21 en 22 April.

Hallo beste familie  en vrienden.

Nou dat buitje van gisteravond stelde niks voor, het trok weg.

De volgende morgen zijn wij ook weg getrokken. We hadden hier in Evans Head 2 nachten geboekt en betaald, maar we vonden er niks aan. Veel te grote camping met hele hordes kinderen en ik vertelde al een zooitje. Als de ene niet uit gejankt was begon de volgende. We hebben de sleutel ingeleverd en zijn vertrokken. Nu zullen jullie denken, een sleutel in leveren waar heb je die dan voor nodig. Bij de meeste campings krijg je een sleutel voor het toilet en douche. Krijg je geen sleutel dan krijg je een cijfercode, die tik je dan in bij de deur en je kan er in. Ze doen dat omdat ze geen strand gasten op de camping willen hebben die dan gebruik maken van toilet en douche. Zeer verstandig maar soms lastig, ben je bij de toilet heb je de sleutel vergeten of de code.

We zijn naar het Broken Head Nature Reserve gereden ook een camping aan zee en wat van de drukte vandaan. Hier hebben we 2 nachten gestaan. Prachtig natuur gebied. Het bestaat uit een regenwoud en duinen. Gisteren hebben we eerst alles even verkend op het strand en vanmorgen zijn we eerst het  regenwoud in gegaan en een heuvel beklommen en hadden een mooi uitzicht op zee en de surfers. Je hebt hier namelijk hoge golven en dat trekt surfers aan. De camping zelf ligt heel beschut achter de berg.

Het was een mooie wandeling in het tropisch bos net zoals in een jungle.

Daarna zijn we een eindeloze strand wandeling gaan maken. We waren goed en wel aan het wandelen op de beach kwam er een surfer naar ons toe die zijn halve pink kwijt was en vroeg of we een mobile bij ons hadden. Maar een Mevrouw greep snel in en belde the Emercecy. Wat er is gebeurd weet ik niet of het een haaitje is geweest of iets anders.

Er staan namelijk borden dat er Sharks zijn en dat je die niet mag voeden, maar ik denk dat de Shark zich zelf heeft willen voeden.

Nu moet je niet denken aan een grote je hebt ook kleintjes, maar dat ze er zitten is zeker..

Na die bloederige massa zijn we maar niet gaan zwemmen in zee, we hadden wel onze zwempakken aan om eventueel onder weg nog een duikje te nemen.

We hebben 12 kilometer gelopen langs het strand. Het was wat bewolkt vandaag maar de temperatuur was prima niet te benauwd. Met de bultjes van Berthus gaat het vandaag weer redelijk goed, de meeste jeuk is weg. Die donderse watervlooien.

Je ziet ze amper, ik heb ze zelf ook wel, maar Berthus is allergisch voor steken en die bultjes zwellen bij hem op, en bij mij niet.

De Camping waar we nu opstaan is vandaag  helemaal vol .

Dus morgen vertrekken we weer na een Camping aan de Cold Coast.

Dat zal de laatste worden en dan nog een Camping vlak bij de Airport van Brisbane.

Die hebben we al uitgezocht want daar is ook nog een zwembad bij en kunnen we nog een dag bijkomen. Verder niet veel spannende dingen meegemaakt, dus ook niet zoveel te vertellen.

Prettige Zondag toegewenst door

Dikkie en Berthus.

23 April.

Hier dan weer een berichtje.

Vanmorgen vertrokken  van de Camping in Broken Head. Op naar de Cold Coast waar het strand 36 kilometer lang is. Het was Zondag en het strand ligt onder Bribane dat betekende dus veel verkeer op de weg. We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk langs de kust te rijden en niet op de snelweg, dat is aardig gelukt. We zijn nog even gestopt in Byron Bay want daar had je een oude vuurtoren en een prachtig uitzicht op de baai van Seven Miles Beach wat we die dag ervoor hadden gewandeld

Wat boffen die Australiers toch met hun mooie kusten en picnikplaatsen. Als het weekend er is, is het vaste prik dan gaan ze er op uit. Met hun surfplanken en grote koelboxen en niet te vergeten hun kinderen. De hond en de kat zal thuis moeten blijven want er zijn maar weinig Campings waar je een huisdier mee naar toe mag nemen.

Zelfs op het strand mag het niet. Er zijn speciale stukjes strand waar het mag maar dat  is op de vingers van een hand te tellen. En als er een poepie op het strand komt dan zijn ze verplicht  om het direct op te ruimen en dat doen ze ook. Wat wij in de zomer doen kan hier bijna het hele jaar. Vooral de gepensioneerde mensen reizen bijna het hele jaar en trekken met het mooie weer mee, net zoals wij hebben gedaan. We hebben er nu 5300 kilometer op zitten.

We vonden de Cold Coast maar niks leek Zuid Spanje wel allemaal toren flats met appartementen en Hotels ook toren hoog.

We wilde het zien maar waren blij dat we de drukte weer achter ons lieten en zijn daarna op zoek gegaan naar een Camping en we staan nu in Jacobs Well.

Een klein dorpje aan de monding van een rivier die de zee in loopt. Wat een rust, heerlijk de parkietjes weer in de boom boven je, en de vogels weer om je heen om te kijken of er nog wat te halen valt. We zagen een soort kippen heel apart die konden vliegen. Had ze nog nooit gezien ook niet in de Dierentuin. We hebben bijna de hele dag gereisd dus niet veel meegemaakt alleen veel gezien van het toerisme hier.

Morgen naar Brisbane en daar gaan we dan naaar de laaste Camping vlak bij de Airport en dan Dinsdag even de kastjes schoonmaken en Woensdag op huis aan.

Tot horens dan maar weer,

Groetjes van Dikkie en Berthus.

23-04-2006 om 12:05 geschreven door Dikkie en Berthus

19 April.

Goedemorgen.

Hier zijn we dan weer.

Het zonnetje scheen zoals gewoonlijk en we hebben besloten om te gaan kajakken.

Wat een raar woord he, kano komt meer bekender over dan kajakken.. Maar het was een kajak. Om half 11 vanmorgen gingen we van start.

De rivier die langs deze Camping loopt gaat het binnenland in en die komt van zee.

Ga je richting zee dan ga je over wat grotere plassen met eilandjes er tussen in en dat heet een Lagune. We hebben eerst voor de rievier gekozen richting het binnenland. Nou dat was wel weer even wennen met die peddels. Af en toe als we naar links wilde ging de kajak naar rechts, maar na een half uurtje oefenen hadden we het helemaal onder de knie.

We vaarden langs de kant want daar had je de mangrove bossen. Dat zijn bomen die in het water staan en overdag met eb heb je kleine strandjes die dan te voorschijn komen waar je dan even aan kan leggen. Je kan alleen maar in de mangrove komen met een boot.

Ze vragen hier voor een halve dag met een toeristen boot 220 Dollar een hoop geld.

Doe je het zelf met de Kajak betaal je 15 Dollar voor een halve dag en voor de hele dag 25 Dollar. Het is ook veel leuker om het zelf te doen, je kan aanleggen wanneer je wilt.

We hadden dan ook de picnic meegenomen. Om 1 uur zijn we de rivier weer afgezakt en toen naar de Lagune gevaren, was al behoorlijk moe van het peddelen en mijn ene pols begon pijn te doen en ik ging al zelfs een blaar kweken ( OEF). Terug ging het eigenlijk wat makkelijker want we hadden toen het windje in de rug. We zagen Pelikanen op de eilandjes van zand staan en andere soorten water vogels heel erg mooi.

De Pelikaan viste een grote vis uit het water en we zagen zo hoe hij hem in zijn bek had zitten en naar binnen slokte. Ze hebben hier gigantische grote pelikanen niet de roze die wij in de dierentuin zien  Ze zijn hier wit met zwart.

Het water is dan ook ondiep en we zagen grote roggen onder het zand vandaan komen als we er over heen peddelden. Die zitten namelijk overdag onder het zand die komen met vloed uit de zee en gaan de Lagune in. En dan was er ook nog watergras waar je door heen ging allemaal heel interresant.

Om 4 uur waren we weeer terug bij de Camping en hadden een mooie dag gehad.

Lekker een pilsje gedronken en toen gedoucht want we waren vet van de zonnenbrandcreme en de muskieten crème, alhoewel we geen last hadden gehad van muggen op het water. We kregen nog redding vesten mee, maar die hebben we niet gebruikt we kunnen zwemmen. We zullen vanavond dan ook wel weer vroeg lui zijn na zo`n enerverende dag.

Morgen weer verder richting Brisbane en jullie horen wel weer waar we uit zijn gekomen in wat voor dorp of natuurpark.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

Even een berichtje voor Jan onze zwager uit Dieren. Hij is jarig vandaag.

Jan van Harte gefeliciteerd met je verjaardag en dat je maar een fijne dag met de Familie en vrienden door mag brengen.

Ook mijn zuster Wilma is over een week jarig en zal het feest tegelijk met Jan vieren.

Wilma ook alvast een prettige verjaardag toegewenst met man en kinderen en vrienden..

Maak er een leuk feest van en we horen wel weer van jullie.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

20 April.

Na het Kajakken van gisteren  in de Lagune heeft Berthus allemaal bultjes opgelopen. Zijn lichaam zit vol. Ondanks dat hij zich in gesmeerd had met muggen stift.

De watervlooien hebben zich tegoed gedaan aan zijn mooie bruine huidje, en hij piept en jammert de hele dag al en vind zich zelf zielig. Ik had er geen last van gelukkig.

Hopen maar dat het met een paar dagen weg is, anders moeten we nog de vakantie verlengen. Zie het niet zitten met zo`n krabbende man naast mij 20 uur in het vliegtuig!!!!

Vanmorgen even de E-Mails bekeken in een informatie post en de reaktie`s op het blog gelezen.

Bedankt allemaal voor de leuke reaktie`s. We zullen het mooie weer mee nemen voor jullie naar Nederland. Dus nog even wachten volgende Vrijdag morgen om 6 uur komen we aan op Schiphol. Het was  vandaag ook weer 28 graden maar wat benauwd, de vochtigheids graad is wat hoger hier in de buurt van Brisbane. Het is nu avond en we hebben de airco aan in de Camper.

We zijn van Wooli naar Evans Head gereden.

Ik zag dat op de kaart liggen en dacht daar zal het wel rustig zijn omdat er nog steeds schoolvakantie is. Het ligt in een heel stil gebied in een Natuurpark best wel afgelegen.

Komen we daar is het hardstikke druk.

Een  Camping met veel grote gezinnen er op.Maar op het strand vind je daar .niks meer van terug Het is geen Zandvoort aan de zee.

De Australier heeft meer kinderen dan wij, hun hebben gemiddeld 3 kinderen.

Misschien krijgen ze extra subsidie, daar ben ik nog niet achter gekomen. We waren al blij dat we nog een staanplaats konden krijgen. Morgen gaan we strand wandelen er is hier een hele grote baai, als we willen kunnen we eindeloos lopen.

Onderweg vanmorgen naar deze kustplaats Evans Head zagen we de eerste suikerriet plantages en de sinaasappelbomen, hier is het klimaat gunstig voor deze gewassen en dat gaat tot Cairns  door.

We hebben vanmiddag even een rondje langs de haven gemaakt en hier worden veel grote garnalen gevangen. Dus ik dacht morgen maar verse garnalen eten.

Heeft Berthus toch een exstra vismaaltijd de bofferd. Ik kan inmiddels geen vis meer zien.

Ook geen doperwten en wortels meer en al dat andere blikvoer.

Het is best gemakkelijk alles even uit het blik te halen zelfs de gekookte aardappels kwamen bij mij uit het blik maar nu wil ik wel weer eens normaal koken.

Wat ik wel ondekt heb hier is de lekkere mihoen , je kan speciale kant en klaar sauzen kopen van allerlei smaken Thai, Vietnamees, Chinees noem maar op.

En ook de groente van allerlei mixen special voor de mihoen of noedels. Elke week aten we dat een keer en dan steeds verschillend.

Nu ik het toch over het vakantie eten heb, wat we ook deden was gegrilde kip halen, die

kip word van binnen gevuld met kruiden en een of andere smurry,dat haalde ik er dan uit, en dan ging het de magnetron in, was goed te eten.

De gewone koffiepoeder vonden we niet lekker daar heb ik nog een literblik van staan dat was niet te drinken, toen zijn we direct over gegaan op kant en klare Capuccino.

Heet water er bij en klaar was Kees.

Bier kochten we in een doos van 24 blikken. Ja en dan zijn er de nodige flessen wijn door gegaan en de chocoladepinda`s en de smarties en chocolade koekjes enz.

En ik had mij zo voorgenomen in het begin van de vakantie niet teveel te snoepen.

Thuis snoep ik nooit maar in de vakantie lust ik graag chocolade.

Dat is niet zo erg als je 2 weken weg bent maar 2 maanden is te lang.

Dus als Dikkie weer thuis is word het veel yogurt eten en sla en afvallen, want ik ben gegroeid. Berthus heeft daar geen last van die gebruikt nog energie met het sturen van de Campervan, ik verbruik niks. Dit was even een gewoon kletspraatje moet ook kunnen.

Ik vertelde in het begin van de brief dat het zo benauwd en heet was, het gaat nu onweren en regenen, hopen dat de hitte dan weg is.

Hier geeft dat niet want het weer knapt gelijk weer op na een regenbui.

In Nederland is het dan gelijk dagen van slag. Vind het wel zielig voor al die mensen die in de tenten zitten, wat een bouwvallen heel anders dan bij ons.

En een rotzooi wat ze in en om de tenten hebben liggen, die gasten slepen

 wat mee.

Als je dat snel even weg moet bergen vanwege de regen zou ik niet weten waar ze het nog kwijt kunnen. Vanmiddag met het wandelen hebben we dat eens goed bekeken, want wij hebben altijd op caravan parken gestaan en hier kamperen ze echt.

Naast deze camping staat ook een veld voor vrij kamperen die stond ook helemaal vol, daar zitten gezinnen met Low Budget dat was ook al een puinhoop om te zien.

Je kent dat wel, Pa met een kratje bier naast zich en van die vervelende kinderen die niet vermaakt worden door hun ouders. 2 Mei beginnen de scholen weer in New South Wales.

Overmorgen komen we in Qeensland aan. We hebben nu ruim 5000 kilometer gereden.

Valt achteraf nog mee, we hebben in Zuid Afrika wel eens 8000 kilometer gereden.

We leveren de Camper dan ook in Brisbane in.

Ik ga nu eindigen en tot het volgende blog.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

20-04-2006 om 14:10 geschreven door Dikkie en Berthus

17 April.

Goede morgen allemaal.

Het zonnetje stond al weer hoog aan de lucht toen we wakker werden in Dorrigo. Vlug ontbeten en weer weg. Toen ik de sleutel van het toilet inleverde vond de campinghouder het maar gek dat we een halve dag waren geweest, want hij vertelde, er is zoveel te zien in en om zijn dorp Dorrigo. Ik zei dan ook we gaan de omgeving vandaag bekijken en rijden dan door richting kust. We hadden al gelezen dat er nog meer watervallen hier in de buurt waren en er was ook een tropisch regenwoud met 2 watervallen er in.

We zijn eerst even naar de informatie post gegaan in het dorp maar dat was nog gesloten en we moesten een half uur wachten. Nou niet getreurd we zijn een bakkie koffie gaan drinken in het uitgestorven dorp want het was nog vroeg. Cappuccino besteld met lekkere vette geschuimde melk er op ( get ver) veel te vet voor ons Hollanders en de koffie was te slap. We hadden nog gevraagd  “make it strong” maar dat ging zeker niet.

Na het bakkie genuttigd te hebben was de informatie post open en de Mevrouw gaf ons een papier hoe we er moesten komen en waar we de wandeling van 7 Kilometer door het tropisch regenwoud moesten beginnen. Het was er al aardig druk toen we onze Camper parkeerde. Er was een gebouw waar je eerst alles kon zien wat er leefde in het bos aan dieren en vogels en slangen enz. Dus de bergschoenen aan brood en drinken mee.

De 7 kilometer trail was goed aangegeven en we begonnen met frisse moed Ze hadden zelfs hele paden van hout boven de boomtoppen gemaakt dat je de verschillende vogels kon zien. Af en toe kwam je over een houten pad.

De eerste waterval was na 1 kilometer en was prachtig om te zien. De meeste mensen liepen dan ook daarheen en keerde weer terug na de auto.

Jammer dat de Australier niet van wandelen houd. Nou wij wel, wij hebben de 7 kilometer gelopen berg op berg af. Zo mooi, grootte varens waar je onder kan staan, het lijken net grote parapliuen, de grote bomen van een oerwoud, de omgevallen boomstammen waar van alles in leeft, de mooie padddenstoelen die er op groeien.

Ik heb nog een Lizzard gezien , dat is een zwarte hagedis maar dan van een groter soort die daar leefde. Het fluiten van de vogels, en dan later weer het geruis van een waterval, prachtig allemaal.

Maar er was geen mens meer te bekennen. Gek eigenlijk he!!!, alleen toeristen uit het buitenland doen de wandelingen. We kwamen nog wel 2 vrouwen tegen, die de wandeling ook deden. Die hebben we even samen op de foto gezet, en zij hebben ons gefotograveerd.

Dat is dan ook de enige foto waar we samen op staan. We hebben werkelijk genoten, ik kan het eigenlijk niet goed beschrijven, zoiets moet je zelf zien.

We hadden wel vaker een tropisch regenwoud gelopen in Indonesie en Maleisie en in Nieuw Zeeland, maar het blijft prachtig. En het voordeel van vandaag was het was er niet broeierig want er was een lekker fris windje. We zagen echt afgronden om duizelig van te worden. Toen we weer terug kwamen op de parkeer plaats hadden we een voldaan gevoel.

Dat hadden die oudjes toch maar  weer mooi gedaan he!! De jonge mensen zijn er tegenwoordig al te lui voor die zitten liever te bakken en te braden op de parkeerplaatsen.

We zijn daarna afgedaald al zigzaggend naar het dorp Bellingen en daar staan we nu op de Camping .

Hier staat een boom met honderden vleermuizen die er in hangen. We zagen ze tegen dat het donker werd wakker worden en de een na de ander vloog weg.

Ik denk dat ze naar de kloven in het bos gaan om te eten en morgen vroeg weer in de boom hangen.

Onze buurtjes komen uit Adelaide waar wij zijn gestart met onze reis. We hebben gezellig gepraat en een biertje gedronken en weer verteld hoe het in Nederland was en hij van Australie. Hij was al gepensioneerd, zijn vrouw was 49 en hij 52. Ze reisde ook veel en waren maanden onderweg. Hij had zijn geld verdiend met huizen bouwen en die verkocht hij dan en van dat geld kon hij leuke dingen doen.

Dat was ook wel te zien, een grote Caravan en een 4 wheel drive ervoor. Heb nog voorgesteld om te ruilen .

Hij komt na Nederland en neemt ons autootje en ons kleine caravannetje en wij zijn big Caravan en big car. Heb er wel bij gezegt, alles is klein bij ons wij leven in een klein landje.Ha Ha Ha.

Hij had trouwens wel plannen om volgend jaar naar Europa te gaan. Hij had dan ook al wel gehoord dat Europa duur was. Na het gezellige babbeltje moesten wij vrouwen weer aan het vak want er moest een warme hap op de tafel komen.

Dat smaakte uiteraard goed na een halve dag wandelen in het regen woud in Dorrigo.

Dit was dan onze tweede Paasdag.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

18 April.

HIEP HIEP HOERA.

Gefeliciteerd zei Berthus vanmorgen met onze dochter Alette die vierde vandaag haar 29 verjaardag. Ook de felicitatie`s waren voor hem, want het was tenslotte wel de vrucht van ons samen zijn 30 jaar geleden. (Wat heb in dit toch weer beschaafd gezegt he ) Ha Ha. Moet je weer echt Dikkie voor heten.

We zijn vroeg vertrokken want de vliegende honden kwamen vanmorgen weer terug in de boom en die maakte een kabaal dat we er wakker van werden. De zon scheen weer zoals gewoonlijk en wij op de kust aan. Al slingerend naar beneden arriveerden we in Coffs Harbor. Wat een drukte daar allemaal grote Superstores voor de mensen die van het platteland komen, alles wat buiten een groot dorp ligt noemen ze hier de bush.

Wij moesten uiteraard ook shoppen want alles raakte op. Als je dan zo om je heen kijkt in de winkel nemen de mensen echt karren vrachten met etenswaar mee.

Soms is een kar alleen al gevuld met brood, wat allemaal in de diepvries thuis gaat. Je moet ook niet vergeten dat ze niet elke dag zoveel kilometers kunnen rijden voor een pakje boter, dus er wordt massaal ingeslagen. En vergeet niet de drank winkel ook daar gaat het met dozen tegelijk mee. We hebben verse vis gekocht want Berthus kan geen vis vitrine zien of hij wil verse vis kopen. Dit zal zijn laatste verse vis geweest zijn want we beginnen nu echt af te tellen. We zien zelfs al op de borden Brisbane aangegeven en dat is een slecht teken. Moet nu wat bewuster gaan shoppen anders hou ik teveel over.

Toen we weer in de Campervan waren stelde Berthus voor om even in Woolgoolga te stoppen daar was namelijk een replica van de Taj Mahal uit India en een Sikh Termpel.

Er wonen in dat dorp veel Indiërs. Wij zijn wel eens op vakantie geweest in India en hebben de echte Taj Mahal gezien dus we vonden dat wel leuk.

De Sikh Tempel was prachtig en goed onderhouden maar de Taj Mahal was in verval.

De Taj Mahal is ook geen tempel , het is een monumenten graf van de vrouw en de zoon van een Maharadja. Jammer dat het niet meer onderhouden werd. Ze zouden van dat hele complex een Motel kunnen maken.

Daarna zijn we naar een Natuur Reservaat gereden, 75 kilometer verder op aan de kust, de naam van het dorpje heet Wooli.

Het Rerservaat is van de Aboridginals die onderhouden het. In dit Natuur Reservaat liggen twee Campings, de een aan de kust de ander aan een Lagune.We hebben voor de Lagune gekozen. We gaan morgen als het weer net zo is als vandaag Kajakken.

Lijkt ons prachtig door de mangrove bossen. We huren de Kajak voor de hele dag, dan kunnen we het rustig aan doen. We hebben dat ook eens in de Ardeche gedaan , maar daar had je stroom versnellingen en hier niet. Heb al gevraagd of het niet gevaarlijk was, en het andwoord was nee, geen crocodillen dus dat moet kunnen. Zie het dus helemaal zitten. De resultaten horen jullie nog wel.

Nog een week dan zit het er op en kunnen we weer het vliegtuig in naar Kuala Lumpur.

We kunnen het ons eigenlijk niet goed voorstellen dat we weer naar Nederland moeten.

Als je dat gevoel niet hebt betekend dat we het goed naar onze zin hebben. Hier aan deze kust beginnen de bananen plantage`s. Het weer is hier ook wat broeiriger dan in de bergen. We zweten hier spontaan en hoeven er niks voor te doen. Jammer dat we niet in de avond buiten kunnen zitten want er zijn teveel muggen. Je kan merken dat de Paasdagen weer voorbij zijn want je kan weer op elke Camping terecht en de prijzen dalen weer.

Dit was het weer voor vandaag, niet veel meegemaakt de halve dag in de auto gezeten want je moet toch een beetje plannen dat je niet te vroeg in Brisbane bent en nog even genieten van de mooie parken en de kust.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

18-04-2006 om 13:17 geschreven door Dikkie en Berthus

14 April,

Hier weer een berichtje.

De Camping waar wij waren in Nelson Bay was in de loop van de dag helemaal vol.

Ze hadden dan ook al tegen ons gezegd bij de Receptie dat we maar 2 dagen mochten blijven staan. Alles was gereserveerd met de Pasen, en op goede Vrijdag hebben ze hier al allemaal vrij. Dus de aanloop begon eigenlijk al op Donderdag. We hadden helemaal niet aan de Paasdagen gedacht. Met het gevolg dat alle Campings aan de kust gereserveerd waren en we het wel konden vergeten om ergens nog een stekkie te krijgen.

Berthus dacht eerst nog dat zal wel meevallen er is altijd wel een plekje, tot dat we de snelweg op kwamen om verder langs de kust te gaan en we een file van hier tot ginder zagen. De file was zolang dat ze naast de snelweg toiletten plaatsten.

Half Sydney liep leeg, het was namelijk een 200 kilometer van Sydney af en de mensen stonden al vroeg in de morgen stil op de weg .Wat nu zeide we tegen elkaar, dat plekje aan de kust kan je wel vergeten, en om uren in een file te staan met die bloedhitte had

den we ook geen zin in. Karretje gekeerd en het binnenland in. Vanaf Raymond Terrase via een binnen door weg richting Gloucester. Het was  inderdaad weer rustig op de weg en de natuur was mooi. We kwamen in de bergen en de hoogste berg was rond de 1500 meter.

Je zag ook de bomen veranderen van tropisch naar dennen bomen en eiken en beuken.

Hoe hoger je kwam des temeer leek het op Oostenrijk. Zoals ik al vertelde het was nog al heet en we wilde zo spoedig mogelijk een Camping vinden. Nou vergeet het maar geen Camping onder weg te zien. De enige Camping was in Gloucester, het eerste grote dorp wat we tegen kwamen. Berthus naar de Receptie en krijgt te horen alles vol geen power site, dus geen stroom.

Wat nu zeide we tegen elkaar. Ik zeg tegen Berthus dan maar geen stroom want op de kaart te zien komen we voorlopig niks meer tegen, vraag maar een plekje waar we eventueel kunnen staan. We kregen inderdaad een plekje aan de rand van de Camping.

Wij allang blij. Er was een groot Gemeentebad naast de Camping en daar zijn we lekker gaan zwemmen en onze boeken mee genomen.

Er kwamen die avond nog meer mensen binnen toen het al donker was en die hebben waarschijnlijk ook niks meer aan de kust kunnen krijgen en zijn toen ook maar het binnenland in gegaan., die stonden ook bij ons in de buurt zonder voorzieningen.

We hadden nooit gedacht dat het zo druk zou worden met de Paasdagen en dat al die mensen nog kampeerde, maar ja je kan hier eigenlijk het hele jaar door kamperen.

En Australie is een kampeer land ik denk dat de meeste mensen wel een Caravan hebben of een tent.

De Camping lag in een bos en de Australier maakte weer grote kampvuren in tonnen en barbecaude er weer lustig op los. Het stonk van  alle kanten naar vlees en vis. Het stond op een gegeven moment blauw van de rook. Wij onze deur dicht om nog en beetje frisse lucht te hebben in ons hokkie en de afzuiger aan gezet. Kon niks tikken op de PC  want ik had geen stroom. Dus niet te laat naar bed want we willen morgen vroeg weer weg op zoek naar een andere Camping.

15 April

Het zonnetje scheen weer en we vertrokken  naar het noorden. Leek geen einde aan te komen wat een lange wegen recht toe recht aan, je kwam bij na onder hypnose van het recht door staren. Maar het was even goed prachtig.

In de valleien wonen de boeren, daar hebben ze het vroeger allemaal ontbost en op de toppen is alles nog begroeid. Wat we zo zagen waren het allemaal vlees koeien.

Ook veel paarden zagen we in de weide staan en veel beekjes, dus vruchtbare grond alles zag er nu groen uit. De mooie huizen van de kust waren nu niet meer te zien, allemaal houten boerderijen klein en armoedig. Af en toe vroeg je je af waar bestaan die boeren van. Bij ons zouden we zeggen keuterboertjes, maar ze hebben hier wel veel weiland om de deur ze bezitten hele bergen hier, en vaak zie je ook dat ze een stukje land willen verkopen , zal wel om het geld zijn, om hun inkomen wat te vergroten, ze hebben land genoeg.

Maar ja wie wil hier wonen in een  afgelegen gebied. Je moet op zijn minst 50 kilometer rijden om je boodschappen te doen. Moet er niet aan denken om zo afgelegen te wonen.

Maar de natuur is prachtig en de bergen ook. Na eindeloos gereden te hebben zijn we in een gehucht waar een Camping was gestopt. Walcha is de naam, ik noem het een gehucht maar hier is het de grootste plaats in de omgeving waar je dan je boodschappen kan doen.

Er was genoeg plaats op de Camping, no problem. Zal vertellen waarom, we zitten namelijk op 1100 meter dus overdag een goede temperatuur maar in de avond hardstikke koud. Dus de mensen kamperen hier niet met een tent.

Je moet verwarming hebben anders is het te koud. Dit is echt een Camping voor de zomer als het bloedheet is en de mens verkoeling zoekt in de bergen.

Er zijn hier ook geen vaste staan plaatsen zoals aan de kust alleen een paar Cabins. Naast onze Camping was een RODEO er waren veel Cowboy `s met hun paarden.

De Mevrouw van de Camping vertelde ons dat. We moesten maar eens gaan kijken.

Ik dacht al dat ik niks voor mij, want ik dacht ze knijpen die stieren de ballen af en kijken hoelang ze op dat paard kunnen blijven zitten. Maar ik had het helemaal misssss!!!!!!

Een Rodeo is het op jagen van koeien en stieren en ze allemaal bij elkaar drijven om ze bij elkaar te krijgen in een kraal. Dus die mensen zijn zeer bedreven. met hun paard.

Er waren ruim honderd Cowboys aanwezig ook vrouwen.

Het is dus een wedstrijd wie het eerst een stier uit een kraal haalt en zorgt dat hij aan de andere kant van het veld weer in een ruimte komt. Zal het even beter uitleggen.

Ze zetten 6 stieren achter een hek

Dan moet de ruiter eerst een van de stieren door dat hek drijven. Zo gauw hij een stier bij het hek heeft, gooien ze het hek open en dan kom je in een open weiland , net zoiets als een voetbalveld. Dan staan er palen daar moet je de stier om heen zien te leiden, Het komt er op neer dat je een acht moet draaien met die stier. Heb je dat kunnen redden dan krijg je een aantal punten en degene die dat het vlugst heeft gedaan is de winnaar.

Eerst beginnen ze met jonge stieren, en dan met grote stieren. De jonge stieren lopen harder dan die grote stieren. Nou het is een vak apart als je ziet hoe dat gaat, het paard ligt konstant aan de flank van de stier en drijft hem waar hij wezen moet.

Het gaat razend snel, de meeste redden het dan ook niet.

En je moet ook een beetje geluk hebben, als je de stier vlug uit de kraal hebt , heb je ook almeer punten, soms lukt het al niet om hem er uit te krijgen dan is je tijd voorbij en dan val je af. Het is een echte sport hier. Had wel eens borden in Amerika gezien dat er Rodeo was maar we zijn er nooit naar toegeweest, het is een hele happening, lijkt wel kermis, biertent, hamburgers, grote softijsjes en  uiteraard weer barbecau steak voor maar een paar dollar. Al met al ik heb mijn ogen uit gekeken en een leuke middag gehad in het dorp Walcha. Je hebt hier ook een dorpje dat Texas heet.

Nu zitten we met de hete lucht kachel aan om  warm te blijven.

Morgen trekken we weer verder, nog niet naar de kust maar gewoon weer recht toe recht aan naar boven, het noorden dus.

Tweede Paasdag zullen we weer richting kust gaan dan zullen de mensen wel weer naar huis gaan en is er wel weer een plekkie voor Dikkie en Berthus.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

16 April.

Na een koude nacht op 1100 meter werden we wakker gemaakt door de vogels en het zonnetje op de Camper. Ontbeten en weer verder gereden.

Na 40 kilometer was er een klein dorp waar een “tourist” informatie post was. We hebben daar gevraagd wat er in de omgeving te doen was en of er een Camping was.

We kregen het advies om naar Inverell te gaan. Dat was  een dorp waar de eerste kolonisten  waren gekomen. Je kon er Safier stenen zoeken en dat werd nu nog gedaan, en als toerist mocht je ook mee zoeken. Leek ons erg leuk maar we wijkten dan toch wel teveel af van onze route. Dus wij wikken en wegen wat te doen.

Berthus stelde voor om toch maar verder te rijden naar Armidale om daar inlichtingen te vragen, want we hadden toch ook een Kampeer plaats nodig, en die mevrouw wist niet of daar een Camping was, dus dat is erg riskant want je rijdt dan zo 100 kilometer voor niks en je moet dan ook weer terug. Onderweg kwamen we nog een Creek tegen die Bergen op Zoom heten, leuk he daar moeten vroeger Nederlanders hebben gewoond die de Creek die naam hebben gegeven. Dus wij gevraagd in Armidale bij de toeristen informatie post.

Daar krgen we een betere voorlichting. De man en de vrouw die achter de balie stonden gaven ons een leuk advies, we moesten de Waterfall Way gaan rijden.

Een prachtige toeristische route langs watervallen en diepe kloven. We konden daar wat wandelen en picknikken en hadden mooie uitzicht punten. De grootste was in de Cathedral Rock Nationaal Park en toen was er nog een waterval in Ebor die bestond uit 3 verschillende hoogtes daar moest je een stuk voor lopen.

De vrouw vertelde ons dat haar moeder van vroeger nog  Pensioen uit Nederland kreeg.

Ze was er nooit geweest en ze wilde alles weten van Nederland, we kwamen bijna niet weg. Ze had gehoord van de vele fietsen die we hadden en veel water en dat we beneden de Zee Spiegel woonde. Ze denken minstens dat we elke dag kunnen verzuipen.

Ik vertelde dat ik 3 fietsen had daar keken ze ook al van op.

Hier zie je haast geen fietsen een enkeling met een mountinbike. Hier hebben ze geen fietspaden je moet gewoon op de snelweg.

In het binnenland zou je wel kunnen fietsen is rustiger maar dan moet je weer  tegen die bergen op. Je ziet wel kinderen fietsen op de Camping met zijwieltjes en dan zijn ze vaak al ouder dan 5 jaar  inclusief helm op dat is verplicht hier. Zo gaat het ook met zwemmen, een hoop kinderen en oudere kunnen niet zwemmen. Heb wel eens verteld dat de kinderen bij ons al met 4 jaar naar zwemles gaan omdat er zoveel water in Nederland is.

We zitten nu op een Camping in het gehucht Dorrigo op 700 meter hoog, het is niet zo koud als gisteren avond.

De man van de camping had nog een naam Bout in zijn PC staan, wij vroegen gelijk waar kwam hij vandaan maar dat stond er niet in.

De naam Bout komt bijna alleen voor in het Gooi, we vonden dat wel leuk, wat is de wereld toch klein he. De naam Smith komt hier ook veel voor, ze hebben er nu een T achter gezet.

We gaan nu eindigen en tot morgen maar weer.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

Nog een berichtje.

Speciaal voor onze lieve dochter Alette.

Van Harte Gefeliciteerd met je 29 verjaardag en we wensen je een fijne dag toe met je Familie en vrienden.

En we weten dat dit voor jou en Michiel ook een speciaal jaar is je 29 jaar.

Extra kus van Ma en Pa.

17-04-2006 om 11:55 geschreven door Dikkie en Berthus

12 april 

G`Day.

Hier weer een episteltje van Dikkie en Berthus. Vanmorgen vertrokken vanuit Chessnock in Hunter valley.We zijn eerst naar Maitland gegaan een typisch Engels dorp om even de mails te verzenden via Internet. Nou dat kon hier gemakkelijk bij de Bibliotheek.

Daarna zijn we verder gereden via Raymond Terrace naar het Schiereiland Nelson Bay. We zagen nog een bosbrand onderweg. Wat was het heet die dag en de wind leek wel uit de Sahara zo warm. We waren dan ook blij dat we op de Camping arriveerde en gelijk naar het zwermbad konden. Onze Camping ligt aan Fingal Bay. Er zijn aan dit stuk kust veel Campings en wij hebben voor de laatste gekozen in een rustig gebied anders was het veel te toeristisch. Hoe komt dat dat het zo druk is aan de kust, nu hebben de scholen weer 14 dagen vakantie met Pasen in New South Wales. Overal is het verschillend.

Vandaag begon de drukte al, het liep af en aan met Caravans en de huisjes zijn allemaal verhuurd. De meest eenvoudige Cabin zoals ze dit hier noemen kost nu met de Pasen 925 Dollar per week, dat is geen kattenpies, daar heb je bij ons een leuk huisje voor in Nederland op een Park. Een Cabin bestaat uit een keukenblokje en 4 stoelen,  een tafel en 2 stapel bedden,  een bedbank, douche en toilet. Stelt echt niet veel voor een veredelde Caravan. Je ziet uiteraard wel wat grotere Cabins met wat meer luxe er in dan ben je voor een Paasweek 1045 Dollar kwijt. En wil je echt een beetje ruim zitten dan huur je een Beach House voor maar 1815 Dollar per week, KASSA!!!!!!!Wij merken het nu ook aan bepaalde kuststreken dat de Camping prijzen hoog zijn. Eerst begonnen we rond de 22 tot 25 Dollar nu loopt het al naar 39 Dollar. Een Australische Dollar is 62 Euro cent.

Deze Camping ligt aan een baai en het water is zeer geschikt voor kinderen, niet al te diep in het begin.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

13 April

Goede morgen,

Wij hebben vanmorgen een wandeling over het strand gemaakt en zijn naar een Eiland gelopen. Nu zullen jullie denken hoe kan je nu naar een Eiland lopen , Ja dat kan mensen.

Zal je vertellen hoe. Op bepaalde tijden van de dag heb je EB en dan valt er zomaar een gedeelte van de zee droog, een grote brede weg zeg maar. Dit word dagelijks aan gegeven op de borden bij de Receptie , dus je moet gaan als de tijd daar is, je hebt namelijk maar 4 uurtjes tijd anders zit je op het eiland vast. En probeer niet terug te gaan want het is levens gevaarlijk want je hebt dan als de zee zich weer sluit gevaarlijke stromingen en het is heel diep. Dit natuur verschijnsel staat denk ik ook in de Bijbel en Jezus liep over het water en het sloot weer achter hem met het gevolg dat het leger verzoop. Mooie gedachten van Dikkie he?

Ik denk dat dat vroeger ook zoiets is geweest maar toen wisten ze nog niet hoe Eb en Vloed in elkaar zaten en dat er zand banken bestonden. Ja dit kwam zomaar in mij op toen wij aan het wandelen waren. Het was bloedheet maar wel de moeite waard.

Op het Eiland dat begroeid was woonde uiteraard geen mensen maar er zwommen daar wel Dolfijnen. Wat we ook zagen veel oesters op de rotsen een klein soort. We hebben ze gegeten lekker!!!

We waren om een uur of 2 weer terug op de camping en wilde weer naar het zwembad toen er in eens schaapjes wolken aan de lucht kwamen. Nu zei mijn schoonvader vroeger al, als er schaapjes wolken komen veranderd het weer, de goede man had gelijk, binnen een half uur was het klimaat ineens veranderd, het begon donker te worden en te onweren en te regenen. De rest van de middag is het niet meer droog geweest. Nu maar hopen dat het morgen weer goed is, want al die Familie`s met de kleine kinderen die zijn gearriveerd vanmiddag die willen morgen naar het strand. Zal wel lukken denk ik, want het is nu weer droog. De Australier zegt niet voor niks je kan hier 4 jaargetijden op een dag hebben. Dit is in de 6 weken dat we hier zijn onze derde regen bui, dus we mogen niet mopperen. De natuur had dat buitje hard nodig.

Berthus zit onder de mieren bulten die moest zonodig gisteren middag op het grasveld liggen, maar had de mieren bultjes niet gezien, je weet wel lijken net zand bergjes.

En dan te bedenken dat hij een goede bril op zijn neus heeft staan. Onze Slogan is ook altijd in de vakantie als het even tegen zit zeggen we Vakantie is niet leuk.

Zeide we vroeger ook altijd tegen onze kinderen als ze zeurde in de vakantie.

Alhoewel we ze altijd overal mee naar toe hebben gesleept van jongs af aan.

We hadden gemakkelijke kinderen je hoorde ze niet in de auto als we naar Zuid Frankrijk reden, ze vermaakte zich altijd uitstekend met kleuren en knippen en snoepen, dat mocht dan van ons, want als je de hele reis kouwt dan zeg je ook niks, geen tijd om te zeuren.

Ik denk dat onze kinderen deze Slogan ook nog steeds gebruiken als het hun ook wel eens tegen zit in de vakantie. Zo gaat dat van het ene geslacht op het andere, je moet toch wat doorgeven he!!!

We hebben er nu 4200 Kilometer op zitten, morgen weer een stukje verder rijden richting Brisbane.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

13-04-2006 om 14:29 geschreven door Dikkie en Berthus

5 April.

Na een goede nachtrust  op de bergtop vanwegen onze steen onder het wiel zijn we vroeg op gestaan en weer verder naart Lake Conjola gereden.

Het was prachtig weer en we zijn vaak uit gestapt bij mooie uitzicht punten.

In Ulladulla, een wat grotere dorp zijn we naar de bibliotheek geweest en hebben onze verslagen verstuurd van een paar dagen.

Lake Conjola is prachtig het is een binnen meer die vanuit zee komt. Je kan er zwemmen en vissen uiteraard  wandelen. Er liggen daar wel 6 Campings op een rijtje, nu zeggen ze hier Caravanpark of Toeristen park, de parken staan vaak meer dan voor de helft vol met huisjes en Caravans en Cabins, allemaal vaste staanplaatsen. Waar het erg druk is met toeristen heb je vaak geen keus om ergens een leuk stekkie te zoeken waar je wilt staan en je krijgt een plaats toegewezen. Soms bevalt het ons niet en rijden dan naar een andere Camping, keus genoeg.Ook deze keer geen leuk stekkie en een Camping verder op geprobeerd. Prachtig was het we stonden er alleen, een Camping in wording.

Prachtig sanitair inclusief de Kangoeroes wat wil een mens nog meer.

We houden namelijk van rust en natuur. We hebben nog even een wandelingetje langs het meer gemaakt. De hele dag was het bloedheet en een warme fohnwind we zweten wat af. Ook in de avond bleef het benauwd. Omdat de tijd een uur is verzet is het nu al om 6 uur donker daar moeten we even aan wennen. Sinds we hier zijn is de tijd al 2 keer veranderd.

We hopen als we boven Sydney zijn dat de avonden weer wat langer worden. We hebben er nu 3200 kilometer op zitten. Als we alles op ons gemak zouden willen bekijken mag je er nog wel 2 maanden bij nemen. We zigzaggen een beetje langs de kust en dan weer het binnenland door. De dorpjes lijken allemaal op elkaar van die Cowboy dorpen, de meeste huizen uit het verleden zijn van hout, wat van steen is, is recent gebouwd.

Ik heb nu voor het eerst een Eldery communitie gezien, ik zal vertellen wat dat inhoud.

Dat zijn mensen die oud zijn en naar de kust trekken en allemaal bij elkaar wonen in een kleine gemeenschap. Dus een buurt met allemaal de zelfde huizen met alles er op en eraan. Zelfstandig wonen en als er wat is helpen ze elkaar en ze sporten en doen andere aktiviteiten met elkaar. Ik denk dat het voor de rijkere mensen is bestemd.

We spraken een man die was altijd boer geweest, hard gewerkt zijn hele leven , ook in het binnenland gewoond en daarna naar de kust vertrokken om daar de oude dag te slijten.

Zijn zoon had het werk over genomen.. Vandaar dat de kust  bewoond wordt door veel oude en vitale mensen. Je kijkt toch wel je ogen uit wat een rijke mensen hier wonen, elk dorpje hoe klein ook langs de kust heeft een golfbaan, of een ander veld voor sporten voor de ouderen. Ook zelfs  verwarmde zwembaden. Bij ons gaat dat weg omdat het niet te betalen meer is voor de gemeente en hier zie je het overal, dan denk ik ook wel wie betaald dat dan. We hoorde wel dat je hier ook aardig wat belasting moet betalen net zoals bij ons. In Nieuw Zeeland was het heel wat minder lux. Maar ik stop nu anders val ik in herhaling. Ga nu even naar het toilet al laverend langs de Kangoeroe`s best wel een beetje eng in het donker. Ze gaan dan recht opstaan en kijken naar je of je niks doet, het blijven toch wilde beesten moet je maar denken.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

6 April.

Hier  zijn de Hollandse  AUSSIES  again.

Weer verder gereden richting Booderee  Nationaal Park. Ook een schiereiland.

Het eiland is in het bezit van de Aboriginals. Je moet er intree voor betalen en dat was aardig prijzig. Maar we wilde hier persee 2 dagen zijn. Je kan er goede trails maken, zowel in het bos als langs de stranden. Het weer is prima alleen wat winderig, maar dat mag de pret niet drukken. In het bos heb je daar geen last van. Vanmiddag een mooie wandeling gemaakt in de bossen . Morgen doen we een wandeling langs zee en ook de rotsen en een stukje bos. Dus we zullen morgen avond wel goed moe zijn.

We hebben hier geen stroom dus alles gaat op de accu. Eten mee genomen voor een paar dagen en drinken. Het bos is een en al Eucalyptus en grote varens. Wat is dit land toch groot en ruim, hier wonen 20 miljoen mensen. Een op een hele vierkante kilometer.

Moet je bij ons komen met bijna 17 miljoen mensen. Als wij vertellen dat we in een rijtjes huis wonen kijken je ze gek aan. Hier zie je alleen maar alleen staande huizen.

Op de weg is het ook rustig. Ikheb nu dan ook voor het eerst Aboridginals gezien omdat het park beheerd word door die mensen. Ze zijn bruin en hebben groffe grote gezichten en hun lichaam is ook breed en kroezig of lang haar. Heb er nog geen een op de foto staan maar dat komt nog wel.

Ik ga nu stoppen want mij batterij van de PC is bijna leeg.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

Even een berichtje voor onze schoonzuster Finneke.

Lieverd van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag.

We wensen je een prettige dag toe met de Familie uit Dieren en omstreken.

Geniet er van  hoe jong je bent geworden.

Dikkie en Berthus en een extra kusje van Berthus.

DOEIIIIIIIIIIIIIIII

12-04-2006 om 13:48 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:56 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:54 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:53 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:51 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:50 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:48 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:47 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:45 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:42 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:40 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:39 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:38 geschreven door Dikkie en Berthus

12-04-2006 om 03:36 geschreven door Dikkie en Berthus

11 April.

Hallo Luitjes.

Vanmorgen vertrokken van uit The Entranche aan de kust naar de Wijnstreek.

We wilden binnen door rijden en niet via de snelweg maar we hebben het niet kunnen vinden. We waren aan het dwalen in Wyong, we hebben er bijna alle buurten gezien.

Toen maar besloten om via de snelweg te gaan naar Cessnock. Halve wege zagen we toch een afslag om het laatste  stukje binnen door te gaan.

Een wijnstreek hier is niet zoals in Zuid Frankrijk waar je de wijn ranken op de heuvels glooiende ziet staan. Hier zie je af en toe een wijn boer met een een stukje wijn land en dan weer een hele tijd niks, dus tot nu toe stelt het niet zoveel voor. Nou kan je bij die wijn boeren proeven natuurlijk, daar maken ze reklame mee in de toeristen boekjes. Ze discrimeneren hier en ik zal je vertellen waarom. De mannen krijgen twee glazen aangeboden en de vrouwen maar een, en die mogen dan na een uur nog een glaasje.

Stond allemaal keurig beschreven in het boekje. Het was heet en we zijn gestopt in Cessnock en hebben daar een Camping gezocht. Mooie rustige Camping met zwembad en Bubbelbad. We hebben lekker gerust en een boek gelezen en ik heb zelfs nog een dutje gedaan.

Daarna wilde Berthus uit eten want er was een Tai`s restaurant op de Camping. Daar zijn we nu net van terug en hebben lekker gegeten.

Op de Camping hier staan veel jonge lui dat zijn Backpakkers die werken nu bij de Wijn boeren en helpen met oogsten om weer een paar dollars te verdienen en dan kunnen ze weer een tijdje verder, Naast ons staan erook twee Duitsers. Die gasten kopen hier een oude stationcar en trekken zo Australie door. Mooi als je dat kan doen als je nog jong bent, dat was voor ons vroeger niet weggelegd.

Toen was Australie nog een mijl op zeven, nu ben je er zo met het vliegtuig 20 uurtjes vliegen, de wereld is kleiner geworden met het vervoer van tegenwoordig. Voor de rest hebben we dus een rustige dag gehad en weer een beetje bijgekleurd het was 29 graden vandaag.

Dus  niet veel te vertellen, en daarom ga ik nu de laptop maar sluiten en tot morgen dan maar weer.

Groetjes van Dikkie en Berthus.

12-04-2006 om 03:35 geschreven door Dikkie en Berthus