Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
fotodagboek van ENER
Welkom....mijn naam is René (m) Sint Truiden 14 januari. Mijn vriend reflex en ik laten je ietsje zien van onze dagelijkse bezigheden....slenter je mee?? Dank voor je bezoek,respons over fotografie is welkom. Groetjes. TRANSLATOR in linkerkolom
04-10-2010
POIRE WILLIAM
Dat POIRE WILLIAM een dranksoort is wist ik. Een bezoek aan een grootwarenhuis in het zuiden deed me even opkijken toen ik daar deze mooie peren met dezelfde naam zag en kocht. Helaas echter de drank vind ik beter, misschien ook wel omdat de peren er verser uitzagen dan ze waren. Met deze meloen was geen twijfel mogelijk, stilletjes ontvreemd op een reusachtig kweekveld en vers verorberd met wat droge ham, wat voor heerlijke momenten heeft het leven toch.....
Het heeft geen zin te vergelijken, net als bij het fruit is het oogsten van graan makkelijk geworden. Vertellen over hoe het vroeger ging is voor ons, de hedendaagse mens bijna niet te begrijpen, zeker niet nuttig. Waar een paar jaar geleden het stro nog in hoekige "bussels" werd geperst en gestapeld, wordt het stro nu eenvoudig opgerold. Nieuw is het gevaar echter dat op een steile helling het stro vanzelf wegrolt.... dit was een grappige bedenking toen ik deze plaatjes maakte wat kinderlijke fantasie bevorderd de gezondheid.....
Het licht golvende landschap van Haspengouw bruist van de bedrijvigheid, de fruitsector draait in deze tijd van het jaar op volle toeren. Het verschil in aanpak en middelen tussen vroeger en nu is groot, eerder schreef ik daar al over in mijn blogje. De kleine boompjes van de "plantage" zoals dat hier een naam heeft zijn zeer vruchtbaar en makkelijk te oogsten. De hoogstam boomgaarden staan er nu bij als in een museum, de vruchten worden niet eens meer geoogst. Zij staan er alleen nog mooi te zijn, zij hebben tenminste nog ruimte, zelfs voor hun schaduw zoals je kan zien....
Op een van mijn korte wandelroutes dicht bij huis is altijd een koffiestop voorzien, waarom niet, het terras van Chateau de la Motte is zo eentje,mooi gelegen in een groot park met altijd een aanbod van beelden. Het is Middelheim niet maar sinds begin deze zomer staat er tussen meer en andere beelden van een Russisch beeldhouwer ,eentje dat me doet denken aan "het zotte geweld" van Rik Wouters. Het maakt indruk.....
Onder een reusachtige vlierboom stond een reusachtige bank waar in de zomeravonden de verhalen elkaar opvolgden .De herinnering aan de siroop van de bessen is nog levend aanwezig,wij, de kinderen kregen het regelmatig toegediend door moeder. Jaren later in de tijd van PC,Wikipedia en andere bronnen, gaan over alles en nog wat lichtjes branden. De vlier,zo lees ik is een middel tegen zowat alle kwalen,het zou me te ver brengen je hiermee te belasten... ze op te sommen. De siroop kende ik al,dat de paarden een krans van de vlierboombladeren rond hun nek kregen om moeilijke vliegen en muggen op afstond te houden wist ik niet. Nu ik het lees, herinner ik mij,op de bank onder de vlierboom waren ook geen vliegenmeppers....
Aanlokkelijk en fotogeniek ziet het er uit. De artisanale markten zijn een kolfje naar onze hand. Kazen in alle vormen,salami's in alle vormen maar ook vooral fruit en vruchten in alle vormen en kleuren zijn een lust voor het oog ,vooral bij zonnig weer. Soms zit er ook een mooi ogend plaatselijke en welbespraakt persoon tussen,die de mensen begeesterd en zowaar een mengeling van ik weet niet wat aansmeert als het medicijn voor een vitaal leven....niet letterlijk gezegd maar daar kwam het op neer en de mensen kochten het goedje verpakt ....in een onbedrukt ecologisch BAKJE GEZOND...
De bijna altijd aanwezige zonneschijn brengt mensen samen,de bewoners slaan een babbeltje als ze elkaar tegenkomen. Aan de mimiek te zien hebben deze dames echter wel belangrijk nieuws en zitten dan even neer bij een drankje. Het uithangbord PLATS du JOUR zou een aanwijzing kunnen zijn over het onderwerp,het is echter puur toeval in deze....
Bij blogmaatje Marylou van natuurfreek,zag ik een mooie opname van de toch al moeilijk te fotograferen vlinders. Eind juli laatstleden spotte ik wat vlinders te HEKS een deelgemeente van HEERS, een landbouwgebied . Tussen de tientallen klaverblauwtjes en koolwitjes zag ik plots een zeldzame en beschermde KONINGINNEPAGE binnen het bereik van mijn lens het was even goed uitkijken. In mijn natuurboek,altijd bij de hand, steekt in de achterflap een foto van de rupsen van deze vlindersoort die ik opnam met mijn analoog toestel begin oktober 2003,nauwelijks 300 meter van de plaats waar ik nu foto's maakte...nee, ik hoor je al denken en dat beweer ik niet.... In deze buurt wandel ik tot drie maal per week. Het is de eerste keer in de laatste zeven jaar dat ik dit soort vlinder zie op deze plaats Dit is een waar gebeurd verhaal,dat we te danken hebben aan natuurpunt... de boer heeft een stukje restland afgestaan dat door natuurpunt milieuvriendelijk is ingericht en met resultaat zo te zien.... Kijk uit als je een vlinder ziet die niet fladdert maar vliegt als een vogel de kans is dan groot dat het.....jawel.
Mijn vriendje "reflex" en ik slenteren door een van de vele dorpjes in de Provence. De muren van de overjaarse huizen, wat scheefgezakt maar in frisse ,zonnige kleuren geschilderd maken indruk. Hier en daar sieren druivelaars de gevels. Wij wachten tot het licht van de zon rakelings de muren scheert . De kleuren van de zonneluiken,de muren en de druivelaars zijn in perfecte harmonie....De golvingen en schaduwen komen hier nu mooi tot hun recht. Wat verder staan enkele mensen stil te luisteren naar pianomuziek die weerklinkt uit een openstaand raam...heerlijk toch.....
Na een val van enkele meter rolt dit stekelige bolletje van de tamme KASTAGNE op de puntjes van de stekels tot voor mijn voeten...dit is het moment van reflex en mij ....puur,onaangeroerd,ter plaatse....zoals het is...
De volwassen platanen beschaduwen een paar honderd auto's tegen de al te felle zonneschijn. Het kleine dorpje heeft meer bezoekers dan inwoners. De wijnboeren rijden in snelle vaart met tractoren af en aan al dan niet geladen met honderden kilo's druiven....zomaar in de laadbak zonder bescherming.De oogst is een gevecht tegen de tijd naar het schijnt.... een zaak van suikergehalte laat ik mij vertellen...de gretigheid van de boeren en het daarbij gaande rusteloze gedoe laat de toeristen aan de rand van de weg met opengesperde mond toekijken.Het vredige dorpje is van vandaag op morgen herschapen in een lawaaierige bedoening. Gelukkig heb ik enkele dagen eerder in alle rust sappige trossen druiven kunnen fotograferen in de opmerkelijke LICHTVAL van de Provence,met zowaar de eerste tekenen van herfst....
Beste vrienden bloggers ,stilaan krijg ik goesting om mijn blogje weer te openen en jullie mee te nemen in mijn ervaringen van elke dag. Eerst wil ik jullie bedanken voor het bezoek,ook tijdens mijn afwezigheid. Heel veel lieve en warme groetjes van ENER
Sommige ROTONDES in Frankrijk zou je meerdere malen rondrijden,omwille van de kunstwerken. Deze bijvoorbeeld in de buurt van GIGONDAS. Sterke en mooi gevormde handen nodig voor de rijke druivenoogst,vereeuwigd en gestyleerd in beton..... Hier blijft ik minuten lang in de buurt en geniet van de zon,het licht en de kunst..... Waar stond het weer "LA VIE EST BELLE" ja, ja....
Groetjes uit Salins les Bains,het casino op de voorgrond is op zijn minst origineel te noemen,op de achtergrond de gebouwen van de zoutmijnen,werelderfgoed geworden.
Beste blogvrienden Toen in februari van dit jaar mijn blogje van start ging had ik geen flauw vermoeden van de werkintensiteit . Elke dag een of meer behoorlijke foto's aan jullie tonen vergt alertheid. Gelukkig beperkt mijn fotografie zich tot de ouderwetse stijl. Een foto is zoals je hem vastlegd ,de momentopname. Op dit blogje staan circa vierhonderd foto's te kijk die ik met zorg heb gekozen, nu blijft het voor een tijdje onbeheerd achter met de deuren wagenwijd open,misschien een gelegenheid om wat te grasduinen door het aanbod. Kom maar binnen,dag of nacht wanneer je wil,geef je mening het is de brandstof om beter te doen. Naar jaarlijkse gewoonte verdwijn ik een tijdje in het niets....Met veel dank voor jullie trouw bezoek,schenk ik jullie dit DUIMVINGERVELDBLOEMENBOEKETJE. Foto waar jullie massaal op reageerden. Tot binnenkort weer,warme groetjes van ENER.
Rond een oude watermolen is een vakantie domein gebouwd met werkelijk alle comfort,prachtig verspreidt gelegen tussen volwassen cipressen. Het molengebouw zelf is omgevormd tot hotel restaurant. Het rood van de klaprozen in de geintegreerde bloemenbakken naast trapjes en muren op het licht golvend terrein is verblindend mooi... zeker in het licht van de Provence....Le Moulin Blanc heb ik gekozen voor mijn vakantie en is een UITVALBASIS om de streek te verkennen de volgende weken...
Voor alle duidelijkheid: De getoonde foto's zijn van het jaar 2009 en werden nu voor het eerst gepubliceerd.
Een onooglijk dorpje op de N100.Nooit eerder van gehoord. Hier ergens verblijf ik een tijdje. Het is niet in een rotswoning ,waarvoor ze het dorpje aanprijzen. Neen hier zijn geen holbewoners ,het zijn gewoon een paar huizen onder een rotspunt gebouwd, het is origineel en waarschijnlijk met alle hedendaags komfort......
Het lijkt alsof het POORTHUIS de toegang is, naar de kerk en de burcht veel hoger gelegen. De zon tegemoet is de richting...vriendje "reflex"doet zijn ding. De huizen zijn stevig met de gekende natuursteen gebouwd. De smalle straatjes zijn stijl en moeilijk beloopbaar,het is een lust voor de ogen....mijn ogen dan toch. Plaatselijke soorten bloemen groeien zo maar in de voegen.Zij geven kleur aan de grauwe stenen ,het is een gewilde wanorde passend in het geheel. Meer dan een uur ben ik hier aan het klimmen en vrees rechtsomkeer te moeten maken zonder kasteel of kerk te zien van nabij,dit gaat boven mijn petje,ik besef dat de jaren wegen. Op het plein was een terrasje. Een "noisette" zal smaken....is minder vermoeiend.
