Vannacht weer in een bed geslapen en als een roosje!!! Tot half 8... de knie wordt beter, mét steunverband overdag weliswaar maar al veel minder pijn en ik kan hem al lichtjes buigen. Trappen doen kan nog niet op een "normale" manier, maar het komt, het komt... "met tijd en boterhammen" zei onze pa altijd
alweer aan het gieten! En ik had zo netjes gedweild... zucht... maar een geluk bij een ongeluk: Liselotte hoeft alweer geen plantjes en bloemen te gieten vandaag! Wat zijn we toch positievelingen!
wat voetballers en wielrenners verdienen, daar kunnen atleten enkel van dromen... en die € 50 000 euro is haar dan ook méér dan gegund. Oorbellen? Mijn enige zwakte qua juwelen... ze zal er allicht een paar mooie kunnen kopen voor dat geld!
met de kleindochters naar "Jaws" gekeken... een klassieker en na al die jaren best nog te pruimen qua special effects... en goede acteurs! De scène op de boot maakte ook op de meisjes indruk...
Ze hebben meteen opgezocht welke haaien waar leven, hoe oud ze worden, hoe gevaarlijk ze precies zijn enz...
helemaal niet "prachtig"! Kroniek van een aangekondigde catastrofe... Wat had men verwacht na de terugtrekking van de Amerikaanse troepen??? En wie is weer het slachtoffer? De gewone burger, en vooral dan de vrouwen die weer in een dienende, slavende rol worden geduwd...
Als enige van de finalisten een score boven de 15... veel stress, veel fouten... maar superverdiend gewonnen en Olympisch Kampioene!!!! Ik ben ook blij dat Lee nog brons heeft behaald... ik heb een boontje voor dit kranige meisje!
0-1 voor Spanje bij de rust... een onterecht toegekende goal trouwens! Maar de Lions hebben zich niet laten kisten en zetten de zaak recht met 3-1!!! Naar de halve finale! De kans op een medaille is behoorlijk groot!!!!
amper 11 en moederziel alleen in een vreemd land... de tranen springen mij in de ogen... ik denk aan mijn kleindochters van 13 en 15 en hoeveel geluk ze hebben om te zijn geboren in een land waar geen oorlog is...
terwijl de ouders Marseille bezochten hebben wij lekkere tapas gegeten in De Goeste In Wieze... Even een bang moment toen ze in een anti-covidmaatregelen-betoging belandden... maar ze konden zich op tijd uit de voeten maken... vlak voor de politie traangas gebruikte!
51 is hij geworden... Kijk, je mag over euthanasie denken wat je wil, je mag het afkeuren en zelfs verwerpelijk vinden, maar ik vind dat iedereen moet kunnen kiezen... Toen ik 4 jaar geleden darmkanker kreeg, heb ik meteen de nodige documenten in orde gebracht om bepaalde behandelingen in bepaalde omstandigheden niet te laten gebeuren... en ook mijn verklaring voor een eventuele euthanasie is in orde... Jammer genoeg moet je zo'n documenten om de zoveel jaar laten vernieuwen en ze worden waardeloos bij dementie... Dat is echt jammer in mijn ogen. Moest er een clausule zijn waarbij je kon stipuleren dat je euthanasie wenst zodra er een bepaalde graad van dementie is bereikt, ik zou die meteen tekenen. Als ik zie hoe ons ma er aan toe is... dat wil ik echt niet voor mezelf, echt niet! Je dagen slijten in een "schemertoestand" en eigenlijk niet meer beseffen waar je bent, wie je bent, wie de mensen zijn die op bezoek komen... ik vind dat van een grenzeloze tristesse
Is het nu niet voor iedereen duidelijk dat we op een kantelpunt zijn beland, of het misschien al voorbij zijn? Laten we nu hopen dat zowel politiek als industrie gaan beseffen hoe erg het gesteld is met de wereld... en dat zij daar de conclusies uit trekken ...
er wordt weer regen en misschien ook onweer voorspeld. Veel mensen balen, maar eerlijk... ik heb dit veel liever dan een hittegolf!!! Gezonder, aangenamer en beter voor de planten en bloemen... Liselotte heeft als taak gekregen alles buiten elke dag te gieten, maar dat hoeft niet altijd met dit weer... en aangezien het over behoorlijk veel planten en bloemen gaat is ze er niet boos om!
de beestjes zijn gevoerd, de eerste kop koffie bijna opgedronken... met een boterhammetje én een pijnstiller, want nee, nog niet veel beterschap... En nu is het niet enkel de knie maar ook mijn rechtervoet die pijn doet... Zucht... Straks, in Wieze, eens kijken of ik ergens nog een knieverband liggen heb... Ik denk het wel...En baat het niet, schaden evenmin
Wat een pech, ook voor de meisjes, want ik kan niet veel op dit moment...
Het ergert mij, die focus op "goud"... een medaille op dit niveau zou al prachtig zijn, toch? Ambitieus zijn is én ding, zo'n druk leggen op een jong meisje is heel wat anders!
