Niemand kan mij beter kennen dan jij me kent
jouw ogen waarin wij slapen alle twee gaven mijn mensenblik een beter lot dan de nachten van de wereld
jouw ogen waarin ik reis gaven de gebaren van de wegen een zin aan de aarde onthecht
in jouw ogen zijn wie ons wijzen op onze eeuwige eenzaamheid niet meer wat zij dachten te zijn
niemand kan jou beter kennen dan ik je ken.
Paul Eluard
|