Bij Bieke van 't baby-poezenopvangscentrum "Den Dierenvriend" zit het propvol babypoezen, ze geraken niet geplaatst omdat iedereen op vakantie is!
Zoals een aantal van jullie weten komt mijn poes, Nefri, uit het baby-poezenopvangcentrum van Bieke,
Indien jullie iemand kennen, die graag een poesje zou willen laat ze dan eens kennismaken met "Den Dierenvriend" zodat ze met jullie hulp een mooie thuis krijgen, neem alvast een kijkje op het blog:
Zoals beloofd hier de zeven nieuwe wereldwonderen, die zaterdagavond bekend gemaakt zijn.
Machu Picchu (Peru)
Welke mij persoonlijk het meest aanspreekt is de Taj Mahal in India, het ligt in de stad Agra.
er hangt zo'n sprookjesachtige geschiedenis rond, wanneer Mumtaz Mahal (Parel van het Paleis) tijdens de geboorte van haar 15e kind in 1631, na een huwelijk van 17 jaar, op sterven ligt belooft Shahjahan haar nooit meer een kind te verwekken en het mooiste gebouw voor haar te laten bouwen. De echte naam van Mumtaz was Arjumand Bano Began.
Een zebra uit een Duits safaripark Holte-Stukenbrock heeft een jong gekregen van een paard. De zebra werd bevrucht tijdens een uitstapje naar een ranch in Italië waar buiten andere zebra's ook een handvol paarden rondliep.
Op zich komt het wel vaker voor dat zebra's en paarden nakomelingen van elkaar krijgen. Wat het jong in dit geval bijzonder maakt, is de plek waar de strepen staan: enkel op haar snuit en vanaf haar middelste, terwijl die normaal over het hele lijf verspreid staan. Het veulen heeft niet alleen het uiterlijk van beide ouders maar ook duidelijk de genen van beide ouders in het bloed, zegt een woordvoerder van het park: ''Meestal is ze zo tam als een paard, maar soms komt de wilde zebrafurie in haar naar boven.''
Samen werken, samen leven. Maar hoe zit het met de 2,5 miljoen alleenstaanden? Alleen zijn is nog ten onrechte een taboe. Tenslotte is iedereen een individu.
Waarom is de wereld zo onaardig ? Is het leven zo onrechtvaardig ? Waarom ben je plots van me afgenomen, zonder dat daarvoor iets in de plaats is gekomen ? Ik kan niet beschrijven wat ik nu mis, maar als ik me niet vergis, speelde jij een grotere rol in mijn leven, dan ik vroeger ooit toe wou geven.
De sage van de Vliegende Hollander, zoals het in Zeeland wordt verteld
Er was eens een zekere Kapitein Willem Van der Decken die eigenaar was van een schip. Hij woonde in Terneuzen en stond bekend als een moedig man. Maar op één van zijn zeereizen, zo rond het jaar 1676, is hij spoorloos verdwenen.
Men verhaalde dat Van der Decken op weg was naar Indië toen er bij Kaap de Goede Hoop plotseling een hevige storm opstak. De stuurman gaf de kapitein het advies om de storm af te wachten. Maar de kapitein ontstak in razende woede: hij slingerde de stuurman over de reling en gooide zijn Bijbel (die elke kapitein altijd bij zich had) in het water. Hij greep de spaken van het stuurrad en riep: "Al zou God mij laten zeilen tot aan de jongste dag, de Kaap zal ik ronden!"
Nadat hij dit gezegd had, viel er een doodse stilte: de storm ging liggen en de golven bedaarden. Er klonk een stem uit de lucht: "Willem van der Decken, gij zult moeten zeilen tot aan de jongste dag!"
De bemanning van het schip stierf één voor één en kapitein Van der Decken bleef alleen over de zeeën rondzwalken. Bij noodweer rond de Kaap meenden zeelieden soms een schim te zien van het spookschip met kapitein Van der Decken verbeten achter het stuurrad.
Het verband tussen bovenstaand verhaal, het muziekdrama "De Vliegende Hollander" van Richard Wagner en de vermeende herkomst van Van der Decken uit Terneuzen vindt zijn oorsprong in een reis die Richard Wagner in 1831 over de Schelde maakte naar Antwerpen. In de buurt van Terneuzen zou één van de zeelui het verhaal van kapitein Van der Decken hebben verteld. Naar aanleiding van die vertelling zou Wagner "De Vliegende Hollander" hebben geschreven.
Richard Wagner
Het is vooral dankzij deze opera dat de sage over het spookschip De Vliegende Hollander bekendheid heeft gekregen.
