|
Winteravond
Op een avond steeg uit mijn schoorsteen geen rook
Het waren barre tijden, het geld was op, de kolen ook
Ik zat met voor mij een paar nieuwe gedichten
Toen een vriend mij met zijn gezelschap kwam verlichten.
We praatten wat en dronken, ik had nog wat cognac
We schaakten, ik won; alleen de open haard ontbrak
We gooiden blokken op het vuur van onze verbeelding
En brachten de avond zeker niet door in verveling
s'Nachts in een diepe slaap gezonken ging ik reizen
Liep over verwarmde vloeren in romeinse paleizen
Een goede drank en aan het spit een everzwijn
O waarom kan men alleen in dromen gelukkig zijn.
|
.
.
