Nog een laatste wasbeurt om genoeg kleding de volgende dag mee te nemen op vakantie. Het liep niet volgens plan. Met veel moeite konden we de was nog wel doen maar we moesten daarvoor wel drie keer het machine opgang zetten. Het was zondagavond zodat we gen technieker bij kant konden krijgen. Op maandagmorgen belde we de technieker. Hij zou ons nog terugbellen om af te spreken wanneer hij kon komen kijken. Omdat we maandagmiddag op verlof vertrokken gaven we het gsm nummer van onze dochter, tenminste dat dachten we. Dinsdagmorgen belde de goede man nar het gsm nummer dat we opgegeven hadden. Onze zoon nam op. “Met Hellemans.” Zei hij. “Is het goed dat we deze namiddag komen voor het wasmachine.” Sprak de technieker. “Dan bent u wel verkeerd.” Zei onze zoon. “Ik ben toch bij Hellemans?” “Ja” “Het is om uw wasmachine te herstellen.” Zei de man rustig. “Ik heb geen wasmachine.” Lachte onze zoon. We hadden hem niet op de hoogte kunnen brengen. Hij gaf de wasmachineman de raad om volgende week eens terug te bellen want zijn ouders waren op verlof. Een telefoontje van zoon naar zijn zus loste veel op. Onze dochter belde naar de technieker met de nodige uitleg. Er werd eens smakelijk om gelachen en tegen dat wij terug thuis waren draaide het machine als nieuw.