KARL ISIDOR BECK

Deze Hongaars dichter werd geboren in Baja, Hongarije op 1 mei 1817 en is gestorven in Währing bij Wenen op 9 april 1879. Hij was van Joodse afkomst maar werd protestant en studeerde medecijnen in Wenen. Later ging hij naar Leipzig, om er filosofie en letteren te studeren. Bij het uitbreken van de Hongaarse revolutie in 1849 ging Beck naar Wenen en vervolgens naar Pest, waar hij in 1855 redacteur werd van het letterkundig tijdschrift Frische Quellen.

Zijn poëzie weerspiegeld de hartstochtelijke aard van het Hongaarse volken en is welluidend en beeldrijk. Hij schrijft over de verdrukte Joden en over het proletariaat in het algemeen. (uit: Winkler Prins Encyclopaedie, derde deel, Amsterdam – Brussel, 1948, 425-426)

Uit: "Les chants du pauvre,184“: Le Juif brocanteur” van Karl Beck:

"De Jood, sjacheraar"

Opstaan ! Elke nieuwe dag

brengt u het verdriet van de vorige.

Draai eerbiedig uw bleek en rimpelig

gelaat naar het Oosten;

Breek een harde korst brood;

Kam vlug uw gekruld haar,

Neem uw pakje oude kleren;

Uw vrouw geeft uw staf en hoed.

Vermits een andere zijn handel aan deze deur doet,

richt uw passen naar het naburige huis;

Uw listig oog inspecteert alle vensters,

vanwaar de meiden u met misprijzen bekijken.

U bestijgt, u daalt de trappen af.

De hond keft en bijt in uw benen.

Grof gelach weerklinkt en u, misschien

gaat u doen alsof u eveneens lacht.

U laat het geld rinkelen in uw vestzakje,

U aast nu eens op een Mechelse kant,

een ring, een schilderij, een oud mes,

een klok, een pels.

U koopt met hoffelijkheid en angst

dit gepolijst ivoren kruisbeeld.

Maar u moet het verbergen omwille

van de bedenkingen van uw naastbestaanden

en kunt het slechts in het geniep onderzoeken.

U doorloopt de straten

met lome benen en met bezweet voorhoofd.

De week is kort,

Ze geeft u slechts vijf dagen werk.

Haast u, zonder te ademen,

om uw salaris te vergaren.

Uw vader wil de uitkering van de zaterdag.

Uw zoon wil de uitkering van de zondag.

's Avonds, wanneer u thuiskomt,

ondervraagt uw vrouw u met haar blik;

u zwijgt; ze gaat buiten en weent.

Maar wanneer ik naar onze vaderen

zal teruggekeerd zijn,

Als u alleen zal blijven,

gebukt onder de druk van het leven,

zal u dan uw ouders niet vervloeken,

die u het leven geschonken hebben?

Arme Jood, elke nieuwe dag

brengt u het verdriet van de vorige.

Draai eerbiedig uw bleek en rimpelig

gelaat naar het Oosten.

Kam vlug uw gekruld haar,

Breek een harde korst brood.

Loop ... maar een ander

drijft zijn handel aan deze deur;

Richt uw passen naar het volgende huis.

                                                                    ----------------------

Dit gedicht bewijst dat de Mechelse kant in die tijd waardevol was en gezocht werd. Vergane glorie?............

Met dank aan Gaston Van Bulck en Liliane Leflot (vertaling mei 2013)

16-12-2013, 00:00 geschreven door José

De “Red Star Line”.

Aan de Rijnkaai in Antwerpen is sinds 28 september het museum van de scheepsmaatschappij “Red Star Line” geopend. De vroegere loodsen van waaruit tussen 1873 en 1934 meer dan twee miljoen emigranten naar “De Nieuwe Wereld” vertrokken, zijn door de stad Antwerpen aangekocht en gerestaureerd. In deze loodsen werd ook beslist wie mocht vertrekken en wie moest achterblijven!...

Onder deze emigranten bevonden zich de mechelse kunstschilder Karel Verschaeren (Mechelen 1881-1928). Toen in 1914 de oorlog uitbrak vluchtte bijna heel de familie richting Londen. Bertha De Blezer (Mechelen 1890- 1962) de verloofde van Karel volgde hem. Samen wilden ze naar Amerika. In januari 1916 vertrok Karel vanuit London naar New York. Bertha volgde en op 23 mei trouwden ze. Ze werkte daar samen met de Engelse kantexperte Marion Powys en nam deel aan talrijke tentoonstellingen voor kunstambachten. Zij was leerlinge van de kantschool door Juf. Van Costenoble in 1902 te Mechelen gesticht. Na de oorlog in 1919 kwamen ze weer naar Mechelen en openden er een kunst- en antiekzaak . 

Eind oktober 1920 vertrokken ze terug aan boord van de “Finland” naar New York. Dat het geen plezierreis was blijkt uit de bewaarde correspondentie van Karel met de beeldhouwer Ernest Wijnants en uit de schetsen die hij en zijn broer tijdens de overtocht maakten. In 1924 keerden ze wegens ziekte van Karel met de “Belgenland” terug naar Mechelen en openden terug een boeken- en antiekzaak. Na het overlijden van Karel op 24 october 1928 zette Bertha De Blezer de kunsthandel in Mechelen nog een tijd voort.

Bron: Leo Van Damme, Kunstschulder Karel Verschaeren, Mechelen 1989

06-11-2013, 20:08 geschreven door José

Tobie Claes, een groot Mechelaar!

Tobie Claes werd in 1865 te Mechelen geboren en stierf te Antwerpen in 1949. Hij bracht zijn jeugd door in de wijk van de Ham. Tobie ging naar het Pitzemburg atheneum, was uitzonderlijk begaafd en werkte dag en nacht om zijn diploma’s te behalen. Hij werd Inspecteur - Generaal van Bruggen en Wegen. Hij bracht veranderingen aan in de loop van de Schelde, werkte aan spoorwegen en kanalen en dacht als eerste aan een tunnel onder de Schelde. Tijdens W.O. I verbeef hij in Den Haag. In vele landen werd beroep gedaan op zijn kennis, niet alleen in Europa, ook in Afrika en Amerika. Talrijk zijn zijn publicaties over stroom- en vaartuigwezen. In zijn vrije tijd schreef hij gedichten en zijn levensverhaal: “Frans Notelaars, Staatsingenieur,” verscheen in 1930. Een heruitgave door het Willemsfonds kwam er in 1949 en die vonden we op de rommelmarkt!
Uit dit boek, waarin hij zijn leven met pittige details vertelt in een gemoedelijke stijl met filosofische beschouwingen, blijkt zijn liefde voor zijn stad en de dankbaarheid aan zijn ouders. Vader Lambert Claes, was schrijnwerker, zijn moeder, Marie-Anne Van den Bosch “spellewerkster”. We lezen we op pagina 37: ”… Moeders vingers rammelden met de boutjes op het kantkussen, alsof ze er mee speelden en toverwerk verrichtten, maar een  pen was voor dezelfde vingeren een handboom, die het alle kracht vergde om in beweging te brengen.”

In die periode was de kanthandel in Mechelen nog lonend!…..

 
   foto uit zijn boek

  grafmonument perk  26 – C –11 Schoonselhof

26-10-2013, 00:00 geschreven door José

17-10-2013, 00:00 geschreven door José

13-09-2013, 00:00 geschreven door José

09-09-2013, 00:00 geschreven door José

04-09-2013, 00:00 geschreven door José

Plannen voor een nieuw stadsmuseum.

Op zaterdag 4 mei 2013 kwamen  vertegenwoordigers van diverse organisaties uit het Mechelse erfgoedveld en verwante sectoren in Lamot samen om na te denken over de invulling van een nieuw stadsmuseum voor Mechelen.
Deelnemers werden in groepen verdeeld en kregen o.a. volgende vragen te beantwoorden: hoe ziet jouw ideaal stadsmuseum er uit;  wat moet er in het stadsmuseum te zien zijn; wat moet er in het stadsmuseum gebeuren?
Ik was aanwezig op die eerste denkdag. Als vertegenwoordiger van de kantclub Etterjefke wilde ik vooral de aandacht vestigen op de ambachten  en de beiaard, twee belangrijke zaken voor onze stad.

Op vrijdag 31 mei  was de volgende bijeenkomst  en werden de ideeën van de denkdag van 4 mei verder verfijnd en geconcretiseerd. Tot mijn grote voldoening bleek dat  voor velen de ambachten ( kant, goudleder, tin, meubels, enz)  en de beiaard,  een absolute must waren.

Hopelijk wordt hiermee bij de invulling van het vernieuwde museum rekening gehouden.

We kijken uit naar de volgende stap in het museumtraject!

05-06-2013, 00:00 geschreven door José

23-05-2013, 00:00 geschreven door José

Kantclub Etterjefke op de Erfgoeddag  21 april 2013 in de Lamotsite

De tijd is niet te stoppen…

Een voordeel hiervan is dat alles evolueert. Het nadeel is

dat  zaken verouderen, veranderen, worden aangetast door de omstandigheden waarin ze bewaard worden of door blootstelling aan allerlei invloeden van buitenaf.

   schepen Nobels bij de opening

   de stand van onze  kantclub



  de basistechnieken van het kantklossen worden uitgeprobeerd.

20-05-2013, 00:00 geschreven door José

Lichtbogen


Als je in de kersttijd door het Ertsgebergte en Vogtland rijd, kan je genieten van een prachtig schouwspel. Achter bijna ieder raam stralen de lampjes van de lichtbogen je tegemoet. Deze lichtbogen vertellen ieder hun eigen verhaal uit de rijke traditie van het Ertsgebergte. De oorsprong van de lichtbogen stamt uit de mijnbouw. De mijnwerkers hingen vroeger na de laatste ploegendienst voor kerstavond, hun lampen in een halfronde cirkel bij de ingang van de mijn waardoor deze helemaal verlicht werd.

De traditionele motieven zijn meestal twee bergbewoners met het Saksische wapen: 2 gekruiste zwaarden, het mijnwerkerswapen met 2 gekruiste hamers, een houtsnijder en een kantwerkster. In modernere lichtbogen kan de maker zijn fantasie volledig uitwerken. Heel dikwijls wordt nu het kersttafereel uitgebeeld.

28-12-2012, 00:00 geschreven door José

Kerstmis 2012- Nieuwjaar 2013

Voor iedere dag in het nieuwe jaar:
een goede engel aan je zijde,
een ster die veilige wegen wijst,
en een hart dat blij kan zijn om vele kleine dingen.

24-12-2012, 00:00 geschreven door José

Kerstsfeer in Dresden

Dit jaar wilden wij nog eens echte witte Kerstdagen en een Kerstsfeer met nog iets anders dan eten en drinken. Dresden, het Firenze aan de Elbe genoemd, heeft onze verwachtingen overtroffen: er lag een prachtig sneeuwtapijt waarop de historische monumenten stonden te pronken, we bezochten tentoonstellingen en musea en liepen over de sfeervolle kerstmarkten waar hemelse muziekklonk. Genoeg om de batterijen weer op te laden …

Mijn hobby, kant en handwerk, moest natuurlijk ook zijn deel krijgen. In het museum voor volkskunde was er een ambachtenmarkt en waren er ook kantwerksters! We hebben natuurlijk ervaringen uitgewisseld en werk van vroeger en nu bewonderd. Dresden hoort bij het Ertsgebergte, de streek is gekend voor het kantwerk .

Toen we later tijdens een wandeling op de Theaterplatz belandden, bewonderden we er het ruiterstandbeeld van Koning Johann von Sachsen ( 1801 – 1873). Het werd gemaakt in 1889 door Johannes Schilling (1828 - 1910 ) en gegoten in de Dresdner Kunst- en Klokkengieterij. De hoge sokkel is met mooie reliëfs versierd en ja, tussen al die figuren vonden we een jonge kantwerkster...

18-12-2012, 00:00 geschreven door José

Joz. Beeck zoals hij kortweg genoemd werd, werd geboren in 1912. Honderd jaar geleden dus en voor François Van der Jeught, secretaris van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen, een gelegenheid om deze veelzijdige kunstenaar weer in de belangstelling te brengen. Dinsdagavond ll. 4 dec. gaf hij in het Stadsarchief een lezing: “Joz. Beeck (1912-1986), kunstschilder en glazenier, Mechelaar met wereldfaam”. Werkelijk heel interessant wat hij ons leerde en toonde over het werk van Joz. Beeck. Hij was schilder, restaurateur, ontwerper van glas-in-loodramen, tapijten. Maakte keramiek, smeedwerk, beeldhouwwerk en muurschilderingen. Tentoonstellingen van hem waren er in binnen- en buitenland.

Enkele jaren geleden bewonderde ik van hem de prachtige glasramen in het Huis “De Zalm”. Ze zijn  geschonken door het E.V.M. ( Economisch Verbond Mechelen), en stellen Mechelse beroepen voor, o.a. metsers, houtbewerkers, loodgieters, modeontwerpers, kantwerkster. Tijdens deze lezing leerde ik de man achter de naam kennen: een gedreven kunstenaar en mens!

Het huis de Zalm aan de Zoutwerf werd in 1943 van de erven van Willem Geets door de stad Mechelen aangekocht. In 1959 werd het opengesteld als “Museum der Mechelse Kunstambachten”. Op gelijkvloers en eerste verdieping waren onze kunstnijverheden tentoongesteld: kant, goudleder, tin, ijzer, koper en brons.

Het museum werd gesloten door een beslissing van het schepencollege op 16 oktober 1991. De collectie is nu in het Hof van Busleyden. 

07-12-2012, 17:12 geschreven door José

6 december: Sinterklaas.

Veel tradities in het huidige sinterklaasfeest gaan terug tot Nicolaas van Myra. Hij is geboren in Patara te Lycië dat tegenwoordig in Turkije ligt, maar in het jaar 280 bij het toenmalige Byzantijnse Rijk hoorde. Hij werd  bisschop van Myra, de hoofdplaats van Lycië. Hij stierf op 6 december 342. Als oosterse kerkheilige werd Nicolaas oorspronkelijk alleen in het oosten van Europa geëerd, in het bijzonder in Griekenland en Rusland. In de 13e eeuw werd zijn naamdag vastgesteld op 6 december. Vanaf dat moment verspreidde zich de Nicolaasverering over heel Europa.

Verschillende legendes vermelden Sint-Nicolaas als beschermer van armen en zwakken. Zo is er de legende van de drie scholieren die door een herbergier werden gedood maar door Sint-Nicolaas weer tot leven werden gewekt, de legende van de drie arme dochters die dankzij giften van Sint-Nicolaas een bruidschat kregen en konden trouwen, of de legende van het kind dat in het bad door Sint-Nicolaas werd behoed voor verbranding.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Sinterklaas

Ik vond in mijn verzameling  2 afbeeldingen van  drie arme (?) zusjes kantwerksters:

  Cornelis De Vos (B. 1584-1651)
De liefdadigheid van Sinterklaas, ca 1640

   Henri II de Vermay (Fr.)
Sinterklaas gooit een geldbeurs door het raam van een kamer waar 3 meisjes kantklossen ( Fr. 17e eeuw - Musée des  Beaux-Arts, Valenciennes )

22-11-2012, 17:55 geschreven door José

Kant voor O.L.Vrouw in Halle.

Halle in Vlaams Brabant, is sinds eeuwen een bedevaartsoord. O.L.Vrouw wordt er vereerd in de Sint Martinus-kerk. Zij is voorgesteld als moeder die haar kind voedt. In de crypte zijn waardevolle kunstschatten te bewonderen, o.m. kelken, missalen, kronen, een geborduurd kleed en kanten voor het Mariabeeld. Een faliekant (hoofd- en/of schouderdoek) werd geschonken in 1751 door een Broederschap uit Brussel, zoals de ingewerkte tekst bewijst. Een andere falie dateert ook uit de 18^e eeuw en vermeld het monogram “Maria” en “B B”. Op een kanten mantel werd o.a.de hemelvaart van Maria uitgewerkt. Al deze kanten zijn in delen gemaakt, naald- en kloskant samen verwerkt en verbonden door stroken drochelgrond, siergronden of spijltjes. Het zijn prachtige kanten! Hoeveel uren zijn er aan gewerkt? Wij kunnen het ons niet voorstellen en alleen in bewondering staan!

22-10-2012, 00:00 geschreven door José

Op de rommelmarkt.

Snuisteren op de rommelmarkt vind ik zalig. En regelmatig ontdek ik mooie en interessante dingen. De laatste keer vond ik weer een kadertje met een kantwerkster getekend door Cesar Horsten (of Korsten?). Ze kwam mij weer bekend voor. Thuis ging ik direct in mijn verzameling kijken... en ja, de oude postkaart van een Mechelse kantwerkster op het Klein Begijnhof, werd nagetekend. Wel goed gedaan! Ik wil natuurlijk graag weten wie de tekenaar is. “Googlen” maakte mij nog niets wijzer. Kan iemand mij helpen?

12-09-2012, 00:00 geschreven door José

30-08-2012, 00:00 geschreven door José

Museum voor het Kostuum en de Kant.

Pruiken, korsetten en kniebroeken, mode in de 18^e eeuw. Dit is de titel van de tentoonstelling die nog tot het einde van het jaar loopt in het Museum voor Kostuum en Kant in Brussel. Echt een aanrader!

De toelichting op de folder luidt: “De mode in de Eeuw van de Verlichting met zijn zijden weefsels, schitterende damesjaponnen, verfijnd borduursel op herenkostuums, delicaat kantwerk, waaiers en andere accessoires, spreekt tot de verbeeldong en blijft een bron van inspiratie voor hedendaagse ontwerpers.”






  

22-07-2012, 00:00 geschreven door José

De Belgische Kantorganisatie (B.K.O.) in de Sint-Gorikshallen te Brussel.

17-07-2012, 00:00 geschreven door José