25 juli

vanmorgen lieten we Leutasch in de wolken achter; we hebben erg genoten van dit plateau en willen er zeker nog terug komen, in het voor- of najaar, als de ACSI tarieven van kracht zijn.
Het viel alles bij elkaar echter nog mee: 78 € voor 2 nachten, stroom en toeristentax inbegrepen. Sauna, zwembad, douches, afwasruimten, alles was toegankelijk (en we hebben er ook gebruik van gemaakt). Het sanitair blok had hotelallures! En geen goedkope! Wel 5 sterren waard!

We zakten weer af naar Telffs en reden dan door naar het Oetzthal, een zijloper van het Innthal.
Een bekend dal trouwens, dat zich gestaag naar boven werkt tot in Sölden en Obergurgl, bekende skigebieden. Velen nemen de route ook op weg naar Italië (via de Timmelsjoch).

We zagen meerdere campings onderweg maar zetten toch door tot in Sölden.
We dachten daar een aantal dagen te blijven en dan onderweg naar beneden de andere campings aan te doen, maar dat was fout gedacht!
Een eerste signaal kregen we toen we, op de weg die de gps aangaf, rechtsomkeer moesten maken omdat we er niet zonder kleerscheuren door konden komen. De bruggen waren wel toegankelijk tot 16 ton (dus bijna vijf keer ons gewicht) maar de weg werd alsmaar smaller en smaller en toen we tussen een oude schuur en een huis door moesten wringen hielden we het voor bekeken.

Tweede signaal: de receptie was tot 14 u gesloten! En dat in het hoogseizoen?!
We snapten er niks van en beslisten meteen: daar wachten we niet op. Het was nog maar 12u.

Onderweg hadden we een kleine camping gezien die niet in de brochures van het Oetzthal is opgenomen, en terecht want hij was ook geen sikkepit waard; we waanden ons in de jaren 50-60 toen we de receptie betraden. Naar het sanitair zijn we zelfs niet meer gaan kijken. En de prijs was niet eens zo laag! Proberen gaat mee.

Dus maar afgezakt tot in Umhausen; we hadden gelezen dat er veel wandelingen vertrokken vanaf de camping, wat een pluspunt is voor ons.
Deze receptie was wel open! En ze hanteren een grappig concept: je krijgt een papiertje met het plan van de camping. Naast de plaatsen die gereserveerd zijn staat de datum vanaf wanneer de reservatie geldt. Als je dus maar twee nachten wil blijven, kan je gaan staan op een plaats die tot die datum vrij is.
Elke plaats heeft zijn voor- en nadelen en daarom staat ook de prijs in het hokje van de plaats; die varieert van 5 € tot 8 € pn. Een grotere plaats kost gewoon meer.
Een eerlijke prijs dus.

Wij kozen een plaats vrij dicht bij de receptie omwille van de schaduw en de ondergrond (niet al te scheef) en betalen, zonder stroom, 25,5 € pn (staanplaats, 2 personen en toeristentax inbegrepen). Voor douche moet je wel een muntje van 0.90 € kopen, de stroom kost zo'n 3 € per dag en de sauna kost 9 € pp, en als je dus alles gaat optellen, zou je hier duurder kunnen uitkomen (maar die sauna zullen we wel nemen op een plek waar die niks extra kost!).

Leutasch blijft onze favoriet tot hiertoe, als het over campings gaat; Stams was zijn geld niet waard en Essingen was super goedkoop omdat het een camperplaats was en je toegang had tot alle campingfaciliteiten, maar dat was nog Duitsland en niet zo toeristisch als het Oetzthal. Hier betaal je de naam erbij, wat wel een beetje dom is want Tirol is Tirol en het is bijna overal even mooi.

Genoeg over de kostprijs; we hebben vandaag slechts 10 ' regen gehad, dus geen gezever; heel wat anders dan vorige nacht!
We waren eens gaan eten (Edgard trakteerde mij omdat ik altijd kook) en moesten zo'n half uurtje terug fietsen; we startten gelaarsd en gespoord want het is onbeschrijflijk wat wij zagen afkomen! Een wolk om 'U' tegen te zeggen, die ook nog besloten had haar lading los te laten binnen de 10'.
Vorig jaar was ik degene die in een recordtempo terugliep naar de camping (toen we in berenland zaten) maar deze keer was het Edgard die aan een gemiddelde van 25 km/u door het bos scheurde! Hij keek verschillende keren achterom om te zien of ik nog kon volgen want ik ben geen held in het trappen bergop.
Ik genoot zelfs van het uitzicht, wetende dat we veilig thuis zouden geraken omdat het niet zo heel ver weg was. De regen die toen viel was nog best te behappen, maar als we 10' later waren vertrokken, zouden we als verzopen kiekens thuis gekomen zijn! De hemelsluizen gingen open toen we de sleutel in het slot van de camper staken! En ze zijn niet dicht gegaan voor middernacht! De intensiteit nam af, maar het bleef goed hoorbaar, dus miezer was het niet!

We hebben vandaag alleen de omgeving verkend; het dorpje bekeken, de start van de wandelingen opgezocht, maar verder hielden we het rustig, om de voet van Edgard niet te erg te belasten zodat die de volgende dagen weer in goede doen komt; de ambitie is naar Farst en de Reichalm te klimmen, omdat we dat gehucht hoog op de berg zien liggen en het mijn aandacht trok vanaf onze aankomst, maar we zien wel of dat lukt.

De Stuibenfall zullen we wel halen; die ligt maar een uur vanaf de camping. Zou de grootste waterval van Tirol zijn… en verder zien we wel; Edgard kocht alvast ook wandelstokken (voor de helft van de prijs van de mijne!).

Dat was het dan voor vandaag. We zijn zo dankbaar dat we dit kunnen doen!