7 augustus in Liechtenstein

weer wakker geworden onder een stralende hemel; sorry voor jullie! We beseffen dat het in België heel anders is en dat dit niet leuk is voor jullie, dus zullen wij er maar des te dankbaarder voor zijn, he?!

We wilden vandaag het Schloss van Vaduz bezoeken; HET kasteel van Liechtenstein.
Blijkbaar woont de vorst daar met zijn vrouw en zijn 4 kinderen. Allez, die kinderen zijn volwassen en wonen misschien niet meer daar, dat weten we niet; je kan het in elk geval niet bezoeken omdat het bewoond is.

De wandeling die wij uitgestippeld hadden was niet evident, en zeker niet de normale; wij doen wel graag eens iets anders, en dat is ons dus prima gelukt!
We vertrokken richting Rotabota, een deelgemeente van Triestenberg; een serieuze klim, maar dat zijn wij nu al wel gewoon. We doen eigenijk niet liever (of moet ik alleen uit eigen naam spreken??).

We zagen onderweg wel wegwijzers van wandelingen naar het slot, maar wij wilden er op een andere manier geraken en dat was ook zo!
We vonden de afslag in het Schlosswald, dat wel, maar al gauw was duidelijk dat die weg niet meer gecontroleerd werd; hij staat op de kaart, maar dat is dan ook alles.

De afdaling ging over water, maar de weg was daar wel weggespoeld, onder en over omgevallen bomen, door dicht struikgewas, enfin, geeen evidente weg!
Maar we geraakten heelhuids beneden.
Daar heerste een drukte van jewelste; Vaduz zelf zag helemaal niet zwart van het volk, maar voor het kasteel was er wel heel wat belangstelling.
Een mooie wandelweg voerde ons naar het stadje, hoofdstad van Liechtenstein.

Tax free is het zeker niet, maar dat de happy few hier een belastingsparadijs vindt is wel duidelijk.
De auto's die hier geparkeerd staan, de 'optrekjes' op de berg tussen de stad en het slot, spreken voor zich.

We hebben het stadje toch even bezocht; een mooi gebouw uit 1910 en daarnaast een hypermodern parelementsgebouw, omringd door een plein, een museum, een tuintje, allemaal vrij strak van architectuur; niet bepaald wat wij in Liechtenstein verwachtten.

Peperduur ook! Voor een bolleke ijs betaal je 3.80 Zwitserse franken! Dankjewel, de koekoek. Ons niet gezien. We zullen wel wachten tot we weer in Oostenrijk zijn, als we ijs willen eten!
Het wemelt hier van Zwitsers die hier wonen en werken; ze legden zelfs een tegel in het dorp waarop staat dat ze het hier naar hun zin hebben! Grappig in onze ogen, maar wellicht heeft dat te maken met het beleid van Liechtenstein. We weten het niet.
Op de Alm wonen en werken ook hoofdzakelijk Zwitsers; de mensen van de omgeving gaan in Oostenrijk hun boodschappen doen… ik kan dat goed verstaan!

Voor de terugweg hebben we een beschaafder pad genomen en daar vonden we iets heel origineels op: een eindje voor je Triesenberg weer in komt, staat een bankje; geen bank zoals de banken die de gemeenten plaatsen, maar een bankje in de rotswand ingebouwd.
Ernaast ligt een metalen koker; eerst dachten we dat iemand zijn verrekijker vergeten was maar die koker bleek vast te zitten aan de bank.
Tweede verrassing: er zat geen verrekijker in maar een boek, mooi met lederen kaft en met een slotje eraan. Dat nodigt uit om het te lezen, natuurlijk.
Op de eerste blz stond dat ene Markus in 2015 dat bankje daar gemaakt had om zijn vrouw Alexandra proficiat te wensen met haar Masterdiploma!
Nu, wie doet beter?!
Op de volgende blz stond een berichtje van Alexandra aan Markus en daarna stond het vol met lieve woorden van voorbijgangers, die hen alle goeds wensten, die dankbaar waren voor het bankje, enz.
Wij hebben natuurlijk ook onze bijdrage geleverd. Ik vind zoiets super romantisch.

Daarna waren we snel in Triesenberg en begon de gewone was en plas; met het mooi weer profiteren we ervan om regelmatig wat spullen te wassen. Twee uur later is het hier garantie droog en anders hangen we het nog een nachtje aan de kastjes in de camper en dan kunnen we het de volgende dag weer in de kast leggen of aan doen.
Ik heb al zo vaak gedacht en geschreven: had België maar iets van Oostenrijk…

Het regent hier, maar als het opklaart is het helemaal over; het is hier soms warm, maar boven in de bergen blijft het aangenaam en 's nachts koelt het sowieso af… oh, wat is dit toch een leuke plek om te zijn...