Toen liet ze me staan waar ik stond nu nog beter dacht ik zo verdomd en toen ik niets deed het nog steeds niet vergeet want de jas die 'k haar kocht was wel van bont.
't Is eerlijk waar maar ik draag soms bont voor die jas worden beestjes verwond daar geef ik echt om en 't is misschien stom maar 't is omdat 'k er zo goed mee stond.
'k Heb 't vel van de beer te vroeg verkocht was er al volkomen aan verknocht maar het gaat niet door 't is het einde niet hoor het is spijtig maar 't wordt geen zegetocht.
Een Limburger had eens een liefje en vond ze een echt harte diefje hij zag ze zo graag maar 't was maar de vraag of ze meende wat ze schreef in ‘t briefje.
