26 Maart.
G `DAY, dat betekent Goededag in Australie.
We waren op het schiereiland Peninsula Mornington en hebben het eiland rond gereden.
We vonden het niet zo denderend teveel toeristen leek Zandvoort wel en zo was bijna de hele kust half Melbourne was er.
Dus we zijn de volgende morgen vertrokken naar Philps Eiland.
27 Maart.
Ook Phillip Eiland is een grote trekpleister voor surfen en zwemmen en uitgaan. Cowes is het grootste stadje van dit eiland en daar zijn ook de meeste Campings.
Alle jongelui waren weer weg want de scholen waren weer begonnen dus lekker rustig.
We hebben eerst even wat boodschappen gedaan en we waren weer goed bevoorraad want je weet maar nooit in dit land.
We zijn toch even gaan kijken naar de dwerg pinguïns die de avond er voor aan wal waren gekomen ze zijn 33 centimeter.
De jonge pinguins waren nog aan wal die gaan niet mee om te vissen ze worden dan weer in de avond gevoed als de kolonie pinguïns terug komen. We konden ze dan ook gewoon fotograveren en filmen bij de Nobbies. De meeste zaten in holen in de duin maar er waren er ook die stonden te wachten op voer van de ouders dus dat was erg leuk om te zien.
Daarna zijn we naar de andere kant van het eiland gereden en daar was de hoogste top en hebben daar nog koffie gedronken.
We hadden ook even de tank gevuld met Diesel en ik was de ramen aan het lappen bij de benzine pomp. Komt er in eens een man op ons af en begon een praatje in het Nederlands.
Nou wij vroegen gelijk of hij ook met vakantie hier was, nee dus hij woonde hier.
Hij vertelde dat hij op het Schiereiland Penisula Mornington had gewoond en dat hij nu op Phillip Eiland woonde.
.Dat beviel hem uitstekend goed geld te verdienen, KASSA.
Hij was een Belg vertelde hij ons en woonde al 34 jaar in Australie.
Nou dat hij een Belg was dat hoorde we nog goed totaal niet verengelst hij sprak ook nog goed Vlaams.
Hij vertelde ons dat hij een golf tuintje voor de kinderen had en een waterafschuif.
Nu wisten we niet wat dat was.en ik vroeg hem is dat, iets waar je de boten in zee kan doen.
Neeeeeeeeeeeeeeeee dat was voor de kinderen!!!!!!!! Ik goed na denken dus want het was een Belg en ja hoor had hem door, het was een waterglijbaan.
En het was een goede business want ze moesten direct betalen en wat wilde je nog meer volgens die Belg. Terug in de auto moesten we toch wel lachen om dat vlaamse taaltje en dat nog naar 34 jaar. Ik had hem eigenlijk ook moeten zeggen dat ik mijn ramen aan het kuisen was, dat betekent in Vlaams schoonmaken.
Wat ook zo leuk is aan de mensen hier die je spreekt dat ze zo`n commentaar hebben op de buitenlanders die er allemaal wonen net zoals bij ons, ze vergeten zelf ook dat ze ooit vroeger uit het buitenland zijn gekomen of althans de voorouders.
Heb tot nu toe nog geen echte Australier gezien en dan bedoel ik de echte de Aboriginal.
We zijn op het eiland naar het Koala Park gegaan, daar kon je alles lezen hoe de dieren leven en hoe de jonge groeien in de buidel, en natuurlijk waren er plenty Koala Beren in de bomen daar.
Ze hadden een hoge stellage gemaakt een soort voetpad dat je al bijna in de boomtoppen liep en dat je ze goed kon zien. Nou we hebben genoten zo leuk.
In het park had je ook nog een trail en die hebben we ook gelopen en kwamen nog een soort grijze leguaan tegen was wel eng om te zien leek net een vette slang, dat dachten we ook eerst maar het geval had kleine pootjes. Heb het allemaal gefilmd en op de foto gezet.
Toen weer terug naar de Camping en even naar het zwembad. De eigenares van de Camping was geboren in Amsterdam en met 5 jaar verhuisd, ze had haar moeder nog bij haar inwonen en die sprak nog geen goed Engels het zelfde als wij met de oudere Turkse en Marrokaanse mensen hebben, alhoewel ze wel vertelde dat het toen al verplicht was Engels te leren toen ze daar aan kwamen. Ze was op de Herengracht geboren, nou als je nu daar een woning hebt ben je rijk de miljoenen pandjes van weleer.
Bij het zwembad was ook een verwarmd Bubbelbad, dus wij er in, liggen we lekker te bubbelen zien we in eens dat het een prive bubbelbad was, je moest namelijk betalen, dollars in een automaat gooien en dan bubbelt die 6 minuten voor je. Dus de vrouw met haar 2 zoontjes die daar al in zaten hadden dat bubbelen betaald.
Wij gelijk ons verontschuldidigd maar het was niet erg zei ze, ja dat zou ik ook zeggen.
Toen alles uitgebubbeld was wilde een van de kinderen meer bubbelen maar moest het van zijn zakgeld betalen, toen heeft Berthus even dollars gepakt en hun 2 dollars gegeven konden ze nog 2 keer.
Ja en zo gaat er weer een dag snel voorbij en we hebben nog steeds mooi weer.
We gaan nu naar bed en hopen morgen gezond weer op.
28 Maart.
Het Phillip Eiland verlaten en we zijn naar het Wilsons Promontory Park gegaan
Dat is een groot Wild Life Park. Nu moet ik jullie eerst even vertellen dat er in 2005 een grote brand is geweest en is 18 kilometer bos afgebrand. We hebben daar in het park een dia show van gezien van de brand. De mensen die op de Camping stonden hebben ze allermaal geevacueerd langs de Tidal rivier dat ligt bij de Camping.
Ze zijn daar opgepikt met een Helicopther en in veiligheid gebracht, meer dan 500 mensen. Ze hebben de Camping nog kunnen redden maar er was veel verbrand zoals de loopplanken langs en over de Tidal rivier het is daar namelijk een moeras gebied net zoals een mangrove bos.
Alles is nu weer herstelt ze zijn met man en macht bezig geweest om dat zo snel mogelijk klaar te hebben voor 2006.
Dat is ook prima gelukt, wat er weer aangeplant moest worden is dan ook gedaan en alles is weer groen alleen de hoge bomen zijn zwart daaraan kan je zien dat er brand is geweest maar onder de bomen is alles weer groen zoals daarvoor.
Denk nou niet dat alles kaal was want het Park is zo groot 18 KM is niet veel op een gebied van 50 KM lang.
We hebben wild gezien hoor, het begon al goed toen we net onze stoelen buiten hadden gezet en we wat pinda`s wilde doppen werden massaal aangevallen door een troep parkieten en niet van die kleintjes, ze sprongen op ons hoofd handen en tafel en voeten enz. Eerst schrok ik mij dood maar later vonden we het hardstikke leuk.
Ze waren dan ook niet meer weg te krijgen, toen kwamen er ook nog een soort zee meeuwen aan die ook begonnen te krijsen die wilde ook pinda`s maar die vlogen gelukkig niet op ons, we waren namelijk al bekrast door al die scherpe pootjes van die parkieten. Heb alles op de film en foto`s. Jullie zien dat later wel op het blog.
We hebben namelijk geen verbinding dus ik tik het allemaal wel maar we moeten wachten op een goede verbinding en die hebben we nog steeds niet. We zijn ook niet te bereiken via de telefoon. Toen het in de avond donker werd heb ik een appeltje voor de Caravan gelegt om wat beesten na de Caravan te lokken.
Nou dat was gelukt, op een gegeven moment komt er een Familie boskatten onder de struiken vandaan ik weet de naam niet lijkt op boommarters, je ziet die dieren bij ons in de dierentuin het zijn nachtbeesten, lijken op een kat maar dan met een spits gezichtje, nou dat was spannend om te zien. Twee tellen later komt er eern groete WOMBAT aan.
Dat is een beest die lijkt op een grote big maar dan met zachte haren en een berenkop.
Ik na buiten toe want dat moest op de foto en het is mij gelukt, ik moest het op goed geluk schieten want ik zag niks door de lens want het was donker.
Al met al een spannende avond, en ik heb ze ook brood gevoerd.
Het voederen is ten strengste verboden maar ja je mag ook niet plassen achter de kerk he!!!!. Ik dacht een appel kan geen kwaad en een gezonde bruinen boterham moet kunnen.
Nou Dikkie is die avond tevreden naaar bed gegaan, ik had wild gezien.
De volgende dag hebben we een grote trail gemaakt over de bergen naar een inham in zee, het was prachtig zo mooi wit strand en grote keien en een prachtige begroeing en mooie paadjes waar je op liep. In die baai had je grote golven die op die grote keien kwamen.
Er stond daar ook een gedenkteken dat er 2 jongens die daar op de keien hadden gestaan verdronken waren toen ze door de golven mee zijn gesleurd dus dat kan ook nog gebeuren, je had daar dan ook onverwachte grote golven enr werd ervoor gewaarschuwd.
We zijn weer terug gewandeld en hebben onze boterham gegeten en wat gerust en zijn daarna met een tweede wandeling begonnen.
Berthus op zijn sandalen,, wat was er namelijk gebeurd hij verloor zijn zool van zijn bergschoen en ook bijna de hak, ik heb krom gelegen van het lachen.
We hadden onze bergschoenen al en tijdje niet meer gedragen en we denken dat het rubber uitgedroogd was.
Dus morgen nieuwe bergschoenen kopen voor Berthus dan kan hij weer goed lopen.
Morgen vertrekken we richting Yarram dat ligt in Gippsland of wel The Prom Country.
Daar heb je de 90 Miles Beach dat heb je ook in Niew Zeeland, dat is een strand van 90 kilometer lang.
Dus ik zou zeggern tot de volgende story van Dikkie en Berthus.
30-03-2006 om 00:00
geschreven door Dikkie en Berthus
|
Ik ben Dikkie
Ik ben Berthus