Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
01-12-2010
Vergeten portefeuille.
Ik ga verder waar ik gisteren gebleven was, namelijk de ontdekking dat ik mn portefeuille en geldbeugel vergeten was in de studio. Wat moest ik met die wetenschap aanvangen, dadelijk terug rijden of wachten tot de volgende morgen. Om dadelijk mijn bezittingen te gaan terug halen, daar voelde ik niet veel voor, was al blij dat ik samen met Anita heelhuids thuis was gekomen. Bleef dan maar één mogelijkheid over, de dinsdagochtend dadelijk naar de collega van dienst telefoneren, om hem te verwittigen dat het hele zootje op de tafel van mij was.
De Leo dat is de naam van mn collega had het al opgemerkt en aangezien het niet de eerste keer is dat dit mij overkomt, wist hij al van wanten en had alles al in mn kastje gedeponeerd. Om half tien moest ik Anita afzetten bij haar kinesiste en dan kon ik rechtstreeks door rijden naar het Sint-Anneke op de Antwerpse Linkeroever. Ik had met ons vrouwtje afgesproken, als ik niet op tijd terug was, dat ze dan maar moest wachten in taverne de Salamander. Want met dit winterweer ben je nooit zeker, binnen welke tijd men kan terug zijn.
Enfin in de heenrit liep alles van een leie dakje en iets na tien uur was ik aan de studio. Ik kon de afwisseling van de volgende collegas meemaken. Dit waren de presentatoren van het programma kopen en verkopen, een heel populair programma op de dinsdagochtend. Zij zijn steeds vergezeld van twee telefonisten, dat maakt dat ik enkele mensen moest begroeten en hier en daar een babbeltje moest maken, want zo dikwijls zien we elkaar nu ook weer niet. dat maakt dat ik om ongeveer kwart na tien terug richting Schoten kon vertrekken.
Ook tijdens de terugrit waren er geen noemenswaardige hindernissen en om tien uur veertig was ik terug in de eigen gemeente en Anita zat reeds op me te wachten in de Salamander. Ze was in gesprek met een vroegere buurman van haar en de bazin was al op komst met een Kerstpalm voor mij. Van daaruit vertrokken we ineens naar de Aldi om onze wekelijkse aankopen. Daar aan de parking was al te zien dat er in de winkel niet veel volk zou rondlopen, dat was geluk hebben. Binnen de kortste keren waren onze inkopen afgelopen en hadden we nog tijd over om in de nieuwe taverne een koffietje te drinken.
Daar heeft altijd wel een taverne geweest, maar die was meer dan een jaar geleden failliet gegaan en alleman dacht dat er nooit meer een horecazaak zou gekomen zijn, maar enkele weken terug heeft de nieuwe taverne haar deuren geopend en ik moet zeggen de inrichting valt best mee en hopelijk hebben de nieuwe eigenaars meer succes.
Voor de rest van de dag zijn we niet meer buiten geweest, want het was verdommelijk koud buiten en thuis was het heerlijk warm en zou het stom geweest zijn om zonder rede buiten te komen.
Toen we gisteren in de late namiddag buiten kwamen,na het bijwonen van de show tussen drie en zes, in zaal Bart, was de straat gewoon helemaal onder gesneeuwd . Ik denk dat het al ruim half zeven was en de uitspraak zou beter luiden als ik nu schreef, in plaats van ( late namiddag ), in de vroege avonduren. Enfin het is al gelijk hoe ik het formuleer, als jullie het maar begrijpen.
Wij waren toen op weg naar de studio op Antwerpen- Linkeroever, voor de uitzending van het programma Mini-boeketje en dit voor de seniorenzender Minerva. Het was wel een verrassing van formaat, want dat zijn we niet meer gewoon zulk een vroege winter prik. Maar pak nu een zestig tal jaren terug was dat toch maar heel gewoon, zelfs in het begin van november. Hoe dikwijls gebeurde het niet dat de chrysanten, die met Allerheiligen op de graven gezet werden, met Allerzielen s morgens kapot gevroren waren.
Het weer is ondertussen gans veranderd en volgens de deskundigen van dienst, heeft dit te maken met de opwarming der aarde. Maar nu ben ik helemaal de draad van het verhaal kwijt, komt misschien omdat het alweer meer dan een week geleden is, dat ik nog eens aan het computerklavier gaan zitten ben, om een verhaal bij elkaar proberen te schrijven.
Oh ja ik wilde jullie eigenlijk vertellen dat we naar wekelijkse gewoonte, de namiddagshow hadden bijgewoond en het was zeker de moeite waard om de koude te trotseren. Het waren drie prima artiesten, die de show opluisterden. Van twee vocalisten wisten we dat ze goed waren, maar de derde zanger was een nieuweling. Het was de eerste keer dat hij in zaal Bart optrad, zijn naam luidde Steven en afkomstig uit Limburg, net zoals Lia Linda die voor de hoofdbrok zorgde. Deze dame is zomaar niet een waar talent, ze is een klasse apart en ze vertoefd regelmatig op grote cruisschepen. Daarvoor moet je werkelijk heel goed zijn of je komt er niet op als artiest.
De twee uurtjes in de studio vlogen alweer snel voorbij en ik had al eens buiten gaan kijken of er nog veel sneeuw was bij gevallen maar dat viel eigenlijk wel best mee. Maar in de plaats was het beginnen vriezen en toen we huiswaarts wilden rijden moest ik eerst de ruiten ontdooien. Gelukkig lag mijn ijs krabbertje nog in de wagen en de baan lag er betrekkelijk berijdbaar bij. De gemeentediensten hadden al preventief gestrooid. Enfin Anita en ik waren toch maar blij dat we na een half uurtje thuis waren en daar kwam ik tot ontdekking dat ik mn portefeuille in de studio vergeten was. Maar meer hier over morgen, in een nieuwe aflevering van dit verhaal.
Tweede stad op onze Donau boottocht was de Hongaarse hoofdstad Boedapest en hieronder enkele stemmige foto's van deze prachtige stad. Alleen spijtig dat het niet zonnig was, dat zou de foto's een beetje meer kleur gegeven hebben.
Ik denk dat het zon tien à elf dagen geleden is dat ik nog iets van me laten horen heb, begin zelf verlegen te worden en dan moet het al erg doen. Zelfs mn dochter vroeg zaterdag laatsleden of ik ziek was, want elke morgen dacht ze iets van ons te kunnen lezen en iedere keer was het tevergeefs, papa zweeg in alle talen. Maar nu ga ik terug aan de slag, want ik heb alle fotos van onze Donau reis klaar zitten om te presenteren.
De reis was heel mooi, maar toch heel zwaar om alle fantastische plaatsen te bezoeken. Zeker Wenen daar heb je minstens vier à vijf dagen voor nodig. We zijn er zaterdag zes november rond de middag toegekomen en vooraleer te gaan eten, hebben we nog een korte rondrit door de stad gemaakt, voor namelijk door het oude stadsgedeelte.
Dan heeft onze chauffeur ons afgezet in de buurt van de Weense opera en in een zijstraat van die opera zijn we dan gaan eten in een zelfbedieningsrestaurant, want we hadden maar drie kwartier voor het terug verzamelen geblazen was. Maar Anita en ik waren toch niet van plan om zwaar te tafelen, want om zes uur werden we verwacht aan boord. Uit ondervinding weten we dat die maaltijden zwaar kunnen doorwegen op de menselijke maag.
We kozen beide voor een maaltijdsoep aangevuld met twee boterhammen en dat was ruim voldoende. Na de maaltijd nog even een sanitaire stop, vooraleer we naar het punt van verzamelen vertrokken. Daar stond onze gids reeds te wachten, om ons wegwijs te maken in deze wereldstad Wenen. Ik ga nu niet alles vertellen wat ze in mn hoofd probeerden te stompen, want dat was onmogelijk en ik was ook niet van plan om de rest van de dag met hoofdpijl rondte lopen.
Het enige wat me bijgebleven is, het winterkasteel van de familie Habsburgers en we hebben allemaal wel de film gezien van keizerin Sissi en hare gemaal. We hebben dit gebouw van buiten bewonderd, maar een keizerspaar was er niet meer voorhanden. Spijtig want ik vond Sissi wel een mooie vrouw in die film, maar ja dat is niet moeilijk met de nodige potjes crème en andere attributen kan iedere vrouw mooi gemaakt worden.
Ik ga maar besluiten want anders word ik zo moe dat ik weer een tiental dagen moet rusten. Bekijk de hieronder toegevoegde fotos. Veel kijkgenot nog met deze beelden uit Wenen.
De donderdagavond na thuiskomst en dat was omstreeks kwart na negen, nog eerst de valiezen uit de wagen geladen en dan de auto in de autobox gaan zetten. Mensen wat was dat een rotweer hier in België, storm en regen en van dat kort stukje van de garage naar het appartement was ik lekkende nat. Ondanks het feit dat ik een groot regenscherm bij me had, maar de regen had vrij spel door de opzwepende stormwind.
Toen ik binnen kwam was Anita reeds bezig met de voornaamste kledingsstukken uit de valiezen te halen, om niet teveel verkreukte broeken en rokken te hebben. De rest uitpakken was voor s anderendaags, na een verkwikkende slaap in eigen bedje. Ondertussen de televisie aangeknipt, want de VRT hadden we eigenlijk een lange week niet meer kunnen bekijken en dan mis je wel de nieuwsberichten op tv één en we merkten al vlug dat we nog altijd geen nieuwe regering hadden.
Maar dat was nu het minste van onze zorgen en na het laatste journaal verkozen we voor ons bedje, want na zulk een lange rit van Passau naar Schoten was dat nu eenmaal de plaats waar men tot rust kwam. Maar eerst nog even de vuilbakken van ons zelve en de drie andere weduwen in de appartementsblok buiten zetten.
Na een weldoende nachtrust konden we de gewone trend op vrijdag weer opnemen, met in achtname van een rustige dag, want s avonds zou het weer laat worden want we moesten naar een optreden van onze vriend Dennie Damaro en die zou doorgaan in De Bosduin in Kapellen en hij trad er niet alleen op. Hij werd bijgestaan door een hele rits collegas, echt teveel om op te noemen en het duurde ruim een uur na middernacht voor het gedaan was en eer we thuis waren was het bijna twee uur. Dit was onze eerste dag na het verlof
Sinds donderdagavond zijn we weer terug in ons eigen nestje. Inderdaad zijn we voor een zevental dagen weggeweest, we hadden bij het reisbureau Verhoeven geboekt voor een reis met een luxe boot op de Donau. Met een bezoek aan de steden Wenen, Boedapest en Bratislava.
Vorige week vrijdag vijf november, zijn we om zes uur s morgens met een autocar vertrokken langs Duitse wegen richting Oostenrijk met een overnachting in het stadje Passau. Dichtbij de grens met Oostenrijk, het had de ronkende naam Hotel Dreiflüssehof. Het was een heel mooi hotel, maar een nadeel was er, namelijk verbouwingswerken langs de straatkant. Ze waren juist begonnen met uitbreiding van het hotel en de bouwfirma was bezig met graafwerken langs de straatkant.
Dat maakte dat de autobus er enkel kon stilstaan langsheen de rijbaan en moest zich nadien ergens veilig gaan parkeren. Het resultaat was dat we niet alleen de handbagage mee moesten nemen, maar ook de grote reiszakken en dit om veiligheidsmaatregelen. Dit was natuurlijk een extra gesleur met de bagage, maar beter dit dan gestolen koffers omdat de autobus op een onbewaakte parking stond.
Voor de rest was alles naar wens, de kamer was van prima kwaliteit, evenals het restaurant en op de maaltijd viel niets af te keuren.. Na de maaltijd waren we allen vlug terug naar de slaapkamer, want het was een lange vermoeiende busreis geweest en ik denk dat iedereen serieus vermoeid was en om half acht s anderdaags was het terug ontbijt en het vertrek was voorzien om negen uur. Dan zouden we rechtstreeks richting Wenen toeren maar meer hierover later.
De oppergod Zeus nam de gedaante aan van een zwaan om Leda te kunnen benaderen, de echtgenote van koning Tyndareos van Sparta. Leda baarde twee eieren. Uit de ene ei kwamen Klutaimnestra en Castor, gewone stervelingen, van wie Tyndareos de vader was. Uit het andere ei kwamen Pollux en Helena, allebei onsterfelijk, want de vader was Zeus. Helena was de mooieste aller vrouwen en tevens de inzet van de beroemste aller oorlogen, de oorlog van Troye.
Zoals de titel laat vermoeden, is dit inderdaad onze laatste avond hier in dit appartement. Morgennamiddag vertrekken we terug huiswaarts, wel een dag vroeger, want de maand eindigt eigenlijk op zondag. Maar voor mij is het gemakkelijker om zaterdagnamiddag huiswaarts te keren. Dit heeft hoofdzakelijk te maken met de uitzending van boeketje en de voorbereidende activiteiten daarmee.
Ook voor Anita is het gemakkelijker om vroeger thuis te zijn dan kan ze zondag in de loop van de dag reeds een machinetje was doen, want eigenlijk zijn we maar vijf dagen thuis. Volgende week vrijdag vertrekken we met reizen Verhoeven voor zeven dagen naar Wenen, zo dus zal Anita die paar dagen haar handen wel vol hebben.
Vandaag hebben we hier het appartement gekuist, zodat we morgen alleen maar in te pakken hebben en we hopen omstreeks half drie te kunnen vertrekken, dan zijn we rond vier uur zeker thuis. Om niet teveel afwas te hebben morgenvroeg, zijn we rond vijf uur gaan eten in restaurant Dante, een klein gezellige bedoening op de zeedijk bijna aan het casino, waar je goed kan eten aan een fatsoenlijke prijs.
De vrouw van de patroon vergastte de aanwezige klanten op live muziek, ze speelde niet onaardig op het accordeon. Enfin om kort te zijn en de andere klanten zullen dit ruimschoots beamen, dit doet de maaltijd veel eer aan. De vrijdag of andere werkdagen doet ze dit normaal niet, maar het was speciaal op aanvraag van een regelmatige klant dat dit nu gebeurde. De zaterdag in de vroege avond is het alle weken muziek van half zeven tot negen uur op het accordeon.
Nu zal dit het laatste bericht zijn op de laptop, want morgenavond moet de gewone computer het werk overnemen, hij heeft reeds genoeg op non actief gestaan en moet morgen maar eens laten zien wat hij kan.
Gisterenavond had ik iets geks voor, ik had een heel artikel klaar voor verzending naar mijn blog over vorig weekeinde dat zo druk was geweest. Ik had het volledig nagelezen en de fouten verbeterd, een fotootje bij gezet en dan op toevoegen gedrukt. Na een tijdje kreeg ik een pagina te zien die me waarschuwde dat ze de pagina niet kon vinden.
Wat was er weer aan de hand, nog eens geprobeerd en weer het zelfde bericht. Nu eens aandachtiger bekeken en toen kwam ik tot ontdekking dat mn mobiel internet uitgevallen was. Getracht om het internet opnieuw op te laden, dat lukte langs geen kanten. Dan maar het artikel opgeslagen, maar dat lukte ook al niet, misschien is dat normaal zonder internet ik weet het niet. Al de open programmas gesloten en de laptop uitgezet, terug opgestart en zo driemaal voor ik terug mobiel internet had.
Toen dit gelukt was had ik geen zin meer om opnieuw dat verslag te gaan schrijven en nu had ik er evenmin zin in, maar ik vond dat jullie wel het recht hebben om te weten waarom er geen vervolg kwam van onze belevenissen in de rest van het weekeinde.
Net als vorige week waren we iets na half twaalf terug op ons vakantieadres. Al zeg ik het zelf het was een zeer druk weekeinde. Zaterdag rond twee uur zijn we hier in Blankenberge vertrokken, terug richting Antwerpen. De reden van dit vroege afreizen was, het showprogramma dat om acht uur begon in zaal forum met als zangeres Sofie. Het voorprogramma was een vrij onbekende jongeren groep, goed dat er voorprogrammas gestaan om zulke jonge opkomende artiesten te steunen.
Naargelang het applaus moeten er veel familieleden in de zaal gezeten hebben, maar ja gelukkig voor die jonge snaken. De show van Sofie dat was wat anders, dat was puur klasse en vakmanschap, dat moet ik toegeven ondanks het feit dat ik eigenlijk geen grote fan ben van haar. Enfin ik ga al vijf jaar naar de show in zaal Forum, de inrichter is een goede kennis van ons en waarom zou ik dan dit jaar overslaan.
De zaal was zo goed als uitverkocht en tijdens de pauze was het moeilijk om aan een drankje te geraken, maar met veel geduld en een beetje duwen en geduwd worden zijn we dan toch aan een palmpje en een colaatje geraakt. Dit was deel één van een druk weekeinde, vervolg straks.
Zoals ze voorspeld hadden was het inderdaad een mooie zonnige dag vandaag. De zon was er al vroeg bij deze ochtend en dat doet een mens herleven. Gisteren in mn dagboek had ik het reeds gezegd , als het weer goed is dan gaan we vandaag een wandelingetje maken in Lissewege. Het dorpje is niet al te groot, maar wel gezellig om eens in rond te wandelen en enkele fotootjes te maken, niet te veel want thuis heb ik reeds een verzameling fotos van dit liefelijk dorpje.
Waar ik wel van schrok, was de grote hoeveelheid wandelaars. Want de parking voor de kerk met die stompe toren was met moeite in plaatsje te vinden. Maar wie zoekt die vind wat hij nodig heeft. Onderaan de posting van dit verhaaltje kun je een zestal fotos bekijken en de zon bracht haar eigen charmes aan de opnamen.
Voor we terug naar Blankenberge reden zijn we in de plaatselijke herberg nog iets gaan drinken en deze kroeg was er nog eentje uit de oude stempel, maar de koffie was er wel lekker en de Leffe mocht er ook wezen. Omstreeks half vijf startte ik de auto om terug te keren en op de baan naar Blankenberge ben ik even gaan tanken. Dan moet ik Zaterdag niet meer stoppen als we voor het weekeinde huiswaarts keren.
Want we moeten zeker tijdig thuis zijn, om acht uur moeten Anita en ik aanwezig zijn bij het optreden van de zangeres Sofie. Alle jaren op de voorlaatste zaterdag van oktober is er de show Het forum goes to en dan telkens een naam van een zanger(es). Ditmaal Sofie een dame met een mooie stem, maar helaas bij het grote publiek niet zo bekend. De inrichter van deze optredens kennen we goed en daarom keren we met plezier terug naar huis.
Momenteel zitten we hier in het appartementsgebouw zonder verwarming, maar de syndic heeft beloofd dat het euvel vlug hersteld zal zijn, even een warme vest aangetrokken en wollen sokken aan en we kunnen er wel even tegen tot de herstelling gebeurd is. Ik ga maar stoppen want mn vingers raken stijf van de koude(grapje).
Deze woensdag is om zo vlug mogelijk te vergeten, regen, hagel en tussen de bedrijven door bliksem en donder. Met enkele woorden het weder van deze dag samengevat, ergens heeft dat natuurlijk ook zn charme. Alles in slow-motion gedaan, want gaan wandelen zat er vandaag toch niet in en dan hebben we vandaag eens genoten van de uitzendingen van radio Minerva hier aan zee, geweldig (Eddy Wally).
Na het middagmaal eerst onze siësta gehouden en daarna wou ons Anita eens naar de schoenenzaak Brantanogaan, enfin rijden en dat hebben we dan ook gedaan. Ze had nog een paar elegante schoentjes van doen en met dat weer was dat rustig te doen, even de auto gestart en naar deze winkel gereden. Daar onze tijd genomen om eens rond te kijken en ja hoor ze vond een mooi paar donker grijze schoenen.
Toen we buiten kwamen viel er weer een stevige bui uit de lucht en de auto stond een 100 meter verder op de parking,wij vlug een andere zaak binnen gewandeld. Daar hebben we dan wat rondgekeken tot de zoveelste regenbui van vandaag voorbij was en we konden terug rijden naar het appartement.
In plaats van naar boven te gaan, zijn we in café the Nordsea binnen gegaan om enkele pintjes te pakken, want nu we toch buiten waren en helemaal niets doen dat kon natuurlijk niet. Hoe zouden jullie reageren, toch de normaalste zaak van de wereld. Omstreeks vijf uur zijn we naar boven gegaan en daar hebben we een grote pan spek met eieren gebakken en dat heeft me en ook Anita goed gesmaakt.
Morgen voorspellen ze goed of redelijk goed weer en we hebben al plannen gemaakt om eens naar dat mooie dorpje Lissewege te rijden. Dat is ondertussen alweer een tijdje geleden dat we daar nog eens zijn geweest.
Terug van enkele dagen thuis te zijn geweest. Zondagavond en eveneens maandagavond mn programmas afgehandeld op onze radio Minerva, die sinds 22 juni eveneens te beluisteren is op de frequentie 105.6 hier in Blankenberge. Alles verliep volgens plan en de maandag namiddag in zaal Bart, de namiddag show bijgewoond, zoals iedere week op de maandag het geval is.
Maar gisteren was de belangstelling maar magertjes, amper 83 betalende toeschouwers en dat is bedroevend weinig. Meestal varieert het toeschouwers aantal tussen de 130 en 150, maar de reden zal waarschijnlijk de naamsbekendheid van de uitgenodigde artiesten geweest zijn. Enfin ik heb er van genoten en dat is het voornaamste.
Dit was wat betreft het weekeinde, nu terug naar het heden. Deze morgen hebben Anita en ik ons een beetje verslapen, maar ja dat is normaal als je rekening houd met het laat toekomen hier in Blankenberge en als je dan nog de wederuitzending van het laatavond nieuws wilt zien, dan is het moeilijk om s anderendaags vroeg uit de veren te komen. We hebben natuurlijk de tijd aan ons zelve.
Rond de middag eventjes naar de Aldi geweest om levensmiddelen op te slaan, voor deze week en in de namiddag een wandeling gedaan naar de pier. Op de kop van het Oosterstaketsel staan steeds enkele sportvissers hun sport te beoefenende en daar gaan we af en toe heen. Het was weer een hele opgave om daar te geraken want het was weer een wind die kon tellen, maar dan ben je lekker uitgewaaid en een frisse pint doet dan weer wonderen.
Sinds enkele jaren hebben ze op deze pier een brasserie gebouwd met de leuke naam brasserie het Oosterstakketsel en die draait daar heel formidabel goed en bijna iedereen die er passeert stopt er even of iets langer. Vandaag heb ik er een mooie foto genomen, van tussen twee planten door de ruit getracht de wandeldijk te trekken en ik dacht er in gelukt te zijn.
Woensdag na de middag, het was tamelijk betrokken en Anita had graag eens met de tram naar Oostende gegaan om eens te flaneren door de beroemde winkelwandelstraat. Ze had me reeds enkele dagen tevoren al laten verstaan, dat er weer een bon van Damart in de brievenbus had gestoken. Normaal gaan we dan naar het Shoppingscenter in Wijnegem, maar ja dat gaat nu natuurlijk niet. Daarom haar voorstel om naar Oostende te gaan.
Voor mij niet gelaten, tegen twee uur stonden we aan de halte van de kusttram, maar oh wee er waren meerdere mensen op het idee gekomen om met de tram te gaan sporen. De tram zat al goed vol, dus een plezier reisje zou het zeker niet worden, maar gelukkig hadden we een zitplaats kunnen bemachtigen.
In Oostende stapten vele van de tram en wij natuurlijk ook en op weg naar de Kapelstraat, de beruchte winkelstraat aldaar. Voor we er waren kregen we iets moois voorgeschoteld, namelijk voor de Petrus en Paulus kerk stond een reuzenrad en dat was bijna zo groot als de kerk zelf.
Bij Damart ben ik buiten blijven staan tot Anita haar keuze had gemaakt en haar cadeau in ontvangst had genomen. Maar wat een volk dat er in de winkelwandelstraat op de been was, gelukkig had Anita geen zin om verder te wandelen aldaar en we hadden beide zulk een dorst dat we ergens binnen zijn gegaan en natuurlijk was dat in een drankgelegenheid. Nadien voerde onze weg naar het parkje met die grote horloge in het zand.
Vorig jaar had ik daar in december reeds fotos genomen van een verlichtte horloge. Enfin nog wat rondgelopen en nog enkele andere dingen gefotografeerd, zoals een eend die dacht dat ze eten ging krijgen, een fontein en nog enkele andere dingen. Kijk zelf maar eens en de weg naar Blankenberge was een ware marteling, door het weg vallen van twee tram. Gewoon niet te doen, sardientjes in een doosje had meer plaats dan wij in die overvolle tram.
Toen we deze week naar het Oosterstaketsel waren gewandeld, kwam er juist een kleine vissersboot binnen gevaren met achter zich een vloot meeuwen. De reden van deze begeleiding door die escorte meeuwen, was nogal simpel. De binnenvarende vissers waren hun gevangen vis aan het kuisen en de ingewanden werden dan dadelijk overboord gekiept. De grote vogels lieten deze kans niet voorbij gaan om het aangeboden voedsel direct op te pikken. Hoe zouden we zelf zijn als we honger hebben en iemand ons de rest van zijn tafeloverschot zou aanbieden. Ik zou geen neen zeggen en jullie ook zeker en vast niet.
Toen we nadien terug langs de jachthaven kwamen, hoorden we van ver het gekrijs van die bende veelvraten. Onderaan deze posting heb ik een drietal fotos afgebeeld die de waarheid van dit verhaal moeten staven.
Vorige nacht omstreeks half twaalf zijn we terug op ons vakantie adres. We zijn hier zaterdag twee uur doorgereden naar Antwerpen, want een neef van Anita was jarig en we werden verwacht rond vier uur voor een klein feestje met de naaste familie. Een feestje mag men niet boycotten, want als er gefeest word ben ik er bij, dat laat ik niet passeren en Anita natuurlijk ook niet.
Eigenlijk was hij de dag nadien eerst jarig, hij verjaarde op 10/10/2010, maar toen kon iedereen zich niet vrijmaken, zoals ik onder anderen en de meeste lezers van dit blog weten dat ondertussen wel. Enfin zaterdag laatstleden was het een mooie dag en het voorgerecht nuttigden we in de tuin en daar bleven we zitten tot dat de zon verdween. Want als de zon verdween werd het snel veel frisser.
Enfin het was een zeer lekkere warme maaltijd en rond iets na negen vertrokken we terug huiswaarts en oost west thuis best is een spreuk waar waarheid in schuilt. Het was heerlijk om terug in het eigen bedje te kunnen slapen, maar op zondagmorgen moest ik er op tijd uit om mn programma voor te bereiden. Want voor mn twee radioprogrammas kom ik speciaal voor over huis en ook de maandagshow die mist ons Anita ook niet graag. Daar is ze een grote fan van en dat wil ik haar niet onthouden.
Na de uitzending van de maandagavond keren we dan dadelijk terug naar ons optrekje hier in Blankenberge, om het verlof verder te zetten en vandaag hadden we weer een fantastische dag met heel de dag een stralende zon. Deze ochtend beslisten we beide om in de zon op het terras plaats te nemen, want het was gewoonweg zalig om te genieten en de zonnetent een beetje naar beneden gelaten en daarbij een lekkere tas koffie. Meer moet een mens toch niet hebben om gelukkig te zijn.
Na de maaltijd maakten we ons klaar om een kleine wandeling naar het oosterstaketsel, een groot woord om te zeggen dat we naar de pier zijn geweest en daar is een gezellige brasserie om daar naar de tamelijke onrustige zee te kijken. Op de pier was er tamelijk veel wind en dat verraste ons een beetje, maar gelukkig waren we goed aangekleed om deze wind te weerstaan. Achter de glaswand en in de zon was het goed vertoeven met een donkere Leffe en Anita met een glas geperste appelsienensap.
Nu zitten we gezellig warm op ons appartementje aan de jachthaven en volgens de weervoorspelling zou het weer slechter worden, maar ja dat nemen we er wel bij.
Zoals de titel het laat vermoeden zijn we gisterenmiddag totaal uitgeregend. De avond daarvoor hadden we plannen gemaakt om woensdag een dagje Brugge in te lassen, maar bij het ontwaken zagen we dat de hemel toegetrokken was en daarom beslisten wij om dit uitstapje maar te annuleren naar een dag ergens volgende week.
Zodoende namen we onze tijd om te ontbijten en toen we gewassen en gekleed waren, stelde Anita voor om een koffietje te gaan drinken in de Evergreen een taverne een weinig verder hier in de straat. Er was binnen nog wel een plaatsje vrij waar we ons konden installeren, het is een niet te grote zaak maar wel heel gezellig ingericht.
Na het drinken van een tweetal koffies, was het ondertussen twaalf uur ruim voorbij en keerden terug huiswaarts om het middagmaal te nuttigen en plannen te maken voor de namiddag. Maar daar kwam niets van in huis, de regen besliste voor ons en er zat niets anders op dan maar op het appartement te blijven en te wachten tot het ophield met regenen. Maar toen was het te laat om nog een wandeling te maken.
Het enige wat we nog wel gedaan hebben, was fruit gaan halen in een groenten en fruit zaak. Deze zaak was gelegen in de Kerkstraat, de enige winkelwandelstraat die Blankenberge rijk was. Enfin een wandeling van aan de jachthaven naar de Kerkstraat is toch ook een serieuze wandeling te noemen. Zeker als je in de terugweg een paar kilos fruit moet dragen, maar als het waar is dat fruit gezond is de moeite van sleuren dubbel en dik waard.
Ik zal er een tweetal fotos van Brugge bij doen, die vorig jaar genomen zijn en veel zal er ook wel niet veranderd zijn in het oude Brugge. Want volgens de weersvoorspelling zou het droog blijven tot volgende vrijdag en dat zullen we maar geloven zeker
De sfinx terroriseerde de stad Thebe. Zij stelde aan iedereen die de stad wilde binnenkomen, de vraag: Wie of wat loopt s morgens op vier benen, s middags op twee en s avonds op drie benen, en is des te zwakker naarmate het op meer benen loopt? Wie het antwoord schuldig bleef, werd gedood.
Oidipous zei: Het is de mens, die eerst op handen en voeten kruipt, later op twee benen loopt en ten slotte op een sok leunt. De sfinx stond perplex en ze wierp zichzelf in de afgrond: Thebe was verlost.
Toen we tot de conclusie kwamen dat ons rust en drank bevoorradingspunt er niet meer was, zijn we langs de boorden van de jachthaven terug gegaan en halverwege deze tocht hebben we ons neergevlijd op een van de vele rustbanken die langs deze weg zijn neergezet. Dat deed goed aan onze vermoeide ledematen en terwijl konden we de vele boten eens bewonderen.
Het was eigenlijk een bos van masten en momenteel zijn er vele boten die gedurende deze periode van het jaar, het zeegat niet meer uitgaan. Het zijn niet allemaal gepensioneerden die daar een boot hebben liggen, zodat er alleen in het weekeinde regelmatig boten uitvaren. Ik vind het spijtig dat ik vroeger toen ik jonger was niet de middelen heb gehad om een jachtje te kopen.
Enfin daarvoor moet je met je partner ook op één lijn zitten en ik zie Anita nu niet bepaald op een boot haar draai vinden en mn overleden vrouw al helemaal niet. Die werd al zeeziek als ze een grote plas water zag, aan zee op het strand in een ligstoel dat ging nog maar net en dan nog bij lage tij.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
