Het Nieuwsblad: "1 op 3 Belgen voelt zich vreemde in eigen land"
Hier herken ik mezelf totaal niet in, maar de kloof tussen de verschillende culturen is - dat moet je durven toegeven- groot. Een anecdote. Jaren geleden gaf ik Maatschappelijk Vorming in een 6° jaar Kantoor. In de klas 2 meisjes van Turkse origine. Hele lieve, welopgevoede dames. Op een keer kwam tijdens de les "het leven na de dood" ter sprake. Toen bleek dat zij er 100% van overtuigd waren dat niet-moslims, ook al zijn dat hele goede mensen die proberen correct in het leven te staan en niemand kwaad berokkenen toch NOOIT het hiernamaals zouden bereiken. Ze zeiden letterlijk: "Mevrouw, u bent een goed mens, maar u bent een ongelovige en dus zullen we elkaar na dit leven NIET terugzien". Ik geef toe dat ik hierdoor echt van mijn apropos was!!! Als mensen dit echt geloven, dan zet je inderdaad de deur open naar " 't is een ongelovige, dus minder waardevol dan wij". Pas op, dit geldt evenzeer voor christenen die menen "het éne, ware geloof" te bezitten. Ik ben christelijk opgevoed, zit in een werkgroep liturgie, volg bijbelstudie maar mijn geloof en opvattingen zijn niet persé "superieur". Er zijn vele waterlopen, maar ze monden uiteindelijk allemaal uit in dezelfde oceaan. Het is het overtuigd zijn van "het eigen gelijk" dat mensen bang maakt en hen aanzet tot domme acties. Kijk naar Beieren, waar de overheid nu een kruisbeeld wil in elk openbaar gebouw... dat is toch te gek voor woorden! Verdraagzaamheid, ook tegenover mensen die leven volgens principes die niet de jouwe zijn, accepteren dat mijn vrijheid eindigt waar die van een ander begint. Daarom zeg ik: scheiding kerk en staat!!! Religie mag gerust zijn moreel gezag laten gelden, maar politieke macht is uit den boze. De geschiedenis leert ons dat dit enkel leidt tot ellende en onderdrukking. Ik ben een gelovig mens, maar een "God" die zich druk maakt over wat ik eet en met wie en hoe ik de liefde bedrijf, daar geloof ik niet in. Controleer de voeding en het seksleven van mensen, en je controleert de mens zelf. Religies worden gebruikt en misbruikt door mensen met macht. Religieuze leiders mogen gerust richtlijnen geven, maar ik zal zelf wel beslissen hoever ik hierin wil meegaan. En denk eraan dat elk "goddelijk boek" geschreven is door onvolmaakte mensen!
Net mijn belastingaangifte ingevuld. Niet echt mijn favoriete bezigheid, maar enfin, we zijn er weer vanaf voor een jaar. Ik had een mailtje gestuurd naar zo'n site waar je aan een specialist vragen kon stellen. Ik hoopte een aantal energiezuinige maatregelen te kunnen inbrengen ( isolatie zolder, spouwmuren inspuiten ) maar helaas, dat is in 2016 afgeschaft. Dikke pech voor mij!!! En niet echt logisch, want het is toch belangrijk zuinig om te springen met energie. Nou ja, het is wat het is... Ben meteen eens gaan nakijken of ik niet te veel zal moeten bijbetalen en ... het valt mee!!! Er zal nog een ijscoupe afkunnen ( grapje)
2 op 3 Europeanen zouden onze Westerse cultuur superieur vinden aan de moslimcultuur. Nou, wat ideeën als gelijkwaardigheid man-vrouw aangaat, respect voor ieders seksuele geaardheid, scheiding kerk-staat is dat inderdaad wel zo. Althans, op papier!!! Want deze verworvenheden worden lang niet overal toegepast. Kijk wat er momenteel in de USA gebeurt... daar is niets "superieurs" aan. Beschamend, ja! De waarden van de verlichting zijn superieur, omdat ze ieders recht op vrijheid en een menswaardig leven erkennen, ongeacht opvattingen, taal, geloof enz... Maar ze effectief in praktijk brengen is weer een ander paar mouwen! We moeten niet te hoog van de toren blazen met onze "superioriteit", want de praktijk is vaak véél minder fraai!!!
Een wereld waarin "vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid" gerealiseerd zijn ligt nog veraf. Helaas!
Het Internationaal Hof heeft het bezoekrecht van grootouders na een echtscheiding erkend. Dat vind ik een goede zaak. Dat twee mensen het niet meer zien zitten met elkaar is hun zaak, maar de kinderen mogen daar zo weinig mogelijk het slachtoffer van worden. Het contact tussen grootouders en kleinkinderen moet behouden blijven, zowel voor het welbevinden van oma en opa als voor dat van de kids.
Maar wat een vreselijk gebeuren: 3 onschuldige mensen gedood en een vierde waarschijnlijk voor jaren getraumatiseerd. Ik hoorde Minister Geens op het nieuws zeggen: " Hij zou in 2020 sowieso vrijkomen, wie kan zeggen wat er dan zou gebeurd zijn?" Wel, waarde heer, deze slachtoffers zouden nog in leven zijn vandaag. 3 kinderen zouden hun mama's niet hebben verloren en een jonge man zou zijn diploma in ontvangst kunnen nemen en een toffe job zoeken. Laat een gevangenisstraf toch een effectieve straf zijn; dat is duidelijk en rechtlijnig! 3 jaar is 3 jaar, 6 maanden is 6 maanden... en geen tussenmaatregelen, waardoor niemand nog weet waaraan zich te verwachten. Je kan niet alle risico's in het leven uitschakelen, akkoord, maar iemand waarvan men nu zegt dat hij wellicht aan het radicaliseren was zomaar op straat laten lopen? Niet goed bezig!!!
Verleden jaar, 19 april, na coloscopie het verdict: darmkanker. We zijn een operatie en 6 maanden chemo verder en de laatste scan was ok. Morgen opnieuw een coloscopie om te kijken of er nog actieve kankercellen te bespeuren zijn. De voorbereiding is niet echt leuk, maar wat moet, dat moet! Ik moet zeggen dat ik er weinig mee bezig ben; hoe het ook draait, ik ben dankbaar voor al die jaren van robuuste gezondheid. Wat niet betekent dat ik niet blij zal zijn als het morgennamiddag achter de rug is en natuurlijk nog meer als het nieuws positief blijkt te zijn. Ik duim voor mezelf en een kaarsje kan evenmin kwaad!
Moest toch wel even grinniken! Een Amerikaanse gepensioneerde lerares kreeg een brief van het Witte Huis waarin ettelijke schrijf- en structuurfouten stonden. En wat doe je dan? Eens leraar, altijd leraar nietwaar... Ze stuurde de gecorrigeerde versie netjes terug. "Return to sender" zoals Elvis het zo mooi formuleerde. Waarom mijn binnenpretjes? Niet meteen omwille van de fouten op zich, maar vooral omdat Trump en zijn omgeving het altijd hebben over integratie en het belang van "zich aanpassen aan Amerikaanse normen en waarden". Je zou van zo'n mensen toch verwachten dat ze dan ook hun eigen taal hoog in het vaandel zouden dragen en die correct spreken én schrijven. Blijkbaar- maar dat wist ik al lang- liggen de theoretische retoriek en de concrete realiteit mijlenver uit elkaar!
Deze namiddag naar het schoolfeest van mijn jongste kleindochter Liselotte ( 10 jaar ). Niet echt mijn ding maar als oma heb je nu eenmaal bepaalde verplichtingen. Hopelijk klaart het wat uit want momenteel is het hier flink aan het regenen. Goed voor de natuur maar minder leuk voor de kindjes die hun dansje opvoeren. Succes, mannen, doe het goed!!!
In dat geval geven de ouders die in Denderleeuw slaags raakten met elkaar tijdens een voetbalwedstrijd van 7-8-jarigen wel een héél slecht voorbeeld! Hoe is het toch mogelijk!? En dat moeten dan "volwassen" mensen voorstellen! Moest het niet zo triestig zijn, je zou er om lachen.
Voetbal, een feest?
Leer kinderen toch plezier maken, sportief zijn en omgaan met "verlies" en "winst". Dat hoort bij het leven, toch?
De "yes"- stemmers in Ierland behalen een ruime meerderheid. Ik vind dit een goede zaak. Begrijp me niet verkeerd: abortus is altijd triest, een noodmaatregel en het is véél beter zwangerschap te voorkomen dan af te breken. Maar het bestaande leven moet prioriteit krijgen op het leven-in-wording. En het is aan de vrouw- de toekomstige moeder- om de uiteindelijke beslissing te nemen. Want zij is het die de grootste verantwoordelijkheid draagt, eenmaal een kindje wordt geboren. Ik ben ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van vrouwen die besluiten een abortus te ondergaan dit doet na rijp beraad en met ernstige redenen. Het is al te makkelijk te oordelen in andermans plaats. En voor diegenen die oreren over "de heiligheid van het leven", zeg ik: laten we eerst en vooral het leven dat er al is als "heilig" behandelen, laten we zorgen dat de kinderen die er al zijn een menswaardig leven hebben. Er is op dat vlak nog héél veel werk aan de winkel!
In het kader van "Pluk de dag" deze namiddag naar een pensioneringsdrink van een (ex)-collega. Ik verheug me er op: een aantal "oude rotten" terugzien, de laatste schoolroddels, lekkere hapjes, een goed biertje en... ik moet niet zelf rijden!!!
Politierechter Peter D'Hondt spreekt deelnemers aan een trouwstoet die de autostrade hebben onveilig gemaakt streng toe. Hij stelt- en terecht!- dat wat in Turkije aanvaard is dat niet hoeft te zijn in België. Dergelijk gedrag is onaanvaardbaar. Het is gevaarlijk en wekt ook agressie op, en van agressie hebben we al méér dan genoeg in deze wereld! Ik merk toch dat het egoïsme ongelooflijk toeneemt in de wereld... "ikke, ikke, ikke" en de rest kan de pot op. Terwijl het leven zoveel aangenamer is als we een klein beetje empathischer zouden zijn, een klein beetje meer begrip voor elkaar zouden tonen. Ik woon in een toffe straat, met toffe buren... behalve één verzuurd gezin dat op alles kritiek heeft. Ik heb medelijden met zo'n mensen; je maakt jezelf toch niet gelukkiger als je je ergert aan elke futiliteit: de chiro die te veel lawaai maakt, te veel confetti met carnaval, te veel stof bij de verbouwing van een huis, een haan die te vroeg kraait, een hond die al eens durft te blaffen... enfin, alles werkt op hun zenuwen! Een onbewoond eiland, denk ik dan, en veel geluk ermee!
Lieve mensen, voor de beperkte tijd die ons wordt toegemeten, probeer positief te zijn, glimlach, relativeer... dat maakt gelukkig!!!
Amai, wat een stortbui! Ik zit in de veranda ( glazen dak ) en ik hoor mezelf niet eens typen! Nog een geluk dat ik de ramen niet heb gewassen!!! Luiheid wordt af en toe wél beloond!!!
Als oud-leraar die heel haar carrière in het beroepsonderwijs heeft gestaan mag ik wel iets zeggen terzake: het zou correcter zijn te spreken van zware OPDRACHTEN. Ik kan u verzekeren dat les geven in het algemeen vormend middelbaar onderwijs gewoon niet te vergelijken is met lesgeven in sommige beroepsrichtingen. En dan is er nog een groot verschil tussen eerste, tweede en derde graad. Ik stond heel mijn loopbaan- van 1976 tot 2016 in de richting Kantoor en ook een aantal jaren in Groepskoken ( 2° en 3° graad ). Ik kan u verzekeren dat ik op 62 jaar nog totaal niet uitgeblusd was en slechts gestopt ben omdat Kantoor werd afgebouwd en ik geen uren in andere richtingen van jongere collega's wou wegkapen. Maar als je bijvoorbeeld in een derde jaar carrosserie een algemeen vak geeft, dan is dat een heel ander verhaal. Ik zie collega's kopje-onder gaan omdat die leerlingen vaak zeer brutaal zijn en geen gezag aanvaarden, en omdat directies vaak laks reageren. Wie zo'n opdracht heeft, houdt het niet uit tot 67 jaar...
En anderzijds, zoals mijn dochter ( zelf ook leraar ) zegt, "ieder beroep is zwaar als je het tot je 67° moet uitoefenen". Tenzij dat van politicus misschien, want zij zorgen héél goed voor zichzelf!!!
De ontmoeting tussen Kim-Jon-Ung en Trump gaat vooralsnog niet door. Welke politieke spelletjes worden hier weer gespeeld? Twee superego's die voor mekaar geen duimbreed willen toegeven. Hopelijk niet ten koste van de veiligheid, niet enkel in Korea en buurlanden maar wereldwijd.
Gisteren in het VRT- nieuws: 10 minuten Radja Nainggolan, 2 minuten rond het Koerdische meisje dat door een politiekogel om het leven kwam, 1 minuut voor het babylijkje dat in een Brussels park werd gevonden... Prioriteiten stellen, heel belangrijk...
Enzo Cestari ( Brazilië ) is 1 jaar oud en werd geboren met een grote moedervlek op het gezicht. In afwachting van een operatie- als hij oud genoeg is- heeft zijn mama een gelijkaardige moedervlek op haar gezicht laten aanbrengen, zodat de kleine Enzo niet alleen de blikken van omstaanders hoeft te ondergaan. Hoe mooi!!!
