Tja, ook ik ben bezig met wat au fond futiliteiten zijn ... Heb al een aantal GIMP - oefeningen herhaald. Met een persoonlijke touch weliswaar! En ondertussen is het uitgeklaard en gaan we straks ons ma bezoeken.
Ik was goed gehumeurd maar nu lees ik op de site van Het Laatste Nieuws dat De Wever toch weer zou opteren voor een Zweedse Coalitie: hetzelfde beleid dat op 26 mei toch serieus werd op de vingers getikt door de kiezer ... Zucht ... Geen goed nieuws voor de "gewone werkende mens", geen goed nieuws voor het milieu, geen goed nieuws voor de zwakkeren in deze samenleving ... Even afwachten wat het wordt want je kan er toch niets aan doen. Tot de volgende verkiezingen ... Ach, politiek!
"Dat kleine kinderen ruzie maken is kinderachtig maar dat grote mensen ruzie maken is nog kinderachtiger"
alweer een wijze uitspraak van Toon Hemans. Bij het lezen over een burenruzie die tot moord leidt, laat dit toch tot bezinning... Hoe komt het toch dat mensen het zo ver laten komen?
dat zoveel dieren in het asiel belanden. Dat mensen geen dieren in huis willen, ok! Maar als je een dier aanschaft draag je er verantwoordelijkheid voor en zorg je er goed voor tot het sterft. Een dier is geen "hebbeding" dat je dumpt als je het beu bent! Wij hebben altijd poezen en honden gehad en er altijd goed voor gezorgd. Nu wil ik geen hond meer omdat het je beperkt in je bewegingsvrijheid ... Maar zolang ik er een had hield ik daar rekening mee!
Respect voor elk levend wezen heb ik van huis uit meegekregen en dat geven wij ook door aan de volgende generatie ...
en niet Knokke. Betty gaat nu toch liever naar Oostende omdat het station niet zo ver van het strand ligt. Mij om het even: water is water! Als we maar weg zijn, nietwaar?
Dochterlief wacht nog op chirurg maar heeft al gebeld dat alles goed verlopen is. De komende weken zullen pijnlijk zijn, maar we zullen bijspringen waar we kunnen! Heb vannacht bij Liselotte geslapen en het viel mee: niet te veel schoppen gekregen! De kids slapen nog en ik heb al een aantal GIMP- oefeningen gemaakt. Mét fouten, maar ik camoufleer ze! Marc ziet dat meteen, maar leken lekker niet! Het regent behoorlijk hard; goed voor de tuin... Nog een geluk dat we gisteravond nog zijn gaan wandelen met Carlos. De kleindochters en ik. En het was tof. Je babbelt over allerlei dingen en dat uurtje vloog voorbij.
Waarom vind je zoveel foto's op het net? Omdat hij enkele jaren geleden zanger was in een boysband "Boycode" ... Nooit echt van de grond gekomen, ook al hebben ze optredens gehad in o.a. Japan ... Ach, de showbizz ... Een raar wereldje toch! Timmy was daar ook wat te realistisch voor, denk ik ... En te "braaf" ... Niet bereid over lijken te gaan om door te breken ...
Mondaine types zijn Betty en ik zeker niet. Maar je kan niet elke keer dezelfde badstad aandoen. Maandag wordt het dus Knokke. Met de trein want als senior reis je aan een voordelig tarief en bovendien heb je geen parkeerproblemen. Lekker wandelen met de voetjes in het water, een terrasje doen, samen tafelen ... En vooral, veel kletsen! Ik kijk er al naar uit!
Tja, de ene mens is al wat optimistischer dan de ander, maar negatieve mensen zijn zo vermoeiend. Altijd klagen en zagen en nooit eens kunnen stoefen op iets ... Iedereen kent wel zo'n exemplaren! "Leve de positiviteit", denk ik ... Maakt het leven veel leuker, voor jezelf en voor je omgeving!
Of zoals Toontje het zo fijn formuleert:
"Vanavond komt weer ome Jan die zo klaaglijk klagen kan met een serie treurverhalen over allerhande kwalen En dan denk ik stiekem, straks wordt het lachen, dan komt Max"
De jarigen van juli komen elk jaar samen om een gebakje te eten en een glaasje te drinken. Gisteren was dat dus in Mariatroon. Zonder Simonne, al was ze symbolisch aanwezig: haar herinneringsprentje op tafel en een fles champagne die ze nog had gebracht enkele weken voor haar dood. Bedankt Lieve, Lieve en Lies want ons ma heeft er echt van genoten. Ze zat de hele tijd te glunderen en zei meermaals hoe tevreden ze was! De namiddag is voorbij gevlogen...
En bedankt, Carine, voor de rolstoel.
Ondanks alles heeft ons ma veel geluk, al beseft ze dat niet altijd. Een goede verzorging, een nette kamer, veel bezoek ... Ik denk weer aan die miljoenen mensen die het met véél minder moeten stellen ...
Niemands leven is perfect en iedereen heeft zijn lasten en problemen, maar er is toch wel een grote discrepantie tussen het lot van mensen ... Ik besef heel vaak hoe gelukkig ik ben geboren te zijn in dit land, in deze tijd ...
