Ik loop met mijn hoofd in de wolken 't is net of die steeds zijn aan 't kolken ze gaan op en neer en doen me geen zeer maar ik weet dat niet zo te vertolken.
Het lachen wint steeds van 't verdriet 't is eender hoe je het ook beziet een vrolijke dag krijg je door een lach wees dan zeker dat iedereen hem ziet.
Ze doolde maar door een ijs woestijn daar tussen voelde zij zich echt klein zo een massa ijs bracht haar van de wijs want ze vond haar weg niet op dit terrein.
