Kritische kijk op het nieuws
Politieke satire, kritisch en vol humor, met teksten, beeld en geluid
Schuld en boete
Schuld en boete
Aasgierkapitalisten
Lelijk maar... niet strafbaar.
Als gieren hangen ze boven landen en bedrijven die nog ternauwernood
in leven zijn. Als eenmaal duidelijk is dat hun prooi niet meer aan
schuldverplichtingen kan voldoen en aanstuurt op een regeling met zijn
schuldeisers, slaan ze toe. Voor een schijntje vreten ze zich vol met
de restanten van hun prooi.
Enkele maanden geleden kreeg het grote publiek goed zicht op de
werkwijze van aasgierfondsen, toen het bedrijf Donegal Corporation de
staat Zambia voor de Britse rechter sleepte. Terwijl Zambia twee jaar
geleden nog in aanmerking probeerde te komen voor schuldsanering wat
werd toegezegd door de G8 in Gleneagles (juli 2005) en sindsdien werd
uitgevoerd door de Wereldbank probeerde Donegal, van de Amerikaanse
zakenman Michael Sheehan, de regering van Zambia zo ver te krijgen een
oude schuld aan Roemenië te voldoen.
Donegal had die schuld enkele jaren eerder voor vier miljoen van Roemenië gekocht.
In 1979, nog in de tijd van Ceausescu, hadden de Roemenen zon
dertig miljoen dollar aan Zambia geleend om (Roemeense)
landbouwwerktuigen aan te kunnen schaffen. Zambia zou op termijn
terugbetalen, maar bleef in gebreke. De landbouwwerktuigen hadden
onvoldoende groei gegenereerd, om het zacht uit te drukken. Eind jaren
negentig begreep de postcommunistische Roemeense regering dat er weinig
meer te halen viel bij Zambia, een land waar inwoners gemiddeld niet
ouder worden dan 37,5 jaar, één op de vijf inwoners besmet is met aids
en het jaarinkomen per hoofd van de bevolking vijfhonderd dollar
bedraagt.
In 1999 kwamen de landen tot een overeenkomst: met een betaling van drie miljoen dollar was Zambia er vanaf.
Maar vlak voor de handtekeningen werden gezet, bood Sheehan de
Roemeense regering vier miljoen dollar voor de schuld. Roemenië ging op
het aanbod in en zelfs de toenmalige regering van Zambia, onder leiding
van president Frederick Chiluba, erkende de transactie gek genoeg onder
het Britse recht.
Dit jaar stapte Sheehan, wiens Donegal Corporation is geregistreerd
op de Britse Maagdeneilanden, naar een rechtbank in Londen. Hij eiste
aanvankelijk meer dan het totale bedrag dat de G8 Zambia heeft
toegezegd aan schuldverlichting en aasde op een 1400 procent rendement
op zijn aanvankelijke investering van vier miljoen. En hoewel de
rechter het gedrag van Sheehan moreel laakbaar noemde, zijn getuigen
oneerlijk en zelfs deliberately evasive (moedwillig ontduikend),
kon hij niet anders dan Sheehan in het gelijk stellen. Want illegaal
was de gang van zaken allerminst.
Totdat er een nieuwe regeling met Zambia zou worden getroffen
uiteindelijk moet het Afrikaanse land zon 15 miljoen euro aan Sheehan
betalen werd op last van de rechter beslag gelegd op alle Zambiaanse
bezittingen in Engeland.
De handel in tweedehands schulden biedt hoge rendementen.
Het is ook niet nieuw. Zo kochten aasgierfondsen een belangrijk deel
van de door Argentinië uitgegeven staatsobligaties, vlak voordat een
financiële implosie dat land economisch platlegde. Omdat de gangbare
vermogensbeheerders, zoals grote banken en pensioenfondsen, in die
dagen graag van hun Argentijnse schuldpapieren af wilden, betaalden de
aasgierfondsen soms niet meer dan twintig procent van de
oorspronkelijke waarde.
Maar de gevolgen van de aasgierfondsen komen soms ook dichterbij.
In april dit jaar liet Kensington International beslag leggen op 10,3
miljoen euro Belgisch ontwikkelingsgeld bestemd voor Congo-Brazzaville.
Kensington kocht een schuld van Congo voor 1,8 miljoen en eist nu meer
dan honderd miljoen euro!
Een deurwaarder in het internationale kredietwezen werkt niet voor niets.
Sinds een gewonnen rechtszaak laat Kensington wereldwijd beslag leggen
op gelden bestemd voor Congo, waaronder dus die 10,3 miljoen euro aan
Belgische belastingcenten.
Al in 26 gevallen trokken de aasgieren bij de rechter aan het
langste eind. Daarbij werd in totaal een miljard dollar opgehaald.
Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) hebben op dit moment
nog eens 44 gieren een claim lopen tegen 11 ontwikkelingslanden met een
waarde van nog eens één miljard dollar.
De aasgierfondsen wekken verontwaardiging onder de organisaties die
lang hebben gestreden voor schuldverlichting. Ze vrezen dat de effecten
van de 37 miljard dollar aan beloofde schuldkwijtschelding door het
werk van deze gierkapitalisten teniet worden gedaan. Gordon Brown, de
nieuwe premier van Groot-Brittannië, sprak na de rechtszaak van Sheehan
versus Zambia over een morally outrageous outcome en over de
perversiteit van de handelaren in schuld. Hij benadrukte dat de
gieren geld weghalen dat besteed had kunnen worden aan zorg en
onderwijs.
De Belgische staatssecretaris voor Financiën, Hervé Jamar, deed in harde taal tegen de gieren voor hem niet onder.
Zelfs de Wereldbank, voor veel activisten een kwade genius in de
gebrekkige ontwikkeling van arme landen, probeert de aasgierfondsen
tegen te werken, met een fonds dat giften verstrekt aan halfdode landen
mits redelijk bestuurd die de snavel van de gier al voelen.
Samen met het IMF stelde de ontwikkelingsbank ook een lijst op van
commerciële schuldeisers om ze op die manier publiekelijk in diskrediet
te brengen, hoewel het de vraag is of de gieren daar werkelijk wakker
van liggen.
Ingekort artikel van Pieter van Os,
De Groene Amsterdammer
Vrijspraak in moord op bankier van God, Roberto Calvi
Rome (AFP). De vijf personen die beschuldigd werden van de moord op
de Italiaanse bankier, Roberto Calvi, zijn begin juni 2007
vrijgesproken door het Hof van Assisen van Rome wegens onvoldoende
bewijzen. Het gaat om leden van de Siciliaanse maffia.
Calvi, ook de bankier van God genoemd, werd op 18 juni 1982
opgehangen teruggevonden onder de Blackfriars-brug in Londen, na een
enorm financieel schandaal.
De 62 jarige Calvi was voorzitter van de Banco Ambrosiano. Eén jaar
voor zijn dood was hij gearresteerd in het onderzoek naar het
faillissement van zijn bank en nadien weer vrijgelaten. Zijn beheer
veroorzaakte een tekort van omgerekend 1,17 miljard euro bij zijn bank
en een put van ongeveer 209 miljoen euro bij de Banco Vaticano, de
hoofdaandeelhouder van de Banco Ambrosiano, wat Calvis bijnaam
verklaart.
De Britse justitie oordeelde dat Calvi zelfmoord pleegde, maar dat
stootte in Italië op groot ongeloof. Calvi, die ook maffiageld had
beheerd en illegale buitenlandse transfers had uitgevoerd, was een man
die te veel wist.
Het onderzoek werd heropend en mondde 23 jaar na de feiten, op 6 oktober 2005, uit in de start van het assisenproces.
De vrijspraak van gisteren zal geen einde maken aan de vele vragen en twijfels over Calvis mysterieuze dood.
'We eisen ons recht op vereniging en vrije meningsuiting.'
27 juni 2007
België heeft een lange democratische traditie van actieve participatie van het maatschappelijk middenveld in het politieke debat. Doorgaans bestaat er een vrij brede interpretatie van het recht op vereniging en het recht op vrije meningsuiting, die beide grondwettelijk zijn verankerd. Sociale actie is onlosmakelijk verbonden met deze rechten.
Nu blijkt dat vrijheid van vereniging en vrije meningsuiting nog altijd niet definitief verworven zijn. In het kader van de strijd tegen de georganiseerde criminaliteit en het terrorisme zijn de bevoegdheden van de politiediensten de laatste jaren enorm uitgebreid. De nieuwe instrumenten maken het mogelijk om sociale bewegingen te controleren en hun actievrijheid in te perken.
Het werkveld van ngo's dreigt te worden gecriminaliseerd. Legitieme vragen en kritiek worden gezien als een bedreiging. Zij komen vaak in conflict met het recht op eigendom of met de openbare orde. Telkens wanneer een zakelijk belang in het gedrang komt, wordt al snel naar middelen gegrepen om het recht op sociale actie in te perken. De recente beschuldiging van bendevorming aan het adres van Greenpeace Belgium door Electrabel, is een gevaarlijke evolutie.
Sinds 11 september is er daarenboven ook in België een tendens om radicale standpunten te koppelen aan terrorisme.
De gerechtelijke actualiteit in ons land (de beschuldiging van drie Luikse andersglobalisten voor lidmaatschap van een criminele organisatie, de affaire-Bahar Kimyongür) doet de indruk ontstaan dat de antiterrorismewetgeving zware straffen mogelijk maakt voor daden die onder geen enkele vorm gewelddadig, laat staan terroristisch waren.
De verenigingen ondervinden dat hun grondwettelijk recht op vereniging en vrije meningsuiting op ontoelaatbare wijze wordt aangetast. Het gaat dan om:
– misbruik van procedure (voorbeeld: verwijzing naar artikels uit het strafrecht die niet van toepassing zijn, zoals artikel 322 over bendevorming);
– strafrechtelijke vervolging van acties (intimidatie door zware beschuldigingen);
– een antiterrorismewet die fundamentele rechten aantast;
– uitbreiding van bevoegdheden van politie- en inlichtingendiensten;
– eenzijdige verzoekschriften die acties stopzetten;
– het afdreigen met schade-eisen of klachten voor laster en eerroof;
– arrestaties en huiszoekingen.
Militanten van vakbonden, politieke partijen, ngo's, de andersglobalistische beweging en de vele anderen die zich inzetten voor sociale en ecologische vooruitgang, internationale solidariteit of mensenrechten kunnen gecriminaliseerd en disproportioneel zwaar veroordeeld worden. De bescherming van de grondwettelijke vrijheden behoort tot de essentie van de rechtsstaat. Ondergetekenden vragen dan ook aan de volgende federale regering om deze trend te corrigeren en wetgevende initiatieven te nemen om de interpretatie over wat behoort tot het gebied van de sociale contestatie in al haar vormen, te verduidelijken en uit de sfeer van de strafwet, van misdadige of terroristische actie te halen.
In Vlaanderen leeuwen vinden, zoek die dan in een kooi.
Het beest is meest een standbeeld, of anders bruin geklooi!
Papieren leeuwen, vaandels, 't roert menig Vlaamse held.
Een haan kan men niet melken, de geit, ons geit, die telt.
Refrein:
Zij laat zich ook niet temmen, ons mooie vranke geit.
Te samen met haar bokske, springt ze de hele tijd.
Ze is al beeld van Vlaanderen, een halve eeuwigheid.
Geen Vlaamser wijf te vinden, die baard en horens heeft,
Dwars is ze en dwars draagt ze, maar melk en kaas ze geeft.
't Karakter lijkt op Vlaanderen, soms is 't een echt schandaal.
Van links naar rechts zo bokkig, al lust ze wel een Waal!
Refrein:
Zij voelt als Vlaamse vrouwen, zo lief en soms behekst.
Gehoornd duivels mysterie, groenvretend en toch gekst.
Ze neemt er veel te grazen en droomt diep in haar stal.
Van bokken, bokkenrijders in onbeperkt getal.
Refrein:
De droom van Vlaamse leeuwen is uit en uit de tijd.
De angst voor vreemd en anders moet weg, en ook de nijd.
Laat lach en liefde leven, de bok en ook de geit.
Wat nooit of nooit mag minderen, is solidariteit!
Een woordje uitleg: u kan het kruiswoordraadsel als volgt invullen.
U plaatst uw cursor in een vakje. Dan ziet u net boven het
kruiswoordraadsel de opgave. Het rode vakje en de grijze vakjes geven
aan op welke plaats het gezochte woord moet komen. Het antwoord typt u
gewoon in. U kan doorheen het rooster bewegen met de pijltjestoetsen,
of met de muis. Als u alles correct hebt ingevuld, ziet u de foto
verschijnen van de politicus die wij zoeken.