Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
Ik ben een vrouw en woon in Kempen (Luilekkerland) en mijn beroep is een vrij beroep.
Ik ben geboren op 30/04/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Te veel om op te noemen.
Fibromyalgie en Lyme patient.
Dus het zal geregeld gebeuren dat ik niet op blogbezoek kan komen.
wij zijn terug van ons weekend in Duitsland met onze wandelclub,spijtig genoeg niet mijn dochter,schoonzoon en kleinkind, zij zitten vast in Egypte. Gelukkig niet op het vliegveld,zij hebben het geluk dat ze in hun hotel mogen blijven. Zij weten echter nog niet wanneer zij naar huis zullen kunnen vertrekken.
Een verhaal met heel wat wijsheid in een notendop.
Een man in een luchtballon is verdwaald.
Hij laat de ballon zakken, ziet gelukkig een voetganger op de begane grond lopen.
Hij roept hem toe: "ik heb geen idee waar ik nu ben."
De voetganger roept terug: "U bevindt zich in een ballon op ongeveer tien meter boven de begane grond.
U zit tussen de 51 en de 52 graden noorderbreedte en tussen de 5 en de 6 graden westerlengte".
"U bent Informaticus", zegt de man.
"Inderdaad, hoe weet u dat?" vraagt de voetganger.
"Wel", zegt de man, "u hebt mij een technisch perfecte uitleg gegeven, maar ik weet niet wat ik met die informatie moet doen en heb nog steeds geen idee waar ik me bevind.
In alle eerlijkheid, u hebt me niet veel geholpen en u hebt mij bovendien nog eens kostbare tijd doen verliezen."
"En u bent Manager neem ik aan?" antwoordt de voetganger.
"Klopt, hoe weet u dat?"
"Wel, u weet totaal niet waar u bent en nog minder waar u naartoe moet.
Een grote massa lucht heeft u gebracht waar u nu bent.
U hebt een belofte aan anderen gedaan waarvan u geen idee hebt hoe u die moet nakomen en u verwacht nu dat mensen die onder u staan dit probleem voor u oplossen.
En ondanks U een perfecte uitleg kreeg bevindt u zich nog in dezelfde uitzichtloze situatie als vijf minuten geleden, alleen is dat nu ineens mijn fout".
HET SPIEGELGLAS Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden, aan weelde was hij niet gewend, een spiegel had hij nooit gekend .
En eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegelglas. Hij nam't in zijn vereelte hand 't zat onder't vuil en onder't zand.
Hij veegde't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, sapperloot, die is al vele jaren dood .
Mijn vader, och die goeie man, hij is het en hij kijkt me an . Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak, en bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen, wat zijn vrouw ervan zou zeggen. Ze was wat bazig zijn Katrien en zou er wel om lachen misschien .
En omdat hij daar zo bang voor was, verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen. 'Mijn vader,' zei hij dan tevreên . Dat wekte argwaan bij z'n vrouw die het hare er van weten wou, en zodra hij weer de deur uit was, zocht en vond zij 't spiegelglas . Wat moet hij daarmee, peinsde zij, er moet iets niet in orde zijn! Zij wantrouwde zo haar goede Hein, dat ze 't omkeerde en keek, doch raakte toen geheel van streek. Daar heb je 't nou, ik dacht het wel, er is een andere vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf, waarom houdt hij van zo'n lelijk wijf ???
We starten met de wandeling als naar oude gewoonte in het SMIK te Kasterlee. Er zijn 8 verschillende afstanden dus komt de eerste splitsing er vlug aan.
De 6 km gaat richting Hoge Mouw, de andere afstanden gaan de andere kant uit.
Na een goeie km splitsen we opnieuw en gaat de 10 en 15 km door de Rulheide en komen zo terug samen met de 6 km. Samen gaan ze dan via de Koningsbossen naar hun eerste rustpost.
De overige afstanden gaan richting Turnhoutsebaan waar de volgende splitsing is. De 20 en 30 km gaan naar de bosomgeving van de Zandhoef. De 25, 40 en 50 km gaan door de woonwijk van de Kattenberg, vervolgens door de bossen richting Kleinrees om daarna aan te sluiten bij de andere afstanden in de Zandhoef en samen naar de eerste rustpost in Lage Rielen te gaan.
Na de rust stappen de 30, 42 en 50 km langs de Lage Rielen en Kleine Winkel en door de mooie natuur van de Balderij naar Tielen naar de volgende rustpost.
De 50 km-wandelaars maken hier een lus richting Watermolen, door de bossen van Zandhoevenheide en Lammerheide om vervolgens langs het ijsboerke terug aan de rustpost te komen.
Na de controle stappen ze met de andere afstanden richting Lage Rielen door de bebouwde straten en natuurgebied naar de volgende rustpost.
Na een hapje en een drankje stappen ze verder langs de Rielenkapel om met de andere wandelaars die al in de Rulheide en de Koningsbossen vertoeven naar de volgende controlepost te wandelen.
Daar maken de 15, 20, 42 en 50 km nog een lus richting Lichtaart en omgeving.
Na deze rust kan men dan de laatste rit aanvatten door het Provinciaal Domein en de Hoge Mouw om terug aan het Smik te komen en te genieten van een fris pintje
Ik had dit bericht al eens geplaatst,maar er schijnen nog altijd mensen te bestaan die dit niet weten.
Bijna alle gemeenten kennen aan personen met een handicap , senioren of langdurig zieken een aantal voordelen toe .
Toch weten vele mensen helemaal niet waarop ze recht hebben
Wist je dat je bij je gemeente terechtkan voor tal van voordelen waarop personen met een handicap aanspraak kunnen maken ? We maken je wegwijs met enkele voorbeelden :
·vakantie voor kinderen met een handicap die op kamp gaan
·sociaal pedagogische toelage voor gezinnen die hun kind met een handicap thuis opvoeden
·grootletterboeken voor slechtziende personen in de bibliotheek
·mantelzorgpremies
·premies voor personen met een handicap die naar de academie gaan
Website boordevol voordelen
Nog altijd te veel mensen weten niet waarop ze recht hebben . Daarom heeft VFG , de vereniging voor personen met een handicap , alle voordelen die de Vlaamse en Brusselse gemeenten aanbieden , samengebracht in een databank , die je online kan raadplegen op www.besteburgemeester.be
Via deze website kan je op een eenvoudige manier zoeken naar voordelen in jouw gemeente of nagaan welke voordelen in welke gemeenten van toepassing zijn . Neem snel een kijkje . Want alleen wie zijn of haar rechten kent , kan er ook gebruik van maken .
Hiermee wil ik de vrijwilligers eens in de bloemetjes zetten
Vrijwilliger zijn is vrijwillig maar niet vrijblijvend is verbonden maar niet gebonden is onbetaalbaar maar niet te koop is positief denken en doen met als enig doel voor jezelf en de ander een goed gevoel
velen onder jullie vroegen of we fijn hadden gewandeld op de watermolentocht,maar wij helpen altijd mee als we een wandeltocht hebben van onze club. Dus voor ons is dat werken,maar we doen het graag.Er zijn 901 wandelaars geweest, wat goed is voor een wandeling op een dinsdag.Het was wel berenkoud, want wij stonden in een tent op de controlepost.Voor wat sfeerbeelden kunnen jullie de foto's bekijken op mijn fotoalbum, kijk maar eens in mijn linkerkolom,gewoon op de gewenste foto klikken.Je kan ook steeds terecht op het blog van onze club http://blog.seniorennet.be/pompoentje waar je alles te weten komt over onze activiteiten.
Op dinsdag 2 maart organiseren de Pompoenstappers hun eerste wandeling van het nieuwe wandeljaar.
Wij vertrekken In het Ontmoetingscentrum in Tielen gelegen in de Kasteeldreef.
Deze zaal is makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. De trein stopt op 500 m van de vertrekplaats.
Je vertrekt richting IJsboerke om dan verder te gaan richting Watermolen, gebouwd begin 16de eeuw met als functie korenmolen, en om daarna in een mooie bosrijke omgeving van Lammerheide en Zandhoeveheide te komen.
Verder ga je met de 6 en 25 km gaan dan terug langs de Watermolen .
De 30 km komt na een omweg gemaakt te hebben terug aansluiten. Na de rust ga je aan de splitsing richting Klein Broek waarna we aan de Kaliebeek komen, die de splitsing is tussen Tielen en Lichtaart is.
Deze volg je een eindje tot boven Hoebenschot om vervolgens af te buigen richting Achterlee.
Na nog verder in de mooie natuur gewandeld te hebben in de Lichtaartse omgeving kom je na 7 km aan de rustpost.
Na de innerlijke mens versterkt te hebben maak je nog een lus in de Witte Bergen om zo terug aan de rustpost te komen.
Na deze laatste pauze keren we terug naar Tielen langs landbouwwegen en de Kaliebeek.
Wij hopen dan ook dat je genoten hebt van onze mooie omgeving in het bijna mooiste dorp van Vlaanderen.
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
