1964 - The Rolling Stones: The Rolling Stones
1964 was het jaar van de doorbraak van die andere 'monstres sacrés' van de rock in de sixties, The Rolling Stones. In 1963 hadden ze met 'Come On' en 'I wanna be your man' (nota bene een Lennon/McCartney compositie) al 2 kleinere hitjes gehad in thuisland UK. Het componistenduo Jagger/Richards moest toen eigenlijk nog geboren worden. The Stones was toen een groep die bijna uitsluitend covers speelde van blues- en r&b-nummers maar ze deden het wel op hun geheel eigen manier: wild en opwindend.
Met als producers hun toenmalige manager Andrew Loog Oldham en Eric Easton doken ze begin 1964 de studio in voor de opname van een reeks nummers waaruit hun eerste LP, met als titel in de UK 'The Rolling Stones', zou voortkomen. Uit die sessies kwam ook 'Not fade away', hun doorbraaksingle in de UK. Het zou een nummer 3 worden. Gek genoeg staat dat nummer niet op hun eerste UK-LP maar wel op hun eersteling in de US die de titel 'England's Newest Hitmakers' meekreeg.
De 12 nummers op 'The Rolling Stones' zijn een verzameling uitstekende covers zoals 'Route 66', 'I'm a King Bee', 'Honest I Do' et j'en passe, aangevuld met 1 Jagger/Richards compositie, 'Tell Me' (dat enkel in Nederland een redelijke hit werd) en 'Now I've got a Witness' en 'Little by Little', 2 Nanker Phelge composities (Nanker Phelge was een pseudoniem voor de voltallige groep)
Als muzikanten zijn ook Gene Pitney (piano op 'Little by Little), Phil Spector (co-auteur van en maracas op datzelfde 'Little by Little) en uiteraard Ian Stewart die instond voor orgel en piano op de rest van de nummers, te horen.
Rating: 34%
|