23 juli

We zouden vanmorgen verkassen maar we namen eerst de tijd om de afvaltank eens grondig te poetsen…
We hadden nl de gelegenheid om onze waterslang aan te sluiten aan de kraan en ermee tot in onze camper te gaan; dat is op zich niks bijzonders maar op de plaats waar we stonden konden we meteen ook het water lozen, dwz we konden het opvangen in een grote kom en in de berm gieten achter ons want een lozingplaats was er niet; de planten waren vast blij met alle voedselrestjes…(en de mensen zullen er ook geen last van hebben als er straks naar goede gewoonte weer wat regen gevallen is)

We wisten niet dat die tank zo snel zo vuil wordt. Natuurlijk is dat niet verwonderlijk aangezien er afwaswater en water uit de lavabo en douche in komt, maar we gooiden er altijd een aantal tabletten Steradent in (op aanraden van ervaren kampeerders) en hoopten zo de aanslag te vermijden… niet dus.
We hadden al eens eerder gemerkt dat de geur sterker werd als we de tank openden om te lozen (je moet het deksel dan losmaken en de kraan open zetten, dus de geur bereikt je meteen!), maar toen ik er met een looplamp in scheen viel mijn mond open. Ik bespaar jullie de beschrijving van wat ik zag.

Toen dat klusje geklaard was konden we de camping achter ons laten.
We besloten richting Leutash te rijden en dan verder te kijken als dat ons niet zou aanstaan; het was maar 27 km de bergen in, dus best te doen;
De auto nam gezwind de 16% helling.

We passeerden Seefeld en Mösern, twee mondaine skioorden, en bereikten vlotjes de camping van Leutash; er zit inderdaad een camperplaats aan vast; heel netjes, maar slechts toegelaten voor 1 nacht. Kostprijs 19.60 € plus stroom.

We gingen dus ook eens binnen kijken; een 5 ***** camping met binnenzwembad, sauna, super verzorgd sanitair, maar met een serieus prijskaartje natuurlijk (40 € pn). Gigantisch bedrag voor een camping, maar hij is zijn geld meer dan waard en als je vergelijkt met een Zimmer frei of een hotel is dit natuurlijk peanuts.
De ligging is formidabel mooi: eveneens op een plateau, maar dus hoger in de bergen gelegen; klein Zwitserland gewoon.
We lieten ons toch verleiden om hier eens 2 nachten te blijven; deze omgeving wilden we proeven; Mittenwald (Duitsland) ligt hier 20 km vandaan.

Na de middag hebben we meteen onze fietsen genomen en zijn we de 'Ache Weg' afgereden tot de Klamm die de toegang naar Mittenwald vormt. Een prachtige route over het plateau, tegen de bosrand, naast de rivier… oh wat is het hier mooi!
Mieming moet wellicht in de toekomst plaats ruimen voor deze omgeving!

We kwamen toevallig langs een Gasthof waar ze Compostellagangers ontvangen; heel lieve mensen, heel lekkere gerechten, voor een heel lage prijs. Het zijn 'groene mensen' ; ze ijveren voor het verbieden van manipulatie van gewassen ed en je vindt overal afbeeldingen in hout van natuurwezens; heel grappig maar heel creatief in de bomen ingewerkt. Een oase om van een huisgemaakte Apfelstrudel te genieten dus, terwijl de hemelsluizen nog eens geopend werden.

We hebben enorm veel geluk met het weer: 's morgens is het zonnig (eenmaal de nevels opgetrokken zijn) en tot 14 u- 15 u blijft het droog; dan spoelen ze de omgeving efkes grondig schoon en daarna schijnt de zon meestal weer. Typisch weer voor de Pyreneeën, maar deze keer dus in Oostenrijk in de aanbieding.

De kwetsuur van Edgard lijkt af te nemen, dus gaan we morgen eens uitproberen of hij weer een wandeling aankan (Tocotolin is een wondermiddel!).
Vanuit het typische Tirol sturen we jullie veel groeten.
Foto's volgen.