Op zo'n massa-evenement rondhangen, veel te duur volgens mij... niet echt mijn ding... maar ik kijk zeker naar de samenvatting op Canvas! Vooral voor Metallica en Maneskin!
Straks naar ons ma... die volgende maandag 93 wordt! Ik heb met mijn broer, mijn schoonzus, Gerard, dochterlief en de kids om 3 u afgesproken in de cafetaria van de Wispelaere... in de hoop dat ze een relatief heldere dag heeft en kan genieten van het bezoek...
de laatste weken ben ik niet bepaald ijverig geweest wat poetsen betreft... dus deze morgen de ramen buiten gezeemd en de badkamer en keuken gedweild. Als het morgen droger is het gras afmaaien... en volgende week beginnen aan de ramen binnen en meteen de rest ook eens een beurt geven..; niet dat het vuil is, maar een grondige beurt zal je wel ruiken én zien, hoop ik. Ach, een "voorbeeldige huisvrouw" ben ik nooit geweest... er zijn zoveel leukere dingen dan poetsen... maar je wil toch ook een presentabel huis... dus af en toe moet het
Voor het eerst heeft een rechtbank klagende buren gelijk gegeven en bepaald dat een padeluitbater pas tussen bepaalde uren zijn terreinen mag verhuren en niet in het weekend. De uitbater - in een interview - betreurt dat "zure" buren het plezier van zoveel mensen vergallen. En die uitspraak ergert mij! Wedden dat die uitbater niet zelf dag in, dag uit moet luisteren naar het geluid van stuiterende ballen op de omheining? Mensen hebben recht op een bepaalde vorm van rust in de eigen woning... zeker als die sportvelden er voordien niet waren! Komaan zeg!!! Ik zou daar ook stekezot van worden hoor...
ja... is nog wel ver weg... maar dan gaan we naar de AB om "school is cool" te zien... Nee, al van gehoord maar hun muziek ken ik niet... Geen probleem, tegen dan heb ik mijn "huiswerk" gemaakt...
Er is een nieuw pannenkoekenhuis in het centrum van Aalst... Met zonnebril- ondanks het grauwe weer- om mijn oog te camoufleren De kapotte wenkbrauw zie je wel... American pancakes met rode vruchten en frambozencoulis... En dat het lekker was!
Maar dan enkel de linkerkant! Wat een oog!!!! Zelfs met een zonnebril valt het niet te camoufleren... Maar we gaan naar Aalst, Liselotte en ik... Laat de mensen maar kijken...
Ik kqn dat fietspad zeer goed. Ga er regelmatig wandelen. Het probleem is niet de staat van het wegdek- "erbarmelijk" zou ik het zeker niet noemen- maar de snelheid waarmee vele wielertoeristen het smalle pad onveilig maken. Ik ben al méér dan eens opzij moeten springen!!!
Proclamatie morgenvoormiddag... geen examens maar wel een degelijke bespreking van de resultaten doorheen het ganse jaar... en dat zal goed zijn! En dan op naar het vierde jaar met voor het eerst: stage! Dat wordt spannend!
doet geen pijn... In mijn geval echter! Gisteren gevallen... enorme blauwe plek op linkerdij en- wat erger is- een blauw oog om "u" tegen te zeggen en een kapotte wenkbrauw... ik zie er niet uit! Maar foert, morgen met Liselotte naar 't stad, met zonnebril... Die zal niet alles camoufleren maar ik kan moeilijk binnen blijven tot dat oog weer "toonbaar" is
Na 42 jaar in het onderwijs weet ik dat klassenraden in 99% van de gevallen oordelen in eer en geweten en dat een attest dan ook een realistisch besluit is... Maar inderdaad, het gebeurt meer en meer dat ouders de beslissing van de klassenraad niet aanvaarden en het gebeurt ook regelmatig dat de school de klassenraad verzoekt op hun beslissing terug te komen om een rechtzaak te vermijden. Ik heb dat maar 2 keer meegemaakt en beide keren hebben we geweigerd om een andere beslissing te nemen. Er is geen rechtzaak gekomen... Maar in andere gevallen gebeurt dat dus wel... En ja, dan gaat de leerling alsnog over en worden de problemen doorgeschoven naar later... Met soms tragische gevolgen... Voorbeeld: C- attest in het vierde ... beslissing aangevochten en leerling mag naar het vijfde... Eind vijfde of zelfs eind zesde dan toch een mislukking... deze keer nog duidelijker...en eenmaal in de derde graad kan je niet meer van richting veranderen. Of de leerling studeert af maar met duidelijke lacunes in de kennis/vaardigheden... en op de werkvloer val je dan vaak door de mand... Triestig!
