Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
28-08-2006
gerrit komrij
eer maakt men lakens wit met inkt, eer speelt men schaak met bezemstelen, eer vindt men nog een roos die stinkt, eer ruilt men stenen voor juwelen,
eer breekt men ijzer met zijn handen, eer zal men stijgen in valleien, eer legt men een garnaal aan banden, eer leert men geiten kousen breien,
eer plant men bomen op de weg, eer zal men kakken in zijn hoed, dan dat ik u mijn ziel blootleg en zeg wat ik thans lijden moet.
si c'est aimer, madame, et de jour, et de nuit rêver, songer, penser le moyen de vous plaire, oublier toute chose, et ne vouloir rien faire qu'adorer et servir la beauté qui me nuit:
si c'est aimer que de suivre un bonheur qui me fuit, de me perdre moi même et d'être solitaire, souffrir beaucoup de mal, beaucoup craindre et me taire, pleurer, crier merci, et m'en voir éconduit :
si c'est aimer que de vivre en vous plus qu'en moi même, cacher d'un front joyeux, une langueur extrême, sentir au fond de l'âme un combat inégal, chaud, froid, comme la fièvre amoureuse me traite :
honteux, parlant à vous de confesser mon mal! si cela est aimer : furieux je vous aime: je vous aime et sait bien que mon mal est fatal : le coeur le dit assez, mais la langue est muette.
als mijn bestaan zolang bestand mag zijn tegen mijn verdriet, mijn bitter lijden, dat ik beleef hoe, door de kracht der tijden, vrouwe, geen glans meer in uw ogen schijnt, hoe uw fijn gouden haar naar zilver gaat, hoe ge geen guirlandes meer zult dragen en ik niet waag over mijn leed te klagen als ik de bleekheid zie van uw gelaat, dan geeft het liefdesverdriet mij zon moed dat ik de waarheid niet meer zal ontvluchten, de jaren noem, de dagen en de uren; al zal t te laat zijn voor verlangen zoet, dan zal toch niet aan wat ik moet verduren de troost ontzegd zijn van uw late zuchten.
blue mountains to the north of the walls, white river winding about them; here we must make separation and go out through a thousand miles of dead grass.
mind like a floating wide cloud, sunset like the parting of old acquaintances who bow over their clasped hands at a distance. our horses neigh to each others as we are departing
in een uit verlatenheid geworpen duisternis die niet anders kan dan verlangen naar wensgedroomde verlossing is lijden niets anders dan lijden. oneindig zichzelf, niet gerelateerd aan, niet in verbinding staande met.
in een uit duisternis geworpen verlatenheid is onwetendheid geen mysterie, maar niets anders dan het besef van leegte. leegte zonder houvast, beweging zonder doel, gedachte zonder substantie.
een oneindige vrije val in een bodemloos zwart gat, kaleidoscopische illusie zonder werkelijkheid. een opgejaagd niets, bang om zichzelf te worden.
wanneer was de laatste keer zo kruipen treinen in het landschap en schrapen sterren strepen op de tijdslijn en schrapt een mens mijn naam verschijn ik op een andere lijst met naam en nummer zo verdorren bloemen waar ik bij sta en slacht ik schaapjes tot het dag wordt de klok is een uitvinding tijd is iets anders
je kunt wel alles denken dat je wie weet wat, dat de wortel getrokken uit je bestaan een mooi rond getal geeft, het product van je wezen een hogere macht is
maar:
waar kiemt de liefde, waar wortelt je lust, door welke trage lagen sijpelt het sap van de groeiende onmacht, wie legt van je zijn de bleke uiteinden bloot.
afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dicht doen en verpakken in goede gedachten der herinnering is verwijlen bij een brok leven en stilstaan op de pieken van pijn en vreugde.
afscheid nemen is met dankbare handen weemoedig meedragen al wat waard is niet te vergeten is moeizaam de draden losmaken en uit het spinrag der belevenissen loskomen en achterlaten en niet kunnen vergeten.
je denkt een vogel te zien, het geluidloos voorbijwaaien van een donkere vlek, een vage, gevleugelde omtrek maar het is langzame lucht, het trage bewegen van einder naar einder, het onophoudelijk stromen van iets dat zich als lucht beweegt.
in dit voorbijgaan woon je, had je iets willen vragen, iets willen schrijven, vastleggen een woord harder dan tijd, totdat je ziet de dagen dat je leefde, liefhad, losliet zonder te blijven, dat jij het bent, die vogel - toen en vandaag, gevlogen.
ik ben niets, kan niets, volg niets na. ik draag mijn zijn, illusie, waar ik ga. begrip begrijp ik niet, kan nergens lezen of ik zal zijn, niets zijnd, wat ik zal wezen.
hiernevens, wat niets is, onder 't azuur der wijde hemel, wekt me in ijdel uur een zuidenwind die siddert in het lover. gelijk hebben, winnen, in liefde geloven
zijn aan illusie's dode mast verstard. dromen is niets, niet weten is onnut. slaap in de schaduw, o onzeker hart.
voor wie dit leest en voor degenen die graag met kleine klakjes van de tong als terloops van zichzelf proeven
het is van de zeewind een klein zout spoor dat tussen neus en lippen zich vluchtig beroeren laat een zweem van de einder
nauwelijks noemenswaard geeft het naam aan het onvermijdelijk getijde afgeroepen en aangekondigd of heimwee naar een verlegen verliefdheid een onvindbaar wit pension een zomer in de duinen summertime