Bezoek aan de mijnen van Mazarrón, zwaarbewolkt maar gelukkig droog weer.

Sinds de Romeinse tijd is Mazarrón onherroepelijk verbonden met de mijnexploitatie in de bergen. Mazarrón was voor de Romeinen een zeer bewuste keuze omdat het grondgebied rijk was aan verschillende mineralen waaronder zink, ijzer, lood en zilver. Tevens heeft Mazarrón een strategische ligging vlak bij de zee wat ideaal is voor de export van goederen en het ligt ook nog eens dicht bij één van de belangrijkste steden uit die tijd, Carthago Nova, het huidige Cartagena. Het was dus voor de hand liggend dat de mijnbouw zich hier verder zou ontwikkelen en een grote economische groei betekende voor Mazarrón.

In de 15de eeuw kende de handel in de mineralen die in deze mijnen gedolven werden een groei door de ontdekking van aluin. Aluin werd onder andere gebruikt om kledingstukken te kleuren. Tegen het einde van de 16de eeuw begon de exploitatie van aluin te verminderen door de concurrentie en conflicten met andere landen. Een laatste heropleving van de mijnexploitatie kwam er aan het einde van de 19de eeuw met de exploitatie van ijzer en zilver. Omwille van de slechte werkomstandigheden en de dalende metaalprijzen werden de mijnen in het begin van de 20ste eeuw minder winstgevend. Dit leidde in de late jaren 60 tot een definitieve stopzetting van de mijnexploitatie.

Vandaag de dag liggen de mijnen er stil en verlaten bij. Een uitstap naar dit mijngebied laat je niet onberoerd. Bij het binnengaan van het mijngebied kom je in een totaal andere wereld terecht. Het eerste wat op je afkomt zijn de mijnbergen bestaande uit gele en rode tinten, te wijten aan de oxidatie van het mijnafval. Elke stap voorwaarts is een stap terug in de tijd. Het lijkt alsof je in een filmdecor terecht gekomen bent waar de verhalen van de mijnarbeiders weer tot leven komen. Het mijncomplex bestaat uit een hoofdgebouw, een laadgebied van materialen, de werkgebieden, overblijfselen van kantoren en huizen van de mijnwerkers, verlaten barakken, oude machines, hoge schoorstenen, mijnschachten, toegangen tot oude mijnputten en tunnels die de heuvels ingaan. Wanneer het geregend heeft trekken hier en daar plassen met rood water de aandacht. Deze intense kleur is te wijten aan de afvoer van de zuren die afkomstig zijn van de mijnen. Het landschap is adembenemend en onbeschrijflijk.

Voorzichtigheid
Neem ruim de tijd om het terrein te verkennen. Doordat de activiteiten in de mijnbouw vooral ondergronds plaatsvonden, zijn hier nog vele putten en tunnels terug te vinden met diepten tot 500 meter. Het is belangrijk te weten dat deze putten niet afgebakend zijn. Enige voorzichtigheid is hier geboden en laat kleine kinderen niet zomaar vrij rondlopen. Tekst uit “kijkopspanje”.

Fotolink: https://photos.app.goo.gl/P3CcYbuovpmSUJsy8

Jose     Carpe Diem