Ajuinbeetje (bijna) zonder politiek

Heb ik al verteld dat ik tegen mijn binnenste zelf spreek (ik heb mijn alter ego ‘Godfer’ genoemd, omdat er al te dikwijls vloeken bij te pas komen)? Ach iedereen doet dit, hoe eenzamer (dikwijls hoe ouder) hoe meer. Kijk maar naar de chauffeurs, al vloeken die meestal op de onkunde, de ongelooflijke stommiteiten van hun collega’s; ze gebruiken daarbij ook lichaamstaal, enfin vingertaal, vooral met de middenvinger.

Maar ik wil het over iets zeer eenvoudig, uitermate lekker en toch origineel hebben: Ajuinringen, zo klaargemaakt dat ze, eens verorberd toch niet zwaar terug naar boven borrelen.
Dit gerecht is, opgesmikkeld, wonderlijk genoeg zelfs in intiem gezelschap niet te ruiken.
Ajuin kost niet veel, is zeer gezond, helpt zo ’t schijnt tegen te veel suiker en tal van andere kwalen. Dat de dokters het niet voorschrijven is uit schrik om een massa klanten, pardon, patiënten te verliezen, vermoed ik.
Er zijn tal van soorten, allemaal anders en allemaal buitengewoon goed. - “Gelijk onze politiekers, bedoelt ge”. - “Zwijg Godfer, dit gaat heel gesmeerd zonder”.
Pel en snij een grote ui in ringen van een tongdikte in rust. Zet ze in een potje geschikt voor de microgolf, giet daar dan droge of de wat zoetere medium sherry over tot de onderste ringen zowat (ver)dronken zijn, de bovenste moeten door de boel een paar keer om te draaien ook hun deel krijgen. Eerlijk behandelen dus.
-“Lach niet Godfer, dit gaat hier over een gerecht, niet over het Recht”.

Dan zet ge dit geestrijke gedoe in de microgolf. Zet het ding aan op middelgrote kracht, geef drie minuten en draai de schijfjes onderste boven en dan opnieuw op halve kracht drie minuten. Nu zouden de ajuinringen precies bijtgaar moeten zijn, dus niet boterzacht maar à dent zoals de Fransen zo welsprekend zeggen.
Ja vanzelfsprekend gaat dat, iets minder goed, ook in een pannetje met dikke bodem op een gewoon, maar wel likzacht vuurtje. Ge moet dan wel rekenen op ruim tien minuten vooraleer de ringskes om te keren, en even lang langs de ommekant. Bijtijds ook eens met een vork testen aub.
Ge hebt boerenpaté gekocht, wildpaté is ook goed, maar het eerste past hier beter.
-“Boeren boven, gelijk altijd”. –“Stil nu Godfer”.
Neem grof brood, tarwe, rogge of gemengd, de boterhammen dik smeren met paté, druk daarin zoveel uiringen als mogelijk en laat het u smaken. Ge zult er bij smakken, geloof me!
Natuurlijk kunt ge ook magere platte kaas, of kwark smeren in plaats van paté, dan nog zal die ajuin meer dan deugd doen. Maar mijn voorkeur kent ge nu.-“Uw voorkeur heeft u godfer al dikwijls bedrogen”.
“Godfer, het gaat nu eens niet over politiek, daarbij politiekers weten niets over lek-mijn-lipje eten dat eenvoudig, goedkoop en toch gezond is.”
-“Ben godfer benieuwd, hoe ge dit stukje gaat ondertekenen?”

Jef de Chef, Godfer.