Ik ben De Decker François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bandietje 1974.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is ex binnenvaartschipper /bevrachter.
Ik ben geboren op 02/07/1922 en ben nu dus 103 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen , bootreizen , knutselen , mechanica , elektronica ....
ex koloniaal kapitein
ex pleziervaarder
flipperke
varen
09-02-2013
Het was een nare ervaring , we gingen aardig tekeer
... mensen van de overzijde vertelden mij later dat
ze mijn vlak hadden gezien en dat terwijl wij in de
woning zaten en tussen twee raids in zijn we dan
maar in de schuilkelder gegaan " dewelke zich
vlakbij bevondt " het verdere verloop afwachten .
De dag nadien zijn we dan gaan laden en als ik mijn
vrachtbrief kreeg stelde ik vast dat ze mijn bestemming
hadden verandert zodat ik toch naar de Franse kust
moest , maar dat zinde mij helemaal niet en temeer daar
ik vaststelde dat ik een lek had .
Juist op het moment dat ik dat vaststelde kreeg ik
controle van een beamte en dat beviel hem helemaal niet en
hij verdacht mij van sabotage om niet naar de kust
te moeten .
Maar het lek was waarschijnlijk van de explosie
ontstaan , we lagen nu te wachten aan het Muidensas en in de
namiddag werd een chemisch bedrijf in Rieme
gebombardeerd en de noorderwind dreef het gas in onze richting
met als gevolg dat we weer naar de dichts bijzijnde
schuilkelder moesten vluchten want ademhalen werd moeilijk ,
zeker mijn vrouwtje had het erg lastig
.
Onder de grond ging het wat beter , mijn ouders
waren net in de buurt en daar ik vreesde te worden opgepakt
hebben wij nog diezelfde avond ons hebben en houden
over gezet bij mijn ouders en in de nacht ben ik naar
mijn baas gegaan om hem op de hooge te brengen van
de toestand en te vertellen waar zijn schip zich bevond .
Hij maakte geen bezwaar , dus afwachten wat het
verder wordt .
De dag nadien zijn we met de François , dat was het
scheepje van mijn ouders naar Baasrode gevaren waar ik
mijn bezit heb overgebracht bij mijn schoonouders ,
daar zaten we voorlopig gerust .
Mijn schoonmoeder was vroedvrouw , dus mijn
vrouwtje was in goede handen en de tijd gaat verder zonder zich
om ons te bekommeren , zo kwam stilaan de tijd dat
mijn dochter werd geboren .
Ondertussen was de aftocht van de bezetter begonnen
, iedereen bleef wijselijk binnen om de aandacht niet te
trekken , het was zielig om te zien : te voet , per
fiets ... er bleef van de fiere weermacht niet veel over .