Deze samenvatting bevat de hele reis en de plaatsen waar we gekampeerd hebben in Australië.
Vrijdag 3 maart met Malaysia Air gevlogen naar Kuala Lumpur.
Aankomst4 maart smorgens omstreeks 7.00 uur. Geslapen in Hotel Royal Adelphi in KL.
Savonds om 21.45 uur weer vertrokken naar Adelaide in Australië.
Aankomst Adelaide 5 maart omstreeks 7.15 uur smorgens.
Eerste Camping op 5 maart in Adelaide, west Beach.
Op 6 maart vertrokken naar Brighton dat is vlak onder Adelaide en daar gekampeerd.
De volgende dag, 7 maart vertrokken naar Second Valley op het schiereiland Fleuri Peninsula.
Op 8 maart overgevaren bij Cape Jarvis naar het Kangoeroe eiland en gekampeerd in Kingscote.
Daarna op 9 maart het eiland overgetrokken naar in het Flinders Chase National Park gekampeerd.
10 Maart weer terug gevaren naar het Fleuri Peninsula en weer in Second Valley overnacht.
De volgende dag, 11 maart het schiereiland verlaten en naar Wellington aan het Lake Alexandrina overnacht.
Op 12 maart richting kust vertrokken en via het Goorong National Park naar Kingston aan de Lacepede Bay vertrokken.
13 Maart in Kingston gebleven en het stadje bezocht.
Op 14 maart weer vertrokken en naar SouthEnd aan Rivoli Bay overnacht op een Camping direkt aan zee.
De volgende dag, 15 Maart vertrokken naar Mount Gambier en overnacht in Port MacDonnell aande Limestone Coast..
16 maart zijn we via Nelson en Cape Brigdewater aan de Discovery Bay Coastal Park gereden naar Portland waar we in het stadje op een Camping hebben gestaan.
Op 17 maart weer vertrokken naar Port Fairy en daar gekampeerd.
De volgende dag 18 maart aan de kust bij Port Fairy op een eilandje gewandeld.
19 Maart verder gereden via Tower Hill naar Warrnambool waar we op een camping overnacht hebben.
Daarna 20 maart langs de kust over de Great Ocean Road naar Port Cambell gereden en daar overnacht. We zijn dan van de Staat South Australia in de staat Victoria aangekomen.
21 Maart zijn we het binnenland in gereden naar Gellibrand en daar een camping gezocht waar we ook 22 maart gebleven zijn.
Vervolgens op 23 maart weer naar de kust en verder langs de Great Ocean Road naar Cape Otway en daar een dag gebleven.
25 Maart vertrokken naar Anglesea en op een grootte camping gestaan.
De volgende dag, 26 maart via Melbourne naar het Mornington Peninsula (schiereiland) onder Melbourne gereden en overnacht in Sommerville aan de kust.
Vandaar zijn we op 27 maart naar het Philips eiland vertrokken en Cowes gekampeerd.
Weer vertrokken van Philips eiland op 28 maart naar een Camping in het Wilsons Promontory Park.
In het Park gebleven en gewandeld op 29 maart.
Op 30 maart weer vertrokken uit het Park naar Sea Spray aan het begin van de Ninety Mile Beach en op een camping aan de kust gestaan..
31 Maart via Bairnsdale vertrokkennaar een Camping in Peynesville.
Bij Peynesville op 1 april vertrokken en eerst het eilandje Raymond alvorens we weer in Cann River in een regenwoud gekampeerd hebben.
Op 2 april verder gereden naar een Camping in Pambula Beach in de staat New South Wales en daar op 3 april een strandwandeling naar Merimbula gemaakt.
4 April weer vertrokken naar Turros Head en daar overnacht.
Vandaar op 5 april naar een camping aan het Lake Conjola vertrokken. De volgende morgen, 6 april naar het Booderee National Park vertrokken waar we ook 7 april gebleven zijn.
Op 8 april verder gereden richting Sydney en vlak ervoor in Brighton Le-Sands overnacht.
De volgende morgen vroeg, zondag 9 april Sydney ingereden en bezocht en later op de dag aan de noordkant van Sydney in Narrabeen gekampeerd.
10 April verder gereden naar een camping in The Entrance. Vandaar op 11 april vertrokken naar Cessnock in een wijnstreek , Hunter Valley in het binnenland.
Op 12 april weer naar de kust naar Fingal Bay waar we ook op 13 april gebleven zijn.
Vandaar weer op 14 april het binnenland in naar Glouchester. Ook op 15 april zijn we in het binnenland gebleven en gekampeerd in Walcha.
Op 16 April zijn we weer richting kust vertrokken maar nog in het binnenland bij Dorrigo overnacht.
De volgende dag, 17 april nog steeds gekampeerd in het binnenland in Bellingen.
18 April weer bij de kust aangekomen en een camping gevonden in een natuur reservaat bij het plaatsje Wooli en daar op 20 april gekajakt.
21 April weer vertrokken naar Evans Head en daar op de camping overnacht.
Vandaar weer verder naar een camping in het Broken Head Nature Reserve waar we ook de volgende dag, 22 april gebleven zijn.
Op 23 april via de Gold Coast vertrokken richting Brisbane en overnacht in JacobsWell.
Vandaar op 24 april naar Brisbane gereden daar op een camping in Aspley gebleven tot we op 26 april de camper in geleverd hebben en savonds om 23.50 uur vertrokken zijn naar KL in Maleisië.
Daar zijn we de volgende dag, 27 april vroeg aangekomen en weer in het Royal Adelphi Hotel geslapen tot ons vertrek naar Amsterdam om 23.55 uur.
Op 28 april smorgens om ca 7.30 uur zijn we met 1 uur vertraging geland in Amsterdam.
We zijn vanmorgen vertrokken uit Jacobs Well richting Brisbane. Via de M1 naar de laatste Camping in Aspley een voorstadje van Brisbane. Brisbane is een moderne stad met wegen en bruggen die elkaar kruisen. Ook wegenop palen die hoog over andere wegen gaan. In Aspley konden we de Camping niet zo snel vinden. Het lag volgens het boekje naast de snelweg en wij maar zoeken.
Het was niet aangegeven met een bord waar een Caravan op stond. Op een gegeven moment zijn we de snelweg maar af gegaan anders waren we onderhand al het dorp gepasseerd. Natuurlijk net de verkeerde kant van de weg af, dus moesten we er weer op want de Camping lag aan de andere andere kant van de weg. Het was dus even tobben en zoeken en vragen. Maar we hebben het uiteindelijk toch gevonden.
We kregen een plaats toegewezen, nou dat willen jullie niet weten. Ons uitzicht was een groene muur en een ruimte van 2 meter en dan ook nogklem zitten tussen twee Cabins.
Deze Camping is hardstikke ruim en lux en ze zetten je op de rotste plaats van de hele Camping. We moeten hier 2 nachten staan want we wilde een beetje tot rust komen voor dat we terug vliegen.
Dus Berthus weer terug naar de Receptie en zijn beklag gedaan, en dat heeft geholpen.
We konden toen ineens kiezen waar we staan wilde. We hebben dan ook een mooie plaats gezocht lekker in het zonnetje. Daarna zijn we naar het zwenbad gegaan en lagen daar heerlijk alleen. Even een duik genomen en een boek gelezen.
Daarna ben ik vast wat kastjes schoon gaan maken want we moeten de Camper van binnen schoon af leveren de buitenkant hoeft nietMorgen ga ik nog even wat cleanen en dan moet het wel goed zijn. De gastank moet weer vol zijn en Berthus heeft de dieseltank ook al vol.
Ja het is een raar idée dat de vakantie afgelopen is
Als we Woensdag de tassen inpakken en de Camper inleveren zullen we ons hokkie van 2 maanden waar we in gehuisd hebben wel even missen. Woensdag om 4 uur moet hij weer bij de verhuurder terug gebracht worden wat in de buurt van de Airport is. We zitten hier vlak bij de Airport ik denk een half uur rijden niet meer. Ja en dan moeten we daar een taxi bestellen die ons naar de Airport brengt.
We zijn er dan veel te vroeg want we vliegen pas 12 uur in de nacht naar Kuala Lumpur en komen daar tussen 6 uur en 7 uur in de morgen aan. Daar vandaan worden we met een taxi naar het Hotel gebracht en blijven we de rest van de dag. Ik neem aan dat we dan wel uitgeslapen zijn en kunnen daar naar het zwembad.
In de avond worden we dan weer terug gebracht na de Airport en we vliegen om 12 uur in de nacht naar Amsterdam. Dus dan zullen we ook wel weer slapen en worden weer wakker gemaakt richting Turkije voor het ontbijt en landenwe 6 uur Vrijdag morgen op Schiphol. Daar worden we opgehaald door de broer van Berthus.
Onze bevindingen van de reis naar Australie zijn erg positief.
Het is een mooi land met alles er op en er aan. Ook een rijk land de mensen hebben het hier goed misschien nog wel beter dan wij in Nederland. Ik heb niet zoveel armoede gezien alleen maar mooie huizen grote auto`s en actieve bejaarden die aan de kust wonen in de mooiste huizen. En er is veel meer ruimte dan wij in Nederland heben. In het binnenland was het uiteraard wat minder, maar zoals wij weten wonen de meeste mensen langst de kusten. De huizen zijn ook minder duur dan bij ons, hebben we ons laten vertellenen gezien bij makelaars kantoren.
Bij ons kost een doorzon woning gemiddeld 235000 Euro, daar bouw je hier een prachtige alleenstaande woning voor met een ruim stukje land er om heen.
Vond het allemaal prachtig om te zien, maar je zit wel op een eiland vind ik.
En de Australier komt er dan ook haast niet vanaf, ze reizen allemaal in hun eigen land.
Het is zo groot dat ze de behoefte niet hebben om van het eiland af te gaan.
We vroegen wel eens of ze in New Sealand waren geweest, de meeste gaven als antwoord we hebben een groot land en daar is alles wat moeten we elders zoeken.
Bergen, meren, natuur reservaten, oerwoud, zee met prachtige stranden, rivieren, mangrove bossen en je kan snorkelen, diepzee duiken en ga zo maar. Verder is er veelWildlife, vogels enz We moeten ze nog gelijk geven ook. Wij hebben dan ook maar een klein stukje gezien, 5500 Kilometer, van dit grote land, zoals jullie hebben kunnen lezen op het blogg. We zullen dan in de toekomst nog eens terug gaan en starten dan van Brisbane naar Cairns en dan naar het noorden. Dus nog plannen genoeg in de toekomst bij leven en welzijn. We gaan nu naar huis met 4 uur film en honderden foto`s als een mooie herinnering aan Australie.
We hebben het prima na ons zin gehad het kon niet beter en het weer maakt ook je vakantie en dat was uitstekend. gedurende de 2 maanden maar 3 buitjes gehad en misschien 3 bewolkte dagen meer niet.
WE ZULLEN HET MISSEN.
Nu fijn het voorjaar in en dat is ook weer mooi. Home Sweet Home zullen we maar zeggen. We hopen dat jullie ook een beetje genoten hebben van het Blogg en we zouden het zeer op prijs stellenals jullie nog even een reaktie willen geven op het Australie blogg en hoe je dit ervaren hebt.
Wij vonden het erg leuk om het op schrift te zetten.
Als ik dan thuis ben heb ik nog wat te lezen en wil er een dagboek van maken.
Stranden, wandelen en naar hedt einde van de reis.
21 en 22 April.
Hallo beste familie en vrienden.
Nou dat buitje van gisteravond stelde niks voor, het trok weg.
De volgende morgen zijn wij ook weg getrokken. We hadden hier in Evans Head 2 nachten geboekt en betaald, maar we vonden er niks aan. Veel te grote camping met hele hordes kinderen en ik vertelde al een zooitje. Als de ene niet uit gejankt was begon de volgende. We hebben de sleutel ingeleverd en zijn vertrokken. Nu zullen jullie denken, een sleutel in leveren waar heb je die dan voor nodig. Bij de meeste campings krijg je een sleutel voor het toilet en douche. Krijg je geen sleutel dan krijg je een cijfercode, die tik je dan in bij de deur en je kan er in. Ze doen dat omdat ze geen strand gasten op de camping willen hebben die dan gebruik maken van toilet en douche. Zeer verstandig maar soms lastig, ben je bij de toilet heb je de sleutel vergeten of de code.
We zijn naar het Broken Head Nature Reserve gereden ook een camping aan zee en wat van de drukte vandaan. Hier hebben we 2 nachten gestaan. Prachtig natuur gebied. Het bestaat uit een regenwoud en duinen. Gisteren hebben we eerst alles even verkend op het strand en vanmorgen zijn we eerst hetregenwoud in gegaan en een heuvel beklommen en hadden een mooi uitzicht op zee en de surfers. Je hebt hier namelijk hoge golven en dat trekt surfers aan. De camping zelf ligt heel beschut achter de berg.
Het was een mooie wandeling in het tropisch bos net zoals in een jungle.
Daarna zijn we een eindeloze strand wandeling gaan maken. We waren goed en wel aan het wandelen op de beach kwam er een surfer naar ons toe die zijn halve pink kwijt was en vroeg of we een mobile bij ons hadden. Maar een Mevrouw greep snel in en belde the Emercecy. Wat er is gebeurd weet ik niet of het een haaitje is geweest of iets anders.
Er staan namelijk borden dat er Sharks zijn en dat je die niet mag voeden, maar ik denk dat de Shark zich zelf heeft willen voeden.
Nu moet je niet denken aan een grote je hebt ook kleintjes, maar dat ze er zitten is zeker..
Na die bloederige massa zijn we maar niet gaan zwemmen in zee, we hadden wel onze zwempakken aan om eventueel onder weg nog een duikje te nemen.
We hebben 12 kilometer gelopen langs het strand. Het was wat bewolkt vandaag maar de temperatuur was prima niet te benauwd. Met de bultjes van Berthus gaat het vandaag weer redelijk goed, de meeste jeuk is weg. Die donderse watervlooien.
Je ziet ze amper, ik heb ze zelf ook wel, maar Berthus is allergisch voor steken en die bultjes zwellen bij hem op, en bij mij niet.
De Camping waar we nu opstaan is vandaag helemaal vol .
Dus morgen vertrekken we weer na een Camping aan de ColdCoast.
Dat zal de laatste worden en dan nog een Camping vlak bij de Airport van Brisbane.
Die hebben we al uitgezocht want daar is ook nog een zwembad bij en kunnen we nog een dag bijkomen. Verder niet veel spannende dingen meegemaakt, dus ook niet zoveel te vertellen.
Prettige Zondag toegewenst door
Dikkie en Berthus.
23 April.
Hier dan weer een berichtje.
Vanmorgen vertrokkenvan de Camping in Broken Head. Op naar de ColdCoast waar het strand 36 kilometer lang is. Het was Zondag en het strand ligt onder Bribane dat betekende dus veel verkeer op de weg. We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk langs de kust te rijden en niet op de snelweg, dat is aardig gelukt. We zijn nog even gestopt in Byron Bay want daar had je een oude vuurtoren en een prachtig uitzicht op de baai van Seven Miles Beach wat we die dag ervoor hadden gewandeld
Wat boffen die Australiers toch met hun mooie kusten en picnikplaatsen. Als het weekend er is, is het vaste prik dan gaan ze er op uit. Met hun surfplanken en grote koelboxen en niet te vergeten hun kinderen. De hond en de kat zal thuis moeten blijven want er zijn maar weinig Campings waar je een huisdier mee naar toe mag nemen.
Zelfs op het strand mag het niet. Er zijn speciale stukjes strand waar het mag maar dat is op de vingers van een hand te tellen. En als er een poepie op het strand komt dan zijn ze verplichtom het direct op te ruimen en dat doen ze ook. Wat wij in de zomer doen kan hier bijna het hele jaar. Vooral de gepensioneerde mensen reizen bijna het hele jaar en trekken met het mooie weer mee, net zoals wij hebben gedaan. We hebben er nu 5300 kilometer op zitten.
We vonden de ColdCoast maar niks leek Zuid Spanje wel allemaal toren flats met appartementen en Hotels ook toren hoog.
We wilde het zien maar waren blij dat we de drukte weer achter ons lieten en zijn daarna op zoek gegaan naar een Camping en we staan nu in Jacobs Well.
Een klein dorpje aan de monding van een rivier die de zee in loopt. Wat een rust, heerlijk de parkietjes weer in de boom boven je, en de vogels weer om je heen om te kijken of er nog wat te halen valt. We zagen een soort kippen heel apart die konden vliegen. Had ze nog nooit gezien ook niet in de Dierentuin. We hebben bijna de hele dag gereisd dus niet veel meegemaakt alleen veel gezien van het toerisme hier.
Morgen naar Brisbane en daar gaan we dan naaar de laaste Camping vlak bij de Airport en dan Dinsdag even de kastjes schoonmaken en Woensdag op huis aan.
Het zonnetje scheen zoals gewoonlijk en we hebben besloten om te gaan kajakken.
Wat een raar woord he, kano komt meer bekender over dan kajakken.. Maar het was een kajak. Om half 11 vanmorgen gingen we van start.
De rivier die langs deze Camping loopt gaat het binnenland in en die komt van zee.
Ga je richting zee dan ga je over wat grotere plassen met eilandjes er tussen in en dat heet een Lagune. We hebben eerst voor de rievier gekozen richting het binnenland. Nou dat was wel weer even wennen met die peddels. Af en toe als we naar links wilde ging de kajak naar rechts, maar na een half uurtje oefenen hadden we het helemaal onder de knie.
We vaarden langs de kant want daar had je de mangrove bossen. Dat zijn bomen die in het water staan en overdag met eb heb je kleine strandjes die dan te voorschijn komen waar je dan even aan kan leggen. Je kan alleen maar in de mangrove komen met een boot.
Ze vragen hier voor een halve dag met een toeristen boot 220 Dollar een hoop geld.
Doe je het zelf met de Kajak betaal je 15 Dollar voor een halve dag en voor de hele dag 25 Dollar. Het is ook veel leuker om het zelf te doen, je kan aanleggen wanneer je wilt.
We hadden dan ook de picnic meegenomen. Om 1 uur zijn we de rivier weer afgezakt en toen naar de Lagune gevaren, was al behoorlijk moe van het peddelen en mijn ene pols begon pijn te doen en ik ging al zelfs een blaar kweken ( OEF). Terug ging het eigenlijk wat makkelijker want we hadden toen het windje in de rug. We zagen Pelikanen op de eilandjes van zand staan en andere soorten water vogels heel erg mooi.
De Pelikaan viste een grote vis uit het water en we zagen zo hoe hij hem in zijn bek had zitten en naar binnen slokte. Ze hebben hier gigantische grote pelikanen niet de roze die wij in de dierentuin zienZe zijn hier wit met zwart.
Het water is dan ook ondiep en we zagen grote roggen onder het zand vandaan komen als we er over heen peddelden. Die zitten namelijk overdag onder het zand die komen met vloed uit de zee en gaan de Lagune in. En dan was er ook nog watergras waar je door heen ging allemaal heel interresant.
Om 4 uur waren we weeer terug bij de Camping en hadden een mooie dag gehad.
Lekker een pilsje gedronken en toen gedoucht want we waren vet van de zonnenbrandcreme en de muskieten crème, alhoewel we geen last hadden gehad van muggen op het water. We kregen nog redding vesten mee, maar die hebben we niet gebruikt we kunnen zwemmen. We zullen vanavond dan ook wel weer vroeg lui zijn na zo`n enerverende dag.
Morgen weer verder richting Brisbane en jullie horen wel weer waar we uit zijn gekomen in wat voor dorp of natuurpark.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Even een berichtje voor Jan onze zwager uit Dieren. Hij is jarig vandaag.
Jan van Harte gefeliciteerd met je verjaardag en dat je maar een fijne dag met de Familie en vrienden door mag brengen.
Ook mijn zuster Wilma is over een week jarig en zal het feest tegelijk met Jan vieren.
Wilma ook alvast een prettige verjaardag toegewenst met man en kinderen en vrienden..
Maak er een leuk feest van en we horen wel weer van jullie.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
20 April.
Na het Kajakken van gisterenin de Lagune heeft Berthus allemaal bultjes opgelopen. Zijn lichaam zit vol. Ondanks dat hij zich in gesmeerd had met muggen stift.
De watervlooien hebben zich tegoed gedaan aan zijn mooie bruine huidje, en hij piept en jammert de hele dag al en vind zich zelf zielig. Ik had er geen last van gelukkig.
Hopen maar dat het met een paar dagen weg is, anders moeten we nog de vakantie verlengen. Zie het niet zitten met zo`n krabbende man naast mij 20 uur in het vliegtuig!!!!
Vanmorgen even de E-Mails bekeken in een informatie post en de reaktie`s op het blog gelezen.
Bedankt allemaal voor de leuke reaktie`s. We zullen het mooie weer mee nemen voor jullie naar Nederland. Dus nog even wachten volgende Vrijdag morgen om 6 uur komen we aan op Schiphol. Het wasvandaag ook weer 28 graden maar wat benauwd, de vochtigheids graad is wat hoger hier in de buurt van Brisbane. Het is nu avond en we hebben de airco aan in de Camper.
We zijn van Wooli naar Evans Head gereden.
Ik zag dat op de kaart liggen en dacht daar zal het wel rustig zijn omdat er nog steeds schoolvakantie is. Het ligt in een heel stil gebied in een Natuurpark best wel afgelegen.
Komen we daar is het hardstikke druk.
EenCamping met veel grote gezinnen er op.Maar op het strand vind je daar .niks meer van terug Het is geen Zandvoort aan de zee.
De Australier heeft meer kinderen dan wij, hun hebben gemiddeld 3 kinderen.
Misschien krijgen ze extra subsidie, daar ben ik nog niet achter gekomen. We waren al blij dat we nog een staanplaats konden krijgen. Morgen gaan we strand wandelen er is hier een hele grote baai, als we willen kunnen we eindeloos lopen.
Onderweg vanmorgen naar deze kustplaats Evans Head zagen we de eerste suikerriet plantages en de sinaasappelbomen, hier is het klimaat gunstig voor deze gewassen en dat gaat tot Cairnsdoor.
We hebben vanmiddag even een rondje langs de haven gemaakt en hier worden veel grote garnalen gevangen. Dus ik dacht morgen maar verse garnalen eten.
Heeft Berthus toch een exstra vismaaltijd de bofferd. Ik kan inmiddels geen vis meer zien.
Ook geen doperwten en wortels meer en al dat andere blikvoer.
Het is best gemakkelijk alles even uit het blik te halen zelfs de gekookte aardappels kwamen bij mij uit het blik maar nu wil ik wel weer eens normaal koken.
Wat ik wel ondekt heb hier is de lekkere mihoen , je kan speciale kant en klaar sauzen kopen van allerlei smaken Thai, Vietnamees, Chinees noem maar op.
En ook de groente van allerlei mixen special voor de mihoen of noedels. Elke week aten we dat een keer en dan steeds verschillend.
Nu ik het toch over het vakantie eten heb, wat we ook deden was gegrilde kip halen, die
kip word van binnen gevuld met kruiden en een of andere smurry,dat haalde ik er dan uit, en dan ging het de magnetron in, was goed te eten.
De gewone koffiepoeder vonden we niet lekker daar heb ik nog een literblik van staan dat was niet te drinken, toen zijn we direct over gegaan op kant en klare Capuccino.
Heet water er bij en klaar was Kees.
Bier kochten we in een doos van 24 blikken. Ja en dan zijn er de nodige flessen wijn door gegaan en de chocoladepinda`s en de smarties en chocolade koekjes enz.
En ik had mij zo voorgenomen in het begin van de vakantie niet teveel te snoepen.
Thuis snoep ik nooit maar in de vakantie lust ik graag chocolade.
Dat is niet zo erg als je 2 weken weg bent maar 2 maanden is te lang.
Dus als Dikkie weer thuis is word het veel yogurt eten en sla en afvallen, want ik ben gegroeid. Berthus heeft daar geen last van die gebruikt nog energie met het sturen van de Campervan, ik verbruik niks. Dit was even een gewoon kletspraatje moet ook kunnen.
Ik vertelde in het begin van de brief dat het zo benauwd en heet was, het gaat nu onweren en regenen, hopen dat de hitte dan weg is.
Hier geeft dat niet want het weer knapt gelijk weer op na een regenbui.
In Nederland is het dan gelijk dagen van slag. Vind het wel zielig voor al die mensen die in de tenten zitten, wat een bouwvallen heel anders dan bij ons.
En een rotzooi wat ze in en om de tenten hebben liggen, die gasten slepen
wat mee.
Als je dat snel even weg moet bergen vanwege de regen zou ik niet weten waar ze het nog kwijt kunnen. Vanmiddag met het wandelen hebben we dat eens goed bekeken, want wij hebben altijd op caravan parken gestaan en hier kamperen ze echt.
Naast deze camping staat ook een veld voor vrij kamperen die stond ook helemaal vol, daar zitten gezinnen met Low Budget dat was ook al een puinhoop om te zien.
Je kent dat wel, Pa met een kratje bier naast zich en van die vervelende kinderen die niet vermaakt worden door hun ouders. 2 Mei beginnen de scholen weer in New South Wales.
Overmorgen komen we in Qeensland aan. We hebben nu ruim 5000 kilometer gereden.
Valt achteraf nog mee, we hebben in Zuid Afrika wel eens 8000 kilometer gereden.
Het zonnetje stond al weer hoog aan de lucht toen we wakker werden in Dorrigo. Vlug ontbeten en weer weg. Toen ik de sleutel van het toilet inleverde vond de campinghouder het maar gek dat we een halve dag waren geweest, want hij vertelde, er is zoveel te zien in en om zijn dorp Dorrigo. Ik zei dan ook we gaan de omgeving vandaag bekijken en rijden dan door richting kust. We hadden al gelezen dat er nog meer watervallen hier in de buurt waren en er was ook een tropisch regenwoud met 2 watervallen er in.
We zijn eerst even naar de informatie post gegaan in het dorp maar dat was nog gesloten en we moesten een half uur wachten. Nou niet getreurd we zijn een bakkie koffie gaan drinken in het uitgestorven dorp want het was nog vroeg. Cappuccino besteld met lekkere vette geschuimde melk er op ( get ver) veel te vet voor ons Hollanders en de koffie was te slap. We hadden nog gevraagd make it strong maar dat ging zeker niet.
Na het bakkie genuttigd te hebben was de informatie post open en de Mevrouw gaf ons een papier hoe we er moesten komen en waar we de wandeling van 7 Kilometer door het tropisch regenwoud moesten beginnen. Het was er al aardig druk toen we onze Camper parkeerde. Er was een gebouw waar je eerst alles kon zien wat er leefde in het bos aan dieren en vogels en slangen enz. Dus de bergschoenen aan brood en drinken mee.
De 7 kilometer trail was goed aangegeven en we begonnen met frisse moed Ze hadden zelfs hele paden van hout boven de boomtoppen gemaakt dat je de verschillende vogels kon zien. Af en toe kwam je over een houten pad.
De eerste waterval was na 1 kilometer en was prachtig om te zien. De meeste mensen liepen dan ook daarheen en keerde weer terug na de auto.
Jammer dat de Australier niet van wandelen houd. Nou wij wel, wij hebben de 7 kilometer gelopen berg op berg af. Zo mooi, grootte varens waar je onder kan staan, het lijken net grote parapliuen, de grote bomen van een oerwoud, de omgevallen boomstammen waar van alles in leeft, de mooie padddenstoelen die er op groeien.
Ik heb nog een Lizzard gezien , dat is een zwarte hagedis maar dan van een groter soort die daar leefde. Het fluiten van de vogels, en dan later weer het geruis van een waterval, prachtig allemaal.
Maar er was geen mens meer te bekennen. Gek eigenlijk he!!!, alleen toeristen uit het buitenland doen de wandelingen. We kwamen nog wel 2 vrouwen tegen, die de wandeling ook deden. Die hebben we even samen op de foto gezet, en zij hebben ons gefotograveerd.
Dat is dan ook de enige foto waar we samen op staan. We hebben werkelijk genoten, ik kan het eigenlijk niet goed beschrijven, zoiets moet je zelf zien.
We hadden wel vaker een tropisch regenwoud gelopen in Indonesie en Maleisie en in Nieuw Zeeland, maar het blijft prachtig. En het voordeel van vandaag was het was er niet broeierig want er was een lekker fris windje. We zagen echt afgronden om duizelig van te worden. Toen we weer terug kwamen op de parkeer plaats hadden we een voldaan gevoel.
Dat hadden die oudjes toch maarweer mooi gedaan he!! De jonge mensen zijn er tegenwoordig al te lui voor die zitten liever te bakken en te braden op de parkeerplaatsen.
We zijn daarna afgedaald al zigzaggend naar het dorp Bellingen en daar staan we nu op de Camping .
Hier staat een boom met honderden vleermuizen die er in hangen. We zagen ze tegen dat het donker werd wakker worden en de een na de ander vloog weg.
Ik denk dat ze naar de kloven in het bos gaan om te eten en morgen vroeg weer in de boom hangen.
Onze buurtjes komen uit Adelaide waar wij zijn gestart met onze reis. We hebben gezellig gepraat en een biertje gedronken en weer verteld hoe het in Nederland was en hij van Australie. Hij was al gepensioneerd, zijn vrouw was 49 en hij 52. Ze reisde ook veel en waren maanden onderweg. Hij had zijn geld verdiend met huizen bouwen en die verkocht hij dan en van dat geld kon hij leuke dingen doen.
Dat was ook wel te zien, een grote Caravan en een 4 wheel drive ervoor. Heb nog voorgesteld om te ruilen .
Hij komt na Nederland en neemt ons autootje en ons kleine caravannetje en wij zijn big Caravan en big car. Heb er wel bij gezegt, alles is klein bij ons wij leven in een klein landje.Ha Ha Ha.
Hij had trouwens wel plannen om volgend jaar naar Europa te gaan. Hij had dan ook al wel gehoord dat Europa duur was. Na het gezellige babbeltje moesten wij vrouwen weer aan het vak want er moest een warme hap op de tafel komen.
Dat smaakte uiteraard goed na een halve dag wandelen in het regen woud in Dorrigo.
Dit was dan onze tweede Paasdag.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
18 April.
HIEP HIEP HOERA.
Gefeliciteerd zei Berthus vanmorgen met onze dochter Alette die vierde vandaag haar 29 verjaardag. Ook de felicitatie`s waren voor hem, want het was tenslotte wel de vrucht van ons samen zijn 30 jaar geleden. (Wat heb in dit toch weer beschaafd gezegt he ) Ha Ha. Moet je weer echt Dikkie voor heten.
We zijn vroeg vertrokken want de vliegende honden kwamen vanmorgen weer terug in de boom en die maakte een kabaal dat we er wakker van werden. De zon scheen weer zoals gewoonlijk en wij op de kust aan. Al slingerend naar beneden arriveerden we in CoffsHarbor. Wat een drukte daar allemaal grote Superstores voor de mensen die van het platteland komen, alles wat buiten een groot dorp ligt noemen ze hier de bush.
Wij moesten uiteraard ook shoppen want alles raakte op. Als je dan zo om je heen kijkt in de winkel nemen de mensen echt karren vrachten met etenswaar mee.
Soms is een kar alleen al gevuld met brood, wat allemaal in de diepvries thuis gaat. Je moet ook niet vergeten dat ze niet elke dag zoveel kilometers kunnen rijden voor een pakje boter, dus er wordt massaal ingeslagen. En vergeet niet de drank winkel ook daar gaat het met dozen tegelijk mee. We hebben verse vis gekocht want Berthus kan geen vis vitrine zien of hij wil verse vis kopen. Dit zal zijn laatste verse vis geweest zijn want we beginnen nu echt af te tellen. We zien zelfs al op de borden Brisbane aangegeven en dat is een slecht teken. Moet nu wat bewuster gaan shoppen anders hou ik teveel over.
Toen we weer in de Campervan waren stelde Berthus voor om even in Woolgoolga te stoppen daar was namelijk een replica van de Taj Mahal uit India en een Sikh Termpel.
Er wonen in dat dorp veel Indiërs. Wij zijn wel eens op vakantie geweest in India en hebben de echte Taj Mahal gezien dus we vonden dat wel leuk.
De Sikh Tempel was prachtig en goed onderhouden maar de Taj Mahal was in verval.
De Taj Mahal is ook geen tempel , het is een monumenten graf van de vrouw en de zoon van een Maharadja. Jammer dat het niet meer onderhouden werd. Ze zouden van dat hele complex een Motel kunnen maken.
Daarna zijn we naar een Natuur Reservaat gereden, 75 kilometer verder op aan de kust, de naam van het dorpje heet Wooli.
Het Rerservaat is van de Aboridginals die onderhouden het. In dit Natuur Reservaat liggen twee Campings, de een aan de kust de ander aan een Lagune.We hebben voor de Lagune gekozen. We gaan morgen als het weer net zo is als vandaag Kajakken.
Lijkt ons prachtig door de mangrove bossen. We huren de Kajak voor de hele dag, dan kunnen we het rustig aan doen. We hebben dat ook eens in de Ardeche gedaan , maar daar had je stroom versnellingen en hier niet. Heb al gevraagd of het niet gevaarlijk was, en het andwoord was nee, geen crocodillen dus dat moet kunnen. Zie het dus helemaal zitten. De resultaten horen jullie nog wel.
Nog een week dan zit het er op en kunnen we weer het vliegtuig in naar Kuala Lumpur.
We kunnen het ons eigenlijk niet goed voorstellen dat we weer naar Nederland moeten.
Als je dat gevoel niet hebt betekend dat we het goed naar onze zin hebben. Hier aan deze kust beginnen de bananen plantage`s. Het weer is hier ook wat broeiriger dan in de bergen. We zweten hier spontaan en hoeven er niks voor te doen. Jammer dat we niet in de avond buiten kunnen zitten want er zijn teveel muggen. Je kan merken dat de Paasdagen weer voorbij zijn want je kan weer op elke Camping terecht en de prijzen dalen weer.
Dit was het weer voor vandaag, niet veel meegemaakt de halve dag in de auto gezeten want je moet toch een beetje plannen dat je niet te vroeg in Brisbane bent en nog even genieten van de mooie parken en de kust.
De Camping waar wij waren in NelsonBay was in de loop van de dag helemaal vol.
Ze hadden dan ook al tegen ons gezegd bij de Receptie dat we maar 2 dagen mochten blijven staan. Alles was gereserveerd met de Pasen, en op goede Vrijdag hebben ze hier al allemaal vrij. Dus de aanloop begon eigenlijk al op Donderdag. We hadden helemaal niet aan de Paasdagen gedacht. Met het gevolg dat alle Campings aan de kust gereserveerd waren en we het wel konden vergeten om ergens nog een stekkie te krijgen.
Berthus dacht eerst nog dat zal wel meevallen er is altijd wel een plekje, tot dat we de snelweg op kwamen om verder langs de kust te gaan en we een file van hier tot ginder zagen. De file was zolang dat ze naast de snelweg toiletten plaatsten.
Half Sydney liep leeg, het was namelijk een 200 kilometer van Sydney af en de mensen stonden al vroeg in de morgen stil op de weg .Wat nu zeide we tegen elkaar, dat plekje aan de kust kan je wel vergeten, en om uren in een file te staan met die bloedhitte had
den we ook geen zin in. Karretje gekeerd en het binnenland in. Vanaf Raymond Terrase via een binnen door weg richting Gloucester. Het wasinderdaad weer rustig op de weg en de natuur was mooi. We kwamen in de bergen en de hoogste berg was rond de 1500 meter.
Je zag ook de bomen veranderen van tropisch naar dennen bomen en eiken en beuken.
Hoe hoger je kwam des temeer leek het op Oostenrijk. Zoals ik al vertelde het was nog al heet en we wilde zo spoedig mogelijk een Camping vinden. Nou vergeet het maar geen Camping onder weg te zien. De enige Camping was in Gloucester, het eerste grote dorp wat we tegen kwamen. Berthus naar de Receptie en krijgt te horen alles vol geen power site, dus geen stroom.
Wat nu zeide we tegen elkaar. Ik zeg tegen Berthus dan maar geen stroom want op de kaart te zien komen we voorlopig niks meer tegen, vraag maar een plekje waar we eventueel kunnen staan. We kregen inderdaad een plekje aan de rand van de Camping.
Wij allang blij. Er was een groot Gemeentebad naast de Camping en daar zijn we lekker gaan zwemmen en onze boeken mee genomen.
Er kwamen die avond nog meer mensen binnen toen het al donker was en die hebben waarschijnlijk ook niks meer aan de kust kunnen krijgen en zijn toen ook maar het binnenland in gegaan., die stonden ook bij ons in de buurt zonder voorzieningen.
We hadden nooit gedacht dat het zo druk zou worden met de Paasdagen en dat al die mensen nog kampeerde, maar ja je kan hier eigenlijk het hele jaar door kamperen.
En Australie is een kampeer land ik denk dat de meeste mensen wel een Caravan hebben of een tent.
De Camping lag in een bos en de Australier maakte weer grote kampvuren in tonnen en barbecaude er weer lustig op los. Het stonk vanalle kanten naar vlees en vis. Het stond op een gegeven moment blauw van de rook. Wij onze deur dicht om nog en beetje frisse lucht te hebben in ons hokkie en de afzuiger aan gezet. Kon niks tikken op de PCwant ik had geen stroom. Dus niet te laat naar bed want we willen morgen vroeg weer weg op zoek naar een andere Camping.
15 April
Het zonnetje scheen weer en we vertrokken naar het noorden. Leek geen einde aan te komen wat een lange wegen recht toe recht aan, je kwam bij na onder hypnose van het recht door staren. Maar het was even goed prachtig.
In de valleien wonen de boeren, daar hebben ze het vroeger allemaal ontbost en op de toppen is alles nog begroeid. Wat we zo zagen waren het allemaal vlees koeien.
Ook veel paarden zagen we in de weide staan en veel beekjes, dus vruchtbare grond alles zag er nu groen uit. De mooie huizen van de kust waren nu niet meer te zien, allemaal houten boerderijen klein en armoedig. Af en toe vroeg je je af waar bestaan die boeren van. Bij ons zouden we zeggen keuterboertjes, maar ze hebben hier wel veel weiland om de deur ze bezitten hele bergen hier, en vaak zie je ook dat ze een stukje land willen verkopen , zal wel om het geld zijn, om hun inkomen wat te vergroten, ze hebben land genoeg.
Maar ja wie wil hier wonen in eenafgelegen gebied. Je moet op zijn minst 50 kilometer rijden om je boodschappen te doen. Moet er niet aan denken om zo afgelegen te wonen.
Maar de natuur is prachtig en de bergen ook. Na eindeloos gereden te hebben zijn we in een gehucht waar een Camping was gestopt. Walcha is de naam, ik noem het een gehucht maar hier is het de grootste plaats in de omgeving waar je dan je boodschappen kan doen.
Er was genoeg plaats op de Camping, no problem. Zal vertellen waarom, we zitten namelijk op 1100 meter dus overdag een goede temperatuur maar in de avond hardstikke koud. Dus de mensen kamperen hier niet met een tent.
Je moet verwarming hebben anders is het te koud. Dit is echt een Camping voor de zomer als het bloedheet is en de mens verkoeling zoekt in de bergen.
Er zijn hier ook geen vaste staan plaatsen zoals aan de kust alleen een paar Cabins. Naast onze Camping was een RODEO er waren veel Cowboy `s met hun paarden.
De Mevrouw van de Camping vertelde ons dat. We moesten maar eens gaan kijken.
Ik dacht al dat ik niks voor mij, want ik dacht ze knijpen die stieren de ballen af en kijken hoelang ze op dat paard kunnen blijven zitten. Maar ik had het helemaal misssss!!!!!!
Een Rodeo is het op jagen van koeien en stieren en ze allemaal bij elkaar drijven om ze bij elkaar te krijgen in een kraal. Dus die mensen zijn zeer bedreven. met hun paard.
Er waren ruim honderd Cowboys aanwezig ook vrouwen.
Het is dus een wedstrijd wie het eerst een stier uit een kraal haalt en zorgt dat hij aan de andere kant van het veld weer in een ruimte komt. Zal het even beter uitleggen.
Ze zetten 6 stieren achter een hek
Dan moet de ruiter eerst een van de stieren door dat hek drijven. Zo gauw hij een stier bij het hek heeft, gooien ze het hek open en dan kom je in een open weiland , net zoiets als een voetbalveld. Dan staan er palen daar moet je de stier om heen zien te leiden, Het komt er op neer dat je een acht moet draaien met die stier. Heb je dat kunnen redden dan krijg je een aantal punten en degene die dat het vlugst heeft gedaan is de winnaar.
Eerst beginnen ze met jonge stieren, en dan met grote stieren. De jonge stieren lopen harder dan die grote stieren. Nou het is een vak apart als je ziet hoe dat gaat, het paard ligt konstant aan de flank van de stier en drijft hem waar hij wezen moet.
Het gaat razend snel, de meeste redden het dan ook niet.
En je moet ook een beetje geluk hebben, als je de stier vlug uit de kraal hebt , heb je ook almeer punten, soms lukt het al niet om hem er uit te krijgen dan is je tijd voorbij en dan val je af. Het is een echte sport hier. Had wel eens borden in Amerika gezien dat er Rodeo was maar we zijn er nooit naar toegeweest, het is een hele happening, lijkt wel kermis, biertent, hamburgers, grote softijsjes en uiteraard weer barbecau steak voor maar een paar dollar. Al met al ik heb mijn ogen uit gekeken en een leuke middag gehad in het dorp Walcha. Je hebt hier ook een dorpje dat Texas heet.
Nu zitten we met de hete lucht kachel aan omwarm te blijven.
Morgen trekken we weer verder, nog niet naar de kust maar gewoon weer recht toe recht aan naar boven, het noorden dus.
Tweede Paasdag zullen we weer richting kust gaan dan zullen de mensen wel weer naar huis gaan en is er wel weer een plekkie voor Dikkie en Berthus.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
16 April.
Na een koude nacht op 1100 meter werden we wakker gemaakt door de vogels en het zonnetje op de Camper. Ontbeten en weer verder gereden.
Na 40 kilometer was er een klein dorp waar een tourist informatie post was. We hebben daar gevraagd wat er in de omgeving te doen was en of er een Camping was.
We kregen het advies om naar Inverell te gaan. Dat waseen dorp waar de eerste kolonistenwaren gekomen. Je kon er Safier stenen zoeken en dat werd nu nog gedaan, en als toerist mocht je ook mee zoeken. Leek ons erg leuk maar we wijkten dan toch wel teveel af van onze route. Dus wij wikken en wegen wat te doen.
Berthus stelde voor om toch maar verder te rijden naar Armidale om daar inlichtingen te vragen, want we hadden toch ook een Kampeer plaats nodig, en die mevrouw wist niet of daar een Camping was, dus dat is erg riskant want je rijdt dan zo 100 kilometer voor niks en je moet dan ook weer terug. Onderweg kwamen we nog een Creek tegen die Bergen op Zoom heten, leuk he daar moeten vroeger Nederlanders hebben gewoond die de Creek die naam hebben gegeven. Dus wij gevraagd in Armidale bij de toeristen informatie post.
Daar krgen we een betere voorlichting. De man en de vrouw die achter de balie stonden gaven ons een leuk advies, we moesten de Waterfall Way gaan rijden.
Een prachtige toeristische route langs watervallen en diepe kloven. We konden daar wat wandelen en picknikken en hadden mooie uitzicht punten. De grootste was in de Cathedral Rock Nationaal Park en toen was er nog een waterval in Ebor die bestond uit 3 verschillende hoogtes daar moest je een stuk voor lopen.
De vrouw vertelde ons dat haar moeder van vroeger nogPensioen uit Nederland kreeg.
Ze was er nooit geweest en ze wilde alles weten van Nederland, we kwamen bijna niet weg. Ze had gehoord van de vele fietsen die we hadden en veel water en dat we beneden de Zee Spiegel woonde. Ze denken minstens dat we elke dag kunnen verzuipen.
Ik vertelde dat ik 3 fietsen had daar keken ze ook al van op.
Hier zie je haast geen fietsen een enkeling met een mountinbike. Hier hebben ze geen fietspaden je moet gewoon op de snelweg.
In het binnenland zou je wel kunnen fietsen is rustiger maar dan moet je weertegen die bergen op. Je ziet wel kinderen fietsen op de Camping met zijwieltjes en dan zijn ze vaak al ouder dan 5 jaarinclusief helm op dat is verplicht hier. Zo gaat het ook met zwemmen, een hoop kinderen en oudere kunnen niet zwemmen. Heb wel eens verteld dat de kinderen bij ons al met 4 jaar naar zwemles gaan omdat er zoveel water in Nederland is.
We zitten nu op een Camping in het gehucht Dorrigo op 700 meter hoog, het is niet zo koud als gisteren avond.
De man van de camping had nog een naam Bout in zijn PC staan, wij vroegen gelijk waar kwam hij vandaan maar dat stond er niet in.
De naam Bout komt bijna alleen voor in het Gooi, we vonden dat wel leuk, wat is de wereld toch klein he. De naam Smith komt hier ook veel voor, ze hebben er nu een T achter gezet.
We gaan nu eindigen en tot morgen maar weer.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Nog een berichtje.
Speciaal voor onze lieve dochter Alette.
Van Harte Gefeliciteerd met je 29 verjaardag en we wensen je een fijne dag toe met je Familie en vrienden.
En we weten dat dit voor jou en Michiel ook een speciaal jaar is je 29 jaar.
Hier weer een episteltje van Dikkie en Berthus. Vanmorgen vertrokken vanuit Chessnock in Hunter valley.We zijn eerst naar Maitland gegaan een typisch Engels dorp om even de mails te verzenden via Internet. Nou dat kon hier gemakkelijk bij de Bibliotheek.
Daarna zijn we verder gereden via Raymond Terrace naar het SchiereilandNelsonBay. We zagen nog een bosbrand onderweg. Wat was het heet die dag en de wind leek wel uit de Sahara zo warm. We waren dan ook blij dat we op de Camping arriveerde en gelijk naar het zwermbad konden. Onze Camping ligt aan FingalBay. Er zijn aan dit stuk kust veel Campings en wij hebben voor de laatste gekozen in een rustig gebied anders was het veel te toeristisch. Hoe komt dat dat het zo druk is aan de kust, nu hebben de scholen weer 14 dagen vakantie met Pasen in New South Wales. Overal is het verschillend.
Vandaag begon de drukte al, het liep af en aan met Caravans en de huisjes zijn allemaal verhuurd. De meest eenvoudige Cabin zoals ze dit hier noemen kost nu met de Pasen 925 Dollar per week, dat is geen kattenpies, daar heb je bij ons een leuk huisje voor in Nederland op eenPark. Een Cabin bestaat uit een keukenblokje en 4 stoelen, een tafel en 2 stapel bedden, een bedbank, douche en toilet. Stelt echt niet veel voor een veredelde Caravan. Je ziet uiteraard wel wat grotere Cabins met wat meer luxe er in dan ben je voor een Paasweek 1045 Dollar kwijt. En wil je echt een beetje ruim zitten dan huur je eenBeach House voor maar 1815 Dollar per week, KASSA!!!!!!!Wij merken het nu ook aan bepaalde kuststreken dat de Camping prijzen hoog zijn. Eerst begonnen we rond de 22 tot 25 Dollar nu loopt het al naar 39 Dollar. Een Australische Dollar is 62 Euro cent.
Deze Camping ligt aan een baai en het water is zeer geschikt voor kinderen, niet al te diep in het begin.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
13 April
Goede morgen,
Wij hebben vanmorgen een wandeling over het strand gemaakt en zijn naar een Eiland gelopen. Nu zullen jullie denken hoe kan je nu naar een Eiland lopen , Ja dat kan mensen.
Zal je vertellen hoe. Op bepaalde tijden van de dag heb je EB en dan valt er zomaar een gedeelte van de zee droog, een grote brede weg zeg maar. Dit word dagelijks aan gegeven op de borden bij de Receptie , dus je moet gaan als de tijd daar is, je hebt namelijk maar 4 uurtjes tijd anders zit je op het eiland vast. En probeer niet terug te gaan want het is levens gevaarlijk want je hebt dan als de zee zich weer sluit gevaarlijke stromingen en het is heel diep. Dit natuur verschijnsel staat denk ik ook in de Bijbel en Jezus liep over het water en het sloot weer achter hem met het gevolg dat het leger verzoop. Mooie gedachten van Dikkie he?
Ik denk dat dat vroeger ook zoiets is geweest maar toen wisten ze nog niet hoe Eb en Vloed in elkaar zaten en dat er zand banken bestonden. Ja dit kwam zomaar in mij op toen wij aan het wandelen waren. Het was bloedheet maar wel de moeite waard.
Op het Eiland dat begroeid was woonde uiteraard geen mensen maar er zwommen daar wel Dolfijnen. Wat we ook zagen veel oesters op de rotsen een klein soort. We hebben ze gegeten lekker!!!
We waren om een uur of 2 weer terug op de camping en wilde weer naar het zwembad toen er in eens schaapjes wolken aan de lucht kwamen. Nu zei mijn schoonvader vroeger al, als er schaapjes wolken komen veranderd het weer, de goede man had gelijk, binnen een half uur was het klimaat ineens veranderd, het begon donker te worden en te onweren en te regenen. De rest van de middag is het niet meer droog geweest. Nu maar hopen dat het morgen weer goed is, want al die Familie`s met de kleine kinderen die zijn gearriveerd vanmiddag die willen morgen naar het strand. Zal wel lukken denk ik, want het is nu weer droog. De Australier zegt niet voor niks je kan hier 4 jaargetijden op een dag hebben. Dit is in de 6 weken dat we hier zijn onze derde regen bui, dus we mogen niet mopperen. De natuur had dat buitje hard nodig.
Berthus zit onder de mieren bulten die moest zonodig gisteren middag op het grasveld liggen, maar had de mieren bultjes niet gezien, je weet wel lijken net zand bergjes.
En dan te bedenken dat hij een goede bril op zijn neus heeft staan. Onze Slogan is ook altijd in de vakantie als het even tegen zit zeggen we Vakantie is niet leuk.
Zeide we vroeger ook altijd tegen onze kinderen als ze zeurde in de vakantie.
Alhoewel we ze altijd overal mee naar toe hebben gesleept van jongs af aan.
We hadden gemakkelijke kinderen je hoorde ze niet in de auto als we naar Zuid Frankrijk reden, ze vermaakte zich altijd uitstekend met kleuren en knippen en snoepen, dat mocht dan van ons, want als je de hele reis kouwt dan zeg je ook niks, geen tijd om te zeuren.
Ik denk dat onze kinderen deze Slogan ook nog steeds gebruiken als het hun ook wel eens tegen zit in de vakantie. Zo gaat dat van het ene geslacht op het andere, je moet toch wat doorgeven he!!!
We hebben er nu 4200 Kilometer op zitten, morgen weer een stukje verder rijden richting Brisbane.
Na een goede nachtrustop de bergtop vanwegen onze steen onder het wiel zijn we vroeg op gestaan en weer verder naart LakeConjola gereden.
Het was prachtig weer en we zijn vaak uit gestapt bij mooie uitzicht punten.
In Ulladulla, een wat grotere dorp zijn we naar de bibliotheek geweest en hebben onze verslagen verstuurd van een paar dagen.
LakeConjola is prachtig het is een binnen meer die vanuit zee komt. Je kan er zwemmen en vissen uiteraard wandelen. Er liggen daar wel 6 Campings op een rijtje, nu zeggen ze hier Caravanpark of Toeristen park, de parken staan vaak meer dan voor de helft vol met huisjes en Caravans en Cabins, allemaal vaste staanplaatsen. Waar het erg druk is met toeristen heb je vaak geen keus om ergens een leuk stekkie te zoeken waar je wilt staan en je krijgt een plaats toegewezen. Soms bevalt het ons niet en rijden dan naar een andere Camping, keus genoeg.Ook deze keer geen leuk stekkie en een Camping verder op geprobeerd. Prachtig was het we stonden er alleen, een Camping in wording.
Prachtig sanitair inclusief de Kangoeroes wat wil een mens nog meer.
We houden namelijk van rust en natuur. We hebben nog even een wandelingetje langs het meer gemaakt. De hele dag was het bloedheet en een warme fohnwind we zweten wat af. Ook in de avond bleef het benauwd. Omdat de tijd een uur is verzet is het nu al om 6 uur donker daar moeten we even aan wennen. Sinds we hier zijn is de tijd al 2 keer veranderd.
We hopen als we boven Sydney zijn dat de avonden weer wat langer worden. We hebben er nu 3200 kilometer op zitten. Als we alles op ons gemak zouden willen bekijken mag je er nog wel 2 maanden bij nemen. We zigzaggen een beetje langs de kust en dan weer het binnenland door. De dorpjes lijken allemaal op elkaar van die Cowboy dorpen, de meeste huizen uit het verleden zijn van hout, wat van steen is, is recent gebouwd.
Ik heb nu voor het eerst een Eldery communitie gezien, ik zal vertellen wat dat inhoud.
Dat zijn mensen die oud zijn en naar de kust trekken en allemaal bij elkaar wonen in een kleine gemeenschap. Dus een buurt met allemaal de zelfde huizen met alles er op en eraan. Zelfstandig wonen en als er wat is helpen ze elkaar en ze sporten en doen andere aktiviteiten met elkaar. Ik denk dat het voor de rijkere mensen is bestemd.
We spraken een man die was altijd boer geweest, hard gewerkt zijn hele leven , ook in het binnenland gewoond en daarna naar de kust vertrokken om daar de oude dag te slijten.
Zijn zoon had het werk over genomen.. Vandaar dat de kust bewoond wordt door veel oude en vitale mensen. Je kijkt toch wel je ogen uit wat een rijke mensen hier wonen, elk dorpje hoe klein ook langs de kust heeft een golfbaan, of een ander veld voor sporten voor de ouderen. Ook zelfsverwarmde zwembaden. Bij ons gaat dat weg omdat het niet te betalen meer is voor de gemeente en hier zie je het overal, dan denk ik ook wel wie betaald dat dan. We hoorde wel dat je hier ook aardig wat belasting moet betalen net zoals bij ons. In Nieuw Zeeland was het heel wat minder lux. Maar ik stop nu anders val ik in herhaling. Ga nu even naar het toilet al laverend langs de Kangoeroe`s best wel een beetje eng in het donker. Ze gaan dan recht opstaan en kijken naar je of je niks doet, het blijven toch wilde beesten moet je maar denken.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
6 April.
Hierzijn de HollandseAUSSIESagain.
Weer verder gereden richting BoodereeNationaalPark. Ook een schiereiland.
Het eiland is in het bezit van de Aboriginals. Je moet er intree voor betalen en dat was aardig prijzig. Maar we wilde hier persee 2 dagen zijn. Je kan er goede trails maken, zowel in het bos als langs de stranden. Het weer is prima alleen wat winderig, maar dat mag de pret niet drukken. In het bos heb je daar geen last van. Vanmiddag een mooie wandeling gemaakt in de bossen . Morgen doen we een wandeling langs zee en ook de rotsen en een stukje bos. Dus we zullen morgen avond wel goed moe zijn.
We hebben hier geen stroom dus alles gaat op de accu. Eten mee genomen voor een paar dagen en drinken. Het bos is een en al Eucalyptus en grote varens. Wat is dit land toch groot en ruim, hier wonen 20 miljoen mensen. Een op een hele vierkante kilometer.
Moet je bij ons komen met bijna 17 miljoen mensen. Als wij vertellen dat we in een rijtjes huis wonen kijken je ze gek aan. Hier zie je alleen maar alleen staande huizen.
Op de weg is het ook rustig. Ikheb nu dan ook voor het eerst Aboridginals gezien omdat het park beheerd word door die mensen. Ze zijn bruin en hebben groffe grote gezichten en hun lichaam is ook breed en kroezig of lang haar. Heb er nog geen een op de foto staan maar dat komt nog wel.
Ik ga nu stoppen want mij batterij van de PC is bijna leeg.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Even een berichtje voor onze schoonzuster Finneke.
Lieverd van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag.
We wensen je een prettige dag toe met de Familie uit Dieren en omstreken.
Vanmorgen vertrokken van uit The Entranche aan de kust naar de Wijnstreek.
We wilden binnen door rijden en niet via de snelweg maar we hebben het niet kunnen vinden. We waren aan het dwalen in Wyong, we hebben er bijna alle buurten gezien.
Toen maar besloten om via de snelweg te gaan naar Cessnock. Halve wege zagen we toch een afslag om het laatstestukje binnen door te gaan.
Een wijnstreek hier is niet zoals in Zuid Frankrijk waar je de wijn ranken op de heuvels glooiende ziet staan. Hier zie je af en toe een wijn boer met een een stukje wijn land en dan weer een hele tijd niks, dus tot nu toe stelt het niet zoveel voor. Nou kan je bij die wijn boeren proeven natuurlijk, daar maken ze reklame mee in de toeristen boekjes. Ze discrimeneren hier en ik zal je vertellen waarom. De mannen krijgen twee glazen aangeboden en de vrouwen maar een, en die mogen dan na een uur nog een glaasje.
Stond allemaal keurig beschreven in het boekje. Het was heet en we zijn gestopt in Cessnock en hebben daar een Camping gezocht. Mooie rustige Camping met zwembad en Bubbelbad. We hebben lekker gerust en een boek gelezen en ik heb zelfs nog een dutje gedaan.
Daarna wilde Berthus uit eten want er was een Tai`s restaurant op de Camping. Daar zijn we nu net van terug en hebben lekker gegeten.
Op de Camping hier staan veel jonge lui dat zijn Backpakkers die werken nu bij de Wijn boeren en helpen met oogsten om weer een paar dollars te verdienen en dan kunnen ze weer een tijdje verder, Naast ons staan erook twee Duitsers. Die gasten kopen hier een oude stationcar en trekken zo Australie door. Mooi als je dat kan doen als je nog jong bent, dat was voor ons vroeger niet weggelegd.
Toen was Australie nog een mijl op zeven, nu ben je er zo met het vliegtuig 20 uurtjes vliegen, de wereld is kleiner geworden met het vervoer van tegenwoordig. Voor de rest hebben we dus een rustige dag gehad en weer een beetje bijgekleurd het was 29 graden vandaag.
Dusniet veel te vertellen, en daarom ga ik nu de laptop maar sluiten en tot morgen dan maar weer.
Omdat het Zondag was hadden wij bedacht vroeg in de morgen naar Sydney te gaan.
We zaten niet ver meer van de stad en na 20 minuten rijden waren we al langs het vliegveldgereden en toen de stad in. Ik moest natuurlijk goed op de kaart kijken van Berthus want we wilde dwars door de stad en er was een wir war van wegen.
Volgend jaar koop ik een TOM TOM ben ik daar ook weer vanaf, van het kaart lezen.
Het viel achteraf mee we reden direct goed naar waar wij wilde zijn en dat was bij de ingang van het Hyde Park, daar konden we onze Camper kwijt tegen over de st. Marys Cathedral. We zijn toen aan onze wandeling begonnen en keken al direct tegen de hoge kantoor torens en AMP Centrepoint Tower aan.
We kwamen langs The Mint, Parlement House, State Library en zijn toen het Royal Botanic Gardens in gelopen en vandaar heb je prachtige uitzichten zowel op de brug als op de Sydney Opera house. Het was een prachtige zonnige dag en we boften, we konden alles goed zien en fotograveren en filmen. Het was nog rustig want het was vroeg in de morgen, de dagin Sydney was net begonnen en de eerste mensen zag je ook al naar het park komen met hun kinderen en de bussen met toeristen. De tuinen zijn mooi, allemaal uitheemse bomen en planten, maar ook de vogels die daar leefde in het park. Verschillende soorten bomen trokken hun eigen vogels aan, zoals de witte kakatoe en verschillende soorten papagaaien en parkieten. Er waren zelfs een aantal bomen waaar vliegende vleermuizen in hingen het krioelde er van. We hadden dat wel eens gezien in Indonesie, daar noemen ze het vliegende honden en de mensen eten het ook in bepaalde delen van Indonesie
Er stonden grote cactussen, palmbomen, bananen bomen enz enz. Ken de namen allemaal niet maar alles wat tropisch was stond er wel zo`n beetje. Na 2 uurtjes wandelen zijn we de brug over gereden en hebben de Skyline vanaf de andere kant bekeken. Wat een prachtig gezicht, alleen het Opera gebouw al en de brug. Dan die wolkenkrabbers er achter, een erg mooi gezicht en goede fotos gemaakt voor screensaversvan deze skyline.
Ik heb het jaren in een reis folder gezien,maar als je het dan echt ziet is het een plaatje.
En dan zie je ook de havens en de boten die er ook nog eens varen een hele bedrijvigheid op het water en het verkeer op de brug en in de straten en de mensen in het park.
Na Adelaide, Melbourne en Sydnye gaan we nu op weg naar Brisbane nog 900 Kilometer voor de boeg. En de vakantie schiet al op nog 16 dagen dus nog veel te reizen en te bekijken
.
We zijn vanmiddag gearriveerd in het bad plaatsje Narrabeen om er te overnachten.
Het ligt een beetje op een schiereiland schuin tegen over Sydney. Wat was het druk op de weg, de mensen gaan hier uit op Zondag en gaan naar picnick plaatsen in mooie parken.
We moesten gewoon weer even wennen aan de drukte of we weer in Nederland waren , vier rijen verkeer en het stroomde allemaal Sydney uit. We zaten ook even in een park onze lunch op te eten en konden dat alelmaal eens goed bekijken, de ene auto na de ander kwam aan. Op een gegeven moment waren er geen parkeer plaatsen meer .Gezinnen werden uitgeladen door Pa en de picknicmanden werden mee geschouwd naar de gas barbeceau die daar allemaal staan. Er zijn zelf toiletten, een speeltuin en zwem gelegenheden bij, dat is dan meestal een klein meertje of riviertje. Fietsen voor de kleine kinderen waren er ook vaak bij, want in een grote stad valt niks te fietsen.
En dan ook niet te vergeten Oma en Opa zijn er ook bij want ze zijn hier nogal familie ziek zoals ik dat altijd noem vooral bij de Aziaten. Een leuk schouwspel om dat van een bankje te bekijken. Maar goed wij moesten weer verder om een Camping te vinden en we kwamen dan ook om een uur of vier aan. Na ons ingeschreven te hebben kregen we een plaats aangewezen lekker in het zonnetje.
Berthus wilde de stroom aan sluiten en dat deed het dus niet. Hij weer terug naar de Receptie en we kregen een ander stekkie minder mooi maar allah het was toch maar voor een nachtje. Na een koel biertjete hebben genuttigd zijn we naar het strand gelopen en dat was leuk. We dachten al waarom zitten al die mensen hier te kijken, nou dat was omdat er hele grote golven in die baai kwamen. Je zag ze al ver van zee aankomen rollen, wat een joekels, een prachtig schouwspel je kon er uren na kijken.
We zijn toen weer terug gewandeld en ik heb een potje eten gekookt. Daarna lekker gedoucht en weer eens de laptop gepakt om mijn verslag te schrijven en toen een boek gelezen en naar bed.
Weer een dag om wat vliegt de tijd.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
10 April.
Weer een zonnige dag, wat hebben ze hier in Australië toch een lange zomer.
Het is zogenaamd herfst hier, nou daar merk je niks van temperaturen van 25 tot 30 graden. Op die hele 5 weken dat we hier zijn hebben we 2 keer een flinke bui in de nacht en op een middag gehad.
Elke morgen is er weer de zon die gaat om ongeveer 8 uur op en om 6 uur gaat hij onder en dan is het ook gelijk donker. Dus zomerse avonden hebben we hier niet, je moet echt naar binnen want dan koelt het af. We hebben soms het kacheltje aan maar niet vaak, meestal als we erg hoog zitten in de bergen dan kan je wel wat warmte gebruiken.We hebben de korte broek nog niet uit gehad.
Vanmorgen zijn we weer verder gereden naar een Wildlife Park in de buurt van Kariong waar crocodillen waren en wat andere beesten zoals slangen en spinnen en verschillende soorten varanen maar dat zat allemaal achter een glazen wand ookschilpadden die in het water leefden. Was erg interresant om te zien, het leeft allemaal in Australie Daarna zijn we naar Gosford gereden en hebben boodschappen gedaan. Jullie weten nog wel van de 4 liter limonade siroop die ik had gekoch,t dus ik moest water en jus de orange hebben om het aan te lengen. Was nog een heel gedoe om de 7 meter lange en 2.80 meter hoge Camper kwijt te raken op een parkeer plaats. Daarna een Camping opgezocht in The Entranche ligt aan zee.
De Camping is nu uitgestorven ik geloof dat wij de enige gasten zijn, de rest van de Caravans staat leeg door de week. Dit weekend zal alles weer vol zitten want de Paasdagen zijn er dan en Sydney zal weer uit lopen want dat is hier maar een uur rijden via de snelweg vandaan. We zullen de Paasdagen dan ook proberen door te brengen in de bergen en niet aan de kust want dat zal wel te druk zijn. Morgen willen we een Wijnstreek bezichtigen, maar dat lezen jullie nog wel met het volgende verslag.
Na een goede nachtrustop de bergtop vanwegen onze steen onder het wiel zijn we vroeg op gestaan en weer verder naart LakeConjola gereden.
Het was prachtig weer en we zijn vaak uit gestapt bij mooie uitzicht punten.
In Ulladulla, een wat grotere dorp zijn we naar de bibliotheek geweest en hebben onze verslagen verstuurd van een paar dagen.
LakeConjola is prachtig het is een binnen meer die vanuit zee komt. Je kan er zwemmen en vissen uiteraard wandelen. Er liggen daar wel 6 Campings op een rijtje, nu zeggen ze hier Caravanpark of Toeristen park, de parken staan vaak meer dan voor de helft vol met huisjes en Caravans en Cabins, allemaal vaste staanplaatsen. Waar het erg druk is met toeristen heb je vaak geen keus om ergens een leuk stekkie te zoeken waar je wilt staan en je krijgt een plaats toegewezen. Soms bevalt het ons niet en rijden dan naar een andere Camping, keus genoeg.Ook deze keer geen leuk stekkie en een Camping verder op geprobeerd. Prachtig was het we stonden er alleen, een Camping in wording.
Prachtig sanitair inclusief de Kangoeroes wat wil een mens nog meer.
We houden namelijk van rust en natuur. We hebben nog even een wandelingetje langs het meer gemaakt. De hele dag was het bloedheet en een warme fohnwind we zweten wat af. Ook in de avond bleef het benauwd. Omdat de tijd een uur is verzet is het nu al om 6 uur donker daar moeten we even aan wennen. Sinds we hier zijn is de tijd al 2 keer veranderd.
We hopen als we boven Sydney zijn dat de avonden weer wat langer worden. We hebben er nu 3200 kilometer op zitten. Als we alles op ons gemak zouden willen bekijken mag je er nog wel 2 maanden bij nemen. We zigzaggen een beetje langs de kust en dan weer het binnenland door. De dorpjes lijken allemaal op elkaar van die Cowboy dorpen, de meeste huizen uit het verleden zijn van hout, wat van steen is, is recent gebouwd.
Ik heb nu voor het eerst een Eldery communitie gezien, ik zal vertellen wat dat inhoud.
Dat zijn mensen die oud zijn en naar de kust trekken en allemaal bij elkaar wonen in een kleine gemeenschap. Dus een buurt met allemaal de zelfde huizen met alles er op en eraan. Zelfstandig wonen en als er wat is helpen ze elkaar en ze sporten en doen andere aktiviteiten met elkaar. Ik denk dat het voor de rijkere mensen is bestemd.
We spraken een man die was altijd boer geweest, hard gewerkt zijn hele leven , ook in het binnenland gewoond en daarna naar de kust vertrokken om daar de oude dag te slijten.
Zijn zoon had het werk over genomen.. Vandaar dat de kust bewoond wordt door veel oude en vitale mensen. Je kijkt toch wel je ogen uit wat een rijke mensen hier wonen, elk dorpje hoe klein ook langs de kust heeft een golfbaan, of een ander veld voor sporten voor de ouderen. Ook zelfsverwarmde zwembaden. Bij ons gaat dat weg omdat het niet te betalen meer is voor de gemeente en hier zie je het overal, dan denk ik ook wel wie betaald dat dan. We hoorde wel dat je hier ook aardig wat belasting moet betalen net zoals bij ons. In Nieuw Zeeland was het heel wat minder lux. Maar ik stop nu anders val ik in herhaling. Ga nu even naar het toilet al laverend langs de Kangoeroe`s best wel een beetje eng in het donker. Ze gaan dan recht opstaan en kijken naar je of je niks doet, het blijven toch wilde beesten moet je maar denken.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
6 April.
Hierzijn de HollandseAUSSIESagain.
Weer verder gereden richting BoodereeNationaalPark. Ook een schiereiland.
Het eiland is in het bezit van de Aboriginals. Je moet er intree voor betalen en dat was aardig prijzig. Maar we wilde hier persee 2 dagen zijn. Je kan er goede trails maken, zowel in het bos als langs de stranden. Het weer is prima alleen wat winderig, maar dat mag de pret niet drukken. In het bos heb je daar geen last van. Vanmiddag een mooie wandeling gemaakt in de bossen . Morgen doen we een wandeling langs zee en ook de rotsen en een stukje bos. Dus we zullen morgen avond wel goed moe zijn.
We hebben hier geen stroom dus alles gaat op de accu. Eten mee genomen voor een paar dagen en drinken. Het bos is een en al Eucalyptus en grote varens. Wat is dit land toch groot en ruim, hier wonen 20 miljoen mensen. Een op een hele vierkante kilometer.
Moet je bij ons komen met bijna 17 miljoen mensen. Als wij vertellen dat we in een rijtjes huis wonen kijken je ze gek aan. Hier zie je alleen maar alleen staande huizen.
Op de weg is het ook rustig. Ikheb nu dan ook voor het eerst Aboridginals gezien omdat het park beheerd word door die mensen. Ze zijn bruin en hebben groffe grote gezichten en hun lichaam is ook breed en kroezig of lang haar. Heb er nog geen een op de foto staan maar dat komt nog wel.
Ik ga nu stoppen want mij batterij van de PC is bijna leeg.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Even een berichtje voor onze schoonzuster Finneke.
Lieverd van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag.
We wensen je een prettige dag toe met de Familie uit Dieren en omstreken.
Prachtig weer vandaag we branden onze Caravan uit toen we wakker werden.
Nou dat wordt dus een wandeling vandaag, we zagen het helemaal zitten even de benen strekken en bergschoenen aan, fles water en boterhammen in de tas en we zouden een baai aflopen langs het strand naar het volgende dorp. Dat dorp heten Merimbula.
De buurman van ons die we inmiddelsRonnoemde waarschuwde ons al dat het veel te ver was. Hij gaf zijn mobile telefoon nummer aan Berthus, als we het niet zouden redden dan pikte hij ons wel op in Merimbula, kwestie van een belletje en hij kwam onmiddelijk.
En hij waarschuwde ook nog , denk er aan de zee, vloed op dit moment tot 12 uur.
Dank u wel buurman Ron voor de bezorgdheid maar we gaan nu echt wandelen.
We moesten ook nog even bij de Receptie langs om de exstra dag dat we bleven te betalen. De vrouw van de Receptie zei toen wij vertelde waar we heen wilde , nou ik zie jullie wel weer om een uur of 6 vanavond wij lachen natuurlijk.
Berthus zei tegen haar als we er om 6 uur niet zijn dan weet je dat er wat is gebeurd dan waarshuw je de SOS maar. Kwart over 10 vertrokken met frisse moed langs het strand.
Prachtig om er te lopen de baai voor je het eindelose strand en wat achter bleef waren onze voetstappen in het zand.
De golven gingen inderdaad goedte keer en af en toe moesten we even weg springen.
We hebben halve wege op een boomstam gerust en even een sigaretje gerookt om onze longen weer wat op te schonen en zijn weer verder gelopen. Om half 12 liepen we via een brug het stadje Merimbula in.
We zijn eerst even naar de Toeristen informatie gegaan want we wilde een kaart hebben om door de duinen terug te lopen. Dat ging niet helmaal we moesten eerst dan een stuk langs de weg en bij het vliegveldje konden we door de duinen en via strand weer terug komen op de Camping.in Pambula Beach.
We hebben in het stadje nog even een half uur geinternet en een ijsje gegeten en zijn toen met frisse moed weer aan de terug wegbegonnen. Nog een fotootje geschoten van het vliegveld en het meertje waar we langs kwamen. We waren om 3 uur weer op de Camping en hadden bij elkaar 15 kilometer gewandeld.
Terugop de Camping vonden de buurtjes ons zeer sportief en dat wij wel hele erge fitte mensen waren We kregen ook nog de vraag wat voor een sporten we allemaal deden.
Nou wij vonden het helemaal geen prestatie want een mens loopt zo een eind weg en we waren niet exstra moe of liepen op ons laatste benen. We hebben een pilsje gedronken en zijn toen lekker gaan zwemmen en hebben in het Bubbelbad gelegen, dus we waren weer helemaal up to date. Ron bracht ons appels en tomaten uit zijn eigen tuin waar die zeer trots op was alles onbespoten. Dus Berthus eet nu als ontbijt tomaten op zijn brood ( getver ) en dat in de morgen moet er niet aan denken, heb al moeite met 2 boterhammen.
We zijn in de avond met Ron en Schirly uit eten geweest .Het is namelijk zo hier, heb je een grote golfclub dan heeft het ook een restaurant. Ron vertelde ons dat je daar goed kon eten , en wij wilde graag vis. Berthus en ik hadden vis besteld bestaande uit, krab oesters lobster gebakken vis file garnalen en inktvis dus de hele reutemeteut wat er aan vis was, een vis plate zeg maar voor 2 personen.
Ron en Shirly hadden elk een lamsbout een homp vlees van hier tot gunder.
Het was gezellig en we hebben veel gepraat over de culturen uiteraard.
Het restaurant was heel groot en alles zat vol.
Op een gegeven moment kijk ik om mijn heen en het was al bijna leeg naar 2 uur tafelen.
We zaten we nogmet ons viertjes, en Ron zei dat we moesten gaan.
We waren om 9 uur alweer op de Camping, nu moet ik wel zeggen we gingen om 6 uur al weg. Hier in Australie gaan de restaurants om 6 uur open en sluiten om 9 uur, ik denk niet in de grote steden maar op de dorpen wel. In Nederland als je uit eten gaat daar besteed je een hele avond aan.
Ik vertelde hun dat maar ze antwoorden in Australie niet, je gaat eten en je gaat weer weg.
We hebben de rest van de avond besteed aan een boek lezen. En toen maar onder de wol gegaan.
Welterusten.
4 April.
Goedemorgen mensen.
Het zonnetje schijnt weer .Opnaar de volgende Camping.
Ron nog gedag gezegt en Shirly zagen we niet. We hooorde van Ron dat de Lamsbout niet goed was bekomen en dat ze de hele nacht in de weer was geweest.
Ben je klaar mee, ze had al een idee toen ze het at dat het een beetje zurig was aan het bot.
Nou dat heeft ze vannacht geweten dus. Jammer voor haar ik hoop dat ze gauw opknapt, die zal voorlopig geen lammetje meer kunnen zien.
We zijn weer al slingerend langs de kust gegaan en door dalen en groene bossen naar Blackfellows Point daar was een Camping met heel veel Kangoeroe`s.
Daar aan gekomen in de midlle of nowhere was er geen mens alleen de Camping beheerder. Uit gestorven bende en geen goede toiletten en geen stroom, maar wel veel Kangoeroe`s een kleiner soort.
We hebben toch maar ons karretje gedraaid en zijn weer terug gereden naar de grote weg en zijn naar het volgende dorp gereden.
Onderweg zagen we veel rook in de bergen, en na nog eens goed kijken en inzoemen met de camera stonden er 3 grote bergen in brand op een afstand van zo`n 25 kilomter van ons vandaan, een gigantische bosbrand. Nu hebben ze hier geluk er staat om dit moment geen wind, het gaat echt over kilometers brand. Dit is de eerste keer dat we dit zien.
Hopen maar dat ze het snel onder controle hebben.
We staan nu in het dorp Turros Head voor een nacht.
Kleine Camping lekker rustig, allen het staat op een berg, lastig de Camper staat scheef.
Berthus nog wat geprobeerd metertje naar voor metertje naar achteren.
Ik zei hou maar op het heeft geen zin we staan gewoon op een schuine helling.
Enigste nadeel die je vanavond hebt is dat ik op je lip lig, want ik rol naar je toe.
Hij zij dat hij dat niet zo erg vond, zou eens tijd worden dat ik eens op zijn lip lag.
Het koken ging dus ook niet zo goed de pannen schoven het gasstel af.
Leek wel of we op een boot waren we kregen er zee benen van.
Na het eten heeft Berthus zich toch bedacht en zag zich al de hele nacht een vrouw tegen zich aan liggen met dat gesnurk.
Dus wat deed meneer hij ging een steen zoeken om daar een band op te rijden.
Vol trots kwam hij met de steen aan toen ik stond te afwassen, hij zou het probleem even oplossen. Dikkie hou je effe stevig vast want ik rij de Caravan op de steen.
Ja Berthus dat doe ik. Hij geeft gas en mijn hele bak met zeepsop van de afwas klotste er uit en ging over de zitbank annex slaapplaats de grond op.
Ik schreeuwen natuurlijk vanSTOPPPPPPPPPPP. Was dus niet zo handig van het mannetje en ik kon gaan dweilen .Van schrik heeft hij me nog geholpen met afdrogen van de vaat en toen hebben we alles weer in de kasten gedaan en alle deuren gesloten en hebben het wiel op de steen gezet.
We staan nu recht dus Berthus kan rustig slapen vannacht geen Dikkie op zijn lip.
Ben een half uur aan het fohnen geweest om de bank droog te krijgen en dat is ook goed gelukt.
Ja mensen vakantie is niet LEUKKKKKKKKKKK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nu ga ik eindigen en we zullen nu even kijken of we het kunnen verzenden via de telefoon en of er en goede verbinding is hier op de berg.
We werden vroeg wakker en we waren benieuwd hoe het weer vandaag zou zijn, dus even de gordijntjes weggeschoven en zagen dat het weer bewolkt was en het regende af en toe een paar spetters.
Zoals jullie weten waren wij in Paynesville, we wilden vanmorgen over varen naar een klein Eilandje Raymond. Na veel wikken en wegen en wat zullen we doen zijn we toch maar gegaan. Want er waren veel Koala Beren en grote Kangoeroe`s.
Dus we zijn over gevaren, de man die ons de ticket verkocht voor de boot zei 54 Dollar.
Nou we schrokken er van en keken elkaar eens aan of we nog wel moesten gaan.
Het was nog geen 100 meter over varen. We zeide dan ook its very expensive maar de man lachte en hij zei its a joke, its seven dollar retour, was zeker in het verleden een Hollander want het was 1 April.
Op het eiland woonde niet zoveel mensen , we waren de straat nog niet uit en inderdaad er waren overal Koala`s te zien en ze zaten ook nog laag in de boom want het was winderig en koud. Ik heb dan ook mooie foto`s kunnen maken en gefilmd.
Toen zijn we naar een andere plaats op het Eiland gegaan waar dan de Kangoeroe`s moesten zitten, we hebben ze gezien maar ver weg ,de beesten waren schuw maar ze waren gigantisch groot. Om half 1 zijn we weer terug gevaren en hebben onze reis voortgezet. Onderweg zei ik tegen Berthus kijk eens wat daar loopt een grote Kangoeroe dus hij gelijk boven op zijjn rem en we stuiterde zowat door het voorraam. WAAAAAR VROEG HIJ.??????? Ik zei 1 APRIL ik lag natuurlijk dubbel van het lachen.
We zijn naar Cann River gegaan. De weg liep door een prachtig regenwoud, al slingerend kwamen we in Cann River. We stonden alleen op de Camping die in een Wildlife natuurpark lag. We zagen prachtige parkieten met een rode borst en groene veren. Ik probeerde ze te lokken maar dat ging niet. De eigennaar van de Camping heeft toen zaad gestrooid en we konden er van genieten hoe mooi ze waren en fotograven.
Het weer begon slechter te worden en het begon te onweren en keihard te regenen het kwam met bakken naar beneden en de hele nacht is dat door gegaan. Dat was dan de derde dag al dat we geen zon hadden gezien. We vonden het gebied ook zo mooi groen maar nu wisten we het hier valt in de bergen veel regen vandaar dat het zo groen was.
Maar het was er prachtig en nou maar hopen dat het morgen goed weer is dan blijven we hier een dag om te wandelen. Vanavond moeten we de klok een uur vooruit zetten ook hier veranderen ze de tijd. We gaan nu naar bed .
Welterusten.
2 April.
Goede morgen allemaal,
Het regent nog steeds dus we pakken onze biezen en vertrekken weer. Jammer we hadden hier graag gebleven een dag. We gaan nu naar een andere Staat, New South Wales.
Het laatste stadje in Victoria was Genoa. Toen we uit de bergen kwamen en richting kust afzakte klaarde het weer op.
Het zonnetje kwam er weer door en hoe meer we aan de kust kwamen hoe beter het werd.
We zagen alweer de mooiste baaien en vergezichten en de blauwe Tasman Sea.
We staan nu op een Camping in Pambula Beach. Deze Camping is speciaal, iedereen die ons adviseerde waar heen te gaan aan de kust vertelde ons dat we hier moesten gaan kamperen. Nou dat deden we dus.
Voor dat we bij de Camping aan kwamen liepen er overal in het straatje al hele grote Kangoeroe`s, we hadden ze nog niet zo groot gezien, en die liepen overal in de tuintjes van de mensen rond te struinen. Op de Camping aan gekomen precies het zelfde hele kudde`s lagen op het gras tussen de tenten en de caravans.Ze haarde of verstaarde niet.
Als je uit de Camper stapte moest je er tussen door lopen om naar het toilet te kunnen.
Eerst vond ik het wat eng ,maar later was ik er aan gewend, het zijn geen kleine Wallibietjes. Ik weer stom doen natuurlijk en geef een Kangoeroe een boterham, met het gevolg dat al die rot beesten bij de deur van de Caravan belanden. Ik gauw de deur dicht schrok me rot.
De buurman kwam dan ook direct op mij af en zei dat moet je niet meer doen want ze gaan vechten en springen zelfs in je Caravan. Nou zie het al gebeuren die beesten binnen.
Doe dit dus nooit meer, hou me maar bij de Papagaaien en Parkieten.
Rond de schemer gaan alle beesten van de Camping weg en gaan dan op het strand of een weiland in de buurt eten en komen morgen weer terug.
We hebben hier een mooi buiten en binnen bad met Bubbelbad.
Dus we blijven hier nog een extra dag, de buurman vertelde dat er geen regen gevallen was aan de kust alleen wat harde wind, dus wij hadden pech gehad in het binnenland.
Vanmiddag weer lekker in het zonnetje gezeten en wat gezwommen wat wil een mens nog meer.
Het is nu 8 uur in de avond en Dikkie en Berthus sluiten af.
Ik hoop dat het weer in Nederland ook opknapt dan gaan we daar het voorjaar in als we terug zijn.
Vandaag de verjaardag van onze schoonzuster Mieke.
Van uit Australie van Harte Gefeliciteerd en een gezellige dag toegewenst door Dikkie en Berthus.
We zijn weer uit het Park Wilson Promontory gereden en zijn naar Yarram gegaan om nieuwe bergschoenen voor Berthus te kopen dat is goed gelukt, made in China.
Daarna zijn we naar SeaSpray gereden aan de 90 mile Beach en zijn daar een nacht over gebleven. De Camping lag direct achter de duinen. We hebben daar nog een klein wandelingetje gamaakt over het strand. Het was een ongezellige Camping en niet schoon, de eerste Camping die we tegen kwamen waar we wat op aan te merken hadden.
We hadden die dag veel gereden dus verder niets gedaan alleen een boek gelezen en vroeg naar bed.
30 Maart
We zijn vertrokken uit SeaSpray en hebben een stuk langs de duinrand gereden richting Sale. Het gebied is zeer rustig en je komt haast niemand tegen, een vlak gebied waar boeren hun land hebben. Het land is verdroogd je kan je niet voorstellen dat die beesten er nog voedsel af kunnen halen. Ze zullen dan ook waarschijnlijk bijgevoerd worden.
Een troosteloos gebied ze schreeuwen hier dan ook om water. In Sale aangekomen zijn we eerst naar het Informatie bureau gegaan om folders te halen van het gebied en wat er te doen is.
Sale ligt zo beetje aan het eind van 90 Miles beach..Het is een wat groter stadje en vandaar hebben we alle berichten voor het Webblog verzonden bij een internet café.
Dus we zijn weer helemaal bij. We hebben daar een wandeling in een park gemaaktmet prachtige vogels die daar huisden bij een meertje, we zijn om het meertje gelopen en er was ook nog een klein wild parkje. Daar hebben we nog Pauwen gezien en Wallibies.
Toen de Camper weer in en zijn naar een Camping gereden in het stadje Sale.
Deze stadjes lijken bijna allemaal op elkaar, typish Engels, je waant je af en toe gewoon in Engeland.
Ook de sporten die ze hier doen, paardrijden en paarden race, honkballen, honden race kanoën, cricket en nog meer van die Engelse sporten.
Ook de oudere mensen doen hier nog aan een sport een soort Jeu de Boulle. Ze hebben dan allemaal witte kleren aan. Bejaarden huizen heb ik nog niet gezien onderweg misschien zijn ze er wel maar niet zoals bij ons, ik heb een keer een Eldery Community gezien, mischien was dat wel een bejaarden tehuis.
Je ziet de mensen wel met een rollator lopen maar dan doen ze nog gewoon hun boodschappen hoe moeilijk het ook gaat. Deze keer niet zoveel te vertellen niet veel meegemaakt in dit gebied Gippsland .
Het lijktop de Nederlandse kust zee en duinen.
31 Maart.
Hallo Bloggvrienden.
Al weer 4 weken onderweg vandaag wat gaat de tijd snel de helft zit er al op.
We zijn vandaag gearriveerd in Bairnsdale niet zover van Sale af.
Het was onze tweede bewolkte dag daar moesten we even aan wennen geen zonnetje toen we vanmorgen opstonden. Het is dan ook de hele dag bewolkt gebleven .
We zijn richting kust gereden en naar een wildlife park gegaan om kangoeroe`s te spotten.
Dat is gelukt we hebben ze gezien niet de kleintjes maar de grote, prachtig gezicht als je die beesten ziet huppelen, ze springen inderdaad over de afzettingen van de boeren en die zijn toch al gauw een anderhalve meter hoog.
We hebben ook de kerk bezocht, een Roomse kerk de grootste in dit gebied.
Het was een Barrok kerk dat verwacht je hier helemaal niet, heb er mooie foto`s van gemaakt.
Ja en wat doe je met een bewolkte dag en veel wind aan zee???? niet veel dus maar weer een Camping in Peynesville gezocht en daar staan we nu.
Heb de was gedaan en die is ook weer schoon kunnen we er weer even vooruit.
Goede wasmachines en drogers op de Camping voor drie en een halve Euro heb je alles schoon en droog.
Toen ik terug kwam van het douchen na het eten gingen de vogels in de bomen heel erg tekeer en de parkieten krijsten of er wat te gebeuren stond, nou dat klopte wel.
Het is 8 uur in de avond en het regent en stormt.
Dit is de tweede regenbui in die 4 weken maar nu dan met wind er bij, hopen maar dat het morgen over is.
We willen namelijk morgen vroeg naar een eilandje over varen en daar heb je een Koala bos en ook Kangoeroe`s, dus hopen maar op goed weer dat het vannacht allemaal van de lucht waait .
De Australïer zegt je kan 4 jaar getijden op een dag hebben nou dat is dan de eerste dag dat we dat mee maken.
Zoniet dan vervolgen we onze reis maar weer verder en gaan dan weer een berg gebied in.
Ja de laatste 2 dagen zijn niet zo spannend geweest en dan heb je ook niet veel te vertellen.
We waren op het schiereiland Peninsula Mornington en hebben het eiland rond gereden.
We vonden het niet zo denderend teveel toeristen leek Zandvoortwel en zo was bijna de hele kust half Melbourne was er.
Dus we zijn de volgende morgen vertrokken naar Philps Eiland.
27 Maart.
Ook Phillip Eiland is een grote trekpleister voor surfen en zwemmen en uitgaan. Cowes is het grootste stadje van dit eiland en daar zijn ook de meeste Campings.
Alle jongelui waren weer weg want de scholen waren weer begonnen dus lekker rustig.
We hebben eerst even wat boodschappen gedaan en we waren weer goed bevoorraad want je weet maar nooit in dit land.
We zijn toch even gaan kijken naar de dwerg pinguïns die de avond er voor aan wal waren gekomen ze zijn 33 centimeter.
De jonge pinguins waren nog aan wal die gaan niet mee om te vissen ze worden dan weer in de avond gevoed als de kolonie pinguïns terug komen. We konden ze dan ook gewoon fotograveren en filmen bij de Nobbies. De meeste zaten in holen in de duin maar er waren er ook die stonden te wachten op voer van de ouders dus dat was erg leuk om te zien.
Daarna zijn we naar de andere kant van het eiland gereden en daar was de hoogste top en hebben daar nog koffie gedronken.
We hadden ook even de tank gevuld met Diesel en ik was de ramen aan het lappen bij de benzine pomp. Komt er in eens een man op ons af en begon een praatje in het Nederlands.
Nou wij vroegen gelijk of hij ook met vakantie hier was, nee dus hij woonde hier.
Hij vertelde dat hij op het Schiereiland Penisula Mornington had gewoond en dat hij nu op Phillip Eiland woonde.
.Dat beviel hem uitstekend goed geld te verdienen,KASSA.
Hij was een Belg vertelde hij ons en woonde al 34 jaar in Australie.
Nou dat hij een Belg was dat hoorde we nog goed totaal niet verengelst hij sprak ook nog goed Vlaams.
Hij vertelde ons dat hij een golf tuintje voor de kinderen had en een waterafschuif.
Nu wisten we niet wat dat was.en ik vroeg hem is dat, iets waar je de boten in zee kan doen.
Neeeeeeeeeeeeeeeee dat was voor de kinderen!!!!!!!! Ik goed na denken dus want het was een Belg en ja hoor had hem door, het was een waterglijbaan.
En het was een goede business want ze moesten direct betalen en wat wilde je nog meer volgens die Belg. Terug in de auto moesten we toch wel lachen om dat vlaamse taaltje en dat nog naar 34 jaar. Ik had hem eigenlijk ook moeten zeggen dat ik mijn ramen aan het kuisen was, dat betekent in Vlaams schoonmaken.
Wat ook zo leuk is aan de mensen hier die je spreekt dat ze zo`n commentaar hebben op de buitenlanders die er allemaal wonen net zoals bij ons, ze vergeten zelf ook dat ze ooit vroeger uit het buitenland zijn gekomen of althans de voorouders.
Heb tot nu toe nog geen echte Australier gezien en dan bedoel ik de echte de Aboriginal.
We zijn op het eiland naar het KoalaPark gegaan, daar kon je alles lezen hoe de dieren leven en hoe de jonge groeien in de buidel, en natuurlijkwaren er plenty Koala Beren in de bomen daar.
Ze hadden een hoge stellage gemaakt een soort voetpad dat je al bijna in de boomtoppen liep en dat je ze goed kon zien. Nou we hebben genoten zo leuk.
In het park had je ook nog een trail en die hebben we ook gelopen en kwamen nog een soort grijze leguaan tegen was wel eng om te zien leek net een vette slang, dat dachten we ook eerstmaar het geval had kleine pootjes. Heb het allemaal gefilmd en op de foto gezet.
Toen weer terug naar de Camping en even naar het zwembad. De eigenares van de Camping was geboren in Amsterdam en met5 jaar verhuisd, ze had haar moeder nog bij haar inwonen en die sprak nog geen goed Engels het zelfde als wij met de oudere Turkse en Marrokaanse mensen hebben, alhoewel ze wel vertelde dat het toen al verplicht was Engels te leren toen ze daar aan kwamen. Ze was op de Herengracht geboren, nou als je nu daar een woning hebt ben je rijk de miljoenen pandjes van weleer.
Bij het zwembad was ook een verwarmd Bubbelbad, dus wij er in, liggen we lekkerte bubbelen zien we in eens dat het een prive bubbelbad was, je moest namelijk betalen, dollars in een automaat gooien en dan bubbelt die 6 minuten voor je. Dus de vrouw met haar 2 zoontjes die daar al in zaten hadden dat bubbelen betaald.
Wij gelijk ons verontschuldidigd maar het was niet erg zei ze, ja dat zou ik ook zeggen.
Toen alles uitgebubbeld was wilde een van de kinderen meer bubbelen maar moest het van zijn zakgeld betalen, toen heeft Berthus even dollars gepakt en hun 2 dollars gegeven konden ze nog 2 keer.
Ja en zo gaat er weer een dag snel voorbij en we hebben nog steeds mooi weer.
We gaan nu naar bed en hopen morgen gezond weer op.
28 Maart.
HetPhillip Eiland verlaten en we zijn naar het WilsonsPromontoryPark gegaan
Dat is een groot WildLifePark. Nu moet ik jullie eerst even vertellen dat er in 2005 een grote brand is geweest en is 18 kilometer bos afgebrand. We hebben daar in het park een dia show van gezien van de brand. De mensen die op de Camping stonden hebben ze allermaal geevacueerd langs de Tidal rivier dat ligt bij de Camping.
Ze zijn daar opgepikt met een Helicopther en in veiligheid gebracht, meer dan 500 mensen. Ze hebben de Camping nog kunnen redden maar er was veel verbrand zoals de loopplanken langs en over de Tidal rivier het is daar namelijk een moeras gebiednet zoals een mangrove bos.
Alles is nu weer herstelt ze zijn met man en macht bezig geweest om dat zo snel mogelijk klaar te hebben voor 2006.
Dat is ook prima gelukt, wat er weer aangeplant moest worden is dan ook gedaan en alles is weer groen alleen de hoge bomen zijn zwart daaraan kan je zien dat er brand is geweest maar onder de bomen is alles weer groen zoals daarvoor.
Denk nou niet dat alles kaal was want hetPark is zo groot18 KM is niet veel op een gebied van 50 KM lang.
We hebben wild gezien hoor, het begon al goed toen we net onze stoelen buiten hadden gezet en we wat pinda`s wilde doppen werden massaal aangevallen door een troep parkieten en niet van die kleintjes, ze sprongen op ons hoofd handen en tafel en voeten enz. Eerst schrok ik mij dood maar later vonden we het hardstikke leuk.
Ze waren dan ook niet meer weg te krijgen, toen kwamen er ook nog een soort zee meeuwen aan die ook begonnen te krijsen die wilde ook pinda`s maar die vlogen gelukkig niet op ons, we waren namelijk al bekrast door al die scherpe pootjes van die parkieten. Heb alles op de film en foto`s. Jullie zien dat later wel op het blog.
We hebben namelijk geen verbinding dus ik tik het allemaal wel maar we moeten wachten op een goedeverbinding en die hebben we nog steeds niet. We zijn ook niet te bereiken via de telefoon. Toen het in de avond donker werd heb ik een appeltje voor de Caravan gelegt om wat beesten na de Caravan te lokken.
Nou dat was gelukt, op een gegeven moment komt er een Familie boskatten onder de struiken vandaan ik weet de naam niet lijkt op boommarters, je ziet die dieren bij ons in de dierentuin het zijn nachtbeesten, lijken op een kat maar dan met een spits gezichtje, nou dat was spannend om te zien. Twee tellen later komt er eern groete WOMBAT aan.
Dat is een beest die lijkt op een grote big maar dan met zachte haren en een berenkop.
Ik na buiten toe want dat moest op de foto en het is mij gelukt, ik moest het op goed geluk schieten want ik zag niks door de lens want het was donker.
Al met al een spannende avond, en ik heb ze ook brood gevoerd.
Het voederen is ten strengste verboden maar ja je mag ook niet plassen achter de kerk he!!!!. Ik dacht een appel kan geen kwaad en een gezonde bruinen boterham moet kunnen.
Nou Dikkie is die avond tevreden naaar bed gegaan, ik had wild gezien.
De volgende dag hebben we een grote trail gemaakt over de bergen naar een inham in zee, het was prachtig zo mooi wit strand en grote keien en een prachtige begroeing en mooie paadjes waar je op liep. In die baai had je grote golven die op die grote keien kwamen.
Er stond daar ook een gedenkteken dat er 2 jongens die daar op de keien hadden gestaan verdronken waren toen ze door de golven mee zijn gesleurd dus dat kan ook nog gebeuren, je had daar dan ook onverwachte grote golven enr werd ervoor gewaarschuwd.
We zijn weer terug gewandeld en hebben onze boterham gegeten en wat gerust en zijn daarna met een tweede wandeling begonnen.
Berthus op zijn sandalen,, wat was er namelijk gebeurd hij verloor zijn zool van zijn bergschoen en ook bijna de hak, ik heb krom gelegen van het lachen.
We hadden onze bergschoenen al en tijdje niet meer gedragen en we denken dat het rubber uitgedroogd was.
Dus morgen nieuwe bergschoenen kopen voor Berthus dan kan hij weer goed lopen.
Morgen vertrekken we richting Yarram dat ligt in Gippsland ofwel The Prom Country.
Daar heb je de 90 Miles Beach dat heb je ook in Niew Zeeland, dat is een strand van 90 kilometer lang.
Dus ik zou zeggern tot de volgende story van Dikkie en Berthus.
Ik had jullie vertelt van die Nederlanders die al voor de 5 keer in Australie waren.
Die hadden dus meer ervaring dan ons en vooral met het wildlife.
We zaten die avond in de Caravan toen de vrouw op ons raam tikte, we moesten buiten komen.
Ze haddden een Possum bij de boom zitten naast hun Caravan.
De man scheen met zijn zaklantaarn en liet ons het beest zien.
Ze lokte hem uit de boom met een appel en daar kwam hij of zij op af.
Dat beest ziet er uit als een grote kat maar dan met een muizen snoet.
Ze vertelde dat hij overdag in holen in een boom zat en dat het een nacht dier was.
Het was voor ons erg interresant omdat te zien.
Heb er geen foto van kunnen maken jammer genoeg.
De volgende dag zijn wij richting Anglesea gereden.
De bergen waren begroeid met regenwoud en de weg lag hoog op de berg en we hadden weer een prachtig uitzicht op zee.
We zijn halvewege gestopt om een trail te maken naar een waterfall, dus bergschoenen aan en water mee want het was heet.
Komen we daar met veel klimmem en afdalen staat de waterfall droog.
De man die ons vertelde dat er te weinig regen viel de laatste 3 jaar had toch gelijk, normaal was dat een gigantischewaterfall.
Het was ook bloedheet in dat bos de vochtigheidsgraad was hoog. Het heet ook niet voor niets regenwoud.
Toen weer verder gegaan en op de Camping terecht gekomen in Anglesea.
Het was een complete dorp,er waren veel toeristen aan de kust allemaal voor het surfen en zwemmen.
De baaien zijn daar zeer geschikt voor en ongevaarlijk en hebben hoge golven.
We hebben ook ondekt dat de mensen die wat meer te besteden hebben aan deze kust zitten. Veel vaste staanplaatsen grote Caravans en 4 wheeldrives, we kijken af en toe ons ogen uit Het is namelijk maar 2 uur rijden van Melbourne, vandaar al die mensen.
Gelukkig stonden we er maar 1 nacht in het Camping dorp.
Voorde rest hebben we niet veel meer meegemaakt die dag.
Alleen toen ik me ging wassen in de morgen verdwaalde ik kon de Camper niet meer terug vinden.
Ben toen op het geluid van de vogels afgegaan die in onze buurt zaten te fluiten en toen zag ik de Camper weer dat gebeurd mij nog wel eens als ik te ver van het toilet afzit.
Je doet zoveel Campings aan dat je de orientatie kwijt bent en vooral in het donker, en je moet er ook Dikkie voor heten.
25 Maart.
Weer verder getrokken richting Melbourne.
Wat een drukte op de weg iedereen ging weer naar huis de 2 weekse vakantie was voorbij.
Leek wel of we weer in Nederland waren 3 baans wegen allemaal richting Melbourne.
Dus het was goed opletten toen wij de stad in kwamen om de goede afslagen te nemen want wij gingen richting het schiereiland MorningtonPeninsula
Melbourne is een mooie stad met een grote brug waar je over heen gaat en veel groene tuinen en parken, we zagen maar een paar hoge flats daar zullen wel kantoren in zitten.
De kerken zijn typisch Engels en de oude gebouwen en de trams..
Mortnington Penisula schiereiland bestaat uit veel wijnbouw en groene kust begroeing.
Ook hier was het nog hardstikke druk met toeristen maar low budget je zag het verschil in luxe. Dit schiereiland ligt direct onder Melbourne.
Hier komen veel dag toeristen het is maar een uur rijden en je bent ook snel aan zee.
Er zijn hier dan ook haast geen Campings . We hadden niet veel keus, we zijn wel naar het groene gedeelte gereden een beetje in een rustig gebied en staan nu op een Camping in de buurt van Somerville aan de kust.
Morgen rijden we het Eiland nog even rond en dan hebben we het hier wel gezien denk ik veel te druk onze bedoeling is dan om naar PhilipsIsland te gaan. Daar hebben ze een pinguin kolonie.
Die beesten komen daar in de avond aan land en je mag ook geen foto`s maken.
Dus ik denk niet dat we dat gaan doen. We hebben in Zuid Afrikapinguins gezien een groter soort die gewoon de hele dag op het strand staan en in zee vissen.
Je kan ook dolfijnen spotten en met ze zwemmen, maar dat hebben we al eens gedaan in Nieuw Zeeland, dan blijft er ook niet veel over misschien een mooie wandeling.
We hebben nu ruim 2000 kilometer gereden en zitten weer in de bewoonde wereld.
We hopen dat het straks weer lekker stil is want dat is toch wel relaxt.
De Australiesche wijn is duur had ik nooit gedacht er is zoveel wijnbouw hier.
Voor de goedkoopste fles wijn betaal je hiet 6 Dollar maar dat is bocht.
Geef mij de Franse wijn maar voor 4 Euro is beter te drinken dan hier.
We zijn nu alweer 3 weken onderweg de tijd gaat snel, we zijn helemaal gewend aan de Camper en kunnen ons al bijna niet meer voorstellen dat we ook nog een huis hebben, we voelen ons thuis in ons hokkie.
Nou lezers ik ga stoppen nog even mijn boek uit lezen en tot het volgende bericht.
Doeiiiiiiiiiii op zijn Hollands
Dikkie en Berthus.
Even een extra groet aan mijn zus Wilma en Jan en Finy mijn schoonzus.
Finy ik heb ereen nieuw deuntje op gezet anders raak je in de stress van die songs.
Groetjes Dikkie.
Groetjes van Berthus aan zijn moeder en broers en zuster.
We zijn van uit Port Cambell waar we een nacht zijn geweest naar Gellibrand gereden dat is wat het binnenland in.
De reis ging eerst weer langs de kust en hebben daar de 12 Apostelen bekeken.
Jazeker we hebben ook Apostelen in Australie.
Deze Apostelen waren alleen van steen en stonden in de zee.
Het is een van de populairste bezienswaardigheden aan de kust.
Dromme dagjes mensen komen daar naar toe, we vonden het leuk om te zien maar we hadden wel mooiere rotsformaties gezien aan de kust.
Daarna zijn we het binnenland in getrokken en waren blij effe geen zee meer te zien.
We kwamen door prachtige heuvels en bossen.
We gingen via Lavers Hill, daar waren watervallen plenty maar alleen stonden ze droog er valt niet genoeg regen dus alleen droge stenen en geen water.
Toen zijn we aangekomen in Gellibrand, daar was een Camping.in the middle of nowhere
De vrouw die ons inschreef vertelde dat haar man uit Nederland kwam long time ago
Er was een zwembad en het was er zo rustig dat we er een dag zijn blijven staan, de temperatuur was 30 graden en we hebben een dag geluierd alleen gezwommen en een boek gelezen. Er waren nog geen 20 mensen op de Camping. Alleen wij waren in het zwembad wat een luxe.
De volgende morgen zijn we weer fit en fris verder gereden naar het schiereiland van CapeOtway. Een prachtig natuur park en veel Eucalyptus bomen. Dit park mondt uit aan de zee.
We gingen naar de vuurtoren en passeerde daar een Kleine Camping.
Nou vuurtorens hadden we al genoeg gezien we zijn omgedraaid en naaar de Camping gegaan midden in het natuur park.
Caravan neer gezet boterham gegeten de bergschoenen aan en we hebben een trail gelopen naar de zee.
We kwamen onder weg 7 Koalabeertjes tegen die in de bomen zaten, en ook niette vergeten de grote parkieten en de papagaaien alles zo maar in het wild. De bergschoenen waren ons aangeraden vanwege de slangen die hier veelvuldig voorkomen.
Moest dus van Berthus weer voorop lopen om de eventuele slangen te verjagen. Nou dat vind ik geen problem ben niet zo bang. Een slang is eerder weg dan je denkt, elke keer hoorde je ritselen, heb er maar 1 gezien, een kleintje. Voor dat ik de camera had was hij al weg.
De wandeling was very heavy veel mul zand en scherpe stekels van bepaalde struiken.
Maar goed we zijn naar ruim een uur toch aan zee beland het was steeds afzakken vanaf de Camping. Je moet het zo zien je komt eerst door een bos, en dan kom je in duin gebied.
Maar toen weer terug dat koste iets meer moeite, klimmen dus door het mulle zand, had dan ook af en toe zere kuiten.
Terug op de Camping was het dan ook goed uitrusten met een potje bier dat hadden we wel verdiend. Onze buren waren Nederlanders die bezochten al voor de 5 keer Australie en waren weg van het land, nou wil je alles zien dan kan dat ook niet in 2 maanden dan moet je inderdaad vaker terug.
Ze gaven ons nogwat adviesen voor mooie parken en Campings en waar veel Kangoeroe`s waren. Dat zullen we dan ook zeker gaan doen.
In onze boom bij de Caravan zitten 2 Papagaaien hardstikke leuk een boom er naast een Koalabeer.
We vinden het nog steeds stil op de weg, zo anders dan in Nederland, wat wonen we daar toch op een kluitje.
Maar ik zou niet willen ruilen hoor ik vind het te stil en zou mijn eenzaam voelen hier in een dorp Als je bij een Supermarkt komt in een iets groter dorp dan zie je al die vrouwen kletsen met elkaar voor de deur, alle nieuwtjes worden uitgewisseld , van heb je het al gehoord BLA BLA BLA. Net zo als vroeger bij ons, hier valt het mij weer op.
Het weer is prachtig maar aan de kust koelt het in de avond behoorlijk af, in het binnenland niet daar heb je wat zoelige avonden en kan je langer buiten blijven zitten, echter aan de kust als de zon weg is wordt het koud en ga ja naar binnen. We hebben dan ook ons kacheltje af en toe aan.
Morgen moet ik eerst gaan shoppen zo gauw we een supermarket zien, ik ben los moet van alles weer inslaan.
Het vlees is lekker hier en de vis en ook de sla je kan alles zo kant en klaar kopen de dressing alles zit apart in een zakje verpakt bij de sla, en je hebt veel soorten sla.
Ik koop gekookte krieltjes in blik lekker gemakkelijk kan ze ook bakken of gewoon eten.
Als je een brood koopt is het na een week nog vers, hoe dat kan!!!! Geen idée.
Dat brood word zo gemaakt voor de mensen die maar eens per week of langer geen boodschappen kunnen doen omdat ze zover weg wonen van de bewoonde wereld vandaar dat het zolang vers blijft, ik denk meer olie of vet er in.
Ik ga nu eindigen , morgen vertrekken we naar ApolloBay.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Even een persoonlijk berichtje.
Chris Cindy Alette en Michiel, alles goed met jullie?
Zoals jullie kunnen lezen vermaken Pa en Ma zich uitstekend.
We lopen alleen een beetje achter met het blog .
Ze lopen hier nog achter met internet en connectie voor de GSM.
Misschien straks in een wat grotere plaats dan kunnen we weer wat meer foto`s plaatsen .
Alie bedankt voor de mail, leuk dat je ons volgt.
Jij bent er al een keer geweest dus je weet hoe het is hier en de sfeer.
Nely wens ik een prettige vakantie toe in The Gambia .
Aftellen nog een aantal dagen. Doe ze de groette van mij.
Voor Bea is het ook aftellen voor dat ze weer naar The Gambia gaat.
Succes allemaal en tot weerzien.
Irma bedankt voor je mail,
Je had ook in The Gambia moeten blijven vanwege het goede weer.
Back to the Roots.
Aramata bedankt voor je mail.
Was het leuk op de Duitse Beurs, hebben je voeten het nog uitgehouden?
Vandaag zijn we in de Staat Victoria aan gekomen20 Maart .
Hier begint een van de mooiste kust route van Australie The Great Ocean Coast.
Het word nu ook wat drukker met toeristen die ook stoppen voor de mooie uitzichten op zee. Er zijn prachtige rotsformatie`s die door de regen en de wind ontstaan zijn.
Prachtige bogen, Arch noemen ze dat hier. We kwamen ook bij de London Bridge dat zat vroeger nog aan elkaar en is nu ook door de helft gebroken een prachtig gezicht.
Voor jullie lijken deze berichten steeds het zelfde maar we doen de kust route.
Je moet het zo zien om de paar kilometer stop je weer want dan staat er een bord dat er weer een mooi uitzicht is.
Soms kan je er een wandeling maken en soms niet dan heb je alleen een uitkijk punt.
Vanmorgen toen we in de Camper reden en de radio aan hadden staan hoorde we ineens Nederlands praten. Tot onze stomme verbazing hebben ze hier elke Maandag morgen een uurtje uitzending voor de Nederlandse Emigranten.We moesten lachen om de muziek.
Deze muziek wordt bij ons niet eens gedraaid op de radio allemaal plaatjes van onbekende zangers, je weet wel van die smartlappen muziek.
Nostalgie zullen we maar zeggen Gert en Hermien Timmermans. De vogeltjes dans draaiorgel en liefdes liedjes. Liedjes uit de jaren 50 en 60.
Er werd nog vertelt dat Jantje uit Volendam een Award had gekregen.
Ze vertelde ook nog op de radio dat het in Nederland zo koud was voor de tijd van het jaar en dat de mensen meer moesten stoken en dat kosten wel 120 EURO zijn.
We vonden het wel grappig, dus heimwee hoef je hier niet te hebben want je blijft goed op de hoogte en dan te bedenken dat je aan de andere kant van de wereld zit.
We zitten nu in Port Campbell ook een toeristen plaatsje.
De Campings lopen rond 4 uur in de middag vol, wil je een leuk stekkie in de zon hebben moet je zorgen dat je wat vroeger bent. De meeste plekken hebben schaduw.
Je ziet de Australiese mensen niet in de zon zitten die gaan in de Caravan.
Wij zetten de tafel en de stoelen buiten en zitten lekker in de zon.
Als ze langs komen zeggen ze altijd, You enjoy the sun???? Yes we enjoy it.
Ze zullen wel denken die gasten zijn gestoord die zitten in de barende zon.
Maar wij zijn Hollasnders he en houden van de zon.
We zijn dan ook al bruin maar we smeren wel factor 30 op onze huid anders verbrand je hier te knetter. En je moet elke dag smeren want vergeet je het dan ben je alsnog verbrandt.
De lucht is hier heel schoon en dan zeggen ze dat Australie een Ozon gat heeft.
We spraken een man vanmiddag die vertelde dat het veel te droog was, er is in 3 jaar niet meer genoeg regen gevallen, ook hier hebben ze last van de verandering van het klimaat, bij ons te koud hier te heet en te droog.. Morgen word het weer30 graden ze voorspellen voor de rest van de week warm weer, niet teveel wind.
Nou van ons mag het, wij komen toch al uit een regenlandje, maar voor hier zou het beter zijn.
De vlees prijzen stijgen het land is te droog ze moeten vee af laten slachten. Je kan het ook zien haast geen groen gras.
Wat mij wel opvalt een boer die investeerd heeft een watervoorziening op zijn land, je weet wel zo`n apparaat dat het halve land bedekt en besproeid. Je ziet dat bij ons ook in Nederland als het erg droog is.
Hier is dat een uitzondering want zo`n instalatie zal heel wat kosten, het water moet opgepompt worden en wij halen het uit de sloten.
Als je op de weg rijdt zie je aan de ene kant groen gras van de rijkere boer en aan de andere kant verdord gras of alles is kaal.
We zien ook schapen die heel mager zijn gewoon zielig zou bij ons niet acceptabel zijn dan hebben we gelijk de dieren bescherming op ons nek zitten.
Je ziet veel soorten koeien maar ook ons Friese stamboek vee, zal wel van de Hollanders zijn die hier boeren. De Engelse hebben veel Yorkshire koeien.
Dan heb je ook nog alleen de vlees koeien niet alles is melk koe.
Heb nou na ruim 2 weken wel gezien dat de Australieer het niet slecht heeft.
De campers zijn groot en de auto`s ook, kleine auto`s zie je hier haast niet allemaal 4 wheel drive, dat moet ook wel als je er een compleet huis achter hebt hangen.
We hoorde ook dat de mensen die gepensioneerd zijn hun huis verkopen en dan een grote auto en Caravan kopen en de rest van de laatste jaren daar in wonen en trekken net zo als de Amerikanen dat doen. Het land is zo groot je trekt gewoon met het goede weer mee.
Een camping overnachting kost gemiddeld 14 EURO.
Er zijn ook mensen die kamperen vrij langs staanplaatsen aan de kust dan betaal je 4 Dollar maar dan heb je geen stroom, er is wel een toilet en soms ook een douche.
Nu hebben ze hier overal openbare toiletten langs de weg en in de dorpen alles super schoon en toiletpapier, we zouden in Nederland dat ook eens moeten hebben, maar ik denk ons landje is er te klein voor.
Er staan ook grote borden aan de weg voor de truckdrivers dat ze op tijd een NAP moeten nemen en met teksten als je ogen gaan druppelen moet je stoppen en nog meer van die kreten, soms angst aan jagend.
Wij vinden het maar raar er is amper verkeer op de weg alleen rond de steden is het even druk maar lang niet te vergelijken als bij ons. Heb hier nog geen file gezien.
Berthus vind het dan ook heel relax om hier te rijden. Het is wel links rijden maar dat went snel zegt hij. In die 2 weken hebben we maar 2 foutjes gemaakt met het oprijden van een weg dat we per ongeluk rechts gingen dus dat valt nog mee.
We rijden op zijn hardst 80 KM als we even op willen schieten. Het maxium is hier 110 KM.
Heb nog iets leuks gezien, jullie kennenn de Mac Donalds welThe Drive In, waar je van uit je auto een bestelling kan doen. Nou dat hebben ze hier ook, maar dan voor sterke drank. Je rijdt langs een wand van sterke drank en doet je bestelling en het word netjes in een doos of een zak gedaan.
Je ziet ook borden in de straten in het dorp dat je niet in het openbaar mag drinken.
Kan het mij wel voorstellen, op de camping zie je mensen lopen met een bierfles in de hand of een wijnglas en daar gaan ze gewoon mee wandelen.
Ik denk dat er veel alcohol gedronken wordt hier, vandaar al die bierbuiken van die mannen.
Heb nog een nieuwtje!!!!
Op de toiletten hangt een ijzeren buis waar je de naalden in kan doen als je je zelf gespoten hebt vanwege de suikerziekte, dat komt namelijk heel veel voor hier de mensen zijn te dik, dus hebben allemaal suikerziekte.
Zullen wij dat ook in de toekomst hebben in Nederland?
De Australiër wandelt niet en fietst niet die doet alles met de auto het zelfde als in Amerika. Sigaretten koop je hier per doos van 50, maar die worden niet zo uitgestald als bij ons die liggen in een laatje daar moet je om vragen of je effe mag kijken wat ze hebben. Wat een contrast he drank aan de weg en sigarretten verstopt.
Je hoeft als je wilt ook zelf niet te koken alles kan je kopen bij The Take Away, even in de magnetron en klaar is Kees.
Veel meer kant en klaar voedsel als bij ons, we lopen achter alhoewel wij de laatste jaren ook al heel wat hebben maar dat is niet te vergelijken met hier.
En dan de kerken zijn bijna allemaal expositie ruimtes geworden net zoals bij ons, zolang het de mens goed gaat bestaat er geen behoefte meer om naar de kerk te gaan.
Je moet bedenken een eeuw geleden werd eerst de kerk gebouwd en dan pas je huis toen was het nog belangrijk maar nu is dat ook over.
Zo dat was dan weer een stukje cultuur van Australie, maar ik heb nog geen Aboriginal gezien.
Als ik er een tegen kom dan horen jullie dat nog wel van mij.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
Dan nog even een persoonlijk berichtje.
Nely van Harte Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon Johan.
We zijn inderdaad een dagje blijven staan in Port Fairy.
Een schattig havenplaatsje met een leuke haven.
Er was een klein eilandje waar je naar toe kon lopen via de haven en een brug over dan kwam je in een birdlife area en prachtige strandjes.
Hier waren hoge golven en de surfers haden dus veel plezier.
Surfen op zo`n plank is een sport apart, ik denk dat je dat zo maar niet even onde de knie hebt.
Je zag hele gezinnen op de plank staan.
Wat je ook veel ziet dat hele familie`s vissen is hier ook een nationale sport.
Wij hebben ons maar bij het wandelen gehouden en genoten van de prachtige witte zand stranden en de vogels. De wandeling was ruim 2 uur.
Terug in het dorp wilde we even naar het Internet want we hadden een winkel gezien waar ze een aantal computers hadden staan. We hadden er ons op verheugd om alle twee even wat te schrijvenen onze foto`s in te pluggen.
Ik wilde namelijk wat persoonlijke mails schrijven. Tot onze stomme verbazing was de winkel dicht en de rest van het dorp was ook al uitgestorven. Op Zaterdagmiddag sluiten ze hier. Dat weten we dus ook weer voor de volgende keer.
Terug naar de Camping en uitgerust van de wandeling.
Ja en dan is de dag weer zo voorbij.
Morgen vertrekken we naar Towerhill.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
19 Maart.
Hier zijn we weer,
Vanmorgen vertrokken uit Port Fairy en naar Tower Hill gereden.
Het was maar een klein stukje.
Tower Hill is een oude Vulcanische Krater.
Om die krater is het begroeit met Eucalyptus bomen volgens de folder moest er veel wildlife zijn en waar Eucalyptus bomen zijn daar zijn ook Koalaberen want die leven in deze bomen.
Camper geparkeerd brood in de rugzak en een wandeling uitgezocht dat boven op de bergen uit kwam. We hebben inderdaad Koalaberen gezien zo leuk en ook ondekt dat de mannetjes apart zitten in een andere boom en die zijn ook veel groter dan de vrouwtjes.
We hebbenheel wat foto`s gemaakt en gefilmd, het is ook zo leuk omdat te zien die kleine beertjes en vooral als ze een jongen bij zich hebben. Ze blijven ook gewoon zitten waar ze zitten en lopen niet weg, dus je hebt alle tijd om het rustig te bekijken.
Op onze route kwamen we ook nog 2 Kangoeroe`s tegen, en voor de rest veel vogels, parkieten en andere soorten.
We hebben in het park 2 verschillende wandelingen gemaakt.
De mensen hier die we in de nationale parken tegen komen wandelen nietmaar komen voor de picknic met koelboxen vol vlees en bier.
Ze braaien wat af hier, we staan er wel eens naar te kijken om 12 uur in de middag zitten ze al te schaften, hoe krijgen ze het naar binnen.Best wel raar maar dat zal wel bij de cultuur horen. Zo valt het ons ook op dat ze niet douchen in de avond, vinden we ook gek, hun doen dat alleen in de morgen neem ik aan, dan zie je wel eens wat mensen naar de douche lopen.
De Campings zijn super schoon hier, maar er zijn strenge regels, je hebt van niemad overlast.
Daarna zijn we naar Warrnambool gereden en hebben een camping gezocht.
Het weer was prima niks te klagen.
We zitten op een Camping waar bijna alleen Cabins staan dus niet zo echt in de natuur of aan zee, dus morgen vertrekken we hier.
De kinderen hebben hier in dit district nog een week vakantie, een vervroegde paasvakantie i.v.m. de common wealth spelen in Melbourne.
De meeeste mensen zijn vriendelijk als buurtjes op de camping, willen even weten wat je van Australie vind en geven adviesen wat we allemaal nog moeten zien.
Morgen beginnen we aan de Great Ocean Road dat is ook langs de kust maar het landschap zal nu gaan veranderen in hogere bergen en meer groen en parken.
Vandaag alweer 2 weken weg wat vliegt de tijd voorbij.
Vanmorgen wat uitgeslapen en toen weer verder gereden.
Het weer was weer prima lekker zonnetje geen wind.
Omdat we toch langs de kust reden zijn we naar een kaap gegaan en hebben daar gewandeld een trail van 3 kilometer.
Op de punt van de kaap stond de oudste vuurtoren.
We stonden er naar te kijken toen er een ouder echtpaar bij ons kwam staan en de man vertelde ons dat zijn bedovergrootvader de eerste man was die daar het licht bediende.
Hij was daar voor de eerste keer, hij vertelde ons dat hij eerst naar het dorp was geweest in het museum en de history had gelezen en de foto`s van zijn bedovergrootvader had gezien. Hij was dan ook zeer anthousiast aan het vertellen.
Deze man was naar Australie vertrokken uit Duitsland en trouwde met een Engelse.
Van het ene vehaal in het ander vertelde wij dat we uit Nederland kwamen.
We kregen gelijk goede adviesen wat wij allemaal moesten doen in Australie en wat we vooral moesten eten.
De vrouw vroeg aan mij of ik al Paye had gegeten.
Ik zij ja, maar vond het niet lekker, ik vertelde haar dat er spinazie in zat met kaas.
Foute boel dus ik had de verkeerde PAYE gegeten, ik had moeten nemen de PAYE met rundvlees en tomaten er in, dat was de goede.
Ze adviseerde ons ook om een bepaalde marmelade te kopen dat spicy was en dat het dun op je brood gesmeerd moest worden dat is ook typisch Australies net zoals wij hagelslag op brood eten of kip met appelmoes.
Als je dat meestal in het buitenland verteld walgen de mensen er van.
Na het gezellige praatje zijn wij weer verder gereden .
We kwamen door een gebied met veel Eucalyptus bomen waar de Koalabeer in huist.
Rond 1 uur zijn we gestopt voor de lunch bij een windmolen park.
Windmolens zie je hier haast nog niet dat is een toeristische atraktie.
De mensen stoppen en gaan kijken, er is een special bord waar alles geschreven wat de windmolens voor functie hebben.
Toen hebben we nog even boodschappen in geslagen want we moesten ook nog vis kopen voor het avond eten, geen lobster die was er niet maar een ander soort vis leek op kabeljauw weet de naam niet, maar het smaakte goed.
Daarna zijn we naar onze nieuwe camping gereden in Port Fairy.
Dit dorp ligt aan een rivier die uitmond in zee.
We hebben de rest van de middagbesteed aan een boek.
Als het weer morgen net zo goed is als vandaag dan blijven we hier nog een dag rusten en anders trekken we weer verder op.
Ik heb namelijk in het boek gelezen dat hier vlak in de buurt een natuurpark is met wildlife en dat wil ik graag bekijken en in wandelen.
Het is nu kwart voor 11 in de avond en Berthus begint te klagen dat hij lui is dus die wil naar bed, maar ik zeg altijd in bed gaan de meesten mensen dood, dus hij wacht nog maar even.
In het weekend zie je op de camping date er meer mensen komen die hebben een vaste staanplaats hier dus veel kinderen, door de weeks is het rustig alleen oude mensen zoals wij .
Moet nog even een leuk verhaaltje kwijt.
Gisteren avond toen we in de camper zaten hoorde we constant wat op het dak van de bus.
We hadden namelijk een mooi stekkie gezocht onder een boom.
We dachten lekker uit de wind en in de avond zon.
Ik zei tegen Berthus dat zijn beesten die in de boom leven en nu in het donker over onze bus lopen.
We hoorde steeds klats klats we konden het niet thuisbrengen.
Tot we vanmorgen gewekt werden door een luid gezang van vogels, vraag mij niet welke vogelsoort het was, maar een groot soort.
Die waren gisteren neer gesteken in die boom en hebben waarschijnlijk ook gedacht mooi stekkie en lekker uit de wind.
Nou toen we wakker waren en naar buiten gingen was onze hele camper onder gepoept door die rot beesten, vandaar dat geklats wat we hoorde, het zijn grote vogels geweest we konde nog amper door de ruiten kijken.
We zijn vertrokken van uit South End naar MountGambier.
De weg er naar toe was prachtig we kwamen door prachtige glooiende heuvels en heel bosrijk, dat was weer eens wat anders dan de kale vlaktes die je ook tegen komt.
In een dorpje Robe aan de LimestoneCoast zijn we gestopt.
Daar waren wat monumenten te zien en in de helft van de 19 Eeuw zijn daar duizenden Chinezen aan land gekomen om de toegangsbelasting te ontduiken, het waren illigale goudzoekers.
Tegenwoordig hebben tal van kunstenaars hun ateliers en winkeltjes in de oude huizen in de Smillie street.
Daarna zijn we verder gereden door een heuvelachtig landschap richting MountGambier.
MountGambier heeft zijn naam te danken aan een vulkaan die ongeveer 5000 jaar geleden uitgedoofd is.
In de krater bevinden zich nu 4 meren.
HetBlueLake is blauw maar 2 keer per jaar wisseld het van kleur in November en April.
Dat gebeurd binnen enkele seconden, van diep blauw naar grijs.
Ze zijn er nog steeds niet achter hoe dat komt.
Daarna hebben we bij een van de meren een wandeling gemaakt, het was een natuur park.
We hebben er mooie vogels gezien en uiteraard weer Kangoeroes maar dan hele grootte.
Het leukste was dat we er een zagen met een jonge in de buidelzak.
Ook weer de grote Emoes die zijn 1 meter 50 hoog lijken net struisvogels.
Ik vind dat zo mooi in de natuur, ik blijf fotograveren en filmen en zeker de dieren die zo maar in het wild lopen.
Wat ik wel erg jammer vind is dat er zoveel dode dieren langs de weg liggen.
De wat grotere auto`s hebben dan ook allermaal een beschermings bumper want een Kangoeroe is groot als je die aanrijdt.
Dat gebeurd meestal in de avond en nacht dan zijn ze aktief overdag zijn ze lui het is te heet dan.
We zijn toen weer naar de kust gereden en hebben een camping gevonden in het plaatsje
Port MacDonnell.
In de avond hebben we ons webblog bekeken maar dat gaat erg traag en dan is je avond zo om.
We slapen prima en we missen ons bed thuis niet.
Ik zou zeggen welterusten allemaal, als wij naar bed gaan staan jullie op.
16 Maart.
Goedemorgen,
Tot onze stomme verbazing regent het, dat hadden we niet besteld.
Stoelen nat die we buiten hadden laten staan.
We zagen nog wel een mooie regenboog maar daar was alles ook mee gezegd.
Op pakken die handel zeiden we tegen elkaar en rijden, we hadden namelijk een rustdag gepland, en waarom??????? Berthus wilde lobster eten en in dit dorp is de grootste lobster export van heel Australie.
Nou dat feest ging dus niet door, hij zal het vanavond moeten doen met een lapje varkens vlees.
Het volgende doel was Portland een wat groter dorp.
We hadden wat flinke buien onderweg, en toen knapte het op.
We zijn in Nelson gestopt en hebben bij een informatie bureau net zo als het VVV bij ons geinternet.
Tot onze stomme verbazing stond er en normale computer met alles er op en er aan.
We hebben de mails gelezen die ons gestuurd waren van onze kinderen Chris en Alette en van kennissen.
Er was ook een mail bij die verdrietig was, BEA sterkte toegewenst.
We hebben onze camera er in geplugt en konden onze webblog weer wat uit breiden kunnen jullie ook even mee genieten van de mooie natuur en de vergezichten.
Daarna zijn we verder gereden naar BridgewaterBay, daar waren zeehonden en je kon er een wandeling maken.
Het was weer prachtig te kijken op de blauwe zee en we klommen omhoog naar de top Stony Hill daar waren ook The Blowholes, dat zijn holen in de rotsen die ontstaan zijn door de golven die tegen de rotsen aan slaan. Ja mensen en dan is zo`n dag weer gauw om, wederom een camping gezocht maar nu midden in de stad Portland.
Die gaan we morgen eens even bekijken en dan als Berthus erg lief is koop ik alsnog lobster voor hem.
Portland is de grootste haven waar al het wol verscheept wordt.
De avond is alweer op de helft en ik ga nu een boek lezen.
Hier weer een berichtje van de Aussie`s uit Nederland.
We hebben gisteren een heerlijke rustdag gehad in Kingston.
Lekker uitgeslapen wat bekeken in het dorpje en even naar het internet geweest.
Nu stelt dat internet niet veel voor, we moesten naar een hotel en daar stond 1 computer, je bleef er geld in gooien want het koste elke keer een dollar voor 7 minuten.
We hebben even onze mails bekeken en zagen dat we leuke reaktie`s hadden van Nely en Aramata en Bea, Kees Gerard en Christian, en special voor min verjaardag.
Daarna hebben we koffie gedronken in een oud pandje wat vroeger het Court was geweest en lekker in het zonnetje gezeten, de hitte was voorbij en het was weer 25 graden.
Onze Camper stond aan zee dus een prachtig uitzicht.
We hebben een boek gelezen ,
Je zult wel denken die mensen hebben vakantie maar daar kan je ook moe van worden.
Je doet veel indrukken op de hele dag en je rijdt heel veel, dus vandaar een rustdag ingelast en dat zal nog wel eens meer gebeuren.
We hebben er nu zo`n 1000 kilometer opzitten.
14 Maart
Vanmorgen zijn we uit Kingston vertrokken en weer langs de kust verder gegaan, af en toe ga je een stukje het binnen land in en daarna zie je de kust weer
Soms zie je in een kwartier helemaal geen verkeer zo rustig is het hier..
Via Robe zijn we afgezakt naar Southend daar staan we nu.
Deze kust bestaat uit Lime Stone en is erg mooi, de zee geeft hele grote golfen hier met grote witte schuimkoppen en dat beukt tegen de rotsen aan, vandaar die uitgeholde rotsen.
We zijn om 3 uur gestopt het weer was te mooi om verder te rijden.
We hebben weer een mooi plaatsje gekregen met uitzicht op zee.
Op de campings staan alleen bejaarden mensen ( zijn wij niet hoor) wij zijn de jongste.HA HAHA.
Onderweg hebben we lekkere vis gekocht en dat heb ik vanavond gebakken.
Heerlijk alles vers hier en Berthus is er stapel op.
We proberen ook zoveel mogelijk gezond te eten want elke keer schrikken we weer van de dikke mensen die we hier zien en ook oudere mensen ze lopen niet meer ze waggelen.
Wat we niet kunnen laten is natuurlijk ons wijntje die wordt trouw om de dag gekocht in de SIPN and Save de drank Store.
De wijn is hier best te drinken doet niets onder dan de Franse wijn.
Ik wilde Nely even bedanken voor de mooie boeken die ze mijn heeft uigeleend van Afrika ik lees ze met veel plezier.
Verder was het een rustige dag en ik zou zeggen tot de volgende mail.
Van Second Valley naar Kingston, 11 en 12 maart 2006
11 en 12 Maart,
Hallo Allemaal,
Hier dan weer een berichtje van ons.
De terug reis met de boot ging voorspoedig en we hebben weer op de zelfde camping in Second Vally overnacht.
De volgende morgen vroeg op gestaan en verder gereden richting VictorHarbor en het stadje bezocht en boodschappen ingeslagen.
De kustweg is erg mooi steeds weer andere uitzichten en prachtige baaien.
Jammer dat we deze vegitatie niet in de bloei kunnen zien, maar als nog prachtig.
We zijn naar Wellington gereden om daar te overnachten.
We kwamen door wijn vally`s en uitgestrekte heuvels waar boeren hun schapen en koeien hebben.
We kwamen ook langs zoutmeren, dat zijn opgedroogde watermeertjes die nu droog staan.
Het was een lange dag voor ons en ik was moe, het was namelijk 37 graden en dat is wel effe wennen voor de Hollanders.
Nu hebben we gelukkig airco in de camper dus we konden goed slapen.
De volgende morgen zijn we wat later vertrokken en weer langs kust gereden.
Het was een beetje een saaie route door het CoorongNational Park wat erg dor en droog was. Het was benauwd en vreselijk warm.
We wilde vandaag niet zover rijden en wat vroeger in de middag stoppen om wat te rusten en een boek te lezen.
We hebben een camping gezocht in het plaatje Kingston.
We hadden nognet een plekje want de Australiërs hadden een extra lang weekend vanwege een of andere feestdag.
Het benauwde weer van vanmorgen monde uit in een fikse regen bui net toen wij arriveerden op de camping.
Nu was dat voor ons niet zo erg het koelde tenminste af na al die hitte van de afgelopen dagen.
Als het morgen goed weer is dan blijven we een dag langer in Kingston en gaan dan een strandwandeling maken.
Onze Camper bevalt goed. We haalde hem op in Adelaide en ze gaven onze een grotere dan dat we verwacht hadden. Het was een 7 meter lange Mercedes Bus ingericht als Camper met alles erop en aan, een micro wave, afzuigkap, airco, verwarming, koelkast, toilet etc. net een klein knus huisje.
Het is altijd even wennen in het begin waar alles ligt en moet staan, maar nu zijn we helemaal thuis zullen we maar zeggen.
Onze Jet Lag is nu ook een beetje voorbij .
Het voedsel is goedhier alles komt bijna uit eigen land, verse groenten en fruit en niet te vergeten de wijn. Het vlees is smakelijker dan bij ons, alleen de eieren vinden we een vreemde smaak hebben.
In de dorpjes heb je netals bij ons vroeger allemaal kleine winkeltjes. Wil je naar een supermarkt dan moet je echt in een wat groter plaatsje zijn.
De mensenhalen eens per week boodschappen omdat ze er ver voor moeten rijden.
Alles is dus big hier geen liter jus de orange maar 3 liter in een plastic fles, en zo is het met alles wat je koopt net als in Amerika. Je ziet hier ook veel te dikke mensen
De boodschappen zijn dan ook goedkoper dan bij ons en vooral het vlees en worsten. Ze barbeceuen graag hier.
Drank zoals wijn en bier koop je in aparte winkels, een fles wijn word ingepakt of het vies spul is. Alcohol is niet goedkoop hier er zit waarschijnlijk veel tax op, ook de sigarretten zijn even duur als in Nederland.
Ze hebben ook de gekste tenten en caravans hier als je er maar in kan liggen is het goed.
Soms zijn het net aanhangwagens met een ingebouwde groene tent afkomstig uit het leger.
Heb nog geen echte Aboriginals gezien alleen maar blanken en dat zijn allemaal emigranten van vroeger, ook wel uit Nederland.
Sommige vertellen ons dat hun voorouders hier naar toe getrokken zijn en andere zijn in hun jonge jaren als kind hier met hun ouders meegekomen.
Het engels wat ze spreken lijkt nergens op, ze knauwen.
Je moet goed luisteren wil je ze verstaan.
Maar dat kan natuurlijk ook afhangen in wat voor gedeelte je bent in Australie.
De rijke mensen wonen aan de kust in mooie huizen, het viel ons op dat het vooral oudere mensen zijn die waarschijnlijk voor het heerlijke klimaat aan zee gaan wonen in Zuid Australië..
Wat ons ook opviel dat de oudjes nog zo sportief zijn, niks in een bejaardenhuis gewoon lekker sporten en thee leuten in een theehuis en gezellig praten met elkaar. Ook zie je bussen met oude mensen die een dagtrip doen. Heel anders dan in Nederland, niks achter de geraniums. Wat ons ook opviel veel particuliere ziekenhuisjes.
Dus dat is er allemaal ook, ik denk voor de rijkere Australiërs.
We zijn nu alleen nogmaar langs de kust geweest en daar zie je meestal alleen maar rijkdom, straks zien we misschien pas echt hoe de meeste mensen leven.
In Nieuw Zeeland was dat ook zo, maar kom niet in het binnenland daar was het armoe troef en dat zal hier ook wel zo zijn.
Dit is wat ik nu in 9 dagen zo`n beetje heb gezien en beleefd.
We hebben een internet cafe gevonden en konden
rustig ons blog checken. Normaal gebruiken we de GSM voor de
connectie maar dat is vreselijk traag.
Vooral de reacties zijn leuk en ook de felicitaties voor de verjaardag van Dikkie waarderen we zeer.
Daarom bedankt voor al deze reacties en blijf het volgen.
Groet,
Dikkie en Berthus.
Van Fleurieu schiereiland met de ferry naar Kangoeroe eiland
Hallo Allemaal,
Hier weer een berichtje van Dikie en Berthus.
We zijn van Adelaide afgezakt via de kust naar het schiereiland Fleurieu Peninsula.
Het was een prachtige tocht.
Allemaal mooie strandjes en baaien en kleine dorpjes waar campings zijn en veel vakantie woningen.
De mensen zijn hier zeer vriendelijk, je hoeft maar even te stoppen en ze
maken een praatje met je.
Onze bedoeling was om over te varen naar het Kangaroe eiland.
We moesten dan in Cape Jervis over varen met een veerpont.
We hadden geluk de meneer op de camping heeft voor ons gebeld en we konden de volgende dag 8 Maart over varen met het vrachtvervoer en veevervoer.
Normaal is de wachttijd in dit deel van het jaar een aantal dagen.
Dus wij vroeg in de morgen op en om 10 uur varen met die hap.
De vaartijd was 1 uur.
Nou daar waren we dan op Kangaroe eiland.
Het weer was uitstekend en we konden onze rond reis op het eiland beginnen.
Ik dacht natuurlijk Kangaroe eiland die beesten springen overal rond.
Nee dus, we zagen wel borden langs de weg met overstekende Kangaroes maar we zagen alleen maar dood gereden Kangaroes.
Maar goed de kustweg was mooi en een prachtige vegitatie.
Weer van die kleine dorpjes aan de baaien en veel kleine vissersboten.
Er wonen 4500mensen op het eiland.
We hebben nog wat boodschappen ingeslagen voor de 3 dagen dat we hier wilden verblijven.
Om 3 uur in de middag hebben we een camping gezocht bij Kingscote en daar heerlijk een boek gelezen en van het zonnetje genoten.
De volgende morgen zijn we weer vroeg opgestaan en hebben we onze rondrit vervolgd.
We zouden naar een wildpark gaan, want we hadden nog steeds geen kangaroe gezien.
Dat park lag midden op het eiland bij Pardana.
Daar aangekomen zitten al die beesten achter hekken, nou het was leuk maar niet wat wij dachten, het was een soort park met vogels en Walibies, dat is een soort kleine kangaroe.
We hebben het park bekeken en vonden het wel leuk.
We zijn toen verder gereden richting kust want daar was ook nog wildlife.
Aangekomen in het Flinders Chase National Park en betaald om er in te mogen rijden. We zagen nog steeds geen kangaroes, we keken elkaar al eens aan en dachten bij ons zelf is dat die dure overtocht wel waard geweest.
We kwamen wel door een prachtig bos en landschap en we reden weer richting de kust.
Daar aangekomen zagen we een mooi eilandje liggen en mooie rotsen waar allemaal zeehonden lagen.
Eindelijk dan eens echt beesten in de natuur.
Wat ook prachtig was dat was Admiral Arch dat is een rots die uitgehold is en waar je dan door heen kan kijken.
4 kilometer verderop was een typische rots formatie dat door de eeuwen heen uitgesleten was in een woord prachtig het heet de Remarkable rocks.
Op deze rotsen groeit een rood soort mos en in de avond als de zon onder gaat dan kleurt het helemaal rood.
Het was onderhand 4 uur geworden en we hebben een camping gezocht in het park.
Nou dat was leuk, de walibies sprongen voor je caravan en aten uit je hand, de vogels kwamen naar je toe en het barste van de parkieten en witte kakatoes.
Achter onze camper stond een boom en tot onze stomme verbazing zat er een Koala beer in met een jonge.
Nou mensen wat wilde we nog meer, midden in de natuur en de dure ticket waren we ineens vergeten.
Nu ik dit schrijf zitten we nog op deze mooie natuur camping.
Morgen gaan we de rest van het eiland bekijken en varen savond om 8 uur weer terug naar het vaste land.
Dan zijn we alweer een week onder weg en 10 maart is voor mij een speciale dag want dan word ik 60.
Dit is dan ook de eerste keer in mijn leven voor zover ik mij kan herinneren dat ik mijn verjaardag in het buitenland vier en dan nog wel in Australie, dat zal ik de rest van mijn leven wel niet meer vergeten want je wordt maar een keer 60.
Vrijdag 3 Maart dan eindelijk vertrokken.. De reis liep voorspoedig,goed geslapen in het vliegtuig en om 7 gearriveerd in Kuala-lumpur. We zijn toen opgehaald en naar een Hotel gebracht. Daar aangekomen gelijk het bed ingedoken we waren moe. Geslapen tot 3 uur en toen wat gegeten. Daarna weer even een tukkie gedaan en toen om half 7 weer opgehaald en naar de airport gebracht om de vlucht van 10 uur naar Adelaide. De volgende morgen vroeg in de ochtend aangekomen en hebben we de Camper opgehaald. Alles zat er op en er aan, een pracht van een camper. Toen gelijk de supermarkt in want er moest ingeslagen worden. Op een gegeven moment wisten we het niet meer de slaap over viel ons, de bekende black out, tijdsverschil. Maar goed we dachten dat we alles hadden maar achteraf toch nog wat vergeten. Toen direkt naar de eerste de beste Camping aan zee was gelukkig niet ver 15 minuten rijden. Aangekomen hebben we eerts wat gerust onder een genot van een lauw pilsje, het was namelijk 35 graden. Daarna gegeten en gedouchd. Een boek gepakt om te lezen maar halve wege vielen onze ogen weer dicht. Om een lang verhaal kort te maken we lagen om 8 uur in bed. 5Maart we werden al vroeg wakker de zon was nog niet op, uitgeslapen natuurlijk. Ontbeten en we zijn maar weer eens naaar de supermarkt gegaan want we kwamen van alles tegen wat we tekort kwamen in de Camper. Dus weer in kopen gedaan. Daarna zijn we naar Brighton gereden aan zee en hebben daar een leuk plekje direkt aan het strand. We hebben heerlijk gerust en een boek gelezen en om een uur of 4 een strand wandeling gemaakt. We waren weer helemaal opgeknapt de moeheid was weg. Morgen vertrekken we naar Kangoeroe eiland. Het is nu laat in de avond en we gaan maar weer eens naar bed. Ik zou zeggen tot mails maar weer .
Wij zijn er klaar voor. Koffers gepakt afscheid genomen en veel mensen gaven nog een belletje. Iedereen bedankt. Ik hoop dan jullie ons en beetje blijven volgen in Australie. We vliegen eerst naar Maleisie en hebben daar een tussen stop. We komen om half 8 in de morgen aan. Daar duiken we een Hotel in en slapen nog wat. Dan worden we weer opgehaald in de avond en weer naar het vliegveld gebracht. We vliegen dan om 12 uur in de nacht naar Adelaide. Nu zullen jullie zich af vragen waarom besteden ze de dag niet in Kuala Lumpur, nou dat hebben we allemaal al gezien. We nemen liever onze rust. Easy on.
Morgen nog een dag te gaan. Even wat op ruimen in het huis een stofdoek er doorheen en dan is het zover. Nou mijn blog heb ik met vallen en opstaan opgezet,ben er te vreden mee. Het is simpel geworden maar kan er nu mee overweg. Heb er wat energie in gestoken, ben blij dat ik klaar ben. Het weer is goed in Australie wat willen we nog meer. We zijn er helemaal klaar voor.
Hallo lieve mensen, Bedankt voor alle reaktie`s die ik gekregen heb op het webblog. Als ik terug ben van vakantie zal ik nog menig vraagje hebben aan jullie hoe ik het allemaal moet doen en vooral die leuke filmpjes. Nogmaals bedankt.
Hoop dat het al wat beter word het webblog. Valt niet mee. Soms mis ik weer wat en weet niet meer waar het gebleven is. Sorry mensen. Maar de aanhouder wint.
Ben nog steeds aan het stoeien met de webblog. Krijg het niet zo goed voor elkaar. Het gaat met stukjes en beetjes. Moet het toch wel onder de knie krijgen anders zien jullie nog niks.
Hier dan een dagboek van Dikkie en Berthus. Ja onze droom komt uit, we gaan naar Australie. We tellen nu de dagen af en vertrekken 3 Maart. We zullen proberen jullie op de hoogte te houden van het wel en wee wat we mee gaan maken. Dus kijk even regelmatig op de site en geniet mee met ons. We trekken er 2 maanden vooruit. We gaan met een camper van Adelaide tot Brisbane en we doen uiteraard wat parken aan. Groetjes van Dikkie en Berthus.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING?? De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst. - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"? Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"? Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik had jullie vertelt van die Nederlanders die al voor de 5 keer in Australie waren.
Die hadden dus meer ervaring dan ons en vooral met het wildlife.
We zaten die avond in de Caravan toen de vrouw op ons raam tikte, we moesten buiten komen.
Ze haddden een Possum bij de boom zitten naast hun Caravan.
De man scheen met zijn zaklantaarn en liet ons het beest zien.
Ze lokte hem uit de boom met een appel en daar kwam hij of zij op af.
Dat beest ziet er uit als een grote kat maar dan met een muizen snoet.
Ze vertelde dat hij overdag in holen in een boom zat en dat het een nacht dier was.
Het was voor ons erg interresant omdat te zien.
Heb er geen foto van kunnen maken jammer genoeg.
De volgende dag zijn wij richting Anglesea gereden.
De bergen waren begroeid met regenwoud en de weg lag hoog op de berg en we hadden weer een prachtig uitzicht op zee.
We zijn halvewege gestopt om een trail te maken naar een waterfall, dus bergschoenen aan en water mee want het was heet.
Komen we daar met veel klimmem en afdalen staat de waterfall droog.
De man die ons vertelde dat er te weinig regen viel de laatste 3 jaar had toch gelijk, normaal was dat een gigantischewaterfall.
Het was ook bloedheet in dat bos de vochtigheidsgraad was hoog. Het heet ook niet voor niets regenwoud.
Toen weer verder gegaan en op de Camping terecht gekomen in Anglesea.
Het was een complete dorp,er waren veel toeristen aan de kust allemaal voor het surfen en zwemmen.
De baaien zijn daar zeer geschikt voor en ongevaarlijk en hebben hoge golven.
We hebben ook ondekt dat de mensen die wat meer te besteden hebben aan deze kust zitten. Veel vaste staanplaatsen grote Caravans en 4 wheeldrives, we kijken af en toe ons ogen uit Het is namelijk maar 2 uur rijden van Melbourne, vandaar al die mensen.
Gelukkig stonden we er maar 1 nacht in het Camping dorp.
Voorde rest hebben we niet veel meer meegemaakt die dag.
Alleen toen ik me ging wassen in de morgen verdwaalde ik kon de Camper niet meer terug vinden.
Ben toen op het geluid van de vogels afgegaan die in onze buurt zaten te fluiten en toen zag ik de Camper weer dat gebeurd mij nog wel eens als ik te ver van het toilet afzit.
Je doet zoveel Campings aan dat je de orientatie kwijt bent en vooral in het donker, en je moet er ook Dikkie voor heten.
25 Maart.
Weer verder getrokken richting Melbourne.
Wat een drukte op de weg iedereen ging weer naar huis de 2 weekse vakantie was voorbij.
Leek wel of we weer in Nederland waren 3 baans wegen allemaal richting Melbourne.
Dus het was goed opletten toen wij de stad in kwamen om de goede afslagen te nemen want wij gingen richting het schiereiland MorningtonPeninsula
Melbourne is een mooie stad met een grote brug waar je over heen gaat en veel groene tuinen en parken, we zagen maar een paar hoge flats daar zullen wel kantoren in zitten.
De kerken zijn typisch Engels en de oude gebouwen en de trams..
Mortnington Penisula schiereiland bestaat uit veel wijnbouw en groene kust begroeing.
Ook hier was het nog hardstikke druk met toeristen maar low budget je zag het verschil in luxe. Dit schiereiland ligt direct onder Melbourne.
Hier komen veel dag toeristen het is maar een uur rijden en je bent ook snel aan zee.
Er zijn hier dan ook haast geen Campings . We hadden niet veel keus, we zijn wel naar het groene gedeelte gereden een beetje in een rustig gebied en staan nu op een Camping in de buurt van Somerville aan de kust.
Morgen rijden we het Eiland nog even rond en dan hebben we het hier wel gezien denk ik veel te druk onze bedoeling is dan om naar PhilipsIsland te gaan. Daar hebben ze een pinguin kolonie.
Die beesten komen daar in de avond aan land en je mag ook geen foto`s maken.
Dus ik denk niet dat we dat gaan doen. We hebben in Zuid Afrikapinguins gezien een groter soort die gewoon de hele dag op het strand staan en in zee vissen.
Je kan ook dolfijnen spotten en met ze zwemmen, maar dat hebben we al eens gedaan in Nieuw Zeeland, dan blijft er ook niet veel over misschien een mooie wandeling.
We hebben nu ruim 2000 kilometer gereden en zitten weer in de bewoonde wereld.
We hopen dat het straks weer lekker stil is want dat is toch wel relaxt.
De Australiesche wijn is duur had ik nooit gedacht er is zoveel wijnbouw hier.
Voor de goedkoopste fles wijn betaal je hiet 6 Dollar maar dat is bocht.
Geef mij de Franse wijn maar voor 4 Euro is beter te drinken dan hier.
We zijn nu alweer 3 weken onderweg de tijd gaat snel, we zijn helemaal gewend aan de Camper en kunnen ons al bijna niet meer voorstellen dat we ook nog een huis hebben, we voelen ons thuis in ons hokkie.
Nou lezers ik ga stoppen nog even mijn boek uit lezen en tot het volgende bericht.
Doeiiiiiiiiiii op zijn Hollands
Dikkie en Berthus.
Even een extra groet aan mijn zus Wilma en Jan en Finy mijn schoonzus.
Finy ik heb ereen nieuw deuntje op gezet anders raak je in de stress van die songs.
Groetjes Dikkie.
Groetjes van Berthus aan zijn moeder en broers en zuster.
Ik ben Dikkie
Ik ben een vrouw en woon in Noord Holland () en mijn beroep is Gepensioneerd..
Ik ben geboren op 10/03/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen en Computeren.
Over mijzelf
Ik ben Berthus
Ik ben een man en woon in Noord-Holland (Nederland) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 13/12/1945 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Computeren, lezen en reizen.
Vrijdag 3 Maart dan eindelijk vertrokken..
Ik ben Dikkie
Ik ben Berthus