaald door
een
chauffeur dewelke mij naar Kikwit zou brengen dwars
door de brousse , we hebben er de ganse dag over gedaan en wat een dag
!!!
Toen we in Kikwit aankwamen was ik geradbraakt ...
( door de slechte staat van de wegen in de brousse ) .
De order was een sleepboot en drie barges op te
halen , daar de kapitein gehopitaliseerd was , de Kwilu rivier was misschien wel
een mooie rivier
maar voor mij totaal onbekend . Hopelijk had de
kapitein zijn navigatiekaart goed bijgewerkt gehouden ... wat later bleek dat
niet het geval te zijn .
Maar eerst maar naar de betreffende boot gaan
kijken en dat was een ramp , daar was niet in te wonen , er lag van alle rommel
tot dierenkoppen toe ,
" die man was denkelijk een jager " en de stank was
niet te harden !
Dan maar even de chef de secteur opgezocht , na dat
deze de boot had gezien kon ik overnachten op een passagierboot dewelke in de
haven lag , want
de boot zou eerst worden opgekuist en ontsmet
worden alvorens ik kon vertrekken.
Ik maakte kennis met de kapitein van de
passagierboot en dat kwam mij goed uit , de man had al wat ervaring op de Kwilu
en die kon mij al een beetje
wegwijs maken , want de Kwilu bleek een zeer
grillig riviertje te zijn en dat bleek later ook het geval te zijn
.
Na de schoonmaak van de boot zou ik dan kunnen
vertrekken , maar de kajuit was ontsmet met creoline en daar was niet in te
overnachten ...
Maar laat ons eerst kennismaken met de boot , deze
was een kleiner type wel ook op stoom en twee onafhankelijke raders , wat wel
veel beter
manouvreeraar was . Ik had het geluk een goede
stuurman te hebben die de rivier en de posten waar we moesten bevoorraden ,
laden en lossen goed kende .
In de afvaart was het meestal goederen van
kolonisten meenemen en naar de benedenloop brengen .