|
15-07-2009 19:02:30
Eindelijk eens goed nieuws...ik ben dus gisteren avond in de kliniek in Mol bij de neuroloog geweest.Heb eerst mijn zegje mogen doen en toen heeft hij mijn reflexen getest en daarna mocht ik plaats nemen op de elektrische stoel met zo een mooi mutsje met allerlei elektrode en draden op mijn bolleke en alles bleek nog in orde te zijn. Pfffff...dat is al een hele opluchting, nu het onderzoek van volgende week bij de cardioloog nog afwachten in de hoop dat het ook even gunstig uitvalt. Dan hoop ik dat ik een tijd verschoont blijf om bezoekjes af te leggen bij al die ...logen, ik heb er mijn bekomst van!
O ja hij heeft ook eens in mijn lieflijk nekje genepen en dan hard gedrukt boven aan mijn oogkassen en dat deed ferm pijn en daar kon hij blijkbaar uit concluderen dat die zware hoofdpijnen, spanning hoofdpijnen zijn.
Dus kalmte kan mij redden.
Vandaag ben ik dan een rustige wandeling gaan maken met mijn ventje in Bel, en dan gaan eten hier op de markt van Geel.Naast ons op het terras zat een jong meisje waarmee we aan de praat geraakten, zij vertelde ons dat zij al van haar dertien jaar begeleid woont. Toen we om onze maaltijd af te sluiten een lekker ijsje bestelden hebben we haar er ook eentje getrakteerd. Ze was heel verlegen en zei dat dat niet nodig was,maar liet het zich zoals wij toch lekker smaken.We hopen haar nog eens te ontmoeten ,daar het een leuke babbel was met haar.
Een beetje liefde en begrip is wat wij nodig hebben!
|
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
