Vandaag zondag 14 augustus zet ik me voor de eerste maal in deze reis aan de blog. Het is een beetje Ingrid haar ding maar op haar verzoek neem ik graag een keer over.

Vanochtend hadden we de wekker gezet om wat vroeger op te staan omdat we in Au centrum de bus wilden nemen naar Damüls. Het is een zijdal maar maakt ook deel uit van het gebied Bregenzer Wald.

We hebben de lift genomen naar de Elsenalpstube; boven voelden we al dat we geen grote of topzware toer zouden doen zoals gisteren. Het uitzicht was weer adembenemend maar een kortere wandeling volstond. Voor ons is dit dan nog wel een tochtje van 1800 m naar 2070 m waar we, met picknickpauze inbegrepen, een viertal uren voor nodig hadden. Nadien hebben we ons getrakteerd op wat zoetigheid met koffie want dat hadden we weer verdiend.

Het was toch nog een pittige klim, vooral op het laatste stukje. Maar vandaar konden we de Bodensee zien waar druk op gezeild wordt. Je voelt je dan een beetje op het dak van de wereld staan met dat immense berglandschap en al die ruwe toppen die er hoog bovenuit komen.

Op het terras bij de lift begonnen we met onze eerste informatieverzameling om hier in de winter te komen skiën en wandelen. Nadien beneden ook bij een vakantiehuis wat info gaan vragengevraagd en bij het terugkeren in Au idem dito. In Au mochten we zelfs een appartement bezichtigen. Het was helemaal nieuw en maximum voor vier personen. Waarschijnlijk voor een prijs in de winter van 70 euro per dag is dat vrij aantrekkelijk want alle andere prijzen die we kregen lagen een stuk hoger.
Deze week zetten we onze informatieronde nog verder maar we hebben wel besloten volgende winter eens niet met Joskreizen mee te gaan maar naar deze streek te komen met ons twee of met nog twee andere medereizigers die dit aantrekkelijk zouden vinden.

Het weer was vandaag weer top en dat maakte de wandeling extra aangenaam. We beseffen iedere dag hoe goed wij het hebben en zijn daar ook heel dankbaar voor.
Langzaam maar zeker begint het bij mij door te dringen dat op pensioen gaan toch wel iets aantrekkelijks heeft.
Ingrid gaf het eerder al aan: deze regio ( Bregenzerwald) is voor ons een echte ontdekking en een streek waar we nog lang niet klaar mee zijn.

(op de 1ste foto kan je zien welke weg wij afdaalden; dat was de 'zachte kant'; bij de beklimming hebben we geen foto's gemaakt!)