12 augustus in Au

wat was dat verschieten vanmorgen: geen stralende zon maar een dicht wolkendek! Het had vannacht ook wat geregend…

Maar wij dachten: dat trekt wel op als de zon krachtiger wordt en dus gingen we toch op pad, op hoop van zegen. Het was geen gevaarlijk weer (geen onweer, geen dichte wolken die het zicht onmogelijk maakten) dus waagden we onze kans om naar de Bergkristallhütte te gaan.

Het was een klim van anderhalf uur, zo stond op de bordjes, maar we waren er al eerder. Wij zijn dus blijkbaar al heel geoefende wandelaars!
Een mooie hut op bijna 1300 m, waarin je ook kan overnachten; we aten er een kleinigheid en gingen verder, richting Annalperaualpe (1364 m); daar namen we de afslag want naar de Zitterklapfen wilden we niet naartoe; dat is een Alpine steig en daar wagen we ons niet aan.
Wij gingen dus richting Annalpe en Annalper Joch (1997 m) maar we hadden afgesproken om rond half twee te beslissen of we verder zouden gaan of zouden rechtsomkeer maken.

Het werd het laatste want de Annalper Joch lag helemaal in de wolken en vanuit het dal zagen we een dikke regenwolk op ons afkomen.
Dat is de eerste keer dat we omwille van het weer moeten omdraaien.
Anders hadden we het misschien ook gedaan omdat we toch moesten overwegen of we 1100 m wilden dalen met dit weer of niet.
Het heeft geen zin om hoog in de bergen te lopen en geen hand voor ogen te zien.

Op de terugweg verwelkomden de koeien ons weer heel enthousiast; ze staan heel hoog op de alpenweiden; hebben die uitschuifpoten, misschien? Vaak snappen we niet hoe ze zich recht houden op die hellingen. Maar we genoten wel weer van hun klokkenspel!

De slak die alle moeite deed om aan de overkant van de weg te geraken kunnen jullie bewonderen op de foto...

Het was een fijne wandeling en misschien maar goed dat we niet het uiterste er hebben uit geperst want pas toen we thuis kwamen werd het weer wat lichter.
We denken aan de mensen die we na ons toch omhoog zagen gaan; twee jonge koppels, met een klein kindje in de rugzak… dat ze behouden ogen beneden komen. Het is jong en wil entwat, maar ja, je moet het toch ook veilig houden, he?!

Deze zwaar bezwangerde dag was niet voorzien; voor de volgende twee dagen wordt zon voorspeld; we zullen maar afwachten want blijkbaar trekken de weergoden zich niet veel aan van die voorspellingen…
Gelukkig hebben we gisteren heel erg genoten van de zon en de zichten hier.
We laten geen kans voorbij gaan om onze ogen de kost te geven!