- deze laan gelegen is in de "Expo -of Tentoonstellingswijk" tussen de Jan Van Rijswijcklaan en de Boomse Steenweg.
- ze vroeger "Koloniënlaan"werd genoemd, aangelegd bij de voorbereiding van de Wereldtentoonstelling van Koloniën, Zeevaart en Vlaamse Kunst van 1930.
- in 1968 de oude straatnaam gewijzigd werd in Camille Huysmanslaan naar de gelijknamige filoloog, publicist en politicus (1871-1968),
Jean Joseph Camille Huysmans(foto van Wikipedia)
- hij geboren werd als Camille Hansen, te Bilzen op 26 mei 1871 en overleed te Antwerpen op 25 februari 1968.
- hij een journalist was van een aantal sociale tijdschriften en samen met Frans Van Cauwelaert en de liberaal Louis Franck,één van de drie kraaiende hanen was.
- hij Burgemeester was van Antwerpen van 1933 tot 1940 en een tweede periode van 1944 tot 1946.
- er op de verhoogde berm, ter hoogte van de Volhardingstraat, het bronzen torso op sokkel van arduin, zogenaamd "Schrijden" door Karl Hartung, 1958, staat.
(foto van Alfons Van Camp)
- er aan het begin van de straat, ter hoogte van de J.B. Verlooystraat, het standbeeld van Camille Huysmans staat.
zicht op de Camille Huysmanslaan met vooraan zijn standbeeld (foto van Alfons Van Camp)
- deze straat gelegen is op de Linkeroever van Antwerpen, tussen de Gloriantlaan en de Roemer Visscherstraat
zicht op de Constantin Huygensstraat (foto van Alfons Van Camp)
- de straat genoemd werd naar
Constantijn Huygens.(foto van Wikipedia)
- hij een Nederlands dichter, diplomaat, geleerde, componist en architect was.
- hij geboren werd te Den Haag (NL) op 4.9.1596 en overleed er op 28.3.1687.
- enkele van zijn werken zijn : Dagh-werck (1638) - Hofwijck (1653) en Ooghentroost (1647)
- P.S. : bijkomende gegevens bekomen van Frits Schetsken
CONSTANTIJN HUYGENS EN TRIJNTJE CORNELIS Dichter jawel, maar niet ergens op een zolderkamertje, Constantijn Huygens is ook nog diplomaat, componeert diverse werken, ontwerpt een straat in Den Haag en heeft contacten met heel wat bekende mensen in de 17de-eeuwse Republiek der Verenigde Nederlanden. Geboren in Den Haag op 4 september 1596 komt hij meteen al terecht in een bijzonder gezin. Vader is jurist en secretaris van de Raad van State, moeder Suzanna komt uit Antwerpen en is een zus van de schilder Joris Hoefnagels, die zich toespitst op illustraties in wetenschappelijke boeken. Thuis krijgt Constantijn muziekles en leert viola da gamba, luit en klavecimbel bespelen. Na het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) wordt hij secretaris van stadhouder prins Frederik Hendrik. Als diplomaat weet Huygens te bereiken dat Frankrijk het vroegere prinsdom Orange – waaraan de Nederlandse vorsten hun naamdeel Oranje ontlenen – aan de Republiek teruggeeft. Constantijn kent ook Jan en alleman, zoals de dichters Pieter Cornelis Hooft, Jacob Cats en Joost van den Vondel, de schilder Rembrandt van Rijn, maar ook de Franse filosoof René Descartes. Een van zijn kinderen, zoon Christian Huygens, wordt een wereldbekend natuurwetenschapper, die het slingeruurwerk uitvindt. Constantijn Huygens overlijdt in Den Haag op 28 maart 1687 en dat was ook alweer een aparte dag, Goede Vrijdag. Hij is begraven in de Grote Kerk in zijn geboortestad en aan hem herinnert zijn landhuis Hofwijck in Voorburg nabij ’s-Gravenhage. Huygens’ literaire werk is vandaag nog amper bekend, op één komedie na: Trijntje Cornelis, door Huygens zelf gezien als een tussendoortje, dat hem echter heeft overleeft. En deze op rijm gestelde klucht uit 1653 speelt zich af in Antwerpen. Daar legt de boot van een pasgetrouwd schippersgezin uit het Nederlandse Zaandam aan om lading te lossen. Terwijl haar man Klaas Gerritszoon samen met de scheepsknecht Kees zich daarmee bezighouden, gaat vrouw Trijntje Cornelisdochter de stad verkennen. Zij komt daarbij terecht in het Sint-Andrieskwartier, niet ver van het Zuidkasteel, de citadel waar dan nog Spaanse soldaten gelegerd zijn. Juist daardoor is er ook een prostitutiebuurt, met de Lepelstraat als centrum. Trijntje wordt daar aangesproken door Moij, een hoer-op-retour, die zich voordoet als ver familielid en voorgeeft bekend te zijn met Zaandam. Zij troont Trijn mee en samen met Francisco, een heerschap dat laveert tussen pooier en hoerenloper, voeren ze de schippersvrouw dronk en, die in diepe slaap valt. Daardoor kan Moij haar van fraaie kleding en sieraden beroven, waarna Trijntje wordt gekleed in een oud pagekostuum van Francisco, die haar vervolgens ook nog verkracht en daarna meesleurt naar een mesthoop nabij de IJzeren Waag, waar hij haar dumpt. Als Trijn ontwaakt is ze even in de war en denkt door haar pagekleding dat ze een man is, maar komt dan weer tot haar positieven. Een passerende nachtwaker vindt haar en brengt haar terug naar het schip. Daar is manlief intussen in slaap gevallen, nadat hij en zijn knecht urenlang zonder resultaat naar Trijn hebben gezocht en hij zich is gaan bedrinken omdat hij denkt dat ze hem verlaten heeft. Aan Kees vertelt ze wat er gebeurd is en ze besluiten het onder hen te houden. Als de volgende morgen Moij en Francisco op het Bierhoofd waar het schip aangemeerd is een luchtje komen scheppen, worden ze door Kees in het schip gelokt, waar hij en Trijn hen een aframmeling geven en in oude kleren steken voordat ze weer de wal op worden gegooid. De wraak is zoet! Dankzij zijn moeder is Huygens bekend met het Antwerps en zijn komedie staat er dan ook bol van. Het comité 'Sint-Andrieskwartier Herleeft' besluit dan ook om op zondag 13 oktober 1996 een gedenksteen te plaatsen op de hoek van de IJzerenwaag en de Theodoor Van Rijswijckplaats – waar de mesthoop gesitueerd wordt - met een tekst van neerlandicus dr. H.M. Hermkens. En sinds 1947 bestaat er in Nederland de Constantijn Huygensprijs , waarbij jaarlijks een bedrag van € 10.000 wordt toegekend aan een auteur voor zijn complete oeuvre. Tot de Vlaamse laureaten behoren Willem Elsschot, Louis Paul Boon, Maurice Gilliams, Hugo Claus, Tom Lanoye, Leonard Nolens en de toch bijna Vlaamse Joke van Leeuwen, ooit staddichteres van Antwerpen.
- deze straat in de verlengde van de Schuttershofstraat ligt en naar de Tabakvest loopt.
- het in de 15de eeuw een eenvoudige steeg was lopend van de Huidevettersstraat achter de Schuttershoven tot aan de huidige Otto Veniusstraat, geheel genoemd "Schutterssteeg".
- ze in de eerste helft van de 16de eeuw verlengd werd tot aan de wallen en "Hopland" genoemdwerd , wanneer de hopvelden en moestuinen in deze buurt stilaan verdwenen en plaats maakten voor bewoning en raamhoven.
- vandaar de naam verwijst naar "hop" (foto van Wikipedia)
- Hop een plant is uit de hennepfamilie, die in Nederland en België in het wild voorkomt, en hier vroeger ook veel geteeld werd.
- de hopbellen als conserveer- en smaakmiddel worden gebruikt bij de bereiding van bier.
- deze straat zich bevindt tussen de Varkensmarkt en zo naar de Stadswaag loopt.
- ze circa midden de 16de eeuw aangelegd werd en door Van Schoonbeke "Noordstraat" werd genoemd omdat ze aan de noordzijde ligt van zijn in 1547-48 aangelegde Stadswaag.
- ze later "Gulden Noordstraat" (18de eeuw), en sinds het vierde kwart van de 18de eeuw vermeld staat als "Hoornmarkt of -straat".
- deze straat gelegen is tussen de Wolstraat.en de Wijngaardstraat
- dit een klein straatje is dat in 1550 geopend werd door de Spaanse koopman Don Diego de Sainct Jehan die er het huis zogenaamd "Onse Lieve Vrouwe" geërfd had.
- in 1920 de naam van de straat veranderde in Hoofdkerkstraat.
- deze straat gelegen is tussen de Sint-Gummarusstraat en de Van Straelenstraat.
- zij het tracé van de oude spoorweg naar Holland volgde, die in 1874 tot aan de Dam werd opgebroken, nadat hij vervangen was door de meer oostwaarts gelegen ringspoorweg.
- in 1876 de naam "Hollandstraat" aan de nieuwe straat werd gegeven.
- er zich een structuur van cortesaal staal bevindt, in de tuin van het dienstencentrum "De Olijftak" aan de Hollandstraat.
- het de naam draagt van "De Inwendige ruimte".
- dit het werk is Mark Verstokt (Lokeren 1930) .
De inwendige ruimte van Mark Verstokt (foto van Alfons Van Camp)
- deze plaats gelegen is op het Kiel, op de grens Antwerpen-Wilrijk, tussen de VII° Olympiadelaan en de Julius de Geysterstraat.
- de naam van deze plaats vermoedelijk verwijst naar Hendrik van Tichelen,die een Vlaams leraar, pedagoog, verzamelaar, vertaler en schrijver was van jeugdboeken, rijmpjes en verzen.
- hij geboren werd te Antwerpen op 6 maart 1883- en aldaar overleed op 18 november 1967).
- hij de zoon was de zoon van een onderwijzer en onderwijzeres.
- hij zelf onderwijzer werd in het Schupperskwartier te Antwerpen.
- deze straat gelegen is tussen de Italiëlei en Sint-Jansplein.
- hier in het eerste kwart van de 17de eeuw een waterreservoir, een "houwer" gegraven werd om water op te slaan, met het oog op de bevoorrading van de brouwerijen en particuliere woningen van de Nieuwstad, waar geen drinkwater voorhanden was.
- er vanaf 1635 het water opgevangen werd uit de zogenaamde Herentalse Vaart.
- de rol van de houwer, de bevoorrading met zuiver water was.
- deze straat zich bevindt tussen de Grote Markt en het Sint-Jansvliet.
- ze in 1232 vermeldt staat als "alta platea", en in 1305 als Hoogstraat.
- de Hoogstraat het Kiel verbond, via Kronenburg. Sint-Michiels en Den Oever met het centrum van de stad.
- er aan het nr 12 de "Rode Zaal" van het Fakkeltheater is gelegen
Ingang van de Rode Zaal (foto van Alfons Van Camp)
- er zich aan het nr 72 de zaal "De Zwarte Panter" bevindt.
Ingang van de zaal "De Zwarte Panter (foto van Alfons Van Camp)
P.S. : bijkomende gegevens van Frits Schetsken :
De ZWARTE PANTER IN HET SINT-JULIANUSGASTHUIS Hoogstraat 70-72. Pas afgestudeerd aan onze Koninklijke Academie voor Schone Kunsten ziet Adriaan Raemdonck zich geen toekomst als schilder, maar des te meer als galeriehouder, die zich gaat toeleggen op het promoten van jonge artiesten. Hij start in de experimentrijke jaren 1960 zijn galerie in een vroegere hoerenkast op de hoek van de Oude Beurs en de Wisselstraat, bekend als ‘De Zwarte Panter’, want onder die naam afficheerde de dame van lichte zeden haar genoegens.
Als Adriaan in 1970 kan verhuizen naar een deel van het vroegere Sint-Julianusgasthuis aan de Hoogstraat neemt hij de naam mee en zo zie in het fronton boven de poort nu een panterbeeld de plaats innemen van een vroegere Sint-Rochus, die revolutionaire Franse soldaten al veel eerder hadden verwijderd toen ze in deze kapel werden ingekwartierd.
Het gasthuis zelf is genoemd naar Julianus, een heilige die omwille van zijn gastvrijheid wordt aanbeden door onder meer pelgrims. Want in 1303 is dit gasthuis speciaal opgericht om drie nachten onderdak te bieden aan pelgrims op weg naar Santiago de Compostella, waarna zij een getuigschrift meekregen van goed christelijk gedrag, een toegangsbewijs voor andere gasthuizen op hun route. En vandaag kunnen dankzij een vereniging van oud-Santiago-pelgrims opnieuw bedevaarders voor een nachtrust hier terecht, als ze zich daarvoor aanmelden bij de Toeristische Dienst. Hun verblijf heeft zijn ingang aan de Sint-Jansvliet, net om de hoek, waar een Sint-Jacobsschelp de weg wijst.
In de kapel, waar nu kunst te kijk hangt en drukbezochte vernissages plaatsgrijpen, wordt in 1815 voor het eerst de Pelgrimstafel opnieuw ingericht, waaraan op Witte Donderdag twaalf pelgrims kunnen plaatsnemen, die de reis naar Rome of het Heilig Land hebben volbracht. Als er zich niet voldoende pelgrims aandienen wordt nu hun aantal aangevuld met bejaarden uit diverse Antwerpse rusthuizen. De rijkelijk uitgedoste tafel met twaalf verschillende visgerechten kan vooraf door het publiek worden bewonderd. De oorsprong van dit gebruik ligt bij een testamentaire beschikking uit 1556 van Capeteyn d’Areste, waarbij hij een jaarlijkse gift beschikbaar stelt om op die dag voor de armen een maaltijd op te dienen.
- deze straat zich bevindt op he Zuid en van de Sint-Laureisstraat, Broederminstraat en Moonsstraat naar de Fransenplaats loopt.
- ze oorspronkelijk het zuidelijk uiteinde vormde van de Sint-Laureisstraat, de vroegere Hinnekeslei, die in de jaren 1540 en aangelegd was als onderdeel van het Leikwartier.
- in 1911 werd afgesplitst en vernoemd naar het aloude Hof ter Beke. - Gilbert Van Schoonbeke (1519-1556) in 1547 het "Goed ter Beke" kocht van de familie Van de Werve.
- deze plaats begint aan de Paardenmarkt en eindigt aan het Hessenplein (zie verder hieronder) .
- ze vroeger "Watermolenbrug" genoemd werd, naar aanleiding van de gelijknamige brug over de rui (16de eeuw tot de eerste helft van de 18de eeuw) die leidde naar een watermolen.
- toen de rui circa 1830 overwelfd werd de naam overging op de straat.
- de huidige benaming verband houdt met het nabije Hessenhuis.
zicht op de Hessenbrug,en in de achtergrond het Hessenhuis en het Hessenplein (foto A.Van Camp)
HESSENPLEIN
Wist U dat ... ?
- het Hessenplein gelegen is tussen de Oude Leeuwen- en de Falconrui.
zicht op het Hessenplein, met rechts de zijgevel van het Hessenhuis (foto van Alfons Van Camp)
- deze straat vroeger liep over Ander- en Leeuwenrui naar de Slijkpoort, en sinds de 18de eeuw aangeduid wordt als "Hessenplein".
(zie Falconrui nummer 51) ).
- er ten westen van het Hessenhuis een smal donker straatje is gelegen, zogenaamd "Hessenstraatje"
HESSENSTRAATJE
zicht op het Hessenstraatje (foto van Alfons Van Camp)
en tot slot
- Hessen (wapenschild van Hessen)
een deelstaat in het midden van Duitsland ligt, met als hoofdstad Wiesbaden en de grootste stad Frabkfurt am Main is.
- deze doodlopende straat, ten noorden van de Haantjeslei, op het Zuid geopend werd circa 1850.
algemeen zicht op de Hertsdeinstraat (beide foto's van Alfons Van Camp)
- de naamgeving in 1852 in verband wordt gebracht met de toenmalige herberg "de Hertsdein" (van hert en daim, het Franse woord voor damhert) op hoek van Haantjeslei en Sint-Laureisstraat.
Ik ben een gepensioneerde Hoofdinspecteur van eerste klasse bij de politie, officier van gerechtelijke politie en hulpofficier van de Heer Procureur des Konings, van 81 jaar. Mijn hobby's zijn vooral Antwerpen in beeld brengen en voetbal.
(
