Ik ben Camiel
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 14/06/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, politiek, schrijven, litteratuur, toneel, kletsen, de tijd nemen....
Het leven is veel te kort om te kniezen en te treuren en ook na 50 valt er nog heel wat te beleven en te ontdekken
Hasta la victoria siempre!
Mijn Top 1000 van de sixties (Nr. 761 t/m nr. 780)
761. Mr. Moonlight - The Beatles /1964 762. Help Me Rhonda - The Beach Boys /1965 763. Blowin' In The Wind - Bob Dylan /1962 764. Learnin' The Game - Buddy Holly /1960 765. Hush - Deep Purple /1968 766. Mother-In-Law - Ernie K-Doe /1961 767. If you leave me - Golden Earring /1966 768. Juliet - The Four Pennies /1964 769. Ma France - Jean Ferrat /1969 770. Runaway - Del Shannon /1961 771. Victoria - The Kinks /1969 772. Younger Girl - The Lovin' Spoonful /1965 773. Ain't Got No / I Got Life - Nina Simone /1968 774. Flash And Crash - Rocky & The Riddlers /1966 775. Paint Box - Pink Floyd /1967 776. Is This What I Get For Loving You? - The Ronettes /1965 777. The Witch - The Sonics /1964 778. Leaves That Are Green - Simon & Garfunkel /1966 779. Walking Back To Happiness - Helen Shapiro /1961 780. Let's Go To San Francisco - The Flower Pot Men /1967
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 741 t/m nr. 760)
741. The Word - The Beatles /1965 742. Give Him a Great Big Kiss - The Shangri-La's /1965 743. Er Komen Andere Tijden - Boudewijn de Groot /1965 744. Help Me Girl - The Animals /1966 745. Little Games - The Yardbirds /1967 746. Days - The Kinks /1968 747. The One On The Right Is On The Left - Johnny Cash /1966 748. And I Wonder - Kevin Coyne with Siren /1969 749. You Got What It Takes - The Dave Clark Five /1967 750. Too Many Fish In The Sea - The Marvelettes /1964 751. You Can't Hurry Love - The Supremes /1966 752. Sad Mood - Sam Cooke /1960 753. Crying - Roy Orbison /1961 754. This Little Bird - Marianne Faithfull /1965 755. Sugar Town - Nancy Sinatra /1966 756. Farmer John - The Premiers /1964 757. Jingo-Lo-Ba - Santana /1969 758. A Hazy Shade Of Winter - Simon & Garfunkel /1966 759. Gypsy Woman - Tim Buckley /1969 760. I Can Only Give You Everything - Them /1966
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 721 t/m nr. 740)
721. Baby, I Love You - The Ronettes /1963 722. Devil With The Blue Dress On - Shorty Long /1964 723. Een Van Hen Ben Ik - Armand /1966 724. Devil In Her Heart - The Beatles /1963 725. I'll Feel A Whole Lot Better - The Byrds /1965 726. I Heard It Through The Grapevine - Gladys Knight & The Pips /1967 727. Ring of Fire - Johnny Cash /1963 728. Tin Soldier Man - The Kinks /1967 729. Do You Believe In Magic - The Lovin' Spoonful /1965 730. Last Train To Clarksville - The Monkees /1966 731. Blackberry Way - The Move /1969 732. Candy And A Currant Bun - Pink Floyd /1967 733. Be My Baby - The Ronettes /1963 734. Here Comes The Nice - The Small Faces /1967 735. Fire - The Jimi Hendrix Experience /1967 736. I'll Be Your Baby Tonight - Bob Dylan /1968 737. Another day, another road - Cuby & the Blizzards /1967 738. Train to Glory - The Ethiopians /1968 739. Out Of Time - Chris Farlowe /1966 740. Beggin' - Frankie Valli & The Four Seasons /1967
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 701 t/m nr. 720)
701. Dawn - Chris Farlowe /1968 702. Wastin' My Time - The Express /1965 703. Good Times - Eric Burdon & The Animals /1967 704. My Favorite Things - John Coltrane /1961 705. Surfin USA - The Beach Boys /1963 706. Why Don't We Do It In The Road? - The Beatles /1968 707. Flute Thing - The Blues Project /1966 708. Onder Ons - Boudewijn de Groot /1967 709. Here Comes My Baby - Cat Stevens /1967 710. Love Me Two Times - The Doors /1967 711. That day -The Golden Earrings /1966 712. Catch Us If You Can - The Dave Clark Five /1965 713. Tell Mama - Etta James /1967 714. You Never Can Tell - Chuck Berry /1964 715. Dandy - The Kinks /1966 716. I'M Gonna Take You There - Dave Berry /1965 717. I'll Come Running Over - Lulu /1965 718. Talk Talk - The Music Machine /1966 719. Cissy Strut - The Meters /1969 720. Cops Of The World - Phil Ochs /1966
Een snikhete woensdagnamiddag in juli. Ons provinciestadje lag er zo goed als ingedommeld bij. Alleen het terras van Café Den Anker was voor de helft volzet met wat mensen die wat verpozing en verfrissing zochten tegen de brandende zon onder de parasols. Zelfs Louis liep er in short bij. Hij stapte af op twee mannen aan een tafeltje in het midden van het terras. "Ha, de mannen", zei hij, "geen schrik van de zon?". "Neen, neen Louis," antwoordde één van hen, "'t is hier beter dan thuis want hier moeten we met die hitte niet werken en breng ons maar twee frisse pintjes." Die twee mannen aan dat tafeltje waren onze vrienden Jef en Frans.
Frans: "En, Jef, hebde gij iets gezien van dat wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika?"
Jef: "Neen, Frans, voetbal zegt mij niks. Dat weet ge, hé. Daarbij ik denk dat niet één arme Zuid-Afrikaan er minder arm zal door geworden zijn. En ik heb gehoord dat ze in de toekomst ook nog de Olympische Spelen naar daar willen halen."
Frans: "Ja, dat vind ik ook. Geef mij dan maar de Tour,Met of zonder doping." Vanuit zijn ooghoek zag hij Louis in het deurgat staan en hij stak twee vingers op en ij vervolgde "Wat die gasten daar presteren daar kan een voetballer alleen maar van dromen, hé Jef?"
De twee pintjes kwamen er aan en Frans zei: "Louis, pakt er u ook ene want 't is voor iedereen warm, ook voor ne cafébaas." "Dat zal ik doen mannen. Bedankt en santé hé" en Louis verdween.
Jef: "De Tour, ja dat is me wat. Niet alleen de koers zelf maar ieder scheet dat gelaten wordt is gelijk wereldnieuws. En dan Frankrijk, hé, ik geraak er maar niet op uitgekeken. Wat een schoon land! Maar zeg ne keer Frans, wie gaat er winnen?"
Frans: "Ah, da's simpel hé Jef, Contador natuurlijk. Hij is de beste en hij heeft de beste ploeg en misschien ook wel de beste pillekens. En die Jûrgen Van Den Broeck, dat is voor mij de verrassing. Ik had niet gepeinsd dat hij zo hoog zou staan, vijfde zeker hé?"
Jef: "Ja, die gast doet dat heel goed. Misschien moet die één van de komende jaren eens op winnen denken, waarom niet?"
Frans: "Iets anders, Jef. In de politiek is 't ook weer de moeite hé. Ze gaan ons daar weer ne kloot aftrekken, jong, 't zal niet schoon zijn. We zullen ons zakken al maar open zetten."
Jef: "Jaja, de Groenen en de sossen gaan ons een serieus oor uitdraaien. Die gasten doen alles om er bij te zijn. Maar allé, we zijn dat gewoon hé."
Frans: "Da's zeker Jef. Daarbij, ze doen maar hé, dat is toch wat 't volk wil hé, na de verkiezingen."
Jef: " Zo is dat maar we gaan 't niet aan ons hart laten komen. Louis mag d'er ons nog enen brengen zie en de zon schijnt ook nog altijd."
Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien C'était toi ou personne C'est toi ou ce n'est rien
Je n'attends plus personne Et toi, le sais-tu bien? Oui, toi qui m'abandonnes Pour t'en aller plus loin
Pour toi, c'est très facile Tu poursuis ton chemin Allant de ville en ville Sans jamais avoir besoin de quelqu'un
Je n'attends plus personne Depuis que je t'ai vu Je ne veux plus personne Puisque je t'ai connu
Je n'attends plus personne Car tu es reparti Ce que la vie me donne N'a plus le même prix
Pour toi, c'est très facile Tu ne t'arrêtes pas Allant de fille en fille Sans jamais que tu reviennes sur tes pas Te souciant peu que j'aie le mal de toi!
Pour toi, c'est très facile Tu ne t'arrêtes pas Allant de ville en ville Sans jamais que tu reviennes sur tes pas Te souciant peu que j'aie le mal de toi! Te souciant peu que j'aie le mal de toi!
Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien
Ik sterf van dorst bij de fontein Ik ben een reus, maar toch te klein Ik ween voortdurend wijl ik lach Ik werk terwijl ik rusten mag Ik haat mijn God, maar ik geloof Ik hoor muziek maar ik ben doof Ik ben een wolf in schapenvacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Ik zwijg terwijl ik zing en schreeuw Ik ben nog jong, maar toch een eeuw M'n vrienden haat ik om het meest Ik ben een gentleman, een beest Ik ben de jager en het wild Ik ben de vrek en ik ben mild Ik ben de dag, ik ben de nacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Ik ben volwassen nog een kind 'k wordt door mijn vijanden bemind Ik ben de droogte en het meer Ik ben de schande en de eer Ik ben het leven en de dood Hulpbehoevend, maar nooit in nood Ik ben wie weent, ik ben wie lacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Bij de verkiezingen van 13 juni jongstleden is de PVDA+ in het ganse land opgekomen met een zeer degelijk, links verkiezingsprogramma. Op de kandidatenlijsten werd ook plaats geruimd voor niet-partijleden en voor mensen van de SAP (Trotskisten). Vooral in Wallonië maar ook wel in Vlaanderen werd een mooi resultaat neer gezet. In Vlaanderen is dit des te opmerkelijker omdat de partij door de grote, reguliere media zo goed als volledig genegeerd werd. Op basis van het verkiezingsprogramma heb ook ik mijn stem aan de PVDA+ gegeven en heb ik ook opgeroepen om voor die partij te stemmen. Tot zover het positieve nieuws.
De partij presenteert zich als een open, verdraagzame, warme linkse partij waar iedereen zijn/haar plaats heeft. Op het eerste gezicht een zeer postieve evolutie want het staat mijlenver af van de dogmatisch marxistisch-leninistische, op stalinistische leest geschoeide en geleide partij die AMADA en PVDA, de voorgangers van de PVDA+, waren.
Maar is de PVDA+ wel zo open als ze laat uitschijnen? Laat ons dit even van dichterbij bekijken. Zelf was ik zo gecharmeerd door hun 'openheids'offensief dat ik, partijloze Trotskist zijnde, besloot lid te worden en mijn steentje bij te dragen aan de opbouw van een dergelijke open, linkse, verdraagzame partij. Alleen, de realiteit pakte enigszins anders uit. Ik heb een (gratis) lidkaart gekregen en een (gratis) abonnement op Solidair. Daar is het ook bij gebleven en dat was niet de bedoeling. De bedoeling was dat ik actief zou meewerken in de afdeling van de regio waar ik woon. Maar voor de mensen van PVDA+ was dit blijkbaar van het goede teveel. Tenminste dat is de conclusie die ik trek na meer dan 6 weken wachten op een teken van leven van iemand van de partij. Ik kan mij natuurlijk vergissen en het zou kunnen dat de leden zo massaal toestromen dat de verwerking ervan weken en weken in beslag neemt. Het zou ook kunnen dat de partij al zes weken lang collectief vakantie neemt en pas in september de draad weer opneemt. Maar ik zal het toch maar houden op het feit dat een Trotskist als actief lid toch nog altijd een stap te ver is. Dit akkefietje (jawel want zo belangrijk ben ik niet) heeft mij weer aan het denken gezet en roept bij mij een aantal vragen op zoals:
1. In welke mate heeft de PVDA+ het stalinisme van het verleden afgezworen? Uit de mond van een vooraanstaand militant heb ik het volgende gehoord: "De historische waarheid over Stalin is nog altijd niet naar boven gekomen." Dan denk ik bij mezelf "hallo!".
2. De partij zweert nog altijd bij het democratisch centralisme, tendensrecht kan en mag niet. Wat betekent dit voor een eventuele toekomst? Zullen zij dan bereid zijn andere partijen naast zich te dulden?
3. De PVDA+ weigert nog altijd de positieve bijdrage tot de socialistische beweging te erkennen van Trotski en het Trotskisme. Daar voeg ik meteen aan toe dat de partij doet alsof er niet zoiets bestaat als de IVde Internationale. Waarom?
4. Op internationaal vlak zwijgt de PVDA+ in alle talen over de Nouveau Parti Anti-capitaliste (NPA) in Frankrijk? Is het soms omdat het trotskistische LCR van Olivier Besancenot effectief de moed gehad heeft zichzelf te ontbinden om op te gaan in een brede, nieuwe anti-kapitalistische partij?
5. Wanneer spreekt de PVDA+ zich uit over hoe zij een rechtvaardige, socialistische en democratische samenleving ziet?
6. Wat verstaat de partij onder 'openheid'? De 'verruimingskandidaten' op hun lijsten zijn/waren politiek onbeschreven bladen die binnen de partij denkelijk weinig invloed hebben. De SAP-kandidaten waren goed als imagostunt. Er is tussen PVDA+ en SAP waarschijnlijk geen voorafgaandelijke inhoudelijke discussie geweest.
7. Ten laatste: PVDA+ jubelt over de gewonnen strijd bij AB-Inbev, terecht. Tijdens de duur van de conflicten bij Opel-Antwerpen, Carrefour en andere bedrijven was de partij zeer actief, terecht maar eenmaal de nederlaag geleden hoort men de partij niet meer. De verkiezingsuitslag was over bijna de ganse lijn postief voor de PVDA+, goed zo. Maar ik zeg 'bijna' want in het kanton Assenede (waar Zelzate bij hoort) is de partij achteruit gegaan. Daar heb ik geen enkele partijverantwoordelijke over gehoord.
...
Heel veel vragen dus waar zelden of nooit antwoorden op komen. Ik pleit voor een operatie zoals in Frankrijk d.w.z. dat partijen als PVDA+, SAP, LSP, CAP, SP-a Rood, Vonk...zichzelf opheffen en samen met de linkse mensen binnen de bestaande en de nieuwe sociale bewegingen een nieuwe, anti-kapitalistische poltieke beweging oprichten die echt kan wegen en waar niet meer kan naast gekeken worden.
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 681 t/m nr. 700)
681. Reason To Believe - Tim Hardin /1966 682. Kicks - Paul Revere & The Raiders /1966 683. Nostalgic Toilet - Cuby & The Blizzards /1968 684. I'm So Tired - The Beatles /1968 685. Lay Lady Lay - Bob Dylan /1969 686. Mensen Om Me Heen - Boudewijn de Groot /1967 687. Solo Dancer - Charles Mingus /1963 688. Want Er Is Niemand - Armand /1966 689. Surfin Safari - The Beach Boys /1962 690. Ik Heb Genoeg Van Jou - ZZ & De Maskers /1964 691. You Keep Running Away - The Four Tops /1967 692. He's A Rebel - The Crystals /1962 693. The Look Of Love - Dusty Springfield /1967 694. Three Steps To Heaven - Eddie Cochran /1960 695. Heartbreaker - Led Zeppelin /1969 696. Bird On The Wire - Leonard Cohen /1969 697. Creeque Alley - The Mamas & The Papas /1967 698. Red Sails In The Sunset - Fats Domino /1963 699. Papa's Got A Brand New Bag (Pt.1) - James Brown /1965 700. Midnight Confessions - The Grass Roots /1968
661. Rocky Racoon - The Beatles /1968 662. I Like What You're Doing (To Me) - Carla Thomas /1969 663. Tripmaker - The Seeds /1966 664. Spanish Castle Magic - The Jimi Hendrix Experience /1967 665. Burned - Buffalo Springfield /1966 666. It's All Over Now, Baby Blue - The Byrds /1969 667. Ebony Eyes - The Everly Brothers /1961 668. Daddy Buy Me A Girl - The Golden Earrings /1966 669. All Day And All Of The Night - The Kinks /1964 670. Living In The Past - Jethro Tull /1969 671. Paradise Lost - The Herd /1968 672. Amsterdam - Jacques Brel /1964 673. Summer Nights - Marianne Faithfull /1965 674. How Sweet It Is (To Be Loved By You) - Marvin Gaye /1965 675. Six O'Clock - The Lovin' Spoonful /1968 676. Le Bal Des Laze - Michel Polnareff /1968 677. Night Of Fear - The Move /1967 678. Out of Time - The Rolling Stones /1967 679. There But For Fortune - Phil Ochs /1966 680. Midnight to Six Man - The Pretty Things /1966
641. Je N'Attends Plus Personne - Françoise Hardy /1964 642. Early Bird - Andre Brasseur /1965 643. Nooit, Ik Ben Benieuwd - Armand /1967 644. California Girls - The Beach Boys /1964 645. Your Mother Should Know - The Beatles /1967 646. Million Dollar Bash - Bob Dylan /1967 647. Apples And Oranges - Pink Floyd /1967 648. Dream Baby - Roy Orbison /1962 649. People Are Strange - The Doors /1967 650. Een Tuin Der Lusten - Boudewijn de Groot /1967 651. I Know (You Don't Love Me No More) - Barbara George /1961 652. Out Of My Mind - Buffalo Springfield /1966 653. Marrakesh Express - Crosby, Stills & Nash /1969 654. Cut Across Shorty - Eddie Cochran /1960 655. Who Knows Where The Time Goes? - Fairport Convention /1969 656. God's Own Singer - The Flying Burrito Brothers /1969 657. I Can't Help Myself - The Four Tops /1965 658. Ik Heb Geen Zin Om Op Te Staan - Het /1966 659. Crosstown Traffic - The Jimi Hendrix Experience /1967 660. A Well Respected Man - The Kinks /1967
Onlangs moest ik in het gemeentehuis van mijn geboortedorp zijn omdat ik enkele documenten nodig had. Terwijl de loketbediende mijn paperassen klaarmaakte en ik geduldig wachtte, werd mijn aandacht plots getrokken door iemand van de bedienden die zei: "Hoe de naam was van de man die gisteren begraven werd? Even kijken, ja hier heb ik het. Dat was Frans Scholten...". De rest hoorde ik niet meer want mijn gedachten bleven hangen bij Frans Scholten. Tot een jaar of vijf terug heb ik Frans goed gekend en nu was hij dood en al begraven. Ik vroeg aan de loketbediende hoe de begrafenis verlopen was. "Voor zover ik weet," antwoordde zij, "was het een OCMW begrafenis en er was niemand bij. Triestig, toch?" Toen ik niet antwoordde, vervolgde zij "Het is de postbode die hem gevonden heeft. Hij lag daar blijkbaar al een paar dagen dood." Ze overhandigde mij de documenten en zei nog: "Wat een wereld, waar gaat dat naartoe?!". "Ja, zeg dat wel", zei ik, bedankte haar en verdween. Buiten scheen de zon en ik zette mij aan een tafeltje op het terras van een café dat er vroeger ook al was. Ik bestelde een koffie en mijn gedachten gingen weer naar Frans.
Ik ben er helemaal niet zo zeker van dat Frans de omstandigheden waarin hij gestorven en begraven is wel zo triestig gevonden zou hebben. Frans was een figuur die door het leven niet gespaard werd. Meer zelfs, ik durf rustig gewagen van een mislukt leven. Dat zei hij zelf ook altijd en hij had nog gelijk toe. Een jeugd had hij eigenlijk nooit gehad. Hij heeft zes jaren van zijn kinderleven doorgebracht in een internaat bij de nonnen ergens in de Vlaamse Ardennen. Die jaren hebben zijn verdere leven grondig verpest. Hij heeft in een verkeerde tijd geleefd. Zijn hele leven lang is hij op zoek geweest naar wat lang geleden in naam van god en al zijn heiligen, in hem kapot gemaakt is. Het was een voortdurende zoektocht naar affectie, geborgenheid en rust. Talent voor wat dan ook had hij ook al niet. Dat besefte hij heel scherp. Hij schreef een beetje, was fanatiek met muziek bezig maar was in allebei waardeloos. De laatste keer dat ik hem sprak was een vijftal jaren geleden. Hij had toen al ieder perspectief op een toekomst opgegeven. Eigenlijk verbaasde het mij dat hij het nog zo lang volgehouden heeft.
Ik hoop dat hij nu de nodige rust gevonden heeft alhoewel ik ook dat betwijfel. Zelf was hij er rotsvast van overtuigd dat er na de dood enkel het grote niets was. Hij leefde ook in de overtuiging dat niemand ook maar ene moer zou geven om zijn dood en ook daar had hij weer gelijk. Dat blijkt uit het feit dat er niemand aanwezig was op zijn begrafenis en ik kan niet zeggen dat zijn dood mij echt iets doet.
Hij zal wel in mijn herinnering blijven leven maar het zal altijd een wat triestige herinnering blijven. Zelfs al ben je nu opgelost in het grote niets, Frans, het moge je goed gaan.