We zitten niet stil! we maken dus al plannen voor de volgende dagen want momenteel ziet de hemel nog ferm grijs en hebben we dus alle tijd om wat vooruit te kijken;

Onze terugreis begint vorm te krijgen omdat Edgard een bericht kreeg ivm een vergadering van VTB Kultuur. Hij wordt voorgesteld aan het bestuur om de organisatie mee te helpen uitbouwen op 23 augustust; dit wordt dus onze richtdatum om thuis te zijn: 22 augustus.

Dat betekent dat onze reis een concreet einde krijgt en we dus makkelijker een planning kunnen maken voor de tijd die ons nog rest.

Mijn heimwee naar de bergen is al zo groot dat ik er tranen van in mijn ogen krijg; gene flauwe kul, hoor! Heel diepe pijn voel ik nu. Alsof ik mijnen echten thuis moet achterlaten, hoe goed ik het ook in België heb.

Daarom, en mede dankzij de aankomst van onze lieftallige buren die op één meter van onze voordeur zitten, en omdat Dornbirn ons minder te bieden heeft dan wij gehoopt hadden aangezien het weer niet mee zit, hebben we besloten nog efkes terug de bergen in te gaan.

Het was zo aangrijpend om vanop 2500 m de luchtvervuiling te zien die rond de hele aarde op 1700m hangt. Zo lang het kan willen we genieten van de zuivere lucht daarboven...

We willen morgen dus naar Au rijden, zodat we daar samen met de zon aankomen. De vooruitzichten beloven nog 5 mooie dagen in Vorarlberg, vanaf vrijdag tem dinsdag. Au ligt wat hoger dan Dornbirn, en we hopen van daaruit mooie wandelingen te kunnen maken.

Damuls ligt nog hoger en zou een fantastische locatie kunnen zijn, maar daar is alleen een camperplaats bij een boer en die biedt niet zoveel faciliteiten aan, volgens de website van Camperplaats.nl.

Misschien rijden er wel bussen naar Damuls; dat komen we allemaal wel te weten als we er zijn.

Deze namiddag gaan we fietsen richting Bregenz (en desnoods met de trein terug).

Ik ben vanmorgen door mijn rug gegaan; misschien door mijn preventief heimwee??? Het is gelukkig niet zo erg als de laatste keer. Tocotolyn en de warme handen van Edgard doen wonderen...

Maak jullie geen zorgen mochten we vanaf morgen geen blog schrijven; we weten niet of we nog internet zullen hebben op de terugweg; als we de mogelijkheid hebben, sturen we nog wat belevenissen door.

Ondertussen veel groetjes van de twee berggeiten in Oostenrijk...