Tijdens een rustige wandeling op het strand van Blankenberge viel mijn oog op deze zilvermeeuw. Dit is een van de meest voorkomende meeuwen langs de Belgische kust, herkenbaar aan zijn grijze rug, witte kop en borst, en de gele snavel met een rood vlekje. Het licht was zacht, en de vogel liep precies waar land en zee elkaar raakten. Geen spektakel, geen haast. 



.

Even blijven staan na zonsondergang… Het blauwe uurtje stelt nooit teleur.
De lucht kleurde nog prachtig oranje terwijl de rust over zee viel. Zo’n moment waarop je even helemaal stil wordt.
Altijd weer bijzonder om mee te maken.



.

Deze foto maakte ik tijdens een paar uurtjes rondzwerven op het strand, op zoek naar interessante beelden voor een fotoshoot. Het was laag tij, en de meeuwen verzamelden zich rond de achtergebleven plassen in het ribbelige zand. De combinatie van licht, water en structuur viel meteen op. In zwart-wit komt de rust en het patroon in het landschap nog sterker naar voren.



.

Wanneer de zon zich net heeft teruggetrokken achter de horizon en de lucht zich kleurt in diepe blauwtinten, komt de Belgische kust tot rust. Deze foto werd genomen in Blankenberge, wanneer het daglicht langzaam overgaat in de nacht en de laatste zonnestralen weerspiegeld worden in de ramen van de appartementsgebouwen langs de zeedijk.

De stille strandvlakte en de plassen op het natte zand vangen het laatste licht en zorgen voor een serene sfeer — een moment van stilte tussen het levendige dagtoerisme en de aankomende nacht.

.