Had daarnet een vriendin op bezoek die ongelooflijk mottige buren heeft. Voor een bagatel krijgt ze de politie aan de deur... Ik prijs me gelukkig toffe buren te hebben waar je altijd beroep kan op doen. Anderzijds ben ik ook een goede buurvrouw!
Voor Hilde en Jef speel ik chauffeur want ze hebben (om gezonheidsredenen) zelf geen wagen meer. Als Luc en Elise op reis gaan of eens een weekendje weg neem ik de post binnen en giet hun plantjes. En voor Michel en Sonja aanvaard ik postpakketjes omdat ze overdag uit werken zijn.
Wat is het toch aangenaam om een goede verstandhouding te hebben!!! Het leven is toch véél te kort om elkaar "den duvel aan te doen"!
Ik zou het echt erg vinden en stresserend om voortdurend en om onnozelheden ruzie te maken...
Lies en Lieve zijn getrouwd geraakt! Lies is 77, Lieve bijna 60... op liefde staat geen leeftijd! Dikke proficiat, dames, en doe er nog maar een flink aantal jaren bij!!!
Zoals elke morgen komt de verpleegster van de wit-gele kruis om ons moeder ( bijna 89 ) te wassen. Prachtig toch dat zo oude mensen langer thuis kunnen blijven!!!
Dat jonge mensen sterven is triestig. Maar als die dood wordt veroorzaakt door een overdaad aan alcohol en andere middelen, als je op amper 28-jarige leeftijd al "versleten" bent, dan is daar maar één woord voor: DOODZONDE!!!
Als kankerpatiënt ben ik me heel erg bewust van de broosheid en de waarde van het leven. Ik heb het daarom moeilijk met jonge mensen die hun gezondheid zo onnadenkend verspillen.
Vanavond naar "Walili"; Marokkaanse keuken: couscous, tajines... héél lekker en zeer vriendelijke bediening. De jarige is er dol op! En op zaterdag is er meestal een buikdanseres!
Triestig toch, dat echtpaar dat meer dan 60 jaar getrouwd is en nu niet meer samen kan slapen omdat de ene hulpbehoevend is en de andere nog "te goed". Er is een "wettelijk probleem"! Komaan zeg, wat menselijkheid graag! Er is de letter van de wet, en er is de geest ervan! Wat leven we toch in een vaak té kille wereld, waar empathie een verwaarloosbaar iets is geworden. Ik hoop echt dat er een oplossing wordt gevonden want zo'n oude mensen van elkaar scheiden, dat loopt niet goed af!
Er is iets raars aan de hand met mijn blog: ik typ mijn tekst en voeg toe. En als ik dan naar het overzicht ga, kan ik de tekst niet helemaal lezen... Eens even kijken of het nu beter is!
De legertop en de minister sluiten de rangen: er is niets onregelmatigs gebeurd, er werd geen informatie achtergehouden en de klokkenluider wordt leugenachtig gemaakt, alhoewel hij dé specialist inzake deze toestellen is. Arme klokkenluider! Zijn carrière kan hij wel vergeten; waarschijnlijk wordt hij op een zijspoor gezet en misschien wel "buiten gepest"... Daar acht ik onze overheid wel degelijk toe in staat!
Een trieste en ontluisterende affaire die in mijn ogen eens te meer bewijst dat in de allerhoogste regeringskringen het eigen imago véél en véél belangrijker is dan de waarheid.
't Is echt paniekvoetbal in Antwerpen. De NVA hoeft niets meer te doen en wordt door de oppositie in een zetel naar de verkiezingen gebracht.
Komaan, jongens, is dit echt serieus bedoeld? Een kandidaat die de helft van het kiezerscorps geen hand wil geven omdat zijn religie het niet toestaat!?
Ik heb een reis gewonnen... joepie, of toch niet! Dat wou een vriendelijke man met een Nederlands accent me via de telefoon toch wijs maken. Toen ik niet meteen "hoera, hoera" riep en wat vragen wou stellen, werd hij meteen een stuk minder vriendelijk. Brutaal zelfs en dus heb ik zonder veel poespas ingehaakt. Ik heb er een hekel aan om voor een imbeciel te worden versleten!!!
En wat lees ik nu in de krant: controleer je ziekenhuisfacturen, want regelmatig worden er onder de hoofding "facturatie- of coördinatiekost" / "administratieve bijdrage" kosten aangerekend die onwettig zijn. Nu krijg ik regelmatig zo'n facturen en ik beken dat ik die nog nooit zo gedetailleerd heb bekeken. Toch een imbeciel dus?
Maar is het niet triestig dat je zo wantrouwig moet zijn?
Heb me wat geamuseerd met het lezen van diverse blogs op deze site. En het maakt mij nieuwsgierig: een blog wordt gestart en vaak abrupt gestopt en dan vraag ik me af: "Wat is er gebeurd? Geen zin meer, ziekte, overlijden? Het is wel fascinerend even te mogen binnenkijken in de wereld van een volkomen onbekende. Ik ben deze blog begonnen als experimentje ( omdat we in de cursus informatica dit item gezien hadden ) maar ik merk nu dat het iets "verslavends" heeft. En het is best leuk als je merkt dat andere mensen de moeite doen om jouw schrijfsel te lezen! Voorlopig ben ik niet zinnens te stoppen.
Voor leerlingen en leraren zit de Paasvakantie er op! Mijn kleinkinderen hebben genoten van het laatste weekend op scoutskamp, van enkele dagen in Middelburg (Zeeland), van fietstochtjes en lekker laat gaan slapen en even laat opstaan. En ook voor dochterlief (leraar 1° leerjaar) staan de schoolbanken weer klaar. Ik wens iedereen een goede herstart!
Grapje hoor! Heb daarnet gemerkt dat ik deze week elke avond uithuizig ben: maandag naar de film (Ladybird) - dinsdag voorbereiding viering jebron - woensdag naar een vriendin - donderdag Lais,in de Werf/ Aalst en vrijdag de kleinkinderen gaan aanmoedigen in de judotraining. En zaterdag wordt Liselotte 10 jaar en gaan we uit eten... Hoe- in godsnaam- deed ik dat vroeger, toen ik nog werkte!?
Nee, serieus, ik had niet verwacht dat "op pensioen zijn" zo zou meevallen! Zelfs met mijn gezondheidsperikelen ( darmkanker: momenteel in remissie) geniet ik er ongelooflijk van!!!
En deze namiddag doen we een terrasje; mijn overburen zijn 42 jaar getrouwd en dat is toch een tractatie waard!
Lieve mensen, het leven is broos en kort; dus: geniet ervan zolang je kan!!!
