Enne.. fijn vind ik

<<<< klik afb. voor vergroting




 

 

 

 

 

leermeester van een dwaas

 

 

in huis heb ik alles

- zo zei men mij eens -

om van Juana la Loca

ooit hofnar te zijn geweest

 

als zijnde minnedichter

voor het glinsterend glas

laat ik mij dus raden

door hem die ik omarm:

 

Markies de Chantecler

de poëtische haan

die ‘t liefdesspel beschreef

met veer uit eigen staart

 

 

 

 

 

uit "Hekelspel"

 

© Eli Stater  

 

 

ziet u het klinkerrijm (assonantie)..? werd vaak toegepast in de Middelnederlandse poëzie..

 

Juana la Loca ofwel Johanna de Waanzinnige

(gemalin van Philips de Schone)..

 

Markies de Chantecler.. zie de Bommelliteratuur..

 

<<<< klik  afb.  voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tussen stad en zee

 

 

mystiek voelt altijd weer

het duinenland

dat te berge gerezen rijk

zo dicht bij de stad gelegen

bufferstaat naar ‘t strand

 

waar de laatlage zon

haar strijklicht strooit

langs hooggeplaatste struiken

de schrale wind

zijn slingerweg moet gaan

 

nagestaard door 't stugge

helmgras aan de grens

worstelend door aanhankelijk zand

langs eeuwigdurend groen

en zomers ruisende bomen

 

word ik crescendo nagezongen

door de schuchtere nachtegaal

op een zwierigfrêle tak

schuin omhoog

het kwiekbewegend snaveltje

 

ach, dat ik hier kon blijven wonen

al was ’t maar in de afgedankte

zand-en-windverweerde toren

 

 

 

 

uit “De Zee en Ommelanden” (2)

 

© Eli Stater

 

 <<<< klik afb. voor vergroting

              BMW - Haaienbek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

animal planet

 

 

jawel, ik weet van die voedselketen

maar nog steeds kan ik niet wennen

aan documentaire taferelen

van het toch nog onverwachte einde

 

zoals laatst die wreedlachende haai

met een blikontdane tengere pinguin

slingerend tussen lange rijen

van blinkende hennie huismantanden

 

tot elkaar veroordeeld, getweeën een

functioneel gebroederlijke onderzeeër

ja, het blijft een wonderlijke vorm

van maritieme dienstverlening

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

  <<<< klik afb. voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

kanaalzwemmer

 

 

door wazig water

ziet hij z'n armen wieken

overtuigd nog

dat hij het halen zal

 

met vurige kracht

wordt hij gestaald

door golven die

hem beproeven

 

de vage horizon wenkt

bruingeel strand vergeten

de branding reeds

lang uit het zicht

 

 

maar langzaamaan belaagd

door uitputting en twijfel

lonkt de volgboot

zo verleidelijk

 

dan plots stolt de einder

tot aarde, lachen

groeiende heuvels hem toe

nog enkele krachtige slagen..

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater

 

 

 

 

 <<<< klik afb. voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zoektocht naar de kim

 

 

al vaar ik duizend mijlen

ongenaakbaar blijft

het einde van de wereld

 

dat vluchtend scharnier

tussen zee en hemel

 

 

 

 

uit “De Zee en Ommelanden” (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

 

Dichterliebe

pervers was een maagd uit Almere

verliefd op een dichter uit Veere

dacht hij adequaat:

'k weet hiermee wel raad

per vers zal ik haar dus kalmeren

- limerick -

© Eli Stater

<<<< klik afb. voor vergroting

 

 

 

 

 

revolverend..

 

 

geen syllabe vervul ik in de wereld

waarin hij z’n hoofdstuk schrijft in

jouw nauwverholen liefdesroman

 

zo jong, blijft hij door de spiegel

nog gespaard; waar ik jou moet

vragen, vraag jij hem

 

telkens opnieuw moet ik delen

rijgen de regels zich aaneen

tot het chapiter zichzelf overleeft

 

maar toch besef ik, mijn liefste

dat daar ook steeds een volgende is

die van jou vervreemdt

 

door je koeler wordende woorden

en waar jij al zijn gepraat

wilt ruilen voor onze stiltes

 

 

 

 

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

staand wand


aan beide boorden
donkere duincontouren
koerst moeizaam
de vissersschuit
door rusteloos water
de haven uit
naar witgekuifde koppen

bij 't laatste licht
het routineus gebaren
van maten, al aan de slag
een enkele maal
onder het zwoegen
een verwaaide vloek
een kwinkslag soms

dan wordt het
windgevulde zeil gereefd
in plooien op de ra
tenslotte opgerold
de schipper peilt
een laatste keer

het anker ratelt
een schor duet
met de straffe wind
die door 't staande want
de hoge tonen giert

beschermd
door 't lichtend oog in top
de netten overboord
na even golvend drijven
zinken ze bedaard
naar de plek van overvloed

de nacht vergaan
loopt monter
de buitbeladen schuit
als in triomf
haar haven binnen

 

 

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hartslag van de rede

 

 

boven het duin torent hij doorleefd

de vuurbaak, waar water boven het zand

op windvleugels zweeft

alle denken danst ontoerekenbaar

op het topzwaar ritme

van schuimbekkende koppen, maar

 

gladgeluimd is vandaag de zee

sleept de gedachten

kalm, meedogend mee

in de zich terugtrekkende vloed

naar waar in heiig vervloeien

het water de lucht ontmoet

 

 

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

 

© Eli Stater 

 

 

aftakeling

ach, Grote Huisbaas

is er dan echt Daarboven

geen verfje te koop..?

immers bent U Webmaster

van een machtige Marktplaats?

- kyoka -

© Eli Stater

stadsduif


driftig stamp ik
op de tegels
er vandoor zal hij gaan
nee, wendt z'n kop

brutaal-nieuwsgierig
loenst-ie op me neer
weet hoe machteloos
ik sta

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater 

percussie

vrucht van balsemien

fel knappend springt ze open

snel roffelt de specht

- haiku -

© Eli Stater

dreigend afscheid

zonder dat ik besefte

was je er al even

gekleed in

veranderende kleuren

grijze gieter

in d' ene koele hand

rukt de andere

bladeren van bomen

je doet de wind

het water kolken

molenaars wieken borgen

twijgen breken af

bloemen laat je sterven

vogels slaan op de vlucht

nieuwe geur, nieuw gezicht

schenk je de natuur

maar ook ruimte

voor nieuw leven

dat tergend lang

op zich zal laten wachten

© Eli Stater 

       dichtwicht

        
        weet zij veel

        wat dichten is

        dat het de lezer

        is die schept..

        herschept wat

        dichters verzinnen

        in gedachten

        of luidop

        als ooit Cees Buddingh'

        nooit versagend

        gaat ze door

        en door

        met penselen van

        haar versjes

        waarvan André Hazes

        post mortem

        een stijve krijgt

  uit "Hekelspel"

       © Eli Stater

         Jacob Taanman
         (1836-1923)
         "Duinlandschap" (1900)

 

mountainbike


helling op
door bonkende gaten
van afmattende
zwartgrauwe paden

door grillige wind
en huiverduinen
bedrog van te wit
voorjaarslicht

helling af
voorover gebogen
flitsend geeuwen
de gaten

opnieuw te hard
in de remmen

uit  "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

leegte

na gisteren de zware gang

slaat stilte me tegemoet

als ik vanochtend

de trap af kom

ontbijt wekt weerzin

telkens als ik kijk

naar de zo lege plek

in de grote kamer

waar het arme dier

oud en afgeleefd

onrustig slapend

zijn nadagen sleet

© Eli Stater

voorbode 3

de wind zwelt weer aan

een bloembak waait van de muur

voorbij, de zomer

- haiku -

© Eli Stater

klein verdriet

paars ballonnetje

leeggelopen in mijn tuin

buurjongetje snikt

waarom niet over de boom

naar de hemel gedreven?

- kyoka -

uit  "Achtertuinen"

© Eli Stater

coma

    de attaque zo onverwacht

    na schrik lijkt er nog hoop

    toeren gaan we, samen

    drie keer in de maand

    moeizaam praat je, honderduit

    als ik in m'n jongensjaren

    maar het doet pijn, de

    rollen zomaar omgedraaid

    .

    in het steriel vertrek

    praat ik tegen jou

    machteloos, geen voedsel

    of zelfs maar vocht

    moet verder zonder jou

    terug op straat, vol leven

    vraag ik me af wie me

    voortaan raad moet geven

     juni 1983.. manet alta mente repostum..

© Eli Stater

   <<<< klik afb. voor vergroting

duinkonijn 

loom danst de warme lucht

als het water

van de kalme branding

traag trap ik voort

over 't gehavend pad

- voor fietsers verboden -

door schroeiende duinen

daar zit hij
onverstoorbaar

oren schuin omhoog

alsof hij niets vermoedt

springt dan

tussen duindoorns

achterpoten gestrekt

werpen 't achterlijf omhoog

om de voorkant

bij te benen

dan doodstil

alsof hij niet bestaat

de ogen strak gericht

op het nu vijandelijk pad

bemoedigend lachend

rijd ik hem voorbij

kijk hem even aan

maar hij denkt

dat ik hem niet zie

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater