Mijn vriend
zie ik tranen in uw ogen
tranen van verdriet en pijn
is uw lach maar wat valse schijn
schreeuwt gij nu om wat aandacht

Gij zal wel gelukkig lijken
maar langs binnen voelt gij u rot
stilletjes begint gij die stilte te ontwijken
gij wil terug mensen om je heen
het alleen zijn maakt u zot.

Er zijn bepaalde personen in uw leven
waar gij u goed bij voelt
zij geven u steun en vriendschap
en wat afleiding in uw leven
gij weet zeker en vast wel wie ik bedoel.

Maar eens komt die dag terug
dat gij uw tranen zal ruilen voor een lach
uw leven wordt dan terug zoals vroeger
dan zijt gij niet meer zoals ik u nu zie
triestig met veel harte zeer...
Hilda 16/06/2003
  

21-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

De laatste uren van de dag gaan traag voorbij
de nacht sluimert al in mijn gedachten
met al zijn verborgen geheimen en krachten
wat zal de morgen ons wel brengen
zelfs hoop ik op al wat goed is
want waar veel goede hoop is
daar is altijd wat schoons in aantocht
ik wens daarom aan iedereen
al wat schoon en goed is voor morgen...
Hilda 15/05/1998

19-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Een moeder
is iemand die u het leven te schenkt
en die voor u bid en vecht
zij is iemand die altijd achter je staat
altijd staat zij voor je paraat
zij is iemand die als je ziek bent 
je dan even lekker verwent
zij is iemand die je nooit in de steek laat
zelfs nu niet of later
alleen zij verdient de naam
"MOEDER"
zo een moeder verdient het gouden erelint...
Hilda 15/06/1996
  

17-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Ik hou van het leven
en geniet er intens van
zoals de warme zon in de lucht
en een vogeltje in volle vlucht
een vlinder in haar mooiste feestkledij
van bonte kleuren
en een zwierige sjaal daarbij

Wees daarom ook gewoon je eigen
want van dat ander soort zijn er helaas al meer dan genoeg
alhoewel vele onder ons
denken dat alleen uiterlijke schoonheid telt
moeten we niet allen in alle eerlijkheid bekennen
dat het uiterlijke niet telt naar alleen het innerlijke...
Hilda 25/06/1999

15-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Als alles
weer eens tegenvalt
en niemand om je geeft
en alles zo vastzit 
dat je niet weet
wat te doen
denk dan
aan je innerlijke stem
en voel je eigen kracht.

Wees bewust van je zelf
van je mogelijkheden
en je kansen
laat iedereen nu zien
wie en hoe je echt bent
doe het vandaag
en waag uw kans
met die eerste
maar moeilijke stap...
Hilda 04/04/2001
 

13-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Het is niet met stemverheffing praten
noch te schreeuwen of het fluisteren
maar meer de ander aan het woord laten
en even goed te luisteren.

Luisteren kan toch niet op je PC
ja zeker wel.

Luisteren is ook echt lezen
wat iemand je probeert te vertellen
is ook een klein berichtje terug sturen
om het te laten weten dat je
het gelezen hebt.

Vriendschap is niet
je aansluiten bij zoveel mogelijk chat sites
waardoor je zelf niet meer weet
waar je eigenlijk thuis hoort
het is keuzes maken
en zo echte P.C vrienden over houden
die naar jou luisteren
en waar jij gezellig naar luisteren kan.

Ik wens jullie goede keuzes toe
en een hele fijne dag
met heel veel pc vriendschap...
Hilda 17/12/2002
  

11-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Ik was moe en dacht na
ik had zorgen
en wilde dood voor de morgen
en sloot mijn ogen
weet je wie ik nu zag
het was te mooi om waar te zijn
mijn hart deed ineens geen pijn
als een wolk ging ik voort
mijn lippen vormden een woord
hij zong een lied voor mij
en was opeens weer blij
zacht gingen mijn ogen weer open
en al mijn leed was weer weg gekropen
opeens voelde ik me goed
wat een liedje van hem al niet doet
als ik nog eens verdrietig ben
dan denk ik gewoon aan hem
ik zet me dan meer en sluit mijn ogen
en denk aan al de kleuren van de regenbogen
ik zou graag bij hem willen zijn
want hij doet mij tenminste geen pijn
hij geeft me troost en steun dat is heerlijk
die liedjes van hem zijn hartelijk
en ze doen me goed
ze geven mij weer moed...
Hilda 17/08/1998
 

09-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Mijn gevoelens verdrinken
in tranen van verdriet
die ik nog niet heb gehuild
want ik heb alleen nog maar hoop
in deze wereld vol met duister.

Mijn gedachten gezonken
en mijn gekwelde ziel
op de achtergrond gedrukt
opdat ik mij niet laat kennen
in tijden van genegenheid en troost.

Mijn wereld staat even stil
alles heb ik verloren
elke keer weer worden we
bedrogen door het leven
maar ik heb alleen dat beetje hoop...
Hilda 19/03/1998
  

06-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Tranen stromen over mijn wangen
zonder een aanleiding of doel
en zonder enig gevoel.

Plotseling verschijnen ze in mijn ooghoeken
en dan beginnen ze te rollen heel traag
op zoek naar een doel.

Opeens stromen ze sneller en sneller naar beneden
en spatten dan uiteen op de kille vloer
maar dat interesseert me niet.

Ze blijven maar lopen over mijn wangen
en kan ze maar niet stoppen
ze zijn sterker
veel sterker dan mijzelf...
Hilda 25/09/1993 
  

03-06-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Uit de hoeken van mijn ogen
rolt een traan van pijn en verdriet
en dit alles gebeurt stiekem
zodat niemand het ziet.

Het vormt een baan over mijn wangen
tot onderaan mijn kin
ik probeer er tegen  te vechten
maar het heeft geen zin.

Het loopt nu over mijn lippen
en proef het zout in mijn mond
het drupt op mijn beider handen
en valt dan te pletter tegen de grond.

Uit de hoeken van mijn ogen
rolt tastbaar verdriet
dit alles had ik willen delen
maar op dit moment lukt het mij niet..
Hilda  05/01/1991
  

30-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Als men dood is
kan men dan
nog voelen aan die kinder gelaatjes 
met hun zotte praatjes.
Kan men dan
de vogels nog horen fluiten
in de bomen daar buiten.
Kan men dan
nog geloven in de goede dingen
die nog komen gaan.
Kan men dan
de zon nog zien schijnen
terwijl grijze wolken verdwijnen.
Kan men dan
nog praten
of moet men voor eeuwig zwijgen.
Is er dan
nog hoop dat alles goed komt
tussen de mensen.
Ik vraag mij af
of er dan nog liefde genoeg zal zijn
en men ons niet vergeet...
Hilda 26/05/2009

26-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Harde ketens
scheiden de eenzame
de verstotelingen
van deze aarde
'kinderen'
van de rekening
hoor hun stemmen
hoor hun klagen.

Al wat zij
ons vragen is
'vergeet ons niet'
en laat ons
niet in de
'koude'
staan...

Realiteit :

Vaak lijken de mensen en de dingen
mooier te zijn dan het in realiteit is
 maar pas later
wordt je wakker met een kater
en dan denk je
oh! hemel
wat bezorgt mij dat toch
weer zo'n pijn... 
Hilda 17/05/2000

23-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Een nieuw leven
dat werd ingegeven
door het mooie voorjaar
het begin is al daar.

De dagen verlengen
het zonnetje gaat al meer warmte brengen
en de vogels beginnen vrolijk te fluiten
en alles gaat opnieuw ontspruiten.

Kleine sprietjes groen
die zich van de aarde ontdoen
Ontspruiten uit de grond
wat eens uit een zaadje bestond.

Kleurrijke krokussen
en schetterende mussen
De voorjaarsbloemen ontluiken stilletjes uit hun schulp
zoals de hyacint, narcis en maar ook de tulp.

Is dit het begin
van het nieuwe gewin
en een nieuwe groei
met een onuitputtelijke bloei...
Hilda 15/03/2001

20-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Dit kleine meisje
was weerloos
en kon er niet tussen uit.
Jammer dat kleine kinderen vaak
worden misbruikt
voor een tweestrijd
tussen
beide ouders
met de
dood als gevolg
't is een droevig eind.
Dit werd haar aangedaan
door
haar eigen vader
hij sleurde zijn jongste
mee die
kille dood in.
Nooit zullen we weten
wat er
echt scheelde
wat hem bezielde
een onschuldig
kind van het leven te beroven.
ze was amper 5 jaar
en had nog
een heel leventje voor haar...
Hilda 20/05/2005

20-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Langzaam gaat de zon onder
de wolken kleuren geel en rood
donder en bliksem begeleiden mekaar
met een machtig tafereel.

Over de grote stad
waakt nu de volle ronde maan
vergezeld door al mijn mooie dromen
die als sterren schitteren gaan.

Als dat prachtig tafereel is gedaan
dan valt de duisternis in
alles wordt dan zwart gekleurd
vol ongeduld wacht de morgen op...
Hilda 25/ 09/2000
 

14-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

11-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Telkens als je in je eigen denk
het gaat mij niet meer
verschijnt er een stralend licht
dat je kracht en moed geeft
om weer verder te gaan.

Waarom zijn er zovele vragen
waarom is er zoveel pijn
en al die dingen
die niet te begrijpen zijn.

Niets is moeilijker
dan die dingen
te aanvaarden zoals ze zijn
alles verstomd dan
omdat er geen antwoord is.

Het leven is niet zonder zorgen
niet zonder pijn
maar denk aan morgen
die dag zou mooi kunnen zijn.

Soms zit je alles tegen
op deze harde wereld
iedereen lijkt tegen je te zijn
maar heus echt waar
na een tijdje
komt na regen weer zonneschijn...
Hilda 08/10/2001
 

09-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Een zwarte kraai zingt zijn slotlied
en de grijze grauwe wolken hebben verdriet
hun regendruppels tikken een melodie
tegen mijn ruiten
"een melodie van melancholie"

Treurwilgen huilen
waaronder de klaprozen schuilen
zijn druppels vormen tranen op hun gelaat
tot plotseling
krachtige zonnestralen die grijze grauwe sluier verjaagt
verwonderd aanschouw ik dit prachtig schouwspel
ach! laat maar
ik huil morgen maar...
Hilda 09/06/2001

07-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

't Verlaten tuintje staat vol bloemen
vol rozen en vergeet-mij-nietjes
en niemand die er aan komt rieken
of mij 't kaboutertje beziet.

Mijn stenen baard is afgebroken
mijn pinnemuts is zonder pin
mijn jas verkleurd door de regen
ik sta nog recht maar heeft het nog zin.

Hoe lang reeds leef ik in dit tuintje
het meisje waarvoor ik ben gekocht
is volwassen geworden en getrouwd
zij heeft mij nooit meer bezocht.

Waar is de tijd dat zij hier speelde
waar is de tijd dat zij hier zong
ja alles gaat voorbij in 't leven
een kabouter van steen blijft ook niet eeuwig jong...
Hilda 19/09/1998
 

06-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

Ik was een tijdje alleen
en maakte het redelijk goed
maar er waren van die dagen
nu ontbreekt het mij van moed.

De dag duurde dan zo lang
en mijn hart werd dan een steen
naar bed gaan hielp ook niet veel
want daar was ik ook alleen.

Ik had graag met iemand gepraat
maar ja iedereen was en is druk bezig
daarom help altijd jezelf er bovenop
ook al lijkt je ganse toekomst stuk.

Maar na een tijdje ik twijfel daar niet aan 
ben ik weer zoals voorheen
dan is ook die eenzaamheid weer voorbij
en voel ik mij weer opgewekt en blij...
Hilda 05/07/1997
 

05-05-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.