Zoektocht naar stamboomgegevens over de families Fabre en Fabré Ook een zoektocht naar vertalingen van het gedicht "Ontmoeting" van Herman Rohaert in het kader van het project" Europees ontmoeten langs de poëzie".
02-05-2010
ONTMOETINGE - Algemeen West-Vlaams . Europees Ontmoeten langs de Poëzie. - 42.
Algemeen West-Vlaams . 42.
ONTMOETINGE
Ge stapt in de rumte
en in mien moment
sloat joen oogn nie up, geboard von niet.
Ge droagt joene weireld mee in
spoar, voile, sleepe en
nun boekee von reuken.
We zien makoar en goan uteen,
olles kan nu, olles komt thoope.
Ge trekt er ut, lat zeepebellen
achter, ze blinken
totdat ze ut makoar spatn, dien achter
dander, koal en leeggewoid
mien strand.
Gedicht van Herman Rohaert omgezet in het algemeen West-Vlaams
Ontmoeting- Herman Rohaert - Europese ontmoeting langs de poëzie. - 1.
De vlaamse dichter Herman Rohaert heeft naar aanleiding van de laatste gebeurtenissen in de EU ( toetreding van Ierland, ratificatie van het verdrag van Lissabon op 1/12/2009 ) een gedicht geschreven dat symbool staat voor het ontmoetingsproces tussen de europese burgers en de europese volkeren dat vanaf 1/12/2009 een nieuw élan zal krijgen. Het gedicht heet "Ontmoeting". De dichter biedt het ter overweging aan en doet een oproep om het in zoveel mogelijke vertalingen te verzamelen ( alle talen van de europese gemeenschap, ook de talen van de europese minderheidsgroepen en zelfs europese dialecten ).
ONTMOETING.
2 oktober 2009 was een mijlpaal in de geschiedenis van de Europese Gemeenschap. Ierland heeft beslist om de andere Europese volkeren in een geest van vrede, vrijheid, gelijkheid en solidariteit te ontmoeten. De Poolse president Kazcynski heeft op zijn beurt op 10 oktober 2009 het verdrag van Lissabon ondertekend. Wanneer ook de Tsjechische president Vaclav Klaus als laatste het verdrag onderschrijft, kan Europa een nieuwe start nemen en verder bouwen aan de ruimte waarin alle Europese volkeren en burgers zich verder kunnen ontwikkelen, zonder hun eigen identiteit te verliezen. De Europese symbiose ligt dan aan de horizon Europa kan dan ook buiten de Europese grenzen de boodschap van vrede, vrijheid, gelijkheid en solidariteit brengen. Deze nieuwe fase in het ontmoetingsproces zal ook ongetwijfeld zijn ups en downs, zijn tegenslagen en ontgoochelingen kennen. Zoals sprankelende zeepbellen, kunnen ook illusies de ene na de andere uit elkaar spatten Er zullen beslist periodes komen, waarin Europa vereenzaamd op het verder verloop van het ontmoetingsproces zal toekijken.(cfr. de mislukte bijeenkomst in Kopenhagen rond de klimaatproblematiek, amper veertien dagen na de ratificatie van het verdrag van Lissabon).
Naar aanleiding van 2 oktober 2009, toetreding van Ierland en van 1 december 2009, ratificatie van het verdrag van Lissabon, heeft de Vlaamse dichter Herman ROHAERT het gedicht ONTMOETING geschreven. Herman FABRE heeft het initiatief op zich genomen het gedicht te vertalen of te laten vertalen in de diverse Europese talen, ook in deze van Europese minderheidsgroepen.
Het gedicht wil het proces van een ontmoeting tussen twee personen verwoorden en kan ook het bredere Europese ontmoetingsproces symboliseren. Het ontmoetingsproces tussen meerdere volkeren is het kwadraat van een meervoudige ontmoeting tussen vrouw en vrouw, man en vrouw, man en man.
De allerkleinste vorm van een ontmoeting, symboliseert hier de meer uitgebreide. De ontmoeting tussen twee personen wordt metafoor voor de ontmoeting tussen volledige volkeren. Of zoals William Blake, de bekende Engelse dichter, het verwoordde: To see a world in a grain of sand and heaven in a wild flower, to keep infinity in the palm of your hand and eternity in an hour.
Omwille van hun actuele betekenis, bieden wij graag alle Europese burgers deze gedichten ter overweging aan.
Het Frans maakt deel uit van een groot aantal romaanse talen en dialecten: volgens de laatste taalatlas van de Unesco , spreekt men nu nog 26 romaanse talen in " l'hexagone"zoals men Frankrijk graag noemt. Het Frans is eigenlijk in de loop van de tijden door socio-politieke en economische redenen de overkoepelende taal geworden, die sinds Richelieu, in de 17e eeuw, als enige officiële eenheidstaal opgedrongen werd tot op heden.
Ontstaan van de romaanse talen in Frankrijk.
Samen met het Romeins gezag en deRomeinse wetgeving, na de veroveringen van Julius Caesar in Gallië, verspreidt het Latijn zich doorheen het land. Dit Latijn is uiteraard niet het Latijn van het Keizerlijk Rome, maar het Latijn van de soldaat, de koopman, het gewone volk: zo ontstaat het Romaans, een soort gesproken Latijn vermengd met de talen van de plaatselijke volksstammen.
Het ontstaan van het romaans is een proces van vele eeuwen en wordt historisch bevestigd, dus in een schriftelijk document, in het bijzonder de zogenaamde " Serments de Strasbourg" van 842.
In genoemd document wordt het rijk van Karel de Grote in feite opgesplitst: de twee protagonisten van de overeenkomst spreken de troepen toe in hun respectieve streektaal: Lodewijk de Duitser spreekt de tekst uit in het ROMAANS en zijn broer Karel de Kale in het GERMAANS.
Uit dit ROMAANS groeien twee hoofdtakken:
In het NOORDEN ontstaat de " LANGUE D'OÏL. ( komt van "hoc illi" uitspraak "oyi"; luister in dit verband maar naar de Walen als zij instemmend antwoorden in hun dialect ! ).
In het ZUIDEN ontstaat de "LANGUE D'OC" . (komt van "hoc").
Grosso modo mogen we de Loire als de taalgrens tussen deze twee taalgebieden beschouwen.
Ten noorden van de Loire: het "OÏL" - gebied.
Ten zuiden van de Loire: het "OC" - gebied. Het land van deze "Langue d'Oc" noemen we OCCITANIË.
In deze twee gebieden treden ook vertakkingen op. In het noorden gaat het "francien", het' Frans, de taal van "l'Île-de-France", overwinnen op de andere dialecten. In het zuiden wordt de dominante taal de "langue d'oc" of het occitaans.
Wat mogen we onthouden uit dit complex verhaal ?
Uit het volkslatijn groeit het Romaans, dat ver verwijderd staat van de taal van Vergilius, Ovidius en Cicero. Dit is de boomstam. Daaruit groeien twee hoofdvertakkingen: de langue d'oïl en de langue d'oc. Aan deze hoofdtakken groeien opnieuw takken: Aan de langue d'oïl : het PICARDISCH, het NORMANDISCH, het BOURGONDISCH, het WAALS. Aan de langue d'oc: het OCCITAANS, het AUVERGNAT, het LIMOUSIN, het CATALAANS. In beide vertakkingen groeit er weer een hoofdtak: in het noorden : het FRANS. in het zuiden : het OCCITAANS en het CATALAANS over de Pyreneeën.
Bron: Willemsfonds Agenda , jaargang 24, nr 4. "Van de "troubadours" tot Hendrik van Veldeke" door Carlos Fransis.
