Het krabbelaartje. Gedichten schrijven is voor mij een uitlaatklep een vorm van communiceren naar de buitenwereld toe zonder te moeten praten.
Over de dagdagelijkse dingen van wat ik zie, hoor, meemaak en meegemaakt heb, in het leven
Daarom druk ik mijn gedachtes en gevoelens uit in mijn gedichten zonder iemand anders lastig te vallen...
28-12-2007
Maagdelijk wit...
Als ik deze morgen door mijn venster keek lag er in mijn tuintje een maagdelijk wit sneeuwtapijt. Vogeltjes daalde zachtjes neer een spoor van kleine pootjes achter latend. Dit zijn nu de kleine dingen in het leven waardoor ik straal van geluk. Geen spoor van mensen voeten in mijn tuin het was echt of dat wit deken speciaal klaar gestoomd was voor mij. Er zijn zeker duizende witte vlokjes neergedaald om deze witte pracht te verwezelijken er is nu niets meer wat mijn dag nog stuk maken kan...
Als er uit een zaadje een geurige bloem ontstaat en uit een zaadcel en eicel een klein mensje wordt gevormd. Als er na iedere donkere nacht de morgen weer verschijnt. En na regen de zon weer schijnt.
Waarom kan ik dan op een dag niet opstaan en veranderd zijn van wie ik was in wie ik nu ben.
Ik bedoel op zijn minst in iets goeds en als alles op weg is om herboren te worden.
Waarom kunnen dan ook de vijanden niet veranderen in vrienden. Waarom luistert die spiegel toch zo traag als ik iets vraag maar och! het was maar een domme droom van mij vannacht... Hilda 15/02/1999
Zet die ruzie's aan de kant en laat ons samen Kerstfeest vieren mekaar mooie dagen wensen met alle oprechtheid zoals het hoort.
Laat ons aan heel de wereld een Zalige Kerst en Vrede wensen waarom niet het goede voorbeeld geven en dadelijk er mee beginnen met ieder zijn fouten te vergeven.
Kunnen wij niet samen vrede maken eerlijke vrede voor iedereen en mekaar begroeten zonder die harde snijdende woorden ja zo moet Kerstmis zijn... Hilda 25/12/1998
Ik wens je twee sterke schouders om de zorgen van heden en morgen te dragen. Een sterk karakter om al de tegenslagen te lijf te gaan. Twee allerte oren om het smeken van je medemens te aanhoren. Een kloppend hart om liefde en vriendschap te geven. Twee stralende ogen om te zien en de mens naast je te ontmoeten. Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren. Twee open handen om de mensen je vertrouwen te bieden en te ontvangen. Een goed hart groot genoeg voor wie er even in wil schuilen. Twee onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te gaan. en om wie er stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen Dit wens ik u en daarbij wens ik aan iedereen een Een Voorspoedig en Gelukkig Nieuwjaar ... Hilda 17/09/1997
Met blote handen pluk ik de ijsbloemen van mijn raam en laat een zucht schaatsen op die vers bevroren sloot over mijn wangen.
Ik wenste vurig dat ik niet leven zou in deze ijskoude wereld waar ik in het geheel niet van hou en waarin al het moois in het leven al haar kleur verloor.
En in mijn ijzige droom schrijf in alle eenzaamheid mijn naam op het raam waar de ijsbloemen op staan al mijn hoop is mij vergaan... Hilda 25/01/2001
'k Zit hier alleen aan tafel de kerst en nieuwjaarskaarten te schrijven en kijk dromend naar de mooi versierde kerstboom. Het is hier gezellig en rustgevend in huis net als in een droom. Als ik nu eens de kerstvrouw was en u meenam in mijn arreslee en we vlogen eens de wereld rond. Maar ben nu eenmaal de kerstvrouw niet ben helaas maar een gewone vrouw. Maar een goede raad kan ik je wel geven doe iets leuks die dagen en geniet maar vergeet al de andere mensen niet. Ik kijk naar de kerstboom met zijn kleurige bollen en zijn flikkerende lampjes. ik geniet van die gezellige sfeer in huis. Met deze vers geschreven kaart wens ik u een Zalig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar. Een goede gezondheid met veel liefde en geluk voor u voor hem voor haar voor iedereen... Hilda 25/12/1997
Misschien schrijft bijna iedereen zo zijn eigen levensverhaal. We verzinnen het terwijl we leven, en noteren het op papier Maar andere lijken! levens te hebben die al zijn gevormd en gepland. Onontkoombaar. Volmaakt als een cirkel. Sommige levens vormen een volmaakte cirkel, andere ontwikkelen zich onvoorspelbaar of onbegrijpelijk. Verlies is een deel van mijn reis geweest, maar het heeft me ook geleerd wat waardevol is. En dat deed ook de liefde waar ik alleen maar dankbaar voor kan zijn. Hilda 11/06/1998
Ik zet alles op papier en niets kan mij daarin beletten ik schrijf niet om erbij te horen maar voor mijn gevoel.
Wat ik voel en denk kan ik op dit blanke papier kwijt ik ben geen dichter maar ik beleef er veel plezier aan.
Zoals met mijn liefste om me heen ben ik niet eenzaam en alleen met hem om me heen is als een feest maar met pen en papier toch het meest... Hilda 14/06/1998
Nog niet zo heel lang geleden was er iemand op messenger die mij zei. Een gedicht schrijf je vanuit je hart met veel gevoel en emoties en niet met je verstand.
Gevoel voor taal moet ge niet hebben en ook niet de juiste pen of potlood in je hand is het nu in het rood of het zwart of je jong of oud bent en je links of rechts schrijft komt er niet op aan.
Maar kijk binnen diep in de kern van je hart en je schrijft de mooiste gedichten en weet je ergens heeft hij wel gelijk... Hilda 02/09/2003
Als er nooit meer een morgen zou zijn ben ik verlost van het verdriet en de pijn. Mijn leven is niks meer waard dat brengt me totaal van de kaart.
Kon ik maar zeggen wat ik echt voel dan zou je weten wat ik bedoel. De wereld is beter af zonder mij en ik met jou aan mijn zij.
Dit gedicht is dan ook speciaal voor jou omdat ik zo ontzettend veel van je hou. Voor mij is het volgens mij tijd om op te geven misschien kan ik dan wat rustiger leven.
Maar iets in me zegt dat ik het niet moet doen komt het soms door die ene zoen. Het leek dat we over veel dingen hetzelfde dachten maar dat helpt me niet om de pijn te verzachten.
Ik word gek van de wanhoop en pijn waarom kan het niet een dag anders zijn. Een leven zonder jou valt niet te bedenken maar de liefde die ik nodig heb zal jij mij nooit kunnen schenken... Hilda 12/07/1999
Ik zit vast vast met grote problemen. en heb iemand nodig waarmee ik altijd praten kan en mij ook helpen kan als ik het weer eens even moeilijk heb en weet wel dat die echt bestaat en weet zeker dat die ergens waar is maar heb die persoon nog niet gevonden zo praten met iemand anders kan ik niet kom gauw A.U.B en help mij want ik heb je nodig... Hilda 03/05/1998
Ik hoor de vogeltjes weer fluiten ook de zon schijnt weer door mijn ruiten de vriendschap tussen de mensen valt mij terug op en zie het leven niet meer als een strop.
Heb jaren door een donkere tunnel gekropen maar kan nu weer door het zonlicht lopen. genietend van de zon en de mensen wat kan ik mij nu nog beter wensen.
En pak het dagelijks leven terug weer op ik stop niet meer alles op in mijn krob en wil er weer dagelijks zijn dat is voor mijn vrienden ook fijn.
Het leven gaat met veel onevenheden een paar jaar terug was ik er over uitgegleden. maar heb alles bij het vuilnis gezet en maak vanaf vandaag alleen maar pret... Hilda 23/12/2004
Mijn hart is te klein voor al mijn groot verdriet En de zon te ver om mij te verwarmen. De zee te ondiep voor al mijn bittere tranen En mijn rug te smal om al deze zware lasten te dragen Omdat mijn leven te kort om zo verder te moeten gaan Maar waarom! waarom begrijpen ze mij dan niet... Hilda 28/08/1999
Als je even de ogen sluit dan hoor je vast en zeker een vogel die fluit vaak zingt hij zijn hoogste lied en kent al onze zorgen niet.
Vrolijk fladdert hij van tak naar tak en dat allemaal op zijn dooie gemak zijn leventje is korter dan dat van ons hij draagt geen kleren alleen een vederdons.
Want wij mensen hebben vele eisen en kunnen dikwijls onterecht naar anderen wijzen een voorbeeld is die vogel toch onbewust het lijkt wel of hij ons daarmee sust.
Laten wij een beetje als die vogel zijn en steeds niet denken aan het mijn en rein laat ons vrij en onbevangen te leven en je onbevooroordeeld onder mensen begeven.
Dan word je leven rijk van zin maak daarom vanaf vandaag een nieuw begin... 20/12/2005
Ik zou graag een vogel willen zijn dan kon ik vliegen over zeeën en stromen om te kijken in welk land ik terecht zou komen. Ik zou graag een vis willen zijn dan kon ik in de grote oceaan zwemmen om zomaar de water elementen te temmen.
Ik zou graag een zwaan willen zijn dan kon ik statig de vijver bezien om te kijken of ik mooi wit ben bovendien. Ik zou graag een bever willen zijn dan kon ik dammen bouwen om met zware takken te schouwen.
Ik zou graag een uil willen zijn dan zou ik veel wijsheid willen uitstralen omdat de meeste mensen dikwijls balen. Maar ik als mens wil aan iedereen alle liefde en hulp geven omdat er veel het slechter hebben in dit leven...
Ik heb gedachten kunt jij dat van mij verwachten ik heb er goede maar ook rotslechte maar deze dat zijn de echte.
Zo van die gedachten waarvan ge zou denken zou ze die niet even aan mij willen schenken dan moet ik zowat niet uit mijn eigen bedenken.
Ik heb zo van die gedachten waar ik lang op moest wachten. het zijn er geen acht maar veel meer dan verwacht
Zo van die gedachten die goed zijn maar ook die rotslecht zijn ge krijgt ze niet zomaar bij een gijn maar ook niet bij hartepijn.
Ik heb zo van die rare gedachten waarvan je zal denken hoe komt zij daar nu weer aan moet ik het u nu proberen uit te leggen maar 't is misschien beter te zwijgen... Hilda 25/02/1999
Eenzaam en alleen kijk door het raam. En zie de mensen al lachend voorbij mijn raam gaan. Ik wou dat ik dat ook nog kon het lijkt me zo fijn. Maar neen ik ben eenzaam en alleen en dat bezorgd mij alleen maar verdriet en pijn.
Ben zo alleen geen mens nog om me heen en voel me triest. En vraag me soms af waarom is er niemand die mij nog beziet.
Is het omdat ik ziek ben en niet meer mee kan met de maatschappij. Dikwijls werd er met mij gelachen en ze zeiden uw ziekte zit alleen maar in uw gedachten.
Voel mij verdrietig en stel me dan de vraag Waarom wil er niemand mij nog te vriend zijn waaraan heb ik dit toch verdiend. Dit is geen leven een leven vol verdriet, pijn en eenzaamheid zonder vreugde en andere geneugden. Heb dikwijls de zin om dit allemaal op te geven.
Wie zou er wel om geven als ik niet meer verder wil gaan met dit leven ik kan het niet meer aan om alleen verder te moeten gaan zelfs niet meer voor even zwijg stil voor nog een heel leven... Hilda 18/04/2004
Ik ben Vanloffelt Hilde
Ik ben een vrouw en woon in In a little house with a garden (Belgie) en mijn beroep is staatsbediende.
Ik ben geboren op 11/12/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Pc & muziek .
Ben geboren Limburger.
en woon na 9 jaar terug in Limburg namelijk de oudste stad van Belgiê te Tongeren waar wij een huis hebben gekocht...
Ik ben Vanloffelt Hilde
