28 mei van Melo naar Evora

Als we in de bergen lopen is Edgard een echte padvinder; letterlijk! Dat is nodig hier in Portugal want van aangeduide wegen hebben ze precies nog niet gehoord. En het is ook leuk om dan 'het pad' te vinden! (met of zonder hulp van de wandelgps).

Als we op de baan zijn, ben ik diegene die hem vertelt welke 'de weg' we moeten volgen, maar vanmorgen liep het even fout; geen grote omweg, maar wel te gek voor woorden als je weet dat we die streek ondertussen te voet uitkamden.

Maar we vonden de weg, en zelfs meer dan dat: we reden op ons gevoel naar een 'zona industrial' in Castelo Branco en kwamen uit bij een hypermercado.

Daar botsten we op een schoenwinkel die net nu, 5 dagen lang, 30 % korting gaven op één paar, als je er twee kocht; ewel, wij kochten 4 paar super comfortabele schoenen, voor 85 €!!! wie doet beter?!

Ah, ja een 3 T-shirts voor 11 €! binnenkort blijkt dat wij goedkoper af zijn op reis dan thuis!

Nu, zaterdagavond, is het fris, maar droog, en we hadden sinds deze middag vaak zon op de weg, maar vanmorgen was het een weer om nog geen hond door te jagen. Dat was voorspeld en we waren maar al te blij toen we vlotjes van het kampeerterrein af geraakten want daar vreesden we voor met al die nattigheid van de laatste 12u.

Gisterenavond heb ik me een breuk gezocht naar de te volgen procedure om een track, die op een website (bv van een camping) staat, op de wandelgps te krijgen en na enkele uren lukte dat! Ik was geen beetje fier!

De gps stuurde ons langs 'Portalekker' (Portalegre). Telkens weer zei die stem Portalekker en wij maar lachen.

Op de autobanen zie je hier bijna geen volk; ze zijn ook allemaal te betalen, dus enkel de grote, snelle wagens en een pakje toeristen gebruiken ze. Ze zijn wel in super goede staat.

We vonden de camping in Evora zonder moeite; we staan wel met zijn allen op de tentsite want de campersite is ingenomen door een groep Fransen; van reservaties hier geen sprake.

En het internet doet het dus ook niet.

Maar er zijn ergere dingen in het leven!

Als we naar de anderen kijken, dan glimlachen we meestal: ze komen ergens aan en nog vóór ze de camper waterpas zetten, wordt de schotelantenne gericht; geen ontvangst: andere plek! Ze kunnen hun tv blijkbaar niet missen; voor elk wat wils; wij bekwamen ons in Rumicub en ondertussen is Edgard kampioen geworden!

Hij schrijft ook haïku's; zoals deze:

vlinder op een bloem,

verwondering bij mensen,

goddelijke pracht!