26 Maart.

G `DAY, dat betekent Goededag in Australie.

We waren op het schiereiland Peninsula Mornington en hebben het eiland rond gereden.

We vonden het niet zo denderend teveel toeristen leek Zandvoort  wel en zo was bijna de hele kust half Melbourne was er.

Dus we zijn de volgende morgen vertrokken naar Philps Eiland.

27 Maart.

Ook Phillip Eiland is een grote trekpleister voor surfen en zwemmen en uitgaan. Cowes is het grootste stadje van dit eiland en daar zijn ook de meeste Campings.

Alle jongelui waren weer weg want de scholen waren weer begonnen dus lekker rustig.

We hebben eerst even wat boodschappen gedaan en we waren weer goed bevoorraad want je weet maar nooit in dit land.

We zijn toch even gaan kijken naar de dwerg pinguïns die de avond er voor aan wal waren gekomen ze zijn 33 centimeter.

De jonge pinguins waren nog aan wal die gaan niet mee om te vissen ze worden dan weer in de avond gevoed als de kolonie pinguïns terug komen. We konden ze dan ook gewoon fotograveren en filmen bij de Nobbies. De meeste zaten in holen in de duin maar er waren er ook die stonden te wachten op voer van de ouders dus dat was erg leuk om te zien.

Daarna zijn we naar de andere kant van het eiland gereden en daar was de hoogste top en hebben daar nog koffie gedronken.

We hadden ook even de tank gevuld met Diesel en ik was de ramen aan het lappen bij de benzine pomp. Komt er in eens een man op ons af en begon een praatje in het Nederlands.

Nou wij vroegen gelijk of hij ook met vakantie hier was, nee dus hij woonde hier.

Hij vertelde dat hij op het Schiereiland Penisula Mornington had gewoond en dat hij nu op Phillip Eiland woonde.

.Dat beviel hem uitstekend goed geld te verdienen,  KASSA.

Hij was een Belg vertelde hij ons en woonde al 34 jaar in Australie.

Nou dat hij een Belg was dat hoorde we nog goed totaal niet verengelst hij sprak ook nog goed Vlaams.

Hij vertelde ons dat hij een golf tuintje voor de kinderen had en een waterafschuif.

Nu wisten we niet wat dat was.en ik vroeg hem is dat, iets waar je de boten in zee kan doen.

Neeeeeeeeeeeeeeeee dat was voor de kinderen!!!!!!!! Ik goed na denken dus want het was een Belg en ja hoor had hem door, het was een waterglijbaan.

En het was een goede business want ze moesten direct betalen en wat wilde je nog meer volgens die Belg. Terug in de auto moesten we toch wel lachen om dat vlaamse taaltje en dat nog naar 34 jaar. Ik had hem eigenlijk ook moeten zeggen dat ik mijn ramen aan het kuisen was, dat betekent in Vlaams schoonmaken.

Wat ook zo leuk is aan de mensen hier die je spreekt dat ze zo`n commentaar hebben op de buitenlanders die er allemaal wonen net zoals bij ons, ze vergeten zelf ook dat ze ooit vroeger uit het buitenland zijn gekomen of althans de voorouders.

Heb tot nu toe nog geen echte Australier gezien en dan bedoel ik de echte de Aboriginal.

We zijn op het eiland naar het Koala Park gegaan, daar kon je alles lezen hoe de dieren leven en hoe de jonge groeien in de buidel, en natuurlijk  waren er plenty Koala Beren in de bomen daar.

Ze hadden een hoge stellage gemaakt een soort voetpad dat je al bijna in de boomtoppen liep en dat je ze goed kon zien. Nou we hebben genoten zo leuk.

In het park had je ook nog een trail en die hebben we ook gelopen en kwamen nog een soort grijze leguaan tegen was wel eng om te zien leek net een vette slang, dat dachten we ook eerst  maar het geval had kleine pootjes. Heb het allemaal gefilmd en op de foto gezet.

Toen weer terug naar de Camping en even naar het zwembad. De eigenares van de Camping was geboren in Amsterdam en met  5 jaar verhuisd, ze had haar moeder nog bij haar inwonen en die sprak nog geen goed Engels het zelfde als wij met de oudere Turkse en Marrokaanse mensen hebben, alhoewel ze wel vertelde dat het toen al verplicht was Engels te leren toen ze daar aan kwamen. Ze was op de Herengracht geboren, nou als je nu daar een woning hebt ben je rijk de miljoenen pandjes van weleer.

Bij het zwembad was ook een verwarmd Bubbelbad, dus wij er in, liggen we lekker  te bubbelen zien we in eens dat het een prive bubbelbad was, je moest namelijk betalen, dollars in een automaat gooien en dan bubbelt die 6 minuten voor je. Dus de vrouw met haar 2 zoontjes die daar al in zaten hadden dat bubbelen betaald.

Wij gelijk ons verontschuldidigd maar het was niet erg zei ze, ja dat zou ik ook zeggen.

Toen alles uitgebubbeld was wilde een van de kinderen meer bubbelen maar moest het van zijn zakgeld betalen, toen heeft Berthus even dollars gepakt en hun 2 dollars gegeven konden ze nog 2 keer.

Ja en zo gaat er weer een dag snel voorbij en we hebben nog steeds mooi weer.

We gaan nu naar bed en hopen morgen gezond weer op.

28 Maart.

Het  Phillip Eiland verlaten en we zijn naar het Wilsons Promontory Park gegaan

Dat is een groot Wild Life Park. Nu moet ik jullie eerst even vertellen dat er in 2005 een grote brand is geweest en is 18 kilometer bos afgebrand. We hebben daar in het park een dia show van gezien van de brand. De mensen die op de Camping stonden hebben ze allermaal geevacueerd langs de Tidal rivier dat ligt bij de Camping.

Ze zijn daar opgepikt met een Helicopther en in veiligheid gebracht, meer dan 500 mensen. Ze hebben de Camping nog kunnen redden maar er was veel verbrand zoals de loopplanken langs en over de Tidal rivier het is daar namelijk een moeras gebied  net zoals een mangrove bos.

Alles is nu weer herstelt ze zijn met man en macht bezig geweest om dat zo snel mogelijk klaar te hebben voor 2006.

Dat is ook prima gelukt, wat er weer aangeplant moest worden is dan ook gedaan en alles is weer groen alleen de hoge bomen zijn zwart daaraan kan je zien dat er brand is geweest maar onder de bomen is alles weer groen zoals daarvoor.

Denk nou niet dat alles kaal was want het Park is zo groot  18 KM is niet veel op een gebied van 50 KM lang.

We hebben wild gezien hoor, het begon al goed toen we net onze stoelen buiten hadden gezet en we wat pinda`s wilde doppen werden massaal aangevallen door een troep parkieten en niet van die kleintjes, ze sprongen op ons hoofd handen en tafel en voeten enz. Eerst schrok ik mij dood maar later vonden we het hardstikke leuk.

Ze waren dan ook niet meer weg te krijgen, toen kwamen er ook nog een soort zee meeuwen aan die ook begonnen te krijsen die wilde ook pinda`s maar die vlogen gelukkig niet op ons, we waren namelijk al bekrast door al die scherpe pootjes van die parkieten. Heb alles op de film en foto`s. Jullie zien dat later wel op het blog.

We hebben namelijk geen verbinding dus ik tik het allemaal wel maar we moeten wachten op een goede  verbinding en die hebben we nog steeds niet. We zijn ook niet te bereiken via de telefoon. Toen het in de avond donker werd heb ik een appeltje voor de Caravan gelegt om wat beesten na de Caravan te lokken.

Nou dat was gelukt, op een gegeven moment komt er een Familie boskatten onder de struiken vandaan ik weet de naam niet lijkt op boommarters, je ziet die dieren bij ons in de dierentuin het zijn nachtbeesten, lijken op een kat maar dan met een spits gezichtje, nou dat was spannend om te zien. Twee tellen later komt er eern groete WOMBAT aan.

Dat is een beest die lijkt op een grote big maar dan met zachte haren en een berenkop.

Ik na buiten toe want dat moest op de foto en het is mij gelukt, ik moest het op goed geluk schieten want ik zag niks door de lens want het was donker.

Al met al een spannende avond, en ik heb ze ook brood gevoerd.

Het voederen is ten strengste verboden maar ja je mag ook niet plassen achter de kerk he!!!!. Ik dacht een appel kan geen kwaad en een gezonde bruinen boterham moet kunnen.

Nou Dikkie is die avond tevreden naaar bed gegaan, ik had wild gezien.

De volgende dag hebben we een grote trail gemaakt over de bergen naar een inham in zee, het was prachtig zo mooi wit strand en grote keien en een prachtige begroeing en mooie paadjes waar je op liep. In die baai had je grote golven die op die grote keien kwamen.

Er stond daar ook een gedenkteken dat er 2 jongens die daar op de keien hadden gestaan verdronken waren toen ze door de golven mee zijn gesleurd dus dat kan ook nog gebeuren, je had daar dan ook onverwachte grote golven enr werd ervoor gewaarschuwd.

We zijn weer terug gewandeld en hebben onze boterham gegeten en wat gerust en zijn daarna met een tweede wandeling begonnen.

Berthus op zijn sandalen,, wat was er namelijk gebeurd hij verloor zijn zool van zijn bergschoen en ook bijna de hak, ik heb krom gelegen van het lachen.

We hadden onze bergschoenen al en tijdje niet meer gedragen en we denken dat het rubber uitgedroogd was.

Dus morgen nieuwe bergschoenen kopen voor Berthus dan kan hij weer goed lopen.

Morgen vertrekken we richting Yarram dat ligt in Gippsland of  wel The Prom Country.

Daar heb je de 90 Miles Beach dat heb je ook in Niew Zeeland, dat is een strand van 90 kilometer lang.

Dus ik zou zeggern tot de volgende story van Dikkie en Berthus.

30-03-2006 om 00:00 geschreven door Dikkie en Berthus

Hallo Blogglezers.

Hier dan weer een berichtje van ons.

Ik had jullie vertelt van die Nederlanders die al voor de 5 keer in Australie waren.

Die hadden dus meer ervaring dan ons en vooral met het wildlife.

We zaten die avond in de Caravan toen de vrouw op ons raam tikte, we moesten buiten komen.

Ze haddden een Possum bij de boom zitten naast hun Caravan.

De man scheen met zijn zaklantaarn en liet ons het beest zien.

Ze lokte hem uit de boom met een appel en daar kwam hij of zij op af.

Dat beest ziet er uit als een grote kat maar dan met een muizen snoet.

Ze vertelde dat hij overdag in holen in een boom zat en dat het een nacht dier was.

Het was voor ons erg interresant omdat te zien.

Heb er geen foto van kunnen maken jammer genoeg.

De volgende dag zijn wij richting Anglesea gereden.

De bergen waren begroeid met regenwoud en de weg lag hoog op de berg en we hadden weer een prachtig uitzicht op zee.

We zijn halvewege gestopt om een trail te maken naar een waterfall, dus bergschoenen aan en water mee want het was heet.

Komen we daar met veel klimmem en afdalen staat de waterfall droog.

De man die ons vertelde dat er te weinig regen viel de laatste 3 jaar had toch gelijk, normaal was dat een gigantische  waterfall.

Het was ook bloedheet in dat bos de vochtigheidsgraad was hoog. Het heet ook niet voor niets regenwoud.

Toen weer verder gegaan en op de Camping terecht gekomen in Anglesea.

Het was een complete dorp,er waren veel toeristen aan de kust allemaal voor het surfen en zwemmen.

De baaien zijn daar zeer geschikt voor en ongevaarlijk en hebben hoge golven.

We hebben ook ondekt dat de mensen die wat meer te besteden hebben aan deze kust zitten. Veel vaste staanplaatsen grote Caravans en 4 wheeldrives, we kijken af en toe ons ogen uit Het is namelijk maar 2 uur rijden van Melbourne, vandaar al die mensen.

Gelukkig stonden we er maar 1 nacht in het Camping dorp.

Voor  de rest hebben we niet veel meer meegemaakt die dag.

Alleen toen ik me ging wassen in de morgen verdwaalde ik kon de Camper niet meer terug vinden.

Ben toen op het geluid van de vogels afgegaan die in onze buurt zaten te fluiten en toen zag ik de Camper weer dat gebeurd mij nog wel eens als ik te ver van het toilet afzit.

Je doet zoveel Campings aan dat je de orientatie kwijt bent en vooral in het donker, en je moet er ook Dikkie voor heten.

25 Maart.

Weer verder getrokken richting Melbourne.

Wat een drukte op de weg iedereen ging weer naar huis de 2 weekse vakantie was voorbij.

Leek wel of we weer in Nederland waren 3 baans wegen allemaal richting Melbourne.

Dus het was goed opletten toen wij de stad in kwamen om de goede afslagen te nemen want wij gingen richting het schiereiland Mornington Peninsula

Melbourne is een mooie stad met een grote brug waar je over heen gaat en veel groene tuinen en parken, we zagen maar een paar hoge flats daar zullen wel kantoren in zitten.

De kerken zijn typisch Engels en de oude gebouwen en de trams..

Mortnington Penisula schiereiland bestaat uit veel wijnbouw en groene kust begroeing.

Ook hier was het nog hardstikke druk met toeristen maar low budget je zag het verschil in luxe. Dit schiereiland ligt direct onder Melbourne.

Hier komen veel dag toeristen het is maar een uur rijden en je bent ook snel aan zee.

Er zijn hier dan ook haast geen Campings . We hadden niet veel keus, we zijn wel naar het groene gedeelte gereden een beetje in een rustig gebied en staan nu op een Camping in de buurt van Somerville aan de kust.

Morgen rijden we het Eiland nog even rond en dan hebben we het hier wel gezien denk ik veel te druk onze bedoeling is dan om naar Philips Island te gaan. Daar hebben ze een pinguin kolonie.

Die beesten komen daar in de avond aan land en je mag ook geen foto`s maken.

Dus ik denk niet dat we dat gaan doen. We hebben in Zuid Afrika  pinguins gezien een groter soort die gewoon de hele dag op het strand staan en in zee vissen.

Je kan ook dolfijnen spotten en met ze zwemmen, maar dat hebben we al eens gedaan in Nieuw Zeeland, dan blijft er ook niet veel over misschien een mooie wandeling.

We hebben nu ruim 2000 kilometer gereden en zitten weer in de bewoonde wereld.

We hopen dat het straks weer lekker stil is want dat is toch wel relaxt.

De Australiesche wijn is duur had ik nooit gedacht er is zoveel wijnbouw hier.

Voor de goedkoopste fles wijn betaal je hiet 6 Dollar maar dat is bocht.

Geef mij de Franse wijn maar voor 4 Euro is  beter te drinken dan hier.

We zijn nu alweer 3 weken onderweg de tijd gaat snel, we zijn helemaal gewend aan de Camper en kunnen ons al bijna niet meer voorstellen dat we ook nog een huis hebben, we voelen ons thuis in ons hokkie.

Nou lezers ik ga stoppen nog even mijn boek uit lezen en tot het volgende bericht.

Doeiiiiiiiiiii op zijn Hollands

Dikkie en Berthus.

Even een extra groet aan mijn zus Wilma en Jan en Finy mijn schoonzus.

Finy ik heb er  een nieuw deuntje op gezet anders raak je in de stress van die songs.

Groetjes Dikkie.

Groetjes van Berthus aan zijn moeder en broers en zuster.

26-03-2006 om 11:27 geschreven door Dikkie en Berthus

21 Maart.en 22 Maart.

Hier weer een berichtje van de Hollandse Aussies.

We zijn van uit Port Cambell waar we een nacht zijn geweest naar Gellibrand gereden dat is wat het binnenland in.

De reis ging eerst weer langs de kust en hebben daar de 12 Apostelen bekeken.

Jazeker we hebben ook Apostelen in Australie.

Deze Apostelen waren alleen van steen en stonden in de zee.

Het is een van de populairste bezienswaardigheden aan de kust.

Dromme dagjes mensen komen daar naar toe, we vonden het leuk om te zien maar we hadden wel mooiere rotsformaties gezien aan de kust.

Daarna zijn we het binnenland in getrokken en waren blij effe geen zee meer te zien.

We kwamen door prachtige heuvels en bossen.

We gingen via Lavers Hill, daar waren watervallen plenty maar alleen stonden ze droog er valt niet genoeg regen dus alleen droge stenen en geen water.

Toen zijn we aangekomen in Gellibrand, daar was een Camping.in the middle of nowhere

De vrouw die ons inschreef vertelde dat haar man uit Nederland kwam long time ago

Er was een zwembad en het was er zo rustig dat we er een dag zijn blijven staan, de temperatuur was 30 graden en we hebben een dag geluierd alleen gezwommen en een boek gelezen. Er waren nog geen 20 mensen op de Camping. Alleen wij waren in het zwembad wat een luxe.

De volgende morgen zijn we weer fit en fris verder gereden naar het schiereiland van Cape Otway. Een prachtig natuur park en veel Eucalyptus bomen. Dit park mondt uit aan de zee.

We gingen naar de vuurtoren en passeerde daar een Kleine Camping.

Nou vuurtorens hadden we al genoeg gezien we zijn omgedraaid en naaar de Camping gegaan midden in het natuur park.

Caravan neer gezet boterham gegeten de bergschoenen aan en we hebben een trail gelopen naar de zee.

We kwamen onder weg 7 Koalabeertjes tegen die in de bomen zaten, en ook niet  te vergeten de grote parkieten en de papagaaien alles zo maar in het wild. De bergschoenen waren ons aangeraden vanwege de slangen die hier veelvuldig voorkomen.

Moest dus van Berthus weer voorop lopen om de eventuele slangen te verjagen. Nou dat vind ik geen problem ben niet zo bang. Een slang is eerder weg dan je denkt, elke keer hoorde je ritselen, heb er maar 1 gezien, een kleintje. Voor dat ik de camera had was hij al weg.

De wandeling was very heavy veel mul zand en scherpe stekels van bepaalde struiken.

Maar goed we zijn naar ruim een uur toch aan zee beland het was steeds afzakken vanaf de Camping. Je moet het zo zien je komt eerst door een bos, en dan kom je in duin gebied.

Maar toen weer terug dat koste iets meer moeite, klimmen dus door het mulle zand, had dan ook af en toe zere kuiten.

Terug op de Camping was het dan ook goed uitrusten met een potje bier dat hadden we wel verdiend. Onze buren waren Nederlanders die bezochten al voor de 5 keer Australie en waren weg van het land, nou wil je alles zien dan kan dat ook niet in 2 maanden dan moet je inderdaad vaker terug.

Ze gaven ons nog  wat adviesen voor mooie parken en Campings en waar veel Kangoeroe`s waren. Dat zullen we dan ook zeker gaan doen.

In onze boom bij de Caravan zitten 2 Papagaaien hardstikke leuk een boom er naast een Koalabeer.

We vinden het nog steeds stil op de weg, zo anders dan in Nederland, wat wonen we daar toch op een kluitje.

Maar ik zou niet willen ruilen hoor ik vind het te stil en zou mijn eenzaam voelen hier in een dorp Als je bij een Supermarkt komt in een iets groter dorp dan zie je al die vrouwen kletsen met elkaar voor de deur, alle nieuwtjes worden uitgewisseld , van heb je het al gehoord BLA BLA BLA. Net zo als vroeger bij ons, hier valt het mij weer op.

Het weer is prachtig maar aan de kust koelt het in de avond behoorlijk af, in het binnenland niet daar heb je wat zoelige avonden en kan je langer buiten blijven zitten, echter aan de kust als de zon weg is wordt het koud en ga ja naar binnen. We hebben dan ook ons kacheltje af en toe aan.

Morgen moet ik eerst gaan shoppen zo gauw we een supermarket zien, ik ben los moet van alles weer inslaan.

Het vlees is lekker hier en de vis en ook de sla je kan alles zo kant en klaar kopen de dressing alles zit apart in een zakje verpakt bij de sla, en je hebt veel soorten sla.

Ik koop gekookte krieltjes in blik lekker gemakkelijk kan ze ook bakken of gewoon eten.

Als je een brood koopt is het na een week nog vers, hoe dat kan!!!! Geen idée.

Dat brood word zo gemaakt voor de mensen die maar eens per week of langer geen boodschappen kunnen doen omdat ze zover weg wonen van de bewoonde wereld vandaar dat het zolang vers blijft, ik denk meer olie of vet er in.

Ik ga nu eindigen , morgen vertrekken we naar Apollo Bay.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

Even een persoonlijk berichtje.

Chris Cindy Alette en Michiel, alles goed met jullie?

Zoals jullie kunnen lezen vermaken Pa en Ma zich uitstekend.

We lopen alleen een beetje achter met het blog .

Ze lopen hier nog achter met internet en connectie voor de GSM.

Misschien straks in een wat grotere plaats dan kunnen we weer wat meer foto`s plaatsen .

Alie bedankt voor de mail, leuk dat je ons volgt.

Jij bent er al een keer geweest dus je weet hoe het is hier en de sfeer.

Nely wens ik een prettige vakantie toe in The Gambia .

Aftellen nog een aantal dagen. Doe ze de groette van mij.

Voor Bea is het ook aftellen voor dat ze weer naar The Gambia gaat.

Succes allemaal en tot weerzien.

Irma bedankt voor je mail,

Je had ook in The Gambia moeten blijven vanwege het goede weer.

Back to the Roots.

Aramata bedankt voor je mail.

Was het leuk op de Duitse Beurs, hebben je voeten het nog uitgehouden?

Donnie weer blij dat je thuis bent

Groetjes van Pa en Ma.

24-03-2006 om 11:06 geschreven door Dikkie en Berthus

Vandaag zijn we in de Staat Victoria aan gekomen  20 Maart .

Hier begint een van de mooiste kust route van Australie The Great Ocean Coast.

Het word nu ook wat drukker met toeristen die ook stoppen voor de mooie uitzichten op zee. Er zijn prachtige rotsformatie`s die door de regen en de wind ontstaan zijn.

Prachtige bogen, Arch noemen ze dat hier. We kwamen ook bij de London Bridge dat zat vroeger nog aan elkaar en is nu ook door de helft gebroken een prachtig gezicht.

Voor jullie lijken deze berichten steeds het zelfde maar we doen de kust route.

Je moet het zo zien om de paar kilometer stop je weer want dan staat er een bord dat er weer een mooi uitzicht is.

Soms kan je er een wandeling maken en soms niet dan heb je alleen een uitkijk punt.

Vanmorgen toen we in de Camper reden en de radio aan hadden staan hoorde we ineens Nederlands praten. Tot onze stomme verbazing hebben ze hier elke Maandag morgen een uurtje uitzending voor de Nederlandse Emigranten.We moesten lachen om de muziek.

Deze muziek wordt bij ons niet eens gedraaid op de radio allemaal plaatjes van onbekende zangers, je weet wel van die smartlappen muziek.

Nostalgie zullen we maar zeggen Gert en Hermien Timmermans. De vogeltjes dans draaiorgel en liefdes liedjes. Liedjes uit de jaren 50 en 60.

Er werd nog vertelt dat Jantje uit Volendam een Award had gekregen.

Ze vertelde ook nog op de radio dat het in Nederland zo koud was voor de tijd van het jaar en dat de mensen meer moesten stoken en dat kosten wel 120 EURO zijn.

We vonden het wel grappig, dus heimwee hoef je hier niet te hebben want je blijft goed op de hoogte en dan te bedenken dat je aan de andere kant van de wereld zit.

We zitten nu in Port Campbell ook een toeristen plaatsje.

De Campings lopen rond 4 uur in de middag vol, wil je een leuk stekkie in de zon hebben moet je zorgen dat je wat vroeger bent. De meeste plekken hebben schaduw.

Je ziet de Australiese mensen niet in de zon zitten die gaan in de Caravan.

Wij zetten de tafel en de stoelen buiten en zitten lekker in de zon.

Als ze langs komen  zeggen ze altijd, You enjoy the sun???? Yes we enjoy it.

Ze zullen wel denken die gasten zijn gestoord die zitten in de barende zon.

Maar wij zijn Hollasnders he” en houden van de zon.

We zijn dan ook al bruin maar we smeren wel factor 30 op onze huid anders verbrand je hier te knetter. En je moet elke dag smeren want vergeet je het dan ben je alsnog verbrandt.

De lucht is hier heel schoon en dan zeggen ze dat Australie een Ozon gat heeft.

We spraken een man vanmiddag die vertelde dat het veel te droog was, er is in 3 jaar niet meer genoeg regen gevallen, ook hier hebben ze last van de verandering van het klimaat, bij ons te koud hier te heet en te droog.. Morgen word het weer30 graden ze voorspellen voor de rest van de week warm weer, niet teveel wind.

Nou van ons mag het, wij komen toch al uit een regenlandje, maar voor hier zou het beter zijn.

De vlees prijzen stijgen het land is te droog ze moeten vee af laten slachten. Je kan het ook zien haast geen groen gras.

Wat mij wel opvalt  een boer die investeerd heeft een watervoorziening op zijn land, je weet wel zo`n apparaat dat het halve land bedekt en besproeid. Je ziet dat bij ons ook in Nederland als het erg droog is.

Hier is dat een uitzondering want zo`n instalatie zal heel wat kosten, het water moet opgepompt worden en wij halen het uit de sloten.

Als je op de weg rijdt zie je aan de ene kant groen gras van de rijkere boer en aan de andere kant verdord gras of alles is kaal.

We zien ook schapen die heel mager zijn gewoon zielig zou bij ons niet acceptabel zijn dan hebben we gelijk de dieren bescherming op ons nek zitten.

Je ziet veel soorten koeien maar ook ons Friese stamboek vee, zal wel van de Hollanders zijn die hier boeren. De Engelse hebben veel Yorkshire koeien.

Dan heb je ook nog alleen de vlees koeien niet alles is melk koe.

Heb nou na ruim 2 weken wel gezien dat de Australieer het niet slecht heeft.

De campers zijn groot en de auto`s ook, kleine auto`s zie je hier haast niet allemaal 4 wheel drive, dat moet ook wel als je er een compleet huis achter hebt hangen.

We hoorde ook dat de mensen die gepensioneerd zijn hun huis verkopen en dan een grote auto en Caravan kopen en de rest van de laatste jaren daar in wonen en trekken net zo als de Amerikanen dat doen. Het land is zo groot je trekt gewoon met het goede weer mee.

Een camping overnachting kost gemiddeld 14 EURO.

Er zijn ook mensen die kamperen vrij langs staanplaatsen aan de kust dan betaal je 4 Dollar maar dan heb je geen stroom, er is wel een toilet en soms ook een douche.

Nu hebben ze hier overal openbare toiletten langs de weg en in de dorpen alles super schoon en toiletpapier, we zouden in Nederland dat ook eens moeten hebben, maar ik denk ons landje is er te klein voor.

Er staan ook grote borden aan de weg voor de truckdrivers dat ze op tijd een NAP moeten nemen en met teksten als je ogen gaan druppelen moet je stoppen en nog meer van die kreten, soms angst aan jagend.

Wij vinden het maar raar er is amper verkeer op de weg alleen rond de steden is het even druk maar lang niet te vergelijken als bij ons. Heb hier nog geen file gezien.

Berthus vind het dan ook heel relax om hier te rijden. Het is wel links rijden maar dat went snel zegt hij. In die 2 weken hebben we maar 2 foutjes gemaakt met het oprijden van een weg dat we per ongeluk rechts gingen dus dat valt nog mee.

We rijden op zijn hardst 80 KM als we even op willen schieten. Het maxium is hier 110 KM.

Heb nog iets leuks gezien, jullie kennenn de Mac Donalds wel  The Drive In, waar je van uit je auto een bestelling kan doen. Nou dat hebben ze hier ook, maar dan voor sterke drank. Je rijdt langs een wand van sterke drank en doet je bestelling en het word netjes in een doos of een zak gedaan.

Je ziet ook borden in de straten in het dorp dat je niet in het openbaar mag drinken.

Kan het mij wel voorstellen, op de camping zie je mensen lopen met een bierfles in de hand of een wijnglas en daar gaan ze gewoon mee wandelen.

Ik denk dat er veel alcohol gedronken wordt hier, vandaar al die bierbuiken van die mannen.

Heb nog een nieuwtje!!!!

Op de toiletten hangt een ijzeren buis waar je de naalden in kan doen als je je zelf gespoten hebt vanwege de suikerziekte, dat komt namelijk heel veel voor hier de mensen zijn te dik, dus hebben allemaal suikerziekte.

Zullen wij dat ook in de toekomst hebben in Nederland?

De Australiër wandelt niet en fietst niet die doet alles met de auto het zelfde als in Amerika. Sigaretten koop je hier per doos van 50, maar die worden niet zo uitgestald als bij ons die liggen in een laatje daar moet je om vragen of je effe mag kijken wat ze hebben. Wat een contrast he drank aan de weg en sigarretten verstopt.

Je hoeft als je wilt ook zelf niet te koken alles kan je kopen bij The Take Away, even in de magnetron en klaar is Kees.

Veel meer kant en klaar voedsel als bij ons, we lopen achter alhoewel wij de laatste jaren ook al heel wat hebben maar dat is niet te vergelijken met hier.

En dan de kerken zijn bijna allemaal expositie ruimtes geworden net zoals bij ons, zolang het de mens goed gaat bestaat er geen behoefte meer om naar de kerk te gaan.

Je moet bedenken een eeuw geleden werd eerst de kerk gebouwd en dan pas je huis toen was het nog belangrijk maar nu is dat ook over.

Zo dat was dan weer een stukje cultuur van Australie, maar ik heb nog geen Aboriginal gezien.

Als ik er een tegen kom dan horen jullie dat nog wel van mij.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

Dan nog even een persoonlijk berichtje.

Nely van Harte Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon Johan.

Is hij al wat gewend in zijn nieuwe huis???

Doe hem de groette van ons.

.

24-03-2006 om 10:30 geschreven door Dikkie en Berthus

23-03-2006 om 09:11 geschreven door Dikkie en Berthus

23-03-2006 om 09:05 geschreven door Dikkie en Berthus

18 Maart,

Hallo hier zijn we dan weer!!!

We zijn inderdaad een dagje blijven staan in Port Fairy.

Een schattig havenplaatsje met een leuke haven.

Er was een klein eilandje waar je naar toe kon lopen via de haven en een brug over dan kwam je in een birdlife area en prachtige strandjes.

Hier waren hoge golven en de surfers haden dus veel plezier.

Surfen op zo`n plank is een sport apart, ik denk dat je dat zo maar niet even onde de knie hebt.

Je zag hele gezinnen op de plank staan.

Wat je ook veel ziet dat hele familie`s vissen is hier ook een nationale sport.

Wij hebben ons maar bij het wandelen gehouden en genoten van de prachtige witte zand stranden en de vogels. De wandeling was ruim 2 uur.

Terug in het dorp wilde we even naar het Internet want we hadden een winkel gezien waar ze een aantal computers hadden staan. We hadden er ons op verheugd om alle twee even wat te schrijven  en onze foto`s in te pluggen.

 Ik wilde namelijk wat persoonlijke mails schrijven. Tot onze stomme verbazing was de winkel dicht en de rest van het dorp was ook al uitgestorven. Op Zaterdagmiddag sluiten ze hier. Dat weten we dus ook weer voor de volgende keer.

Terug naar de Camping en uitgerust van de wandeling.

Ja en dan is de dag weer zo voorbij.

Morgen vertrekken we naar Towerhill.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

19 Maart.

Hier zijn we weer,

Vanmorgen vertrokken uit Port Fairy en naar Tower Hill gereden.

Het was maar een klein stukje.

Tower Hill is een oude Vulcanische Krater.

Om die krater is het begroeit met Eucalyptus bomen volgens de folder moest er veel wildlife zijn en waar Eucalyptus bomen zijn daar zijn ook Koalaberen want die leven in deze bomen.

Camper geparkeerd brood in de rugzak en een wandeling uitgezocht dat boven op de bergen uit kwam. We hebben inderdaad Koalaberen gezien zo leuk en ook ondekt dat de mannetjes apart zitten in een andere boom en die zijn ook veel groter dan de vrouwtjes.

We hebben  heel wat foto`s gemaakt en gefilmd, het is ook zo leuk omdat te zien die kleine beertjes en vooral als ze een jongen bij zich hebben. Ze blijven ook gewoon zitten waar ze zitten en lopen niet weg, dus je hebt alle tijd om het rustig te bekijken.

Op onze route kwamen we ook nog 2 Kangoeroe`s tegen, en voor de rest veel vogels, parkieten en andere soorten.

We hebben in het park 2 verschillende wandelingen gemaakt.

De mensen hier die we in de nationale parken tegen komen wandelen niet  maar komen voor de picknic met koelboxen vol vlees en bier.

Ze braaien wat af hier, we staan er wel eens naar te kijken om 12 uur in de middag zitten ze al te schaften, hoe krijgen ze het naar binnen.Best wel raar maar dat zal wel bij de cultuur horen. Zo valt het ons ook op dat ze niet douchen in de avond, vinden we ook gek, hun doen dat alleen in de morgen neem ik aan, dan zie je wel eens wat mensen naar de douche lopen.

De Campings zijn super schoon hier, maar er zijn strenge regels, je hebt van niemad overlast.

Daarna zijn we naar Warrnambool gereden en hebben een camping gezocht.

Het weer was prima niks te klagen.

We zitten op een Camping waar bijna alleen Cabins staan dus niet zo echt in de natuur of aan zee, dus morgen vertrekken we hier.

De kinderen hebben hier in dit district nog een week vakantie, een vervroegde paasvakantie i.v.m. de common wealth spelen in Melbourne.

De meeeste mensen zijn vriendelijk als buurtjes op de camping, willen even weten wat je van Australie vind en geven adviesen wat we allemaal nog moeten zien.

Morgen beginnen we aan de Great Ocean Road dat is ook langs de kust maar het landschap zal nu gaan veranderen in hogere bergen en meer groen en parken.

Dus mensen tot de volgende bericht dan maar weer.

Groetjes van Dikkie en Berhus.

19-03-2006 om 11:21 geschreven door Dikkie en Berthus

17 Maart,

Vandaag alweer 2 weken weg wat vliegt de tijd voorbij.

Vanmorgen wat uitgeslapen en toen weer verder gereden.

Het weer was weer prima lekker zonnetje geen wind.

Omdat we toch langs de kust reden zijn we naar een kaap gegaan en hebben daar gewandeld een trail van 3 kilometer.

Op de punt van de kaap stond de oudste vuurtoren.

We stonden er naar te kijken toen er een ouder echtpaar bij ons kwam staan en de man vertelde ons dat zijn bedovergrootvader de eerste man was die daar het licht bediende.

Hij was daar voor de eerste keer, hij vertelde ons dat hij eerst naar het dorp was geweest in het museum en de history had gelezen en de foto`s van zijn bedovergrootvader had gezien. Hij was dan ook zeer anthousiast aan het vertellen.

Deze man was naar Australie vertrokken uit Duitsland en trouwde met een Engelse.

Van het ene vehaal in het ander vertelde wij dat we uit Nederland kwamen.

We kregen gelijk goede adviesen wat wij allemaal moesten doen in Australie en wat we vooral moesten eten.

De vrouw vroeg aan mij of ik al Paye had gegeten.

Ik zij ja, maar vond het niet lekker, ik vertelde haar dat er spinazie in zat met kaas.

Foute boel dus ik had de verkeerde PAYE gegeten, ik had moeten nemen de PAYE met rundvlees en tomaten er in, dat was de goede.

Ze adviseerde ons ook om een bepaalde marmelade te kopen dat spicy was en dat het dun op je brood gesmeerd moest worden dat is ook typisch Australies  net zoals wij hagelslag op brood eten of kip met appelmoes.

Als je dat meestal in het buitenland verteld walgen de mensen er van.

Na het gezellige praatje zijn wij weer verder gereden .

We kwamen door een gebied met veel Eucalyptus bomen waar de Koalabeer in huist.

Rond 1 uur zijn we gestopt voor de lunch bij een windmolen park.

Windmolens zie je hier haast nog niet dat is een toeristische atraktie.

De mensen stoppen en gaan kijken, er is een special bord waar alles geschreven wat de windmolens voor functie hebben.

Toen hebben we nog even boodschappen in geslagen want we moesten ook nog vis kopen voor het avond eten, geen lobster die was er niet maar een ander soort vis leek op kabeljauw weet de naam niet, maar het smaakte goed.

Daarna zijn we naar onze nieuwe camping gereden in Port Fairy.

Dit dorp ligt aan een rivier die uitmond in zee.

We hebben de rest van de middag  besteed aan een boek.

Als het weer morgen net zo goed is als vandaag dan blijven we hier nog een dag rusten en anders trekken we weer verder op.

Ik heb namelijk in het boek gelezen dat hier vlak in de buurt een natuurpark is met wildlife en dat wil ik graag bekijken en in wandelen.

Het is nu kwart voor 11 in de avond en Berthus begint te klagen dat hij lui is dus die wil naar bed, maar ik zeg altijd in bed gaan de meesten mensen dood, dus hij wacht nog maar even.

In het weekend zie je op de camping date er meer mensen komen die hebben een vaste staanplaats hier dus veel kinderen, door de weeks is het rustig alleen oude mensen zoals wij .

Moet nog even een leuk verhaaltje kwijt.

Gisteren avond toen we in de camper zaten hoorde we constant wat op het dak van de bus.

We hadden namelijk een mooi stekkie gezocht onder een boom.

We dachten lekker uit de wind en in de avond zon.

Ik zei tegen Berthus dat zijn beesten die in de boom leven en nu in het donker over onze bus lopen.

We hoorde steeds klats klats we konden het niet thuis  brengen.

Tot we vanmorgen gewekt werden door een luid gezang van vogels, vraag mij niet welke vogelsoort het was, maar een groot soort.

Die waren gisteren neer gesteken in die boom en hebben waarschijnlijk ook gedacht mooi stekkie en lekker uit de wind.

Nou toen we wakker waren en naar buiten gingen was onze hele camper onder gepoept door die rot beesten, vandaar dat geklats wat we hoorde, het zijn grote vogels geweest we konde nog amper door de ruiten kijken.

Dus Berthus was al vroeg aan het ramen lappen.

Ja mensen  VAKANTIE IS NIET LEUK.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

18-03-2006 om 00:00 geschreven door Dikkie en Berthus

15 Maart.

Hier dan weer een berichtje uit Australie.

We zijn vertrokken van uit South End naar Mount Gambier.

De weg er naar toe was prachtig we kwamen door prachtige glooiende heuvels en heel bosrijk, dat was weer eens wat anders dan de kale vlaktes die je ook tegen komt.

In een dorpje Robe aan de Limestone Coast zijn we gestopt.

Daar waren wat monumenten te zien en in de helft van de 19 Eeuw zijn daar duizenden Chinezen aan land gekomen om de toegangsbelasting  te ontduiken, het waren illigale goudzoekers.

Tegenwoordig hebben tal van kunstenaars hun ateliers en winkeltjes in de oude huizen in de Smillie street.

Daarna zijn we verder gereden door een heuvelachtig landschap richting Mount Gambier.

Mount Gambier heeft zijn naam te danken aan een vulkaan die ongeveer 5000 jaar geleden uitgedoofd is.

In de krater bevinden zich nu 4 meren.

Het Blue Lake is blauw maar 2 keer per jaar wisseld het van kleur in November en April.

Dat gebeurd binnen enkele seconden, van diep blauw naar grijs.

Ze zijn er nog steeds niet achter hoe dat komt.

Daarna hebben we bij een van de meren een wandeling gemaakt, het was een natuur park.

We hebben er mooie vogels gezien en uiteraard weer Kangoeroes maar dan hele grootte.

Het leukste was dat we er een zagen met een jonge in de buidelzak.

Ook weer de grote Emoes die zijn 1 meter 50 hoog lijken net struisvogels.

Ik vind dat zo mooi  in de natuur, ik blijf fotograveren en filmen en zeker de dieren die zo maar in het wild lopen.

Wat ik wel erg jammer vind is dat er zoveel dode dieren langs de weg liggen.

De wat grotere auto`s hebben dan ook allermaal een beschermings bumper want een Kangoeroe is groot als je die aanrijdt.

Dat gebeurd meestal in de avond en nacht dan zijn ze aktief overdag zijn ze lui het is te heet dan.

We zijn toen weer naar de kust gereden en hebben een camping gevonden in het plaatsje

Port MacDonnell.

In de avond hebben we ons webblog bekeken maar dat gaat erg traag en dan is je avond zo om.

We slapen prima en we missen ons bed thuis niet.

Ik zou zeggen welterusten allemaal, als wij naar bed gaan staan jullie op.

16 Maart.

Goedemorgen,

Tot onze stomme verbazing regent het, dat hadden we niet besteld.

Stoelen nat die we buiten hadden laten staan.

We zagen nog wel een mooie regenboog maar daar was alles ook mee gezegd.

Op pakken die handel zeiden we tegen elkaar en rijden, we hadden namelijk een rustdag gepland, en waarom??????? Berthus wilde lobster eten en in dit dorp is de grootste lobster export van heel Australie.

Nou dat feest ging dus niet door, hij zal het vanavond moeten doen met een lapje varkens vlees.

Het volgende doel was Portland een wat groter dorp.

We hadden wat flinke buien onderweg, en toen knapte het op.

We zijn in Nelson gestopt en hebben bij een informatie bureau net zo als het VVV bij ons geinternet.

Tot onze stomme verbazing stond er en normale computer met alles er op en er aan.

We hebben de mails gelezen die ons gestuurd waren van onze kinderen Chris en Alette en van kennissen.

Er was ook een mail bij die verdrietig was, BEA sterkte toegewenst.

We hebben onze camera er in geplugt en konden onze webblog weer wat uit breiden kunnen jullie ook even mee genieten van de mooie natuur en de vergezichten.

Daarna zijn we verder gereden naar Bridgewater Bay, daar waren zeehonden en je kon er een wandeling maken.

Het was weer prachtig te kijken op de blauwe zee en we klommen omhoog naar de top Stony Hill daar waren ook The Blowholes, dat zijn holen in de rotsen die ontstaan zijn door de golven die tegen de rotsen aan slaan. Ja mensen en dan is zo`n dag weer gauw om, wederom een camping gezocht maar nu midden in de stad Portland.

Die gaan we morgen eens even bekijken en dan als Berthus erg lief is koop ik alsnog lobster voor hem.

Portland is de grootste haven waar al het wol verscheept wordt.

De avond is alweer op de helft en ik ga nu een boek lezen.

Ik zou zeggen tot de volgende mail.

Groetjes Van Dikkie en Berthus.

17-03-2006 om 11:10 geschreven door Dikkie en Berthus

16-03-2006 om 02:47 geschreven door Dikkie en Berthus

16-03-2006 om 02:43 geschreven door Dikkie en Berthus

16-03-2006 om 02:38 geschreven door Dikkie en Berthus

16-03-2006 om 02:37 geschreven door Dikkie en Berthus

16-03-2006 om 02:30 geschreven door Dikkie en Berthus

13 Maart

HI,

Hier weer een berichtje van de Aussie`s uit Nederland.

We hebben gisteren een heerlijke rustdag gehad in Kingston.

Lekker uitgeslapen wat bekeken in het dorpje en even naar het internet geweest.

Nu stelt dat internet niet veel voor, we moesten naar een hotel en daar stond 1 computer, je bleef er geld in gooien want het koste elke keer een dollar voor 7 minuten.

We hebben even onze mails bekeken en zagen dat we leuke reaktie`s hadden van Nely en Aramata en Bea, Kees Gerard en Christian, en special voor min verjaardag.

Daarna hebben we koffie gedronken in een oud pandje wat vroeger het Court was geweest en lekker in het zonnetje gezeten, de hitte was voorbij en het was weer 25 graden.

Onze Camper stond aan zee dus een prachtig uitzicht.

We hebben een boek gelezen ,

Je zult wel denken die mensen hebben vakantie maar daar kan je ook moe van worden.

Je doet veel indrukken op de hele dag en je rijdt heel veel, dus vandaar een rustdag ingelast en dat zal nog wel eens meer gebeuren.

We hebben er nu zo`n 1000 kilometer opzitten.

14 Maart

Vanmorgen zijn we uit Kingston vertrokken en weer langs de kust verder gegaan, af en toe ga je een stukje het binnen land in en daarna zie je de kust weer

Soms zie je in een kwartier helemaal geen verkeer zo rustig is het hier..

Via Robe zijn we afgezakt naar Southend daar staan we nu.

Deze kust bestaat uit Lime Stone en is erg mooi, de zee geeft hele grote golfen hier met grote witte schuimkoppen en dat beukt tegen de rotsen aan, vandaar die uitgeholde rotsen.

We zijn om 3 uur gestopt het weer was te mooi om verder te rijden.

We hebben weer een mooi plaatsje gekregen met uitzicht op zee.

Op de campings staan alleen bejaarden mensen ( zijn wij niet hoor) wij zijn de jongste.HA HA  HA.

Onderweg hebben we lekkere vis gekocht en dat heb ik vanavond gebakken.

Heerlijk alles vers hier en Berthus is er stapel op.

We proberen ook zoveel mogelijk gezond te eten want elke keer schrikken we weer van de dikke mensen die we hier zien en ook oudere mensen ze lopen niet meer ze waggelen.

Wat we niet kunnen laten is natuurlijk ons wijntje die wordt trouw om de dag gekocht in de SIP’N and Save de drank Store.

De wijn is hier best te drinken doet niets onder dan de Franse wijn.

Ik wilde Nely even bedanken voor de mooie boeken die ze mijn heeft uigeleend van Afrika ik lees ze met veel plezier.

Verder was het een rustige dag en ik zou zeggen tot de volgende mail.

Groetjes van Dikkie en Berthus..

15-03-2006 om 11:29 geschreven door Dikkie en Berthus

15-03-2006 om 10:58 geschreven door Dikkie en Berthus

11 en 12 Maart,

Hallo Allemaal,

Hier dan weer een berichtje van ons.

De terug reis met de boot ging voorspoedig en we hebben weer op de zelfde camping in Second Vally overnacht.

De volgende morgen vroeg op gestaan en verder gereden richting  Victor Harbor en het stadje bezocht en boodschappen ingeslagen.

De kustweg is erg mooi steeds weer andere uitzichten en prachtige baaien.

Jammer dat we deze vegitatie  niet in de bloei kunnen zien, maar als nog prachtig.

We zijn naar Wellington gereden om daar te overnachten.

We kwamen door wijn vally`s en uitgestrekte heuvels waar boeren  hun schapen en koeien hebben.

We kwamen ook langs zoutmeren, dat zijn opgedroogde watermeertjes die nu droog staan.

Het was een lange dag voor ons en ik was moe, het was namelijk 37 graden en dat is wel effe wennen voor de Hollanders.

Nu hebben we gelukkig airco in de camper dus we konden goed slapen.

De volgende morgen zijn we wat later vertrokken en weer langs kust gereden.

Het was een beetje een saaie route door het Coorong National Park wat erg dor en droog was. Het was benauwd en vreselijk warm.

We wilde vandaag niet zover rijden en wat vroeger in de middag stoppen om wat te rusten en een boek te lezen.

We hebben een camping gezocht in het plaatje Kingston.

We hadden nog  net een plekje want de Australiërs hadden een extra lang weekend vanwege een of andere feestdag.

Het benauwde weer van vanmorgen monde uit in een fikse regen bui net toen wij arriveerden op de camping.

Nu was dat voor ons niet zo erg het koelde tenminste af na al die hitte van de afgelopen dagen.

Als het morgen goed weer is dan  blijven we een dag langer in Kingston en gaan dan een strandwandeling maken.

Onze Camper bevalt goed. We haalde hem op in Adelaide en ze gaven onze een grotere dan dat we verwacht hadden. Het was een 7 meter lange Mercedes Bus ingericht als Camper met alles erop en aan, een micro wave, afzuigkap, airco, verwarming, koelkast, toilet etc. net een klein knus huisje.

Het is altijd even wennen in het begin waar alles ligt en moet staan, maar nu zijn we helemaal thuis zullen we maar zeggen.

Onze Jet Lag is nu ook een beetje voorbij .

Het voedsel is goed  hier alles komt bijna uit eigen land, verse groenten en fruit en niet te vergeten de wijn. Het vlees is smakelijker dan bij ons, alleen de eieren vinden we een vreemde smaak hebben.

In de dorpjes heb je net  als bij ons vroeger allemaal kleine winkeltjes. Wil je naar een supermarkt dan moet je echt in een wat groter plaatsje zijn.

De mensen  halen eens per week boodschappen omdat ze er ver voor moeten rijden.

Alles is dus big hier geen liter jus de orange maar 3 liter in een plastic fles, en zo is het met alles wat je koopt net als in Amerika. Je ziet hier ook veel te dikke mensen

De boodschappen zijn dan ook goedkoper dan bij ons en vooral het vlees en worsten. Ze barbeceuen graag hier.

Drank zoals wijn en bier koop je in aparte winkels, een fles wijn word ingepakt of het vies spul is. Alcohol is niet goedkoop hier er zit waarschijnlijk veel tax op, ook de sigarretten zijn even duur als in Nederland.

Ze hebben ook de gekste tenten en caravans hier als je er maar in kan liggen is het goed.

Soms zijn het net aanhangwagens met een ingebouwde groene tent afkomstig uit het leger.

Heb nog geen echte Aboriginals gezien alleen maar blanken en dat zijn allemaal emigranten van vroeger, ook wel uit Nederland.

Sommige vertellen ons dat hun voorouders hier naar toe getrokken zijn en andere zijn in hun jonge jaren als kind hier met hun ouders meegekomen.

Het engels wat ze spreken lijkt nergens op, ze knauwen.

Je moet goed luisteren wil je ze verstaan.

Maar dat kan natuurlijk ook afhangen in wat voor gedeelte je bent in Australie.

De rijke mensen wonen aan de kust in mooie huizen, het viel ons op dat het vooral oudere mensen zijn die waarschijnlijk voor het heerlijke klimaat aan zee gaan wonen in Zuid Australië..

Wat ons ook opviel dat de oudjes nog zo sportief zijn, niks in een bejaardenhuis gewoon lekker sporten en thee leuten in een theehuis en gezellig praten met elkaar. Ook zie je bussen met oude mensen die een dagtrip doen. Heel anders dan in Nederland, niks achter de geraniums. Wat ons ook opviel veel particuliere ziekenhuisjes.

Dus dat is er allemaal ook, ik denk voor de rijkere Australiërs.

We zijn nu alleen nogmaar langs de kust geweest en daar zie je meestal alleen maar rijkdom, straks zien we misschien pas echt hoe de meeste mensen leven.

In Nieuw Zeeland was dat ook zo, maar kom niet in het binnenland daar was het armoe troef en dat zal hier ook wel zo zijn.

Dit is wat ik nu in 9 dagen zo`n beetje heb gezien en beleefd.

Jullie horen wel weer van mij en Berthus.

15-03-2006 om 10:12 geschreven door Dikkie en Berthus

13-03-2006 om 02:30 geschreven door Dikkie en Berthus

12-03-2006 om 12:12 geschreven door Dikkie en Berthus

12-03-2006 om 11:11 geschreven door Dikkie en Berthus