Hoog boven zijn hoofd tilde hij hem op tot op zijn schouders daar zat hij dan kleine handjes in papas grote handen.
Soms liet hij hem vallen of toch net niet dan schrok hij of toch net niet.
Al gauw speelde hij het spelletje mee daagde uit liet hem vallen of toch net niet.
Hij raakte verslaafd aan de adrenaline een wipplank was niet meer goed de hoogste reuzenrad was niet hoog genoeg.
Het werden hoge toppen en diepe dalen toen hij zich bij het benji springen in de vlakte smeet zocht hij zoals toen weer met die kleine handjes naar papas grote handen... Hilda 06/08/2000
|