|
In België worden nog steeds kinderen opgesloten in verschillende gesloten centra, zoals het Centrum 127 bis in Steenokkerzeel, het Centrum 127 in Melsbroek, alsook in de 'centra voor illegalen' te Merksplas en Vottem, waar recent familievleugels werden geopend.
Deze kinderen, al dan niet begeleid door hun ouders, worden opgesloten in afwachting van hun repatriëring naar het herkomstland of in afwachting van het resultaat van de asielprocedure.
In het begin van de maand april 2006 bevonden er zich 55 kinderen in de gesloten centra. Dit aantal varieert en is vaak hoger. Alle nationaliteiten en leeftijden - de jongste kinderen zijn slechts enkele maande oud - zijn vertegenwoordigd.
Sommige kinderen verblijven samen met hun ouders, tot 4 maanden of meer in het gesloten centrum.
De omstandigheden waarin deze kinderen en hun families worden opgesloten zijn erbarmelijk. Zo is de leefruimte van het Centrum 127 bis enorm lawaaierig en is de ruimte amper bemeubeld. De TV wordt bijna nooit uitgezet en de programma's die getoond worden zijn vaak niet geschikt voor kinderen. De familie slaapt op een zelfde kamer (of hooguit twee kamers wanneer het om een groot gezin gaat).
Een klein lokaaltje waar amper 10 kinderen tegelijk kunnen opgevangen worden, doet dienst als speellokaal en 'klas'. Speelgoed ontbreekt of is in zeer slechte staat. De activiteiten zijn beperkt tot knutselwerk.
De kinderen krijgen geen onderwijs, terwijl de meeste kinderen vóór de opsluiting school liepen.
De kinderen kunnen slechts twee uur per dag naar buiten op een kleine 'speelplaats', afgesloten door rijen hoge tralies en prikkeldraad. Er zijn ook veel te weinig begeleiders.
In het Centrum 127 hebben vrienden en familieleden geen bezoekrecht. Daarenboven ligt dit centrum pal naast de Nationale Luchthaven van Zaventem. Het quasi-constante lawaai van opstijgende vliegtuigen is er oorverdovend.
Er zijn geen aparte slaapruimten voor de kinderen. De meisjes slapen bij de volwassen vrouwen, de jongens bij de volwassen mannen. Er is manifeste promiscuïteit.
Deze kinderen kenden reeds een eerste breuk in hun ontwikkeling bij de vlucht - vaak in zeer moeilijke omstandigheden - uit het herkomstland. Door het vluchten verloren zij familie, vrienden en hun socio-culturele aanknopingspunten.
De meestal bruuske opsluiting is een nieuwe breuk die een eerder psychisch lijden kan doen opflakkeren. Door de opsluiting ontstaat er een nieuw trauma: het vertrouwen dat deze kinderen in anderen stellen wordt onherroepelijk geschonden. |
|
Er wordt van deze kinderen verwacht dat zij het onbegrijpelijke begrijpen. Zij worden alleen of samen met hun ouders in een soort gevangenis ondergebracht terwijl zij niets misdaan hebben. Zij worden dagelijks geconfronteerd met de angsten van hun ouders die hun beschermende rol niet meer kunnen vervullen. Zij zijn eveneens vaak getuige van geweld tussen volwassenen.
De opsluiting leidt tot een diepgewortelde psyhische pijn die schade toebrengt aan de ontwikkeling van de kinderen.
Opsluiten van kinderen moet gezien worden als een psychologische behandeling!Vandaar dat ons individueel en collectief geweten ons verplicht een halt toe te roepen en dit zonder enige toegeving.
Wij vragen dan ook dat er geen kinderen meer worden opgesloten. Laat hen samen met hun ouders verblijven in niet-gesloten plaatsen, waar zij een leven kunnen leiden in overeenstemming met hun behoeften, zoals vooropgesteld door het Kinderrechtenverdrag en de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens.
Wie verantwoordelijk is voor deze onmenselijke behandeling van kinderen?
Het zal wel niemand verwonderen: minister van Binnenlandse Zaken De Wael. Maar ook onder zijn voorganger minister Louis Tobback, was dit schandelijk gedoe al aan de gang!
En nog meer Kinderdrama's"Wereldwijd overlijden er jaarlijks 7 miljoen kinderen aan te voorkomen diarree en ondervoeding". Aldus artsen en deskundigen op een congres van Gemenebestlanden, dat in februari 2006 in Bangladesh plaatsvond.
Aan deze schrijnende problematiek kan vrij gemakkelijk heel veel gedaan worden!
Vanaf 1 mei is pluimvee weer vrij!Als men weet dat de beruchte vogelgriep wereldwijd tot op heden zo'n honderd menselijke slachtoffers heeft gemaakt, is het toch duidelijk dat het belang van de vogelgriepaffaire sterk overbelicht werd. En dat er grote financiële belangen mee gemoeid zijn. Er werd ook gemeld dat er katten en honden gestorven zijn door de vogelgriep, en van andere dieren is men niet zeker.
Wel zeker is dat nergens ter wereld een mens een andere mens besmet heeft met vogelgriep! Wat men niet kan zeggen van gewone griep.
|
