maar Frankrijk stuurt Belgen meteen terug en ook Nederland zegt "verrast" te zijn ... m.a.w. ze wisten van niets! Communicatie!!! Daar zijn onze politici echt niet goed in!
Ik telefoneer niet graag. Kort en efficiënt, dat is mijn ding. Maar deze voormiddag niet minder dan 2 u aan de lijn gehangen! Eerst Fred die mij opbelde om een babbel te doen ( 45 min) en daarna mijn schoonzus Carine ( de rest van de tijd ). Enfin, eigenlijk moet ik "ex-schoonzus" zeggen want mijn broer en zij zijn al jaren gescheiden. Maar Carine blijft familie ... met verjaardagen, kerst, nieuwjaar ... ze is welkom . En ook haar nieuwe partner Fernand wordt hier zeer gewaardeerd. Misschien wat "raar" maar voor ons werkt het ... Binnenkort - als de bubbels worden uitgebreid - kan ze nog eens tot hier komen!
Om half 3 gestart in de Eerdegemstraat Baardegem aan knooppunt 14 ... Zo'n 12 k m gedaan aan een gezapig tempo - het was warm - en onderweg kersen geplukt en een pitstop op een bankje in het veld. Tenslotte een colaatje en een ijsje in ijshoeve Nicky die normalerwijze sluit om 17 u maar nog open was toen wij er passeerden om 17.20 u! Smaakte ongelooflijk lekker! Terug aan de auto om 17.50 u ... "Moe maar voldaan" zegt men dan !
Coloscopie prima verlopen! Ik ben er weer van af tot mei 2021! Dokter Verhofstadt was zeer tevreden en de anesthesist was een jonge kerel die echt aan het zwanzen was ... Alleen het infuus steken ging niet zo vlotjes ... Hij had 3 pogingen nodig ... Nog een geluk dat prikken mij niet zoveel doen! Kwart over 1 binnen en om 3 u was ik al thuis ... met reuzenhonger! Toast met gerookte zalm en een gekookt eitje ... Zalig !!!
En nu dit achter de rug is ... ons ma bezoeken! Heb een bezoek gepland volgende dinsdag van 14 u tot 14.30 u ... Huize Wispelaere zal mij een bevestigende mail of sms sturen ...
Morgen de propere was brengen en onze vrijdagse wandeling ... Ik kijk er reikhalzend naar uit!
Ik was vergeten hoe walgelijk dat spul smaakt ... Enfin, fase 1 is achter de rug en het werkt ... Plastischer word ik niet! En morgen, tussen 8u en 10u fase 2 ...
De zoon van Anne heeft zelfmoord gepleegd ... depressief na een relatiebreuk ... en Anne heeft hem gevonden ... Hoe kan je als moeder zoiets ooit te boven komen? Een viertal jaren geleden heeft ze haar man verloren aan de grote "K" ... En nu dit ... Mijn hart bloedt ...
De was van ons ma opgehaald: al één lading gedaan, de tweede bezig, de derde daarna ... Luc heeft de bestelde doos champagne binnen gestoken ... mijn gras is gemaaid ... ik heb gegeten ( bokes met tonijnsla ) ... nog 50 min en we beginnen eraan! Het applaus vanavond zal allicht vanop de pot gebeuren!
Want ik weet uit ervaring dat ik in de omgeving van het toilet moet blijven!
Economische belangen ... niet dat ze moeten genegeerd worden ... maar waar is " de mens" als "mens" en niet als "factor in de industrie"? En de USA is wel zeer uitgesproken, maar ook hier moeten we waakzaam blijven ... Die industrieel gehoord die sprak van "overuren" en "vakantie uitstellen"??? Wat een geluk dat er vakbonden zijn! Ook niet perfect, lang niet zelfs, maar zonder zou het voor gewone werknemers helemaal een ramp zijn!
Nog 4,5 uur en de 48 uren zijn voorbij ... Allez vooruit ... En dan voor 17 u mijn laatste maaltijd nemen en vanaf 18 u beginnen aan het nemen van die degoutante vloeistof ... En morgenvroeg dan de tweede portie ... zodat Dr. Leman mijn darmen kan onderzoeken en hopelijk niets vindt! Enfin, niets schadelijks! Ik zal blij zijn als het weer achter de rug is! En bedankt, buurman Luc, die weer chauffeur speelt!
Ik hou van woordspelingen ... "nuts" betekent "noten" maar "to be nuts" is ook "gek zijn" ... Ik voel me niet meteen aangesproken ... Alhoewel, als mijn stamcafé, "mijn tweede thuis" nog lang gesloten blijft ... Grapje!!! Ik vind het erg voor Conny die het café nog maar enkele maanden heeft overgenomen en ik hoop echt dat ze niet in onoverkomelijke problemen komt ... net zoals de rest van de horeca trouwens!
In "Leef" , het CM Gezondheidsmagazine dat vandaag in de bus viel ... volgende brief van Marina Vermeulen uit Boezinge
"Het valt mij op dat wij, chronisch zieke mensen die moeten rondkomen met een uitkering, heel goed kunnen omgaan met de beperkingen die deze coronatijd ons oplegt. Hamsteren is voor ons geen optie, want ons maandelijks budget voor boodschappen is beperkt. Wij moeten onze vakantie niet annuleren. Die brengen wij door in eigen tuin. En op de opening van restaurants zitten wij niet te wachten. Wij komen daar niet. ..... Sommige maatregelen zijn voor ons zo'n gewoonte geworden. Wij hebben het minder moeilijk om ons aan te passen. Wij blijven altijd in ons kot omdat het niet anders kan."
Vrienden en kennissen weten het . Als ze mij opbellen duurt het soms een hele tijd eer ik merk dat ik een oproep heb gehad. Die telefoon vergeet ik zelfs vaak ... Maar vandaag en morgen ligt hij naast mij want indien ik positief zou getest hebben gaan ze mij binnen de 48 u opbellen ... Morgenavond zal ik opgelucht zijn! En meteen beginnen aan de voorbereiding voor de coloscopie van donderdag. Vanaf 17 u niets meer eten en die ranzige vloeistof beginnen opdrinken ... En donderdagmorgen dan de tweede portie ... In de buurt van het toilet blijven want dat is echt wel nodig. En donderdag om 12.45 u voert Luc me dan naar het ziekenhuis ... En hij komt me ook weer ophalen omdat je niet zelf met de auto mag rijden. Het is ondertussen al een routine geworden en zenuwachtig ben ik niet. Ook niet over het resultaat ... Ik heb al 3 mooie jaren gekregen na het verdict en daar ben ik dankbaar voor. Het is wat het is. Op dat vlak ben ik heel pragmatisch ... Myriam - voor ze zelf kanker kreeg - vond mijn kalmte "abnormaal" maar iedereen reageert op zijn manier, niet? En ik merk toch dat ze, nu ze zelf getroffen is, ook veel rustiger dan voorheen reageert. Misschien is het een verdedigingsmechanisme van ons lichaam ... Enfin, wat een zwaar onderwerp zo vroeg op de ochtend! Iets leukers ...
