Ik kom nog een keer terug op de vrijdag, namelijk op de avondvoorstelling van het stuk “ Les trois floches” naar een levensverhaal van de Franse vedette Edith Piaf.. dit stuk is een muzikale bewerking.

Eigenlijk is het een muzikale vertelling van An Simons over het leven van de Franse chansonnière en de gezongen hoogtepunten door de Chantal Calin en die werd begeleidt aan de vleugelpiano door de virtuoze Nicole De Paepe.

Hoofdzakelijk komt het verhaal hier op neer dat An Simons in gesprek komt met Edith, na een optreden in de Koningin Elesabethzaal in het jaar 1962. An was nog iets gaan drinken in het cafè “ Paon Royale” en daar ontmoette ze Edith Piaf.

Het hele verhaal draait rond deze ontmoeting, we hadden enkele weken geleden een mailtje van Chantal gekregen, met het verzoek of we ons vrij konden maken om eens te komen kijken en luisteren. Er zouden twee inkom kaarten aan de kassa klaar liggen voor ons beide. De data voor dit optreden waren 3-5 en 19 mei.

Dus woensdag 5 mei beslisten we om naar het theaterke “Klokhuis” in de Parochiaanstraat in Antwerpen te gaan. We zouden de auto achterlaten op de parking van de lijn, aan het eindpunt van tram 3 en dan met de tram naar het stad rijden. Met de auto naar het oude stadsgedeelte rijden doe ik niet graag.

Omstreeks half acht arriveerden we in het theater en inderdaad onze kaarten lagen gereed. Het was er niet groot, maar wel heel gezellig en werkelijk we hebben ons geen moment verveeld en na afloop zijn we in de cafetaria nog wat blijven ankeren en bij een glaasje rode wijn, nog wat nakaarten met de artiesten.

Daarna terug met tram drie om onze wagen te gaan oppikken en zoals ik gisteren reeds vertelde, werd het laat voor aleer we in ons bed belanden.

07-05-2010 om 16:43 geschreven door francis

Zoals ik twee dagen geleden in m’n blog verklaart heb, is vandaag ook gebeurt. Ik weet niet of jullie het onthouden hebt, maar dinsdag heb ik gezegd dat ik ons terras zou in orde maken op de donderdagmorgen. Want dan komt Leen kuisen en dan is het, het moment om naar achter op het terras te verhuizen. Met als reden dat ik dan niet in de weg zou lopen en niet naar die taterende vrouwen te moeten luisteren.

Gelukkig had ik niet af te rekenen met regenval en zelfs de zon was van de partij. Beter kan een mens al niet verlangen. Eerst uit de koffer van m’n auto de zak potgrond gehaald en uit de kelder gereedschap en handschoenen ( waarom eigenlijk) ik doe ze toch nooit aan want daarmee kan ik niet werken. Om het kort te maken, twee uurtjes heb ik me er bezig kunnen houden en nog een half uurtje lekker in de zon en uit de wind gezeten.

Anita heeft me rond tien uur nog een tas koffie gebracht met iets lekkers. Wat kan een man zich nog meer wensen, eigenlijk toch niets en eerlijk gezegd had ik geen andere wensen. Een mannenhand is gauw gevuld. Nadat Leen vertrokken was, werd het tijd om te middagmalen en daarna platte middagrust, want de vorige avond is het heel laat geworden. We kunnen het ook anders zeggen, de nacht was al enkele uurtjes oud voor aleer we thuis waren.

Meer hier over straks of misschien wel morgen meer, want vandaag zal het vast en zeker geen nachtbrakerij worden. Want zoiets moet men gewoon zijn en ik denk niet dat ik dat gewoon wil worden.

06-05-2010 om 20:43 geschreven door francis

Deze morgen geraakte ik niet uit m’n bed, ik was wel reeds wakker van voor zes uur, maar het was ruim half negen voor ik uit het bed geraakte. Dit kan wel heel aangenaam zijn om gedurende twee uur en half te liggen doezelen. Eerlijk gezegd zijn we maandagnacht omstreeks één uur te rusten gegaan.

Want na thuiskomst gisterenavond, hadden wij nog veel bij te praten. Het was heel druk geweest aan de telefoon bij Anita, ter gelegenheid van de uitzending van Mini-boeketje en iedereen was vol lof over de uitzending van Boeketje op zondag 2 mei. Omdat de luisteraars weten dat ik maar alleen in de studio ben op de zondagavond, bellen ze niet te veel, om me niet uit concentratie te halen.

Daarom krijgt Anita gewoonlijk de volle laag op maandagavond en aangezien zij graag telefoneert, is dit de juiste oplossing. Na deze middag boodschappen gedaan te hebben en door het feit dat Anita niet veel nodig had, waren we vroeg terug en na de middagmaaltijd zijn we eveneens naar een bloemenhandel gereden om plantjes voor op het terras te kopen.

Het opplanten van het terras is voor donderdagmorgen, wanneer onze werkvrouw komt. Dan ben ik uit de weg en stoor de twee dames niet en omdat we nogal laat terug waren zijn we maar buitenhuis gaan eten. We zijn rustig bij de Chinees gaan eten en dan moest Anita niet zelf gaan koken.

04-05-2010 om 21:33 geschreven door francis

Allee voor de boeren gaat het nu de goede richting uit, de laatste vierentwintig uur is er al redelijk veel water gevallen. Ik vermoed dat het nodig was, want heel de maand april was het heel droog. Er zullen nu wel personen zijn die denken, voor mij hoeft dat niet. Maar anders zou het erg gesteld worden met de groenten en zeker met de drinkwater bevoorrading.

Maar hopelijk zal het wel op tijd stoppen en blijft het niet de hele zomer regenen, dat is hier in België en Nederland soms een probleem. Daar zijn de boeren ook niet mee gesteld, wat is het toch moeilijk om voor iedereen goed te doen. Ons aller patroon hier boven zal het wel allemaal in het oog houden en alles ten goede regelen.

Mijn zondag voormiddag werk zit er reeds een tijdje op en de maaltijd is reeds aan ‘t verteren en daarom maar even in de praatstoel gekropen. Vorige week was dit me niet gelukt en nu zit ik in blijde verwachting om deze avond kwart na zeven te vertrekken. Zij die regelmatig eens komen bijlezen op deze stek, weten wat ik er mee bedoel en de andere moeten het maar eens opzoeken in het archief op de rechterkant van dit blog. Juist bovenaan, gewoon op een datum klikken en gewoonlijk op datum van een zondag.

Het kan op gebeuren dat het eerst de dinsdag is dat ik er melding van maak. Nu is het momenteel gedaan met regenen en is het terug lichter geworden. Ik moet zodadelijk eens naar de droogkas gaan kijken of de witte was droog is, want ik hoor dat ze is afgesprongen. Anita is een uiltje gaan knappen, want ze had een pijnstiller genomen, wegens pijn in de rug. Dat is het gevolg van het natte weer, ik begin er ook gevolgen van te krijgen in m’n schouders. Maar het is nog te doen en momenteel is de zon door de wolken gebroken haleloeiha..

02-05-2010 om 15:21 geschreven door francis

Vandaag één mei, met andere woorden dag van de arbeid. Krijg ik deze ochtend toch plots hevige zin om te werken, gelukkig heb ik me kunnen bedwingen en ben rustig in m’n fauteuil gaan zitten en rustig gewacht tot de bevlieging over was. Dit grapje is al zo oud als de straat en dus verwacht ik niet dat jullie beleefdheidzelve er mee zullen lachen.

Eigenlijk hadden we wel een karweitje te doen, dat niet echt gezellig is. Het was vandaag onze beurt om twee uur lang de mogelijke kopers van het huis van Anita haar overleden moeder, te laten bezichtigen. Eigenlijk waren we van mening dat er wel geen kopers in spé meer zouden komen, maar dat was verkeert gedacht.

Uiteindelijk zijn er nog vijf koppels komen kijken, waarvan één zich nog aanbood om vijf minuten voor twaalven. Die hebben we natuurlijk nog binnen gelaten, want hoe meer zielen hoe meer vreugde (centen) en daar is het toch om te doen. Dat maakt dat we eerst om één uur terug thuis waren, eerlijk gezegd was ik blij want ik had verdomt veel kou. In een huis dat leeg staat, kan het serieus fris zijn, je moet de deuren en ramen een beetje open zetten, want zulk huis kan ook verduft rieken.

Deze namiddag voor de rest maar gezellig thuis gebleven, eigenlijk waren we van plan om naar Vordenstein te gaan wandelen. Maar na het eten werd het toch zo donker, dat regen niet kon uitblijven en die is er gekomen ook. Thuis is er altijd wel iets amusant te doen, al is het maar een namiddag lezen.

01-05-2010 om 20:28 geschreven door francis

Zo dat was vandaag al een frak kouder, zou ik zo zeggen. Maar veel regen is er gisterenavond toch niet gevallen, wij hebben hier in Schoten wel omstreeks negen uur een geweldige windstoot gehad met eventjes een felle regenvlaag. Het was wel zo'n harde windstoot dat er beneden enkele vuilnisbakken omgevallen waren. Die ben ik maar terug gaan recht zetten, zo dat er geen vuilnis kon weg vliegen.

Maar ik heb wel enkele minuten gewacht tot de meeste regen voorbij was en veiligheidshalve ben ik op het terras de twee hortensiaplanten maar op de vlakke grond gaan gezetten, de rest stond allemaal goed stevig en kon niet omwaaien. Voor de rest is hier weinig nieuws te rapen en op het politieke front lijkt de grote ruzie ook wat te luwen en zijn ze ijverig op zoek naar een verkiezingsdatum.

Als het voor hen het zelfde is mogen ze gerust de verkiezing houden op 20 of 27 juni, dan zijn we toch niet in het land. Veel vraag ik toch niet, want uiteindelijk doen ze toch hun eigen zin en trekken ze van gans de uitslag niets aan. Eigenlijk zouden we met z'n allen moeten weigeren om te stemmen. Ik weet niet of ik vrijwillig zou gaan kiezen als er stemrecht was in plaats van stemplicht en ik denk dat ik niet alleen zou zijn.

Als ze dan 50% van de stemgerechtigden zouden over de vloer krijgen, mochten ze blij zijn. Maar dit zal wel een utopie zijn of blijven, want geen enkele politieker heeft daar ooit een wetsvoorstel voor ingediend, ze zullen wel beter weten

30-04-2010 om 20:35 geschreven door francis

Deze namiddag lekker op het terras gezeten, eigenlijk de eerste keer dit jaar. Het was heel lekker genieten van de zon, al hoewel ze regelmatig achter de hoge bewolking verdween. Maar dat hinderde niet daar de zonnetent toch al van deze morgen omlaag gedraaid was. Er stond wel wat wind, maar die was niet hinderlijk, net genoeg om de temperatuur wat te temperen.

Ondertussen is de innerlijke mens ook al verzorgd, Anita had gezorgd voor gekookte aardappelen, worteltjes en erwtjes uit de diepvries en chipolata worstjes. Om alles te laten bezinken zit ik nu aan de computer.

Ik ga nu even terug in de tijd naar vrijdagavond, toen was er een optreden van de bariton Piotr Izbach in de kelderverdieping van het kasteel van Schoten. Dit begon eerst om 21 uur30 en in het kasteel vond er “Wak” plaats en dit was een tentoonstelling en doenbeurs voor plaatselijk amateur kunstenaars. Er was zowat van alles te bewonderen, foto’s, kantklossen, schilderijen, enz.

We waren vroeg van huis vertrokken om het werk van onze dorpsgenoten te bewonderen. Er was buiten voor de ingang een optreden te bewonderen van een country dansgroep en ook werden er stenen potten gedraaid en dat was ook wel de moeite waard om te zien.

Uiteindelijk werd het tijd om ons naar de kelderverdieping te begeven om zeker een goed plaatsje te bemachtigen. Hij was er nog niet, want hij had in de namiddag nog een optreden te verzorgen in Turnhout. Hij zou niet alleen optreden want hij was in gezelschap van de Hongaar Stefan Kovack, een geweldige instrumentalist en zanger van Zigeunerliedjes. Enfin het werd een voortreffelijke muzikale avond.

Het werd ruim na twaalven vooraleer ze stopten met muziek maken en het aanwezige publiek is praktisch allemaal tot het einde gebleven. We waren blij dat we met de auto waren gekomen, want de nacht was tamelijk fris en tegen het vriezen.

29-04-2010 om 20:42 geschreven door francis

Deze morgen alweer wakker geworden met de zonneschijn op de ruiten. Eigenlijk is dat wel een leuk ontwaken, natuurlijk kunnen we alle dagen de auto niet nemen en ergens naartoe rijden. Er moet ook nog wat gebeuren in de huishouding en vandaag moesten we de voorraad kassen bijvullen en dat betekend een uitstapje naar de supermarkt.

Onze normale dagen dat we inkopen doen zijn ofwel de dinsdag of de donderdag, wat meestal de rustigste dagen zijn hier in de Aldi. Vandaag bleek dit niet het geval te zijn, maar Anita had geen rekening gehouden met het feit dat de supermarkten op zaterdag één mei gesloten zijn. Het was er wel drukker dan anders maar al bij al viel het nog goed mee.

Het was er lekker koel op te winkelen, maar toen ik buiten kwam kreeg ik een klop van de hamer. Het verschil tussen de airco temperatuur binnen en de luchttemperatuur buiten was tamelijk groot en daar kreeg ik last van. Wat was ik blij, toen ik weer thuis kwam, want we waren van plan om na de middag zo rond een uur of drie een toertje te doen in het domein Vordenstein. Maar dat wordt uitgesteld tot nader order.

Na de maaltijd even een dutje gedaan en nu gaat het terug beter. Ik denk dat ik zo dadelijk op het terras ga zitten en wat in m’n boek lezen. Anita zit er reeds en ik ga haar voorbeeld volgen. Straks hoor je nog wel van mij.

29-04-2010 om 15:18 geschreven door francis

Ik ben zojuist thuisgekomen van een dagje Blankenberge, want gisterenavond na het beluisteren van het weerbericht, kreeg Anita een prachtig idee. Ze stelde voor om van het goede weer te genieten aan zee, we hadden toch niets anders te doen. Heden morgen zijn we dan om iets voor tien uur vertrokken naar de kust.

De grote ochtenddrukte was dan voorbij en konden we rustig de Waaslandtunnel door en de expresweg richting kust nemen. Driekwart van de afstand liep alles op wieltjes, maar dan kregen we een kleine file te verwerken. Eigenlijk het vermelden niet waard, ze was er gekomen door een firma die de zomer wegmarkeringen aan het aanbrengen was. Het verkeer moest er over een paar honderd meter op één rijvak en dit juist aan een verkeerslicht.

Om kort te zijn we hebben er een mooie dag mogen beleven en m’n kop ziet er uit als een overrijpe tomaat. Maar dan wel een hele grote tomaat. Veel gewandeld en natuurlijk regelmatig gaan bijtanken om niet uit te drogen. Om de dag in schoonheid af te sluiten eens lekker gaan eten, vooraleer we huiswaarts trokken.

Nu eerlijk gezegd, was ik toch wel blij toen ik de auto in z’n garagebox kon afzetten. Ik ga dit schrijven beëindigen en ga plaats nemen in m’n clubzetel en hoogstwaarschijnlijk vlug in het beddetje kruipen. Morgen komt er weer een nieuwe dag, laat ons hopen toch.

28-04-2010 om 21:57 geschreven door francis

We gaan even naar de verleden tijd, naar vrijdag laatsleden. Toen heeft Anita even model gestaan of beter gezegd model gezeten, want kleindochter Kelly moest iemand hebben om een proef af te leggen voor haar vak manicure en enkel de bomma was beschikbaar. Dit is niet haar eerste keer dat ze naar de school van Kelly is geweest en hoogst waarschijnlijk ook niet de laatste maal.

Om half drie moest ze aanwezig zijn in de school en we vertrokken thuis omstreeks twintig minuten voor twee. Maar de ellende begon al aan het rondpunt in de Verbertstraat juist achter onze hoek, daar was het aanschuiven tot over de Hoogmolenbrug. Dan liep het redelijk soepel tot aan het sportpaleis en het kruispunt van de Singel rond Antwerpen.

De ellende duurde voort tot bijna aan de school, die gelegen is op de kruispunt van de Jan de Voslei en de zevende Olympiadelaan Antwerpen-Kiel. Daar heb ik Anita afgezet omstreeks tien minuten voor drie. Dit over een afstand van plusminus 16 kilometer, van een geweldige snelheid gesproken. Ik ben zeker niet geflitst geworden voor overdreven snelheid.

Onderweg hadden we Kelly getelefoneerd, dat we in de file stonden en dat het later zou worden. Enfin uiteindelijk is er gebeurd waarvoor Anita nodig was en dat was haar nagels manicuren. Hopelijk heeft ons Kelly er veel punten op verdiend en dat is toch het voornaamste.

27-04-2010 om 20:32 geschreven door francis

Om deze morgen niet tussen de twee vrouwen te zitten en hiermede bedoel ik Anita en Leen onze werkvrouw, ben ik enkele boodschappen gaan doen.  Om het wat langer te laten duren, heb ik de auto niet genomen, een eerste voettocht was naar het kantoor van ons ziekenfonds.  We hadden weer enkele doktersbonnetjes liggen en die ben ik dan in de bus gaan steken.  Binnen enkele dage staat het bedrag dan op onze rekening.

Daarna ben ik gewandeld naar de Hubo voor rozenmest en dito mest voor de buxusboompjes.  Deze winkel is gelegen naast de Aldi aan het Kempisch kanaal.  Dit is een mooie wandeling en de zon stond te glunderen aan de hemel, dus dit was ideaal wandelweer.  Spijtig dat het vandaag die openbare verkoop van het huis inde Borkelstraat was, want anders hadden we een wandeling naar het park van Schoten kunnen doen.

Wat niet kan, kan niet en daar moeten we ons bij neerleggen, niets aan te doen.  Ook morgenmiddag zijn we niet vrij, want Anita moet naar de school van ons Kelly komen om haar vingernagels te laten soigneren, want het kind had niemand anders om model te zijn.  Dat betekent dat ik een uurtje aan m’n lot word overgelaten.  Wat natuurlijk niet erg is, want in de buurt zijn wel enkele cafés, waar ik iets kan gaan drinken.

22-04-2010 om 20:38 geschreven door francis

Deze middag moest ik om half twaalf bij dermatoloog Thomas Heremans zijn. Hij had spreekuur in ziekenhuis Klina in Brasschaat, vorige week had Anita een afspraak gemaakt en vandaag moest ik er zijn. Ik sukkel al enkele maanden met een geweldige jeuk aan armen en benen. De huisarts had me al wat middeltjes gegeven, maar die hielpen maar tijdelijk en daarom had hij mij een briefje met bevindingen meegegeven.

Vandaag was het the Big Day en zou ik weten wat er aan de hand was. Na een lijstje van medicijnen aan hem geven te hebben, begon hij het onderzoek. Een stagiaire stond hem bij en om hem m’n benen te tonen moest ik natuurlijk m’n broek laten zakken en dit allemaal in het bij zijn van een jong mooi poppeje.

Dat het eczema was dat wisten we natuurlijk al, maar van waar of hoe dat moest de specialist nu uit de voeten doen. De uitslag was tamelijk simpel, schilfer eczema van te droge huid, de boosdoener was eigenlijk de welvaart en de overvloed van ongezonde zepen. Ook het teveel aan badbeurten en douchen, dat moet ik nu tijdelijk laten en gewoon wassen zoals in die goede oude tijd. Natuurlijk enkel tot het eczema genezen is.

Dan zal hij iets voorschrijven om me in te smeren na een douche beurt, maar alleen voorlopig moet ik het op de ouderwetse manier, met speciale zeep door hem voorgeschreven vanuit de apotheek. Ik moet me tweemaal per dag insmeren en binnen twee weken zou het beter moeten zijn.

21-04-2010 om 21:02 geschreven door francis

Het blijft echt goed weer, men zou al gaan denken dat dit komt door de uitbarsting van die vulkaan met die aartsmoeilijke naam. Zelfs hem hier opschrijven is onmogelijk, laat staan hem uitspreken. Eigenlijk heb ik bewondering voor al die nieuwslezers(essen), zouden die er lang opgeoefend hebben om die haast vlekkeloos uit te spreken. Enfin in mijn oren klinkt het toch perfect, misschien is het maar een gedacht van mij, maar ik durf er niet aan te beginnen. Ik zou bang zijn dat ik stond te vloeken, in plaats van IJslands te spreken.

In elk geval mijn waardering hebben onze nieuwslezers(essen). Dit is een groot verschil wat betreft onze politiekers, die zijn er een groot zooitje van aan maken. Meer dan veertig jaar(als het al niet langer is) spreken ze van de splitsing Halle- Brussel- Vilvoorde en nu geraken ze er weer niet uit. Ondanks die bekende loodgieter, die er dan ook nog eens vijf maanden aan gewerkt heeft. Eigenlijk kunnen de Vlaamstalige partijen eens in de leer gaan bij hun collega’s in het zuiden van het land kwestie van eendracht.

21-04-2010 om 20:30 geschreven door francis

Gisteren namiddag was het weer show tussen drie en zes, zoals iedere maandag. De voormiddag is dan altijd wel doorwerken geblazen. Zelfs vroeg uit de veren, want eerst moeten de gebruikte cd’s en langspeelplaten terug in de schabben, dat zijn deze die ik de zondag avond gebruikt heb. Want daar ben ik streng op, het heeft uiteindelijk over die lange jaren, een heel investering geweest om zulke collectie te bezitten.

Ik denk iedere maandag dat ik niet klaar zal komen, voor aleer ik samen met Anita moet vertrekken naar zaal Bart. Uiteindelijk heb ik toch nog tijd over om eens rustig in de zetel te gaan zitten, voor ik me ga scheren en wassen. Het middagmaal bestaat uit een broodmaaltijd en tegen twee uur zijn we reisklaar. We vertrekken graag op tijd, want ik heb het al eens verteld, de parkeerruimte naast de zaal is niet groot en ik zet de wagen graag binnen uit veiligheid redenen.

Wat we vermoeden werd ook werkelijkheid, er was ontzettend veel volk aanwezig. De affiche oogde mooi met Katrien Gallez operettezangeres uit West Vlaanderen, heel geliefd bij de vele aanwezigen. Verder nog Paul Opera een liefhebber operazanger die hier in het Antwerpse woont en dus redelijk wat supporters meegebracht had.

Om het wat lichter te maken was er Johan van Mechelen, zijn genre is de gewone doorsnee muziek, zoals Engelstalig, Vlaams en al eens een Franstalig. Hij praatte het programma mooi aan elkaar, het was gewoon prachtig wat hij deed. Bij het einde van de voorstelling kregen ze alle drie een staande ovatie en ieder ging welgemutst huiswaarts

20-04-2010 om 22:05 geschreven door francis

Voor al diegene die op m'n blog vruchteloos zijn blijven komen, die moet ik hartelijk danken maar de schuld van m'n afwezigheid lag niet uitsluitend bij mij. Maar zaterdag na de middag en eveneens bijna de ganse zondag zat ik zonder internet, ook de telefoon was niet beschikbaar. Dit wegens werken bij Telenet, schijnbaar was er een verwittiging verstuurt, maar daarvan kan ik mij niets herinneren.

Er waren perioden dat er wel internet was maar Anita en ik zijn verschillende keren weggeweest, want ons weekeinde kon tellen. Daarbij komt dan nog dat ik zoals steeds op de zondag en maandagmorgen, de samenstelling moet doen van de twee radioprogramma's. Enfin hopelijk kan ik vanaf nu wat regelmatiger aan m'n blog werken.

De zaterdagmorgen waren we van dienst om mogelijke kopers van het huis van Anita's overleden moeder gelegenheid te geven het huis te bekijken, want dit word korteling openbaar verkocht. Anita heeft nog een broer en een zuster en zodoende kan de erfenis dan verdeelt worden.

Ik ga dit berichtje even afsluiten en kom na het avondeten terug, als mijn internet het toelaat. In elk geval dat mag toch niet te dikwijls gebeuren, anders zal de firma Telenet rap de deur uitvliegen.

20-04-2010 om 17:00 geschreven door francis

Vandaag in de voormiddag hebben we een tweetal uurtjes uitgetrokken om naar het Wijnegem Shoppings Center te gaan. Ditmaal was ik de vragende partij, want ik wilde in de Fnac eens gaan kijken naar enkele cd’s. Ik had m’n zinnen gezet op de reeks Funiculi- Funicala waarvan ik er reeds meerdere in m’n bezit heb. Ik vind dat zulk een fantastische verzamel cd en veel van de opgenomen nummers worden graag gehoord bij mijn luisteraars.

Anita had niets nodig, alleen wilde ze wel eens rondzien voor een gekleed zomerschoentje. Gelukkig had ik m’n fototoestel bij me, want de paasversiering stond nog opgesteld en enkele fotootjes wilde ik toch wel maken. Waarvan hier onderaan een stuk of zeven te zien zijn., met als eerste foto de stand van de koekjesfirma Lu. Het is de prins die de kronen uitreikt aan de kinderen.

Bij de Fnac heb ik eigenlijk niet echt gevonden wat ik verwachtte te vinden, uiteindelijk moest ik tevreden zijn met één dubbel album dat ik nog niet had, er is altijd wel iets anders wat ik kan gebruiken. Ik was ditmaal niet in de verleiding gebracht om wat anders te kopen, men moet daar stipt in zijn. Een hobby kost altijd wel geld, maar het geld groeit hier niet aan de bomen en een ezel die geld (k…) bezit ik ook niet.

Anita heeft haar paar schoenen ook gevonden en na iets gedronken te hebben zijn we huiswaarts gereden. Het werd ondertussen al vrij laat en we moesten nog eten voor onze middag.

15-04-2010 om 21:00 geschreven door francis

Weer zonneschijn deze ochtend en dat bracht me op het idee om met de wagen naar de car-wash te rijden. Vorige week had ik het reeds uitgesteld als hebbende geen goesting, maar ja ik kan dat niet blijven uitstellen en nu maar door die zure appel gebeten.

Had misschien ook wel wat te maken, met het bezoek dat Anita verwachtte. Vorige week had ze telefoon gekregen van een firma die gratis thuis gezichtsverzorging komt doen. Natuurlijk in de hoop om schoonheidsmiddelen te verkopen, voor iets hoort iets natuurlijk en ik wilde niet opgescheept zitten met twee vrouwen.

Dan liever m’n wagen gaan kuisen, tegen de tijd dat deze dame zou komen was ik ribbedebie. Gelukkig waren de cabines niet allemaal bezet en kon ik dadelijk aan de wasbeurt beginnen. Inderdaad het was echt nodig, dat ik er aan begon want hij was verdomd smerig. Ik ben dan maar begonnen met eerst een schuim beurt, want als hij niet te vuil is, gebeurd het wel dat ik ineens met de borstel begin.

Na afloop was ik terecht fier op m’n werk en na afzemen de wagen voor de stofzuigers gezet. Want de tapijten binnenin waren ook in die toestand dat een zuigbeurt nodig was. Nu nog eens de tijd vrijmaken om hem in de was te zetten en dat zou nog voor de zomer moeten gebeuren. Nadien terug naar de garagebox en hem mooi binnengezet, want vandaag moest hij niet meer dienen.

14-04-2010 om 20:33 geschreven door francis

Rudy, een keurslager in een klein Vlaams dorpje, krijgt vaak een telefoontje van zijn oude tante Zulma, die moeilijk te been is en bij wie hij aan huis bestelt. Hij ergert zich echter aan het feit dat zijn tante vaak kleine hoeveelheden bestelt. Zo ook nu weer.

- Rudy, kan ik een paardenbiefstukje van 150 gram krijgen en 50 gram paardenrookvlees en kun je me dat vanmiddag bezorgen?

- Dat zal moeilijk gaan, tante,zegt Rudy, de bestelwagen is juist weggereden om een bouillonblokje bij iemand thuis te bezorgen!

14-04-2010 om 16:56 geschreven door francis

We zijn nu aanbeland op maandag 12 april, dat betekend ‘s morgens zo vlug mogelijk aan de samenstelling beginnen van de afspeellijst van het maandagavond programma “Mini-boeketje”. Want de maandagnamiddag is er altijd weer de show tussen drie en zes in zaal Bart en daar zijn wij beide grote liefhebbers van. Enkel als we in verlof zijn dan durven we wel eens spijbelen.

Zelfs als we aan zee vertoeven, keren we meestal in het weekeinde terug huiswaarts, om zeker naar de radio te gaan en de show bij te wonen. Na het middagmaal maken we ons klaar om zeker op tijd in zaal Bart te zijn. De privé parking is niet echt groot en ik tracht altijd daar een plaatsje te bemachtigen, ik heb dan telkens een zak met platen en cd’s bij me en dan parkeer ik liever niet op straat.

Gisteren waren we toch tamelijk heel vroeg en dan kan ik voor aleer de zaaldeur open gaat nog eerst een pintje pakken in het café. Het was weer een goede affiche die Romain Callé bij elkaar had gebracht. Vooreerst was er de Turnhoutenaar Franky Miro, een man die zo wat alle muziekgenres aan kan. Toen was er ook nog een muzikale clown en ondanks een rugletsel, waarvoor hij deze week nog op de operatietafel moest, was hij heel goed. Ik vermoed dat er praktisch niemand er iets van gemerkt heeft, zijn naam Rolando.

Als laatste van het drietal was er Norma Hendy, een zangeres die al jaren op de planken staat en zij vaart nog heel regelmatig mee met cruiseschepen, om er op te treden. Deze naam zal misschien bij vele onder jullie wel een belletje laten rinkelen, want ze is hier toch wel heel bekend. Om het kort te houden het was een heerlijke gezellige namiddag en als besluit van de dag, nog even een bezoek aan de radio om ons programma af te werken en dan terug naar huis om echt de dag af te sluiten.

13-04-2010 om 21:35 geschreven door francis

Wegens tijdgebrek de laatste twee dagen moet ik jullie nu terug in de tijd voeren, namelijk naar zondagmorgen. Toen moest Anita ‘s morgens om tien uur op de “ Antwerp Expo” zijn, want daar stond radio Minerva met een publiciteitsstand en dit ter gelegenheid van de filatelie beurs. Kort en bondig tentoonstelling van postzegels.

Voor de zondagmorgen hadden ze niemand en daarom had ze zich kandidaat gesteld. Van zulke dingen houd ik echter niet zo en daarom had ik ze tegen tien uur daar aan de poort afgezet. De tentoonstellingsruimte was gelegen aan de Jan van Rijswijcklaan te Antwerpen Kiel. Zij zou er blijven tot veertien uur en we waren afgesproken dat ze om half drie buiten zou staan wachten.

Ik had een speling van een half uur genomen, om zeker te zijn dat ze tijdig buiten zou zijn. Ik ken haar, want nog een uitlegje met haar vervangers en als ze begint te babbelen weet ze van geen ophouden. Enfin toen ik er om de afgesproken tijd aan kwam rijden, stond ze buiten te wachten.

Ik heb thuis rustig m’n programma voor ‘s avonds kunnen voor bereiden, alleen had ik geen tijd meer om iets te eten. Maar ja dat kan geen kwaad, een paar kilootjes mogen er gerust af, maar dat zal wel geen waar zijn. Toen we thuis waren, had ze natuurlijk veel te vertellen, ze had heel veel volk aan de stand gehad en daarbij wel enkele bekende mensen ontmoet uit haar arbeidsperiode en dat verwonderd me niet.

13-04-2010 om 17:33 geschreven door francis