bekijk die clip op youtube! Rapper, acteur, regisseur, komiek "Childish Gambino" houdt zijn landgenoten een spiegel voor, heel anders dan de "everything is great"- retoriek van "den Donald"!
Als gepensioneerde leraar die nog veel contact heeft met jongere collega's weet ik best dat er inderdaad een groot probleem is. En niet enkel bij jonge, beginnende krachten! De hoge werkdruk, het gebrek aan respect van leerlingen, ouders en (helaas) vaak ook directies voor wie het nooit genoeg is, wat je ook doet... de eeuwige papierwinkel, de betutteling vanuit de overheid die creativiteit van leraren aan banden legt... dit alles veroorzaakt veel demotivatie. Leraren zijn moe en ontmoedigd. En buitenstaanders die zich blind staren op ons officiële aantal werkuren per week en op de vakanties zien niet dat de meeste leraren elke avond nog uren werken voor hun klas(sen). En dan spreken we nog niet van de centjes uit eigen zak om knutselmateriaal en dergelijke aan te schaffen, want er is "geen geld" en zeg nu zelf: je kan je kindjes toch niet naar huis sturen zonder moederdag/ vaderdagcadeautje!? Mijn dochter die in een 1° leerjaar staat is pas 36 en heeft het vaak héél moeilijk! Ik heb altijd heel graag les gegeven en ik heb het geluk gehad toffe leerlingen te hebben die me veel arbeidsvreugde bezorgden, maar niet alle leraren hebben evenveel geluk! Overheid, doe er iets aan!!! Straks wil niemand meer voor de klas staan en dan zijn we veel verder van huis!!! Geef ons terug wat vrijheid, promoot inspraak van leraren in het beleid ( vb wat de lesopdracht betreft ) en leg wat minder eieren onder onwillige leerlingen. In het bedrijfsleven gebeurt dat ook niet hoor!!!
Nog geen verplichting, voorlopig slechts een richtlijn. Ik vind het geen slecht voorstel. Het biedt koppeltjes de kans eens stil te staan bij de betekenis van het sacrament van het huwelijk. Een vriendin van mij zei deze namiddag: "Dan zullen er nog minder trouwen voor de kerk". Nou, en? Beter minder maar gemotiveerde dan voor de ceremonie en daarna nooit meer christelijke praktijk!
Even wat reclame maken! Ben vandaag gaan eten in R33, het didactisch restaurant van het V.T.I. Aalst. Reuzelekker voor een zéér lage prijs. Geen wonder dat je tijdig moet reserveren!
Ik heb de laatste 5 jaren van mijn carrière les gegeven in het V.T.I. ( Frans ) en bewaar er warme herinneringen aan!
Een Australische man van 104 jaar die chronisch pijn heeft wil naar Zwitserland om zijn leven te laten beëindigen en krijgt voorlopig geen toestemming het land te verlaten omdat hij "een slecht voorbeeld" zou stellen... Een man van 104!!! Bij zijn volle verstand!!! Dàt vind ik pas "schokkend"!!!
Wat een heisa over dat beeld in het Middelheimpark. Een schokkende erectie? Bezoekers moeten beschermd worden tegen het zien ervan!? Jongens toch!!! Over vrouwennaakt wordt minder heisa gemaakt.
De auteur is prof. J. Dequeker, prof reumatologie U.Z. Pellenberg Leuven
Er is niets aan de hand en ik voel me nog fris want ik ben nog zo gezond als een vis 't is alleen da'k wat jicht in mijn knieën krijg, en het praten gaat soms met piepend gehijg, Mijn pols is wat zwak en wat dun wordt mijn bloed maar ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk goed.
Die steunzolen onder mijn voeten, dat gaat, anders zou ik niet kunnen lopen op straat. Soms wordt de slaap me nachten lang niet gegund, maar ik merk dat je ook wel eens zonder kunt. Mijn geheugen wordt minder, soms duizelt mijn hoofd maar dat valt niet op, geen mens die 't gelooft. Denk niet dat ik vaak daar in zorg over zit, want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit.
Ze zeggen dat je de oude dag als gouden leeftijd beschouwen mag. Maar af en toe twijfel ik daar toch wel aan als ik 's avonds weer moe naar bed ben gegaan met mijn oren in de la en mijn tanden in een glas en mijn ogen op de tafel als ik uitgelezen was. En voor ik inslaap bedenk ik me dan: Zit er nog iets los dat ik wegleggen kan? Terwijl het mij zo slecht nog niet zit want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit!
Elke morgen stof ik mijn hersens wat af en ik ben blij met de dag die God me weer gaf. Dan haal ik de krant en lees na mijn bad de overlijdensberichten in het ochtendblad. Als mijn naam er niet in staat, weet ik dat ik nog leef, het was dus de bedoeling dat ik nog wat bleef. Ik geloof dat er toch iets heilzaams in zit want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit.
Wat is voor dit alles tot slot de moraal die te leren valt uit dit goedmoedig verhaal? Voor elk die het ouder zijn glimlachend draagt als een ander je weer eens "Hoe maak je het?" vraagt is het beter te zeggen dat het best met je gaat dan die lui te vertellen hoe het echt met je staat!!!
Triestig dat het nog al te vaak bij beloftes blijft om deze schande aan te pakken en de schuldigen - wie het ook zijn - te straffen. De Australische kardinaal Pell - schatkistbewaarder van het Vaticaan - moet terecht staan na meerdere klachten over misbruik in de jaren '70. Hij pleit "niet schuldig", of wat dacht u? Nu weet ik ook wel dat iemand als onschuldig geldt zolang een rechtbank geen andere uitspraak heeft gedaan, maar als zo'n machtig man wordt vervolgd moet men over ijzersterke bewijzen beschikken. Het is toch teurig te moeten vaststellen dat macht corrumpeert, of het nu binnen de Kerk, in het politiek milieu, in de showbusiness of om het even waar gebeurt. Vandaar dat wij- gewone mensen- moeten alert blijven en niet blindelings mensen met macht achterna moeten lopen!
en wat gras dat nog groen is... Jammer genoeg actueler dan ooit! Volgens de WHO ademen 90% (!!!) mensen wereldwijd vervuilde lucht in. Miljoenen sterven voortijdig aan beroertes, longkankers, hartaandoeningen. Waar zijn we toch mee bezig? Zoals president Macron het onlangs formuleerde in zijn speech tot de Amerikaanse senaat: " Er is geen planeet B "
Er is een akkoord bij Lidl; dus morgen gaan alle winkels weer open. Hopelijk een blijvende oplossing voor de werkdruk waarover werknemers klagen. Ik ga me hier niet uitspreken over gelijk/ ongelijk, maar het is toch een feit dat steeds méér mensen klagen over té hoge werkdruk. Er moet steeds méér met steeds minder werkkrachten. En je kan mensen wel dwingen om langer en harder te werken maar je kan hen niet dwingen gezond te blijven! En weet je, als je moet werken tot 67 is elk beroep té zwaar! Behalve misschien dat van politicus, want dat zijn haast allemaal supermensen die meerdere jobs kunnen cumuleren. Hoe zou dat toch komen? Ik heb les gegeven tot 62 en ben er met nog veel "goesting" uitgestapt; wat een luxe!!! Maar ik was amper op pensioen toen mijn gezondheid begon te "kwakkelen". Er komt nu eenmaal sleet op een mens vanaf een jaar of 60- 65... Wat de overheid ons wijs maakt over de "onbetaalbaarheid" van pensioenen en de catastrofale vergrijzing is in mijn ogen BULLSHIT!!! Er is geld genoeg, méér dan genoeg, maar je moet het wel gebruiken voor de juiste doelen. Wat er nu gebeurt ( ik bedoel de systematische uitholling van de sociale verworvenheden en het bewust opzetten van generaties tegen elkaar) is echt niet ok . Ik maak me zorgen over de generaties die na ons komen en vraag me soms af hoe lang de modale Belg dit beleid zal blijven slikken. Of ben ik nu te pessimistisch?
Mijn kleindochters zijn er vandaag. En dit is het eerste moment dat ik mijn computerke kan opeisen!!! ik heb ze op dieet moeten zetten: elk 1 uur computeren ( de ene Sims4, de andere youtube ) en dan is het mijn beurt. En je raadt het. "Wat moeten wij nu doen?" en "Ik verveel me"... zucht! "Neem een boek", "Teken iets", zegt oma dan, maar populair maak ik me er niet mee. Nog een geluk dat de judo en de scouts er zijn of ze zaten voortdurend voor het scherm. Pas op, het is niet alleen verleidelijk maar je ervaart het ook als haast onmisbaar. Deze morgen was er een tijdje geen internetverbinding ( storing bij Telenet blijkbaar ) en ik geef eerlijk toe dat ik om de 10 minuten heb gekeken of het nog niet in orde was. Multimedia, net zoals een auto, een wasmachine en een stofzuiger, levensnoodzakelijk. En ik overdrijf nu wel een beetje, maar er zit toch wel een kern van waarheid in.
Mijn kleindochters zijn er vandaag. En dit is het eerste moment dat ik mijn computerke kan opeisen!!! ik heb ze op dieet moeten zetten: elk 1 uur computeren ( de ene Sims4, de andere youtube ) en dan is het mijn beurt. En je raadt het. "Wat moeten wij nu doen?" en "Ik verveel me"... zucht! "Neem een boek", "Teken iets", zegt oma dan, maar populair maak ik me er niet mee. Nog een geluk dat de judo en de scouts er zijn of ze zaten voortdurend voor het scherm. Pas op, het is niet alleen verleidelijk maar je ervaart het ook als haast onmisbaar. Deze morgen was er een tijdje geen internetverbinding ( storing bij Telenet blijkbaar ) en ik geef eerlijk toe dat ik om de 10 minuten heb gekeken of het nog niet in orde was. Multimedia, net zoals een auto, een wasmachine en een stofzuiger, levensnoodzakelijk. En ik overdrijf nu wel een beetje, maar er zit toch wel een kern van waarheid in.
Naar aanleiding van "Prinsjesdag" werden nieuwe foto's van Willem-Alexander en zijn gezin gepubliceerd. Sommmige "twitteraars" vonden het nodig om commentaar te geven op kroonprinses Amalia. Ze zou té dik en niet elegant genoeg zijn?! SCHAAM JULLIE om een 14-jarige zo aan te vallen! Hoe laf en laag moet je zijn ... Prinses of niet, een beetje fijngevoeligheid a.u.b.! Niet iedereen heeft maatje 38 en dat is totaal ok!!!
Er mankeert helemaal niets aan Amalia; het is een prachtmeid!
Wat een strop voor de vele communicanten die waarschijnlijk van een iets zonniger dag hebben gedroomd. Toch een dikke proficiat aan alle jongens en meisjes die vandaag hun communie doen
Gisteravond met Betty - compagnon uit de cursus informatica - uit eten gegaan. Het was reuzegezellig! Was laat thuis en vanmorgen "pikte" het wel want de verpleegster die ons moeder komt wassen is er al rond half 8.
Had ik al verteld dat mijn moeder bij mij woont? Ze wordt in juli 89 en is - behalve slecht te been - nog relatief gezond. Ze gaat 3 dagen per week naar de dagzorg en is voor de rest bij mij.
Een rusthuis ziet ze niet echt zitten, en zolang ze mobiel blijft...
Ik ben dankbaar voor diensten zoals het wit-gele kruis waardoor dit mogelijk blijft en voor de grote letter-boeken in de bib. Want ons moeder verslindt boeken omdat ze- behalve helpen met de afwas - niet veel meer kan doen.
Gelukkig krijgt ze veel bezoek want we wonen in een buurt waar de mensen nog zomaar even komen binnenwippen voor een babbeltje en een kopje koffie.
En we doen regelmatig een terrasje of gaan iets eten, want dat vindt ze leuk. Niet vandaag natuurlijk. Te slecht weer! Hopelijk valt het voorspelde onweer wat mee want hoe ouder ik word, hoe meer schrik ik daar van heb!
Vanavond komen de kids logeren want zij maken de brug morgen en de mama en papa niet.
Enfin, nog een prettige zondag iedereen die dit leest. Hou jullie taai!!!
Alfie is gestorven. Amper 23 maanden jong, na diverse beroertes en - volgens artsen - onomkeerbare hersenschade; inzet van een juridisch dispuut tussen het ziekenhuis dat de beademing wou stopzetten en de ouders die dit absoluut niet wilden. Zelfs de paus bemoeide zich met de zaak en stelde dat alleen God beslist over het levenseinde. Ik leef mee met de ouders van Alfie. Het moet vreselijk zijn een kind te verliezen. Ik leef mee met Alfie zelf, arme stakker die maar zo kort heeft mogen leven en veel te veel heeft moeten lijden. Maar ik begrijp ook de artsen die - geconfronteerd met een onomkeerbare situatie - een in hun ogen logische beslissing nemen. Ik denk dat niemand licht oordeelt over het leven van een medemens, zeker niet als het over een kind gaat. Waar ik moeite mee heb is dat ( excuseer) gelul over "de wil van God" en "de natuur laten beslissen"... Als je de natuur wil laten beslissen, dan moeten we terug naar de oertijd, beste mensen! Wat mij betreft, ik ben zeker niet van plan onnodig te lijden als ik het kan vermijden. En de enige die zeggenschap zou moeten hebben over MIJN leven, dat ben IKZELF en niemand anders!!! Laat iedereen toch voor zichzelf beslissen! Toen ik verleden jaar darmkanker kreeg heb ik meteen een negatieve wilsbeschikking in orde gemaakt ( dit document is te verkrijgen in de apotheek ) en laten regristreren op het gemeentehuis. Ik geloof niet in lijden ter meerdere eer en glorie van.. Ik wil liefst op een waardige manier afscheid nemen van dit leven. En het geeft mij gemoedsrust te weten dat ik het nodige heb gedaan om dit mogelijk te maken.