Penarie

Zij zat in de penarie
en dacht klere
hoe kom ik hier nu uit
denken hielp geen fluit

Ze liet de dingen op zijn beloop
bleef geloven
had stille hoop
dat de penarie werd geroofd

Rover kwamen niet op haar pad
ze begreep dat deze schat geen waarde had
oplossen kon ze deze zaken niet
ze kon enkel accepteren
dat het liep zoals het liep

Bo

Samen

Ooit deed de mens zoveel samen
zaten ze voor in hun tuin
bewonderde ze hun schone ramen

Ze genoten van de kinderen op straat
van de mensen die voorbij kwamen
met hun gezellige praat

Geen mens voelden zich eenzaam
niemand was alleen
velen waren behulpzaam

Samen was een bijzonder woord
geven en nemen
men gooide dit niet zomaar overboord

Samen behoort tot de geschiedenis
eenzaamheid tot het heden
wat is er in godsnaam fout gegaan
dat samen er niet meer is

Bo

Depressief

Somber staart hij door het raam
wat zal zijn dag hem brengen
In zijn ogen blijkt een traan
zijn gevoelens blijken hem te krenken

Ooit een sterk een waardig mens
tevreden met kleinigheden
zijn leven voldeed elke wens
hij kon zich zelf kleden en eten

Zijn baan als klusjes man
was zijn leven
wat hij elke dag serieus nam
waar hij al zijn energie in kon steken

De klusjes man bleek op een dag overbodig
te duur voor deze tijd
van de een op de andere dag is hij eruit gevlogen
hij voelt elke dag deze pijn

Een nieuwe baan is niet meer mogelijk
hij is te oud en te duur
nu zit hij gedwongen thuis vind het ongelofelijk
dat men ouderen de laan uitstuurt

Door dit gebeuren werd hij depressief
zijn leven kon hem niets meer schelen
hij verloor zijn lief  
zijn wonden zijn niet meer te helen

Afhankelijk van zorg
om zijn dag te structureren
 is hij elke dag bezorgd
dat hij door bezuinigingen
in zijn eenzaamheid zal terug keren

Bo