Ieder zichzelfrespecterende burger maakt elk nieuwe jaar voornemens. Zelfs enkel maar GOEDE voornemens zou ik denken. Wel ik ook en de confrontatie vanmorgen met de harde realiteit heeft er mij nog eentje extra bezorgd. 97kg op de schaal van Roberval (http://www.math4all.nl/Wiskundegeschiedenis/Wiskundigen/Roberval.html) liet me eventjes bleek uitslaan. Mijn vrouwtje en ik hebben de koe bij de horens gevat en ons eerste loopje van 2012 zit er op. Weinigen hebben met ons deze ervaring gedeeld, amper 6 lopers (1 vrouw), een handsvol wandelaars (bijna allemaal met een hond), 2 jongeren die niet wisten of dit vandaag de laatste dag van het jaar of de eerste dag van het nieuwe jaar is en enkele fietsers. Het waren bijna allemaal wezens van het mannelijke geslacht. Wij stelden ons de vraag of de vrouwen eerst opstaan en het feestje van de avond ervoor moeten opruimen? Dames jullie mogen me altijd antwoorden. Natuurlijk heb ik nog meer "goede voornemens" en die wil ik jullie hiermee allemaal toewensen. Hopelijk hebben jullie 2011 in schoonheid afgesloten en de balans (positieve???) opgemaakt. Mag 2012 een jaar van vrede, vriendschap en vreugde zijn, met een schat aan nieuwe positieve ervaringen, kennismakingen met een hoop nieuwe medemensen en alles wat jullie jezelf nog willen wensen. Mijn eerste artikeltje zit er op en hopelijk kunnen er dit nieuwe jaar nog veel volgen. Tot één dezer dagen, op recepties of waar dan ook zullen wij samen met jullie het glas "vol goede voornemens" (http://www.theinsiders.eu/site/index.php?section=campagne/blogdetail&country=1&campagne=2066&id=2477) heffen.
Hier lees je het verloop van de ganse dag plus het nodige fotomateriaal, met dank aan Walter.
Zaterdag alweer een Groen!e dag ditmaal Groen!Plus in samenwerking met Jong Groen!. Voor de eerste keer ontmoeten de organisatoren elkaar, ik voor GPL en Katrien en Leen voor JG. Vooral de ouderen waren op post, de jeugd liet het een beetje afweten. De onderwerpen zijn op beider lijf geschreven, de generatiekloof en het feminisme. Prof. Van de Putte (U. Gent) gaf een bondige maar zeer interessante presentatie wat de "generatiekloof" juist inhoud. De ongeveer 50 aanwezigen werden in 5 groepen verdeeld (elk met een moderator die het te bespreken thema kort inleidde) en kregen ruimschoots de tijd om pittig te discussiëren. Er was voor iedereen taart voorzien om eventjes terug op adem te komen en er werd nog even overlopen wat er in de discussies aan bod is gekomen. Gijs trachte de drie "feministische" sprekers in goede banen te leiden, wat met Lena (die schitterende verhaaltjes had over de eerste feministen) niet altijd lukte. Maar de dames hebben het er schitterend van af gebracht en het publiek luisterde met volle aandacht. Er werd door enkelen nog wat opgeruimd en een pintje verteerd. Ik kan alleen maar beamen dat mijn eerste samenwerking met de jongeren positief en zeer vlot is verlopen. https://www.facebook.com/home#!/media/set/?set=a.2811340091847.143134.1509115754&type=3
Gistermorgen alweer enkele treintjes genomen richting Zele, om de Lotgenoten te helpen tijdens de kerstmarkt. Bleef het tot een uur of 3 redelijk kalm daarna was het in onze tent een komen en gaan van kopers en drinkers. Vele Lotgenoten waren op post en het was een blij weerzien, want iedereen woont wat uit elkaar. Dus zo dikwijls zien we mekaar niet. Jenever, gluhwein, soep en advokaat (werd zelfs door de jongeren gesmaakt) alles spoelde heerlijk naar binnen. Ook de verkoop van onze hebbedingetjes, waar vooral de dames zich om bekommerden, gingen vlotjes over de toonbank. Rond 6 uur heb ik wijselijk onze tent verlaten, ik moest nog wat treintjes (die voor de zoveelste keer te laat waren) nemen naar Lier.
Vandaag is het op en top rust, geen gedoe, geen treinen, RUST. Want de volgende weken staan vol van feestjes, nieuwjaarsreceptie (waar ik er een aantal ga laten voorbijgaan) en beginnende met de kerstreceptie van Groen!Plus, nu donderdag in Brussel.
Op een gure ochtend trok een doodgewone man, zo eentje met een confectiepakje aan, naar het dichtsbijzijnde station. Hij vroeg of hij er een treintje kon nemen. Welke zei de man achter het loket. Laat er me eens enkele zien vroeg de man, toen nog breedlachend. Eentje naar Namen zou me wel van pas komen. Zo gezegd, zo gedaan, ticketje gekocht en wachten. Op Godot? Nee op de trein die arriveerde met 10 min. vertraging. Gelukkig reed de trein op een drafje naar Brussel, onderweg enkele keren halt gehouden, want blijkbaar waren er nog mensen die een treintje meepikten. In Brussel had de man even de tijd om een koffietje te slorpen. Hij had zelfs een zee van tijd want zijn volgende treintje had immers 25 min. vertraging. Uiteindelijk raakte de man in Namen maar lachen deed hij enkel nog Groen!. De dag verliep vlotjes, een bezoekje hier, een etentje daar. Wat kuieren door een desolate stad, het weer zat hem ook niet mee. Maar het gezelschap was aangenaam. Nog een afsluitend biertje en de man op weg naar het Naamse station om met veel goede moed de terugreis aan te vatten. De man, intelligent als hij was, had thuis op zijn pc tje zijn huiswerk gemaakt. Namen 18u44, Brussel Noord 19u47 aankomst in zijn thuishaven 20u21. Maar met de trein is het altijd een beetje reizen, en in Namen had de lieve man zijn treintje al 19 min. vertraging. Op zich geen probleem maar de man zag heel zijn planning als een kaartenhuisje ineenzakken. Geen rechtstreekse verbinding met zijn stadje maar een ommetje door het Vlaamse hinterland. Antwerp here we come maar geloof het of niet ook deze trein had een vertraging van 6 min. Gelukkig bleef de man er kalm en rustig bij maar toch een mens zou rare dingen beginnen doen. Een treintje kapen bijvoorbeeld, maar het bleef voor de man bij een duistere gedachte. Verbazing alom als het laatste treintje dat de man moest nemen stipt op tijd in het station arriveerde. Eindelijk om iets na 21u kwam de man in zijn eigen stadje aan. Veertig min. later dan voorzien, een etentje met zijn vrouwtje misgelopen (misschien kan de verantwoordelijke minister of de NMBS de man een etentje cadeau doen???) en een beetje gefrustreerd, met als gevolg het ontstaan van dit eigentijdse sprookje.
Ondertussen heb ik me toch eventjes laten gaan en mijn sprookje doorgestuurd naar de lezersbrief van GVA, naar de verantwoordelijke minister, de heer Magnette en naar de dienst van de NMBS.
Sinds gisteren ben ik terug lid van een Lierse vereniging. Raar maar waar!!! Mijn eigen kast bestaat uit enkele tientallen postzegelboeken. Maar ze staan daar maar, deels geklasseerd per land, deels in boekjes en zakjes verspreid. Hoe moet het nu verder? En om daarop een antwoord te krijgen heb ik mij aangesloten bij postzegelclub Arpo-Jarpo (http://www.arpo-jarpo-lier.be/).
In de "Foyer" zijn we vrijdagavond gaan kijken naar een try-out van een gloednieuwe "De Nieuwe Snaar"-show. Maar dit blijkt (uit onderstaand artikeltje) een regelrecht afscheidstournee aan te kondigen. Is 30 jaar genoeg geweest (http://www.showbizzsite.be/bio/detail.asp?iImsNid=8954)? Mijn vrouwtje en ik zijn meer dan dertig jaar getrouwd maar wij geven er nog lang niet de brui aan, integendeel. Konec is Tsjechisch voor einde, het einddoel, de titel lijkt dus passend gekozen. De show is een samenstelling van vergane liedjes, hitjes en spectaculaire Vermeulen-stunts. Voor ons, die ALLE shows gezien hebben, is het een beetje déja-vue, je weet wat er gaat gebeuren. Toch hebben we 2 uur lang genoten en we zijn zeker van plan om hun laatste-show, in zijn definiteve vorm, te gaan bekijken. (http://www.denieuwesnaar.be/) De Nieuwe Snaar: avant-première KOÑEC
De Nieuwe Snaar besluit er na 30 jaar definitief een punt achter te zetten. Met KOÑEC graven ze in hun roemrijke verleden met het mooiste van 2012-1982 dat voor sommigen een verrassend weerzien met oude bekenden zal worden en voor anderen een verbazende ontdekking van onbekend muziek- en ander materiaal. Een topper!
Zaterdag gaf Groen! aan iedereen een "Buitenkans" (http://www.groen.be/buitenkans/workshops_403.aspx). Geen stedelijk debat, maar waar gaan we naartoe met onze dorpen en ons eigen platteland. Mijn trein naar Leuven had naar goede NMBS-gewoonte 17-minuten vertraging. Ik heb 3 treinen zie passeren, geen enkele was op tijd!!! Een tasje koffie, wat socializen, nieuwe netwerken uitzetten en ook al heb ik dit niet echt nodig (geen gemeenteraadsverkiezingen voor mij) het blijft een aangename bezigheid om nieuwe, interessante (soms minder) mensen te leren kennen. Ik had me ingeschreven voor "Samenleven en diversiteit", met in de voormiddag praktijkvoorbeelden (het zorgnetwerksysteem in West-Vlaanderen was zeer to-the-point) en in de namiddag een stevige discussie, waar ik mijn mondje op tijd en stond geroerd heb. Na een Zuid-Afrikaans intermezzo met Kristof Calvo en een duo-afsluiter Björn-Wouter was het tijd voor een hapje en een drankje om alle ingezamelde info rustig door te spoelen. Gisteren heerlijk meegenoten (bedoeld voor haar collega´s) van een door mijn vrouwtje heerlijk bereide brunch en van mijn enige, echte favoriete sportfiguur Sven Nijs. Voor de rest van de week kan ik verder genieten van de brunchoverschotjes en daar zal ik het mee doen!
Na enkele rustige dagen werd het weekend plechtig ingezet met een grandioos optreden in ons cultureel centrum. Artiest van dienst, meer dan 70 jaar maar o zo kranig en to-the-point, Willem Vermandere. Bijna 2 uur hield hij een goed gevulde zaal in zijn ban, niemand had tijd om af te dwalen al zat er ergens in de zaal wel eentje die probeerde interessant te doen. Maar zulke lui kom je altijd tegen. Vooral liedjes uit zijn laatste cd (Alles gaat over) afgerond met zijn "grootste hits". Nog een paar Duveltjes gedronken, een babbeltje met contrabassist Bert Caron en met onze dochter die ons zat op te wachten in het cultuurcafé. Iets langer geslapen en me klaargemaakt om te betogen in Brussel. Klimaatbetoging, een Groen!e core-business, als provinciaal Groen!Plus voorzitter kon ik niet ontbreken. ´s Morgens viel er nog wat nattigheid uit de lucht maar de goden waren ons goedgezind. Geladen met de nodige vlaagen stonden aan het Noordstation al heel wat Groen!e vrienden ons op te wachten. De ouderen waren redelijk goed vertegenwoordigd, maar het kon beter. Het werd een rustige betoging, zeker in vergelijking met de vakbondsbetoging van de dag ervoor. Wat slogans roepen, onderweg enkele muziekgroepjes om de sfeer er in te houden en wat netwerken zijn ideale bezigheden. Aan het Zuidstation werd de betoging ontbonden, vlaggen ingezameld en terug op weg naar Lier. Of het nu allemaal veel uithaald is maar de vraag, maar thuis op je luie kont blijven zitten brengt zeker niets op. Zondagmorgen, loopmoment, maar ditmaal nog niet voor mij. Na mijn zeer geslaagde operatie laten ik het "lopen" nog maar even "lopen". Na het vertek van onze dochter en haar hond Sado, zij waren blijven slapen, was het tijd om ons klaar te maken voor een ondergronds avontuur. Met ons autootje naar de grote stad, Antwerpen, met een bezoek aan de riolen in het vooruitzicht. Met enkele collega´s van ons Nellytje en een goedgeluimde gids, ingepakt, botten aan en pillicht in de hand, waren we klaar om een duik te nemen in de Antwerpse ruien. Eerst met een bootje (fantastisch primitief!!!) en vervolgens door water en slijk dabbend werden we 2 uren getrakteerd op toffe weetjes door Jef, onze gids. Het was een absolute meevaller en de stank was niet "om te snijden". Ons pak mochten we houden en na een nuttigen van een Duveltje (sorry maar ik lust geen Koninck) herhaalden we dezelfde weg maar nu bovengronds. een supergeslaagde namiddag en wij kunnen het alleen maar aan anderen aanraden. Alweer een veel te kort maar zeer gevarieerd weekend achter de rug. Terug tot de orde van de week te beginnen met een provinciale Groen!Plusvergadering en verder bekijken we het wel.
Net terug thuis uit het ziekenhuis,operatie geslaagd. Heb wat opzoekingswerk en wat navraag gedaan en onderstaande tekst geeft perfect aan waar het om ging.
We worden allemaal geboren met een gaatje in de wand tussen de boezems (foramen ovale). Voor de geboorte had dat gaatje een functie maar na de geboorte, als het zuurstofarme bloed op weg naar de longen van het zuurstofrijke bloed moet worden gescheiden, geeft het gaatje juist problemen. Bij drie op de vier mensen sluit het gaatje zich vanzelf kort na de geboorte en bij één op de vier blijft de doorgang open.
Soms geeft een open foramen ovale wel problemen. Er vormen zich dan in de turbulentie rond het gaatje bloedstolsels die via de bloedsomloop worden meegevoerd naar de hersenen waar ze een beroerte kunnen veroorzaken. Bij een verhoogd risico op een beroerte worden er stollingwerende medicijnen voorgeschreven, zoals aspirine. Als de medicijnen niet helpen, kan het gaatje operatief worden gesloten door hartkatheterisatie. Een katheter met een uitvouwbare prothese wordt via de bloedsomloop naar het hart gebracht om het gat te dichten. Dit is een weinig belastende ingreep.
Gaatje in de kamerwand: VSD
Een gaatje in de wand (septum) tussen de kamers (ventrikels) wordt een VentrikelSeptumDefect of VSD genoemd. De grootte kan variëren van enkele millimeters tot enkele centimeters, en het gaatje kan zich bevinden op een lastig te behandelen plek, bijvoorbeeld bij een hartklep.
Het rode bloed mengt zich in de rechterkamer met het daar aanwezige blauwe bloed en stroomt mee naar de longen (paars bloed in de tekening). Aangezien het bloed al verzadigd is met zuurstof, heeft dit geen zin. Het stroomt zonder extra zuurstof op te nemen terug naar de linkervoorkamer en naar de linkerkamer. Vervolgens wordt het weer door het gaatje in het tussenschot geperst voor nog een ronde door de longen. Er loopt met andere woorden een hoeveelheid bloed in een kringetje rond van het hart naar de longen en weer naar het hart, zonder dat het lichaam ooit de kans krijgt de zuurstof in dit bloed te gebruiken. Daarom wordt een groot VSD meestal operatief gedicht.
Dit is nu preventief dichtgemaakt om andere beroerten te vermijden. Spijtig genoeg heb ik er wel eentje (beroerte) gehad, wanneer kan niemand bepalen, heb het ook niet gevoeld. Dit krachtverlies aan mijn linkerzijde komt nooit meer terug. Maar mijn hart kan nu wel meer zuurstof produceren. Vrienden atleten wat heb ik gemist en ik maar trainen, maar mijn hart pompte niet genoeg. Ik had jullie er misschien allemaal kunnen aflopen (hahaha) indien alles optimaal gefunctioneerd had (tot 20% verlies, marathon nu in 2u50 en anders ???). We kunnen er beter eens om lachen maar toch ... . Moet nu wel voor de rest van mijn leven medicatie nemen, maar ach ook dat went. Ik heb wel aan de specialisten gevraagd dat ze me de eerstvolgende 20 jaar moeten gerust laten, maar ook dat zal een stille droom blijven. Er is ook nog een probleempje met mijn nieren en ik ga (uit nieuwsgierigheid) laten uitmeten hoeveel krachtverlies ik langs mijn linkerzijde heb. Dat is in een notedop mijn eigen gezondheidservaringen en ja ik besef goed genoeg dat er ernstiger zaken in het leven zijn, maar een mens zijn wellbeïng is "soms" toch maar rechtevenredig met zijn gezondheid. Hopelijk kan ik in de nabije toekomst terug een aanvang nemen met mijn "loopjes".
Gisteren toch maar niet meegelopen in de natuurloop van AC Lyra. Met mijn operatie (seffens op weg naar het zieknehuis) in het verschiet leek het me niet opportuun om nu nog een wedstrijdje te lopen. December zal zeker geen loopmaand worden en volgend jaar, ja een nieuw jaar en dan zien we wel. Tijd om alles vanop afstand, vanop de zijlijn te bekijken. Wat meer tijd om wat praatjes te maken en plaatjes te schieten. Beelden zeggen meer dan woorden dus ... .
Hoog tijd dat ik nog eens een artikeltje op mijn blog zet, maar mijn voornemens zijn de laatste tijd overheersend op mijn daden. En dat geld eigenlijk zowat voor alles waar ik momenteel mee bezig ben. Volgende week maandag is the big day en (on)bewust ben ik er toch veel mee bezig. Maar de verwachtingen zijn hoog gespannen en alles zal wel weer in kannen en kruiken komen. Mijn vrouwtje had vorige week een (redelijk) druk bestaan, dus het was soms nodig dat ik haar eventje tot rust aanmaande. Zelf een paar vergaderingetjes gehad, naar Brussel geweest voor een studiedag over ouderen (http://www.hig.be/documenten/aankondiging%20studiedag%2017%20november.pdf). Als prov. voorzitter Groen!Plus een interessante ervaring en een minister gezien en gehoord die net niet echt met een ouderenbeleid bezig is. Vlaanderen wil niet betuttelen en heeft ook geen geld! Naar een opvoering geweest van 2 jongeren met het syndroom van Down, een stuk dat normaal opgevoerd wordt voor kleuters en leerlingen van het 1ste leerjaar, maar nu per uiterste uitzondering aan volwassenen werd getoond. Genoten, gelachen het was een fantastisch leuk halfuurtje. Nog eens een loopje gedaan, amper 5km, na alweer 3,5 week nietsdoen. De toekomst zal uitwijzen of ik eigenlijk nog wel aan lopen toekom. Maar na een geslaagde 10 mijl op de eerste natuurloop ga ik me zaterdag maar beperken tot 10km. Bezoek gehad van mijn nicht en neef (met hun resp. partner) uit Limburg. Bij de begrafenis van mijn vader hadden we afgesproken om elkaar nog eens te ontmoeten en het is niet bij loze daden gebleven. Een licht brunchke bereid en dan een wandeling door de stad (en ondanks de werken vonden ze het hier best leuk), een bezoek aan de Zimmertoren en nog even langs geweest op de Wereldmarkt (http://www.lier.be/content.jsp?objectid=13234) in CC De Mol. ´s Avonds nog lekker gaan eten in de Marnixhoeve en afspraken gemaakt om dit in de toekomst nog eens over te doen. En nu beginnen we aan een nieuwe week en woensdag komen ze onze infraroodsauna installeren. Ik kijk er al reikhalzend naar uit.
Na een nogal hectische week (ivm mijn gezondheid) en nu alle puzzelstukjes in elkaar gevallen zijn weten we eindelijk waar we aan toe zijn. Het was gisteren ideaal wandelweer en dus de beste gelegenheid om het hoofd eens leeg te maken. Meestal doe ik dat al lopend, maar ook hier goeide (wierp is beter niet?) een aanslepende verkoudheid (eerst de neus dan de hoest) roet in het eten. Wij naar Katelijne Waver, waar we dank zij de GPS wel enkele tijd hebben rondgereden, voor een tochtje van 11km (die later 12,5km bleek te zijn) (http://www.kadodders.be/Folders%202011/Folder%20JK%202011.pdf). Direct na de start werden we geconfronteerd met een maïsstofstorm, een groot machien blies het net afgedane en gemalen maïs in een grote opligger en dat bracht ongelooflijk veel stof met zich mee. Met een flinke tred maalden we onze metertjes af en genoten van een stralend zonnetje en een mooie omgeving. Via mooie wijken, de paardenstoeterij van stal Ceulemans (http://www.stal-ceulemans.be/), bospaden (oa het Hondsbos), de Mechelse veiling (http://www.mv.be/) en de straten van Katelijne Waver, maakten we een drietal lussen om en rond het dorp om uiteindelijk terug aan onze startplaats te komen. Onderweg (St. Katarinaschool) hadden we een koffietje en een broodje gegeten. We moeten eerlijk toegeven dat er ongelooflijk veel volk aanwezig was want we wandelden nooit alleen. In de namiddag, ondanks het fantastische weer, nog genoten van een Niels Albert-demonstratie in de veldrit in Zonhoven (waar ook geweldig veel volk aanwezig was). Wij hopen dat al het prachtige herfstweer niet uitverkocht is want vrijdag vertrekken mijn vrouwtje en ik voor 9 dagen naar de Ardennen (La Gleize-Stoumont).
Gisteren was het ook in Lier "Dag vd Trage Wegen" en mijn vrouwtje en ik hebben flink meegestapt. Vertrekplaats het Fort van Lier en met onze fiets tot daar gereden. Na een woordje van Hubert, een woordje van de schepen, een woordje van de chef Trage Wegen en een woordje van onze vriend Guy (verantwoordelijk voor "Trage Wegen Lier") stond iedereen al zenuwachtig rond te draaien om eindelijk te kunnen vertrekken. RTV kwam nog snel een filmfragmentje opnemen voor het avondnieuws. (http://rtv.be/artikels/nieuws/2011102315070873_nieuws-mechelen-zondag-23-oktober) (vanaf 09 min.) En wijle weg! Met een 50-tal wandelaars voor een tiental km door en langs de mooie Lierse en Hooiktse wandelpaden. Het was een stralend zonnetje dat ons gedurende de ganse tocht vergezelde, alleen de dorstigen laven (nochtans een "werk van barmhartigheid) was niet in het programma opgenomen. Een aantal droogmonden haakten onderweg ootmoedig af. Onderweg werd er nog wat uitleg gegeven en de onofficiële opening van Voetweg 49 werd een feit. Rond 17u30 bereikten we terug ons uitgangspunt, fietsje op en naar huis. En beiden ons zeteltje in, het vat was af. Een dagje ouder zijn en de avond en nacht ervoor flink doorgefeest, onze dochter werd 30, (https://www.facebook.com/media/set/?set=a.2489594328404.137144.1509115754&type=3) is niet de iedeale voorbereiding om enkele uurtjes te gaan wandelen.
Het was een redelijk Groen!e week, nieuwe lijsttrekker, nieuw kartel. Voor mezelf een beetje raar maar dat zal zo moeten zeker. Mijn hart is en blijft Groen! en met mijn nieuwe taak als provinciaal Groen!Plus voorzitter heb ik meer dan mijn werk. Wat kan het snel gaan in het leven.
Vrijdagavond, wij, met ons Chevroletje naar Borgerhout, want onze Jan speelt er toneel (http://www.sering.be/nl/events/2/176). En dat willen we voor geen geld missen. Met een kwartuurtje vertraging (het was toch niet in Lier!) begon dit "chaotisch" schouwspel, veel gelachen met af en toe een regelrechte knipoog naar de harde realiteit. (http://www.sering.be/nl/news/165). Nog een pintje gedronken, Jan heeft ons een programmablaadje beloofd, met handtekening, en wij terug naar Lier. Vorige week had ik vernomen dat ik deel zou uitmaken van het "Vedette Sport" marathon-team ter voorbereiding op de "marathon van Lier" (http://www.aclyra.com/marathonvanlier/) volgend jaar op 25 maart. Zaterdagmorgen werd het team aan de pers voorgesteld. Voor mij persoonlijk geldt dit als motivatie, voorbereiding daar heb ik zelf wel ervaring genoeg mee, denk ik. Of ik het ga halen is een ander paar mouwen, de laatste jaren "loopt" het niet zoals ik zelf zou willen. Teveel ups en vooral downs, maar wie niet waagt niet wint en bewijzen hoef ik helemaal niets meer. Heb de laatste weken ongeveer 3 uurtjes per week gelopen en dat is op dit moment het maximum. Maar zaterdagnamiddag stond de eerste der Natuurlopen al op het programma. Het ging goed, eigenlijk te goed. Mijn betrachting was 10km/u te lopen en op 1u35 binnen te zijn. Uiteindelijk was mijn eindtijd 1u27, veel te snel en dat moet ik in de toekomst vermijden want een marathon is ietsje meer dan 10 miles. Er is nog werk aan de winkel! Gisteren was onze stad in feeststemming en terecht. De jaarlijkse processie ter ere van St. Gummarus (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gummarus_van_Lier) ging uit onder een stralende zon en met een zeer ruime belangstelling. Het was al enkele jaren geleden dat we zelf nog eens ons heiligste beentje voorzetten om te gaan kijken. Maar als Lierenaar zou dit een jaarlijkse verplichting moeten zijn dus ... . In de namiddag was het "feest op de kade" ,
de inhuldiging van het eerste deel van de nieuw aan te leggen Grote Markt. Veel volk, mooi weer maar weinig drank. Als het toegelaten is (want ik kan het maar beter vragen voor ik allerhande opmerkingen krijg) wil ik er even op wijzen dat ook zij die zich de absolute tegenstanders van dit project noemen massaal aanwezig waren (hypocriet???, nee toch). Nog eventjes langs geweest op de Paradeskeskermis in het college. Zoals overal gisteren ook hier een massa volk, maar wel voldoende drank. Onze zondag hebben we afgesloten in de Rosaria, minestronesoepje, pizza en een zalig duveltje. En goe geslape jong!!!
Vanmorgen vroeg uit de veren en naar het station, treintje op, treintje af, fietsje (gisteren nog snel een fietsje gereserveerd bij Velo-Antwerpen) op en naar het Willemdok (aan het Mas). Mijn Velo-tje geparkeerd, enkele Bolderfoto´s (van Jef Van Campen) gemaakt en de boot (http://www.eventonline.be/details.asp?language=nl&productID=490265), de Festina Lente, op. Met een koffietje en mijn krantje eventjes wachten op mijn medevaarders Elka, Rik en Walter (drie doorwinterde Groen!Plussers) en varen maar. Van het Willemdok, via enkele mobile bruggen, de haven in. Met een aangename, gezellige uitleg door gids van dienst, Eddy, werden we overstelpt met een eigenzinnige havenwoordenschat. "Draaien blijkt zwaaien te zijn". Rechts en links worden "stuurboord en bakboord". Sleepboten dienen niet om het schip te slepen maar "om het te laten zwaaien". "Bunkeren" is het voederen (met diesel) van het ene schip door een ander. De rest ben ik alweer vergeten denk ik. We leerden ook het verschil tussen de schepen, man-man-man. Vastgoed en stukgoed, verschillende soorten loodsen en ga zo maar door. Ik heb wat foto´s genomen en dat zegt meer dan woorden. Na een heerlijke fair-trademaaltijd was het rond 13u tijd om van boord te gaan. Nog even een Duveltje gaan drinken en spijtig genoeg naar huis, de dokter zat me op te wachten. Normaal was er in de namiddag nog een workshop "Eerlijk is (h)eerlijk" maar daar moest ik dus voor passen. Fietsje op, fietsje geparkeerd en met de trein terug naar Lier.
... eindelijk vloeit er nog eens een schrijfsel uit mijn toetsen. De laatste tijd waren de omstandigheden niet echt mee maar stilaan slaan we ons daar doorheen. Toch hebben we de laatste tijd het dagelijkse gebeuren zo goed mogelijk opgevangen. Alleen de "feestjes" hebben we achterwege gelaten. In de weekends zijn we enkele keren gaan fietsen. Zo kwamen we terecht op de viering van 700 jaar Reet (Brooikensdag). Spijtig genoeg heb ik weer de dommerik moeten uithangen en heb ik een aantal foto´s op mijn pc´tje, ongewild, vervangen door andere. ´t Is de ouderdom zeker!!! In de Schorre was er een wedstrijd met honden en frisbees, vrij spectaculair (maar ook hier ggen foto´s meer). Op de terugweg langs de Nete hebben we de geboorte van een babykalfje net niet life meegemaakt, het was wel een schattig diertje en er moest nog eentje volgen maar dat liet even op zich wachten. Af en toe eens lekker eten of snoepen hoort tot onze wekelijkse geplogenheden. Al moet jer er af en toe wel wat moeite voor doen. In het bijbehorend boekje van de fietsknooppunten hadden we gelezen dat men ergens ijs kon eten, 24 soorten liefst. Maar waar het zich moest bevinden was er enkel een weide te zien. Enkele km verder vonden we dan een wegwijzertje (nog 0,9km) en zo hebben we een heerlijke crême-glaceke verorberd (2 groooooote bollen met krieken). Pannenkoeken eten, op restaurant gaan een mens moet van iets in leven blijven. We hebben nog een (kleinkunst)optreden ven Jelle Cleymans en Sam Verhoeven meegepikt in het cultuurcafé van CC De Mol. Zeer gekende nummers met een zanger (http://www.samverhoeven.com/Sam_Verhoeven_-_Officiele_Site/Welkom.html) die ik nog nooit had bezig gehoord. Het was een leuk optreden. "Open Bedrijvendag" hebben we dit jaar niet aan ons laten voorbijgaan. Health Made (http://www.healthmate.be/site/index.php) was onze eerste stop en ja we zijn zinnens om ons een infrarood-sauna aan te schaffen. Dan op weg naar Ranst (http://www.atv.be/item/asielcentrum-ranst) voor een bezoek aan het asielcentrum aldaar. Een boeiende kijk op het reilen en zeilen van de hier aanbelande asielzoeker. Maar eigenlijk een schrijnende toestand mee in de hand gewerkt door de onprofessionele aanpak van de huidige regering. Als je weet dat slechts 20% inderdaad asiel krijgen, de overige 80% wordt op straat gezet, letterlijk en figuurlijk, en verdwijnen in de totale illegaliteit. Zolang men in het centrum verblijft kent men je, en dan??? Ik heb een enorme bewondering voor die mensen die zich 24/24, 7 dagen op 7 voor deze mensen inzetten en dan nog gewoonlijk de wind van voren krijgen. Heb een paar boeiende gesprekken gevoerd en enkele vervelende vragen gesteld. Voor de rest nog enkele boeiende vergaderingen bijgewoond en voorgezeten. Zo ben je weer up-to-date tot een volgend blog-verhaaltje.
Gisteren met mijn vrouwtje aan het wandelen op de Lierse stadsvesten en daar hebben we een kleine demonstratie gekregen van hoe kinderen ouders opvoeden. En wij die dachten dat het omgekeerd was. Aan het Spui staan borden "Fietsers hier afstappen", maar de papa vondt het toch beter om op de fiets te blijven zitten en door te rijden. Maar dat was zonder de waard, in dit geval de dochter gerekend. Zeer beleefd, maar kordaat wees zij de papa er op dat hij in fout was. En de juffrouw stapte af, met de fiets aan de hand door het Spui en terug opgestapt. De papa probeerde zich nog uit de situatie te redden, door haar voor te houden dat hij toch niemand gehinderd had. Ik denk dat bij een volgende passage de papa toch maar zal afstappen.
Klein detail in het voordeel (misschien) van de papa :
In de wegcode is er geen enkel bord "fietsers hier afstappen" Alhoewel het dus niet letterlijk in de wet voorkomt is dit toch een duidelijk veiligheidsadvies.
Ik wil me op voorhand verontschuldigen aan diegenen die vinden dat zulk artikel niet thuishoort op een blog. Maar ik wil hier mijn ei kwijt en het ligt me wat op de maag dus ... .
Als je ouders overleden zijn beschouw je jezelf dan als een weeskind? Eigenlijk ik wel, daar is dus op zich niets mis mee. Maar pas als je wees bent besef je welke ongelooflijke papiermolen je nog moet ronddraaien en wat je nog allemaal dient te regelen. Het overlijden en de begrafenis geef je in handen van een begrafenisondernemer en daar kan je van op aan dat alles tot in de kleinste details geregeld wordt. Mijn broers hadden al een aantal andere zaken (papiermolen) geregeld maar ... .
Vandaag heb ik de de ganse voormiddag van instantie naar instantie gereden. Gsm opzeggen, een papier hier, een papier daar, bankje in bankje uit. Soms wordt je van de zes naar de negen gestuurd. Ik voelde me een beetje als een bedelaar op de duur en ik geef toe dat is geen prettig idee. Maar uiteindelijk komt alles wel in orde. En de ik moet beamen iedereen was vriendelijk.
Maar ... Niemand maar dan ook niemand van alle personen die ik vandaag op deze papierreis ben tegengekomen heeft zich voor het overlijden "gecondoleerd". Blijkbaar ben ik nog een oude naïveling maar het heeft me laten schrikken. Is alles dan te herlijden tot "puur business"? Is er geen respect meer tegenover de mens voor u? Waarschijnlijk zit onze maatschappij momenteel zo in elkaar.
Laten we dan maar sterkte vinden in die mensen die hun aanwezigheid hebben getoond, een kaartje in de bus hebben gestoken of een brief of een mailtje hebben gestuurd.
Af en toe moet een Groen!e jongen zich manifesteren als zijnde groen-gezind. Dus zondagmorgen ik, deftig aangekleed, naar de receptie van 10 jaar Lierse milieuraad. Gewenst of niet maar ik vond dat er weinig volk aanwezig was. Daaronder liefst 4 schepenen, moeten zij scoren?, een aantal leden van de milieuraad, de milieu-ambtenaar en 3 Groen!gezinden. De voorzitter en de milieuschepen kregen de eer om een woordje te placeren en om een toost uit te brengen op nog vele mooie milieujaren. Tegen 14u pikte ik mijn vriend Paul op en wij samen naar Zandhoven voor de 8ste editie van "Run for nature" de sponsorjogging van Natuurpunt (http://www.gva.be/antwerpen/zandhoven/cultuur/49e3aa54-1c4b-43e9-8251-2cc9c774dcfa.aspx) . Om 15u werd er met een 30-tal lopers gestart ((http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLCVE_20110911_004). Iedereen was vrij om een aantal rondjes te lopen. Ik heb er persoonlijk 5 gelopen (zijnde 10,5km) maar mijn lichaam had er niet veel zin. Overal pijntjes, een aantal keer het toilet moeten opzoeken, kortom ik heb al betere tijden gekend. Na een heerlijke douche hield ik het dan ook wijselijk bij enkele glaasjes cola en natuurlijk de niet te versmaden koffiekoeken.
De "Slappe Uier" in Nijlen richte de "Grote Prijs Fatima" in. (http://groteprijsfatima.wordpress.com/) . Hier (http://groteprijsfatima.wordpress.com/heilige-fatima/) vind je meer info waarom deze koers naar Fatima genoemd is. Deze velokeskoers is in principe enkel toegelaten voor fietsen van een bepaalde leeftijd, nog met voethaken, schakelen aan de kader, geen geschoren benen en nen helm op je kop. Alle ingrediënten om er een fantastisch spektakel van te maken. Maar waarom gaat een mens in godsnaam (om in de heiligenbond te blijven) kijken? Wel vooral omdat mijn broer zijn zoon, Bram plus Lennart en Tony , 2 garcons van ons staminee de "Refuge" meerijden. Maar ook omdat mijn broer al eens gaan kijken was en het inderdaad spektakel teweeg brengt. En er werd nog hard gereden ook. Wie gewonnen heeft weet waarschijnlijk wel iemand maar vanaf plaats 10 blijft alles zeer vaag. Wat onze renners betreft, Lennart is aangekomen, Tony zat in de kopgroep maar zijn wiel stond paraplu en gaf dan maar op, Bram moest eerst overgeven en reed dan plat. En wij, wij hebben enkele frisse Duvels gedonken, wat drinkbussen uitgereikt (als echte sportbestuurders) en ons fantastisch geamuseerd.
De voorste renner is Mauro, 11 jaar en hij reed de koers zeer galant uit.
voor JG. Vooral de ouderen waren op post, de jeugd liet het een beetje afweten. De onderwerpen zijn op beider lijf geschreven, de generatiekloof en het feminisme. Prof. Van de Putte (U. Gent) 
gaf een bondige maar zeer interessante presentatie wat de "generatiekloof" juist inhoud. De ongeveer 50 aanwezigen werden in 5 groepen 
verdeeld (elk met een moderator die het te bespreken thema kort inleidde) en kregen ruimschoots de tijd om pittig te discussiëren. Er was voor iedereen taart voorzien om eventjes terug op adem te komen en er werd nog even overlopen wat er in de discussies aan bod is gekomen. Gijs trachte de drie "feministische" sprekers in goede banen te leiden, wat met Lena (die schitterende verhaaltjes had over de eerste feministen) niet altijd lukte. Maar de dames hebben het er schitterend van af gebracht en het publiek luisterde met volle aandacht. Er werd door enkelen nog wat opgeruimd en een pintje verteerd. Ik kan alleen maar beamen dat mijn eerste samenwerking met de jongeren positief en zeer vlot is verlopen. 
Op een gure ochtend trok een doodgewone man, zo eentje met een confectiepakje aan, naar het dichtsbijzijnde station. Hij vroeg of hij er een treintje kon nemen. Welke zei de man achter het loket. Laat er me eens enkele zien vroeg de man, toen nog breedlachend. Eentje naar Namen zou me wel van pas komen. Zo gezegd, zo gedaan, ticketje gekocht en wachten. Op Godot? Nee op de trein die arriveerde met 10 min. vertraging. Gelukkig reed de trein op een drafje naar Brussel, onderweg enkele keren halt gehouden, want blijkbaar waren er nog mensen die een treintje meepikten. In Brussel had de man even de tijd om een koffietje te slorpen. Hij had zelfs een zee van tijd want zijn volgende treintje had immers 25 min. vertraging. Uiteindelijk raakte de man in Namen maar lachen deed hij enkel nog Groen!. 
Arpo-Jarpo (
Zaterdag gaf Groen! aan iedereen een "Buitenkans" (
Na enkele rustige dagen werd het weekend plechtig ingezet met een grandioos optreden in ons cultureel centrum. Artiest van dienst, meer dan 70 jaar maar o zo kranig en to-the-point, Willem Vermandere. Bijna 2 uur hield hij een goed gevulde zaal in zijn ban, niemand had tijd om af te dwalen al zat er ergens in de zaal wel eentje die probeerde interessant te doen. Maar zulke lui kom je altijd tegen. Vooral liedjes uit zijn laatste cd (Alles gaat over) 
om de sfeer er in te houden en wat netwerken zijn ideale bezigheden. Aan het Zuidstation werd de betoging ontbonden, vlaggen ingezameld en terug op weg naar Lier. Of het nu allemaal veel uithaald is maar de vraag, maar thuis op je luie kont blijven zitten brengt zeker niets op.
Net terug thuis uit het ziekenhuis,operatie geslaagd. Heb wat opzoekingswerk en wat navraag gedaan en onderstaande tekst geeft perfect aan waar het om ging.
Na een woordje van Hubert, een woordje van de schepen, 
een woordje van de chef Trage Wegen en een woordje 
van onze vriend Guy (verantwoordelijk voor "Trage Wegen Lier") stond iedereen al zenuwachtig rond te draaien om eindelijk te kunnen vertrekken. 
Lierse en Hooiktse wandelpaden. Het was een stralend zonnetje dat ons gedurende de ganse tocht vergezelde, alleen de dorstigen laven (nochtans een "werk van barmhartigheid) was niet in het programma opgenomen. Een aantal droogmonden haakten onderweg ootmoedig af. Onderweg werd er nog wat uitleg gegeven en de onofficiële opening van 
Voetweg 49 werd een feit. Rond 17u30 bereikten we terug ons uitgangspunt, fietsje op en naar huis.
(
en varen maar. Van het Willemdok, via enkele mobile bruggen, de haven in. Met een aangename, gezellige uitleg door gids van dienst, Eddy, werden we overstelpt met een eigenzinnige havenwoordenschat. 
man-man-man. Vastgoed en stukgoed, verschillende soorten loodsen en ga zo maar door. Ik heb wat foto´s genomen en dat zegt meer dan woorden. 
was het rond 13u tijd om van boord te gaan. 
Spijtig genoeg heb ik weer de dommerik moeten uithangen en heb ik een aantal foto´s op mijn pc´tje, ongewild, vervangen door andere. ´t Is de ouderdom zeker!!!
net niet life meegemaakt, het was wel een schattig diertje en er moest nog eentje volgen maar dat liet even op zich wachten. 
meegepikt in het cultuurcafé van CC De Mol. Zeer gekende nummers met een zanger (
Natuurpunt (
is in principe enkel toegelaten voor fietsen van een bepaalde leeftijd, nog met voethaken, schakelen aan de kader, geen geschoren benen en nen helm op je kop.
plus Lennart en Tony 
, 2 garcons van ons staminee de "Refuge" meerijden. Maar ook omdat mijn broer al eens gaan kijken was en het inderdaad spektakel teweeg brengt. 
heeft weet waarschijnlijk wel iemand maar vanaf plaats 10 blijft alles zeer vaag. Wat onze renners betreft, Lennart 
is aangekomen, Tony zat in de kopgroep maar zijn wiel stond paraplu en gaf dan maar op, Bram 
moest eerst overgeven en reed 
dan plat. 
