3 April.
Prachtig weer vandaag we branden onze Caravan uit toen we wakker werden.
Nou dat wordt dus een wandeling vandaag, we zagen het helemaal zitten even de benen strekken en bergschoenen aan, fles water en boterhammen in de tas en we zouden een baai aflopen langs het strand naar het volgende dorp. Dat dorp heten Merimbula.
De buurman van ons die we inmiddels Ron noemde waarschuwde ons al dat het veel te ver was. Hij gaf zijn mobile telefoon nummer aan Berthus, als we het niet zouden redden dan pikte hij ons wel op in Merimbula, kwestie van een belletje en hij kwam onmiddelijk.
En hij waarschuwde ook nog , denk er aan de zee, vloed op dit moment tot 12 uur.
Dank u wel buurman Ron voor de bezorgdheid maar we gaan nu echt wandelen.
We moesten ook nog even bij de Receptie langs om de exstra dag dat we bleven te betalen. De vrouw van de Receptie zei toen wij vertelde waar we heen wilde , nou ik zie jullie wel weer om een uur of 6 vanavond wij lachen natuurlijk.
Berthus zei tegen haar als we er om 6 uur niet zijn dan weet je dat er wat is gebeurd dan waarshuw je de SOS maar. Kwart over 10 vertrokken met frisse moed langs het strand.
Prachtig om er te lopen de baai voor je het eindelose strand en wat achter bleef waren onze voetstappen in het zand.
De golven gingen inderdaad goed te keer en af en toe moesten we even weg springen.
We hebben halve wege op een boomstam gerust en even een sigaretje gerookt om onze longen weer wat op te schonen en zijn weer verder gelopen. Om half 12 liepen we via een brug het stadje Merimbula in.
We zijn eerst even naar de Toeristen informatie gegaan want we wilde een kaart hebben om door de duinen terug te lopen. Dat ging niet helmaal we moesten eerst dan een stuk langs de weg en bij het vliegveldje konden we door de duinen en via strand weer terug komen op de Camping.in Pambula Beach.
We hebben in het stadje nog even een half uur geinternet en een ijsje gegeten en zijn toen met frisse moed weer aan de terug weg begonnen. Nog een fotootje geschoten van het vliegveld en het meertje waar we langs kwamen. We waren om 3 uur weer op de Camping en hadden bij elkaar 15 kilometer gewandeld.
Terug op de Camping vonden de buurtjes ons zeer sportief en dat wij wel hele erge fitte mensen waren We kregen ook nog de vraag wat voor een sporten we allemaal deden.
Nou wij vonden het helemaal geen prestatie want een mens loopt zo een eind weg en we waren niet exstra moe of liepen op ons laatste benen. We hebben een pilsje gedronken en zijn toen lekker gaan zwemmen en hebben in het Bubbelbad gelegen, dus we waren weer helemaal up to date. Ron bracht ons appels en tomaten uit zijn eigen tuin waar die zeer trots op was alles onbespoten. Dus Berthus eet nu als ontbijt tomaten op zijn brood ( getver ) en dat in de morgen moet er niet aan denken, heb al moeite met 2 boterhammen.
We zijn in de avond met Ron en Schirly uit eten geweest .Het is namelijk zo hier, heb je een grote golfclub dan heeft het ook een restaurant. Ron vertelde ons dat je daar goed kon eten , en wij wilde graag vis. Berthus en ik hadden vis besteld bestaande uit, krab oesters lobster gebakken vis file garnalen en inktvis dus de hele reutemeteut wat er aan vis was, een vis plate zeg maar voor 2 personen.
Ron en Shirly hadden elk een lamsbout een homp vlees van hier tot gunder.
Het was gezellig en we hebben veel gepraat over de culturen uiteraard.
Het restaurant was heel groot en alles zat vol.
Op een gegeven moment kijk ik om mijn heen en het was al bijna leeg naar 2 uur tafelen.
We zaten we nog met ons viertjes, en Ron zei dat we moesten gaan.
We waren om 9 uur alweer op de Camping, nu moet ik wel zeggen we gingen om 6 uur al weg. Hier in Australie gaan de restaurants om 6 uur open en sluiten om 9 uur, ik denk niet in de grote steden maar op de dorpen wel. In Nederland als je uit eten gaat daar besteed je een hele avond aan.
Ik vertelde hun dat maar ze antwoorden in Australie niet, je gaat eten en je gaat weer weg.
We hebben de rest van de avond besteed aan een boek lezen. En toen maar onder de wol gegaan.
Welterusten.
4 April.
Goedemorgen mensen.
Het zonnetje schijnt weer .Op naar de volgende Camping.
Ron nog gedag gezegt en Shirly zagen we niet. We hooorde van Ron dat de Lamsbout niet goed was bekomen en dat ze de hele nacht in de weer was geweest.
Ben je klaar mee, ze had al een idee toen ze het at dat het een beetje zurig was aan het bot.
Nou dat heeft ze vannacht geweten dus. Jammer voor haar ik hoop dat ze gauw opknapt, die zal voorlopig geen lammetje meer kunnen zien.
We zijn weer al slingerend langs de kust gegaan en door dalen en groene bossen naar Blackfellows Point daar was een Camping met heel veel Kangoeroe`s.
Daar aan gekomen in de midlle of nowhere was er geen mens alleen de Camping beheerder. Uit gestorven bende en geen goede toiletten en geen stroom, maar wel veel Kangoeroe`s een kleiner soort.
We hebben toch maar ons karretje gedraaid en zijn weer terug gereden naar de grote weg en zijn naar het volgende dorp gereden.
Onderweg zagen we veel rook in de bergen, en na nog eens goed kijken en inzoemen met de camera stonden er 3 grote bergen in brand op een afstand van zo`n 25 kilomter van ons vandaan, een gigantische bosbrand. Nu hebben ze hier geluk er staat om dit moment geen wind, het gaat echt over kilometers brand. Dit is de eerste keer dat we dit zien.
Hopen maar dat ze het snel onder controle hebben.
We staan nu in het dorp Turros Head voor een nacht.
Kleine Camping lekker rustig, allen het staat op een berg, lastig de Camper staat scheef.
Berthus nog wat geprobeerd metertje naar voor metertje naar achteren.
Ik zei hou maar op het heeft geen zin we staan gewoon op een schuine helling.
Enigste nadeel die je vanavond hebt is dat ik op je lip lig, want ik rol naar je toe.
Hij zij dat hij dat niet zo erg vond, zou eens tijd worden dat ik eens op zijn lip lag.
Het koken ging dus ook niet zo goed de pannen schoven het gasstel af.
Leek wel of we op een boot waren we kregen er zee benen van.
Na het eten heeft Berthus zich toch bedacht en zag zich al de hele nacht een vrouw tegen zich aan liggen met dat gesnurk.
Dus wat deed meneer hij ging een steen zoeken om daar een band op te rijden.
Vol trots kwam hij met de steen aan toen ik stond te afwassen, hij zou het probleem even oplossen. Dikkie hou je effe stevig vast want ik rij de Caravan op de steen.
Ja Berthus dat doe ik. Hij geeft gas en mijn hele bak met zeepsop van de afwas klotste er uit en ging over de zitbank annex slaapplaats de grond op.
Ik schreeuwen natuurlijk van STOPPPPPPPPPPP. Was dus niet zo handig van het mannetje en ik kon gaan dweilen .Van schrik heeft hij me nog geholpen met afdrogen van de vaat en toen hebben we alles weer in de kasten gedaan en alle deuren gesloten en hebben het wiel op de steen gezet.
We staan nu recht dus Berthus kan rustig slapen vannacht geen Dikkie op zijn lip.
Ben een half uur aan het fohnen geweest om de bank droog te krijgen en dat is ook goed gelukt.
Ja mensen vakantie is niet LEUKKKKKKKKKKK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nu ga ik eindigen en we zullen nu even kijken of we het kunnen verzenden via de telefoon en of er en goede verbinding is hier op de berg.
Groetjes van Dikkie en Berthus.
05-04-2006 om 06:15
geschreven door Dikkie en Berthus
|
Ik ben Dikkie
Ik ben Berthus